ดูหน้าหนูไว้นะเคอะ..
คนนี้อะ...เริ่มดื้ออออออ ดื้อแบบฉบับมิวมิว
เล่นอะไรที่แม่ห้ามอยู่บ่อยๆ นั่งรถไม่ได้นั่งคาร์ซีทก็ปีนป่ายๆๆ เอาเท้าเขี่ยพ่อบ้าง ก้มลงไปคุ้ยขยะที่พื้นรถบ้าง อยู่ร้าน ก็รื้อข้าวของกระจุยบ้าง
มันซนฉะนี้แล...
แล้วเวลาถูกดุ หรือแม่บน..หรือ เวลาแม่ทำท่า serious
เด็กคนนี้..มันจะปล่อยมุขประจำตัว....
ชนิดหาตัวจับยาก
สบตาแม่....ยกแขนตัวเอง...ชูจักกุแร้ขึ้น ละเอาอีกมือ จักจี้ตัวเอง..
"อะจึ๋ย จึ๋ยย จึ๋ยยย"
แล้วทำท่าจักจี๋ตัวเอง กึ๋ยๆๆๆๆ..ขำม๊ากกกกกกก
(ส่งสายตาเว้าวอน...ขำหน่อยดิแม่...อย่าซีเรียสน่า..มะกี้แค่ดื้อเล่นๆ ลองของเอ้งงง)
เอ่อ.....เป็นไรมากปะ คิดว่าคนอื่นเค้าจะขำด้วยหรอ..
ฝันไปเถอะ...มะกี้เพิ่งดื้ออยู่แหมบๆ คิดว่าปล่อยมุขจักจี๋ตัวเอง ขำเอง ละแม่จะขำเรอะ......
(อืมม.....แอบหันหน้าไปหัวเราะอีกด้าน..ลูกกรูเป็นไรมากปะเนี่ย)
ข้อเสียของเด็กอารมณ์ดีเวอร์ๆ...แม้แต่แม่ด่า..ยังพยายามทำให้แม่ขำ
sacrifice ตัวเองก็ยอม จึ๋ย จึ๋ย จึ๋ย....
ขำปะ...
วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:22:34:50 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [