อยากจะอัพบล็อค แต่ไม่รู้จะอัพอะไร เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว ลูกก็เปื่อย วันๆ ทำงาน ทำโน่นทำนี่ หมดไปวันวัน ละ ไวจริง...
พฤหัส-ศุกร์นี้ จะแอบหนีไปพักร้อน ไม่ใช่อะไร เว้าเชอร์ที่ซื้อไว้ดันจะหมดอายุพอดี อิตอนยุ่งๆ นี่แหละ เลยจำต้องไปๆ ซะ งานก็เข้า แถมลูกไม่สบายไม่ได้ไปโรงเรียน จะทำอะไรก็ลำบากไม่มีคนช่วยดู หอบหิ้วกันไปทั้งเปื่อยๆ นี่แหละ อาทิตย์หน้า เชี่ยวกระชอนไม่อยู่ยาวอีก...แย่แน่ แล้วใครจะปลุกตอนเช้าล่ะฟระ...สองแม่ลูก กระเซอะกระเซิงไปโรงเรียนอีกแน่ๆๆ
ช่วงปิดเทอมนี้ มิวมิวกะจิระจิระกะแวววาว กะลัน กะพี่ฟิลม์ ไปรร.เดียวกัน เรียนห้องเดียวกัน มันส์พิลึก เสียดายไปได้แต่อาทิตย์เดียว ก็เดี้ยง ไข้จับ อดไป
สองลิง เหมือนจะคุยกันรู้เรื่องมากขึ้น งงๆ ว่าคุยอะไรกัน
มิวมิวกลับมาบ้าน มีมาท้าแม่เป่ายิงฉุบ....ยิงฉุบ...ออกฆ้อน กระดาษอะได้ แต่พอกรรไกร มือหงิกง่อยเชียว
จากนั้นก็วาดลวดลาย ขนมจีบๆๆ ซาลาเปาๆๆ ปาท่องโก๋ๆๆ หมูสับๆๆ ข้าวต้มมมม มัด!!! (สมัยเด็กๆ ไม่มีว่ะ มีแต่นางเงือกน้อย ตบบนตบล่าง)
กว่าจะแปลออกทั้งหมดก็แทบแย่ ก็ต้องใช้ล่ามกิติมศักดิ์ อย่าง สาวน้อยเมซี่มาสาธิตท่าทางและลีลานั่นแหละ
1 ในภาระกิจแสนยุ่งของเรา คือ จัดห้องใหม่..
ว่าจะทาสี ก็ไม่สำเร็จนะ กลัวเซลล์ขายสี สะกดจิต เอาง่ายๆ ก่อนเดินเข้าไป บอกเชี่ยวแล้วว่า...จะดีหรอวะ ชั้นจำได้นะ ที่โฮมปะโร เนี่ย คนขายมันน่ากัวนะแก....เดินสะกดรอยตามไม่พอ สะกดจิตอีก ไม่ทันขาดคำ พอเลี้ยวป๊าดดด เข้าไปมุมที่มีถังสีตั้งอยู่เท่านั้นแหละ...อะไรมันจะปานนั้น 1 คน 2 คน 3 คน...
ขอตรูใช้เวลาเดินละเลียดอ่านฉลาก อ่านยี่ห้อก่อนได้ปะ อ่านสิ่งที่ต้องการตามหา ดูโลโก้ เสพแพคเกจจิ้งไรงี้ก่อนได้มะ ถ้าอยากได้ความช่วยเหลือ เดี๋ยวจะบอก แน่นอน..ต้องการอยู่แล้วล่ะ คนช่วย แต่ไม่ใช่เดินมายัดเยียดๆๆๆๆ
รู้น่ะ ว่าสีมันมี สีน้ำ สีน้ำมัน ทาภายใน ภายนอก gloss matt sheen primer ล้างได้ล้างไม่ได้ ฆ่าเชื้อรา odorless มีโพลิเมอร์ มีเซรามิค ทาปูใหม่ปูนเก่า ทาทับของเดิม ของใหม่ ทาไม้ทาเหล็ก สารพัดแบบอะ
เฮ่ออ....คุณคนขายทั้งหลาย คงไม่รู้หรอกนะ เพราะเรายังไม่ทันได้อ้าปากบอก ว่าต้องการความช่วยเหลืออะไรหรือเปล่า เพราะ..แม่ง ไม่เปิดโอกาสให้กรูพูดเลย นอกจากคำว่า ไม่เป็นไรค่ะ
เข้าเรื่องดีกว่า นี่แค่ส่วนหนึ่งของสมบัติเจ้ามิวมิว ยังมีข้างล่างอีก ที่ ไม่สามารถยัดเข้ามาในห้องได้ บางส่วนคงต้องไปหาซื้อชั้นมาเพิ่ม และอื่นๆ ที่ยังจัดไม่เสร็จ เหนื่อยโฮก
เป็นเหมือนของสะสมแม่พิกล...สะสมไอเท็มของลูก
ทั้งหนังสือ ของเล่น สารพัดอุปกรณ์ ที่เตรียมไว้โฮมสคูล ดองไว้ หลังๆ แทบไม่ได้งัดออกมาเลย..
คิดเร็ว ทำเร็วได้เปรียบ..คิดแล้วทำเลย ตอนไฟลุกโชน ดีกว่าคิดแล้วก็เดี๋ยวๆๆๆ ไม่ได้ทำสักที ไม่รู้ว่าปัญหาข้างหน้าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ยิ่งเดี๋ยวยิ่งช้า...น่าเบื่ออออออออออออ
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [