1 สัปดาห์ที่เชื่องช้า...
ถึงแม้ช่วงนี้จะพัฒนาการถอยถด.......
แม่ยังบิ้วอารมณ์สอนลูกไม่ขึ้น ก้อได้แต่ผัดวันประกันพรุ่งไป -_-"
แถมช่วงนี้ ติดนิยายอีกตะหาก...โดนกระตุ้นต่อมกันมาเป็นทอดๆ....กว่าจะปล้ำกะ Midnight Sun จบก้อปาไปหลายวันอยู่...ไม่ใช่อาไร..ไม่อยากอ่านจบเร็ว..ไม่อยากให้จบ ยังอยากเจอ Edward ก่อนนอนทุกคืน...ฮี่ๆๆๆๆ
(เหมือนจะแอบ)อ่านวันละนิดละหน่อย..(แต่ก้อยังไม่วายโดนปั๋วด่า) นี่ยังมีอีกหลายเล่มต่อคิวอยู่....ชะตากรรมคนติดนิยายเลยอนาถเล็กน้อยถึงปานกลาง
ส่วนคุณลูก....หนึบหนับพอกั๊น
ดันติดติดการ์ตูน ซึ่งแต่ก่อนไม่ค่อยได้ให้ดู...จนมาหลังๆรู้สึกว่าเค้าดูรู้เรื่อง เลยให้ดูบ้างนานๆที จนกลายมาเป็นนานๆ ถี่ (แก้ขัดเวลาแม่นั่งทำงานโน่นนี่อะนะ ไม่งั้นตัวติดกันทั้งวัน ไม่เป็นอันทำอะไร)
เจ้ามิวมิว ชอบดู Clifford มีอยู่แผ่นเดียว ดูมาเป็นสิบรอบละ ดูจนจำได้
ถึงบทพูดบางอันที่เจ้าตัวชอบใจ..ก็พูดก่อนตัวละครจะพูด บางทีก็พูดตาม yes..Hi..Sure...ทะด๊า
นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ขำเอิ๊กอ๊าก ทำไม้ทำมือ...
เรียก คลิฟฟอร์ดได้ด้วย...ถึงแม้จะฟังเป็น ปิ๊ปฟอด ปิ๊ดปอด ก็เถอะนะ..เอาเป็นว่า รู้กัน...
ด้วยความที่ดูแผ่นเดียวจนเอียน....แม่ที่แสนดี เลยสั่งซื้อแผ่นมาตุนไว้อีกเพียบบ...เป็นการ์ตูนที่แม่ชอบทั้งนั้น ทั้ง Clifford Caillou อย่างละนิดอย่างละหน่อย ดูวันละนิด พอเป็นกระสัยให้หูกระดิกภาษาอังกิต เพราะเราเองก็เรียนภาษาอังกิตจากการ์ตูนเด็กๆ พวกนี่แหละนะ..เวริคมั่กๆๆๆๆๆ ซึมเข้าทางผิวหนังและเส้นเลือด...หุหุหุ
ให้ดูหลายๆเรื่องจะได้ไม่ต้องติดคาร์แรคเตอร์อะไรให้มันเปลืองตังค์ แถมเรื่องที่เลือกๆ ก็ไม่ดังเมืองไทยเท่าไหร่ เลยหาแผ่นยากอิ๊บ..ไม่มีออพชั่น เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า รางรถไฟ ให้ซื้อหาสะสมให้เปลืองตังค์..ว่ะฮ่ะๆๆๆๆ
แต่ถึงลูกจะติด หมาสีแดง กะเด็กผู้ชายหัวโล้นๆ ก็ดูจะจรรโลงใจกว่ารถไฟหน้าแก่ๆ ล่ะนะ...แม่รับได้
ส่วนเรื่องพูดภาษาอังกิตกะลูก...มิได้กระดิก...เพราะขี้เกียด...เพราะคิดว่าเด็ก pick up ได้เร็วอยู่ในระดับนึง ค่อยๆ สอนศัพท์นิดๆ หน่อยๆ ให้พอมีในคลัง หรือให้คุ้นๆ หูจากการ์ตูนบ้าง น่าจะพอไหว ขนาดอิแม่เอง..มาขุนเอาเมื่อแก่..ยังอุตส่าฝันเป็นภาษาอังกิตกะเค้าได้ สอนลูกตอนอนุบาล ประถม คงยังไม่สาย เราเชื่อมั่น..(งั้นมั้งนะ) หุหุหุหุหุหุ
เห็นเด็กหลายๆคน ที่ไปอยู่เมืองนอก ตอนตัวจิ๋วๆ ระดับนุบาลหรือประถม..พอไปแล้วจริงๆ ก็ค่อยๆปรับตัวได้ไม่ยากนัก จนสุดท้าย ดันลืมภาษาไทยซะงั้น..อย่างน้อยถ้าเบื๊อกมิวมิว จะมีขะตาฟ้าลิขิตให้เป็นแบบนั้นจริงๆ ตอนนี้ ก็ยัดๆๆ ภาษาไทยใส่หัวสมองไว้ก่อนดีกั่ว..เผื่ออีกหน่อยไม่ยอมพูด แต่ฟังแม่บ่นรู้เรื่องก็ยังดีวะ..เอิ๊กกกกกกก
----------------------------------------------------------------------
ตอนนี้ถามไรมิวมิว...เรื่องทั่วๆ ไป ก็จะพอตอบได้บ้าง
เช่น..
ถามว่า
แม่ : หิวไม๊
มิวมิว: หม่ำๆๆ หรือ ตอบว่า หิว หรือ ตอบว่า ไม่หิว หรือเดินนำไปรอที่ประตู ด้วยสายตามีความหวัง(อยากกินขนมนะ ไม่ใช่ข้าว)
แม่ : อึปะเนี่ย
มิวมิว : ไม่อึ......หรือ อึ..(พร้อมกะพยักหน้า)
แม่ อร่อยไม๊
มิวมิว อาหร่อยยย....หร่อยยย....
ลองเช็คดู ก็เป็นจริงตามที่เค้าบอก..คือถ้าอึ ก็บอก อึจริงๆ ถ้าไม่อึ ก้อไม่อึจริงๆ แสดงว่าเข้าใจความหมายที่ถาม ดีเลย สื่อสารกันรู้เรื่อง ถามไปตอบมา ถึงจะตอบได้สั้นๆ ย้อนคำถามได้นิดหน่อย แค่นี้แม่ก้อว่าโอแระ
อิประโยคยาวๆ ตามสไตล์เค้า ก็ยังคงเหมือนเดิม พูดชัดบ้างไม่ชัดบ้าง
เลียนแบบประโยคยาวๆ ได้บ้าง..บางทีก็เหมือนจะรู้เรื่อง บางทีก็มั่วๆ พูดอยู่คนเดียวงึมง่ำๆๆๆ แล้วแต่อารมณ์ ไม่ถดถอย แต่ก้อไม่ค่อยคืบหน้า
นี่คืออะไรอะ
เอาไปใส่กะเป๋า
เอาไปใส่สิ
ขอบคุณค่า
ใส่รองเท้า
และประโยคอื่นๆ ที่แต่งขึ้นมาเองตามสถานะการณ์ มีประธาน กิริยา หรือกิริยา กรรม ให้พอฟัง+เดารู้เรื่อง
การฟังคำสั่งนี่โอเค...รู้เรื่องทำได้ตามวัย สั่งให้หยิบของได้..ถอดกางเกง ถอดเสื้อผ้ารออาบน้ำ ผ่าน
เรื่องกวนตรีน ล่ะ เป็นที่ 1 ชอบยียวน แกล้งวิ่งหนีจะให้วิ่งไล่ เอาของไปซ่อน แก้ผ้าวิ่งหนีนี่ถนัดนัก วิ่งตูดม่วงมาปาดน้า ละก้อแอบไปตั้งหลัก หลบ ยิ้มหน้าบาน ตาหยี เห็นฟันจอบสองซี่ น่าเบิ๊ดกะโหลก ใช้ให้เก็บของ ก็แกล้งวิ่งหนี ให้จุ๊บๆพ่อ ก้อเอานิ้วจิ้มตา ผ่านอีกเหมือนกัน
พัฒนาการด้านร่างกาย นี่ ทรงๆ ทรุดๆ
ไม่ยอมขึ้นบันไดเอง เกิน 2-3 ขั้น แต่วิ่งได้เร็วขึ้น
ยังไม่ยอมเล่นระบายสีบนกระดาษ (แต่เอาสีไปเล่นพิเรนล่ะ ได้เลย)
ใช้ช้อน+ส้อมได้คล่องมากขึ้น ตักเปลี่ยนมือไปมา
อะไรที่มีสาระอื่นๆเช่นต่อบล็อค อ่านหนังสือ มิวมิวยังคงยึดมั่นอุดมการณ์เดิม หนังสือมีไว้อ่านเอง บล็อคมีไว้ถล่ม
กระดาน 100 ช่อง .....วางได้ 2-3 อัน ผิดๆ ถูกๆ เพราะเพิ่งเริ่มสอนอีกทีไม่กี่วันนี้ หลังจากบิ้วรมณ์ได้
เบื๊อกรู้แต่ว่า เบี้ยต้องวางบนกระดาน มุมบนซ้าย วางละก้อจับย้ายสลับไปมาให้มั่ว (คิดว่าคงจำการวางได้จากที่เคยสอนเมื่อนานมาแล้วล่ะมั้ง) แต่ตอนเก็บเบี้ยลงกล่องนี่ชอบเลย....นี่ หนึ่ง..นี่ฉอง นี่ฉามมม นี่ฉี่ นี่ หา.....เก็บเข้าไป ละก้อเทออกมา จับใส่เข้าไปใหม่....ถือว่าโอเค๊.......ทำความคุ้นเคยใหม่อีกรอบ
ช่วงนี้ชีวิตไร้สาระไปวันๆ ว่างๆเลยต้องป้อนสาระให้ลูกบ้างจะได้ดูมีสาระ....
--------------------------------------------------------------------------------
แถม เมนูอร่อยของมิวมิวเมื่อวาน...กินมากกว่าปรกติจิ๊ดดดดดดดดนึง...ซดแต่น้ำ
สำหรับแม่ขี้เกียดทำกับข้าวไม่เป็นอย่างเรา สูตรมั่ว
มิโซะซุป ที่เป็นซองๆ ต้องเอามาละลายน้ำ (หรือถ้าบ้านใครคนเยอะจะเอาแต่มิโซะถุงโตๆ มาทำเองก้อได้ ถุงเล็กๆ แพงแถมมีชูรสพอประมาณ แต่ก้อนะ...ชูรสกินไม่ตายหรอกถ้าละลายน้ำกิน ไม่ได้ซดซรวบๆ เป็นเกล็ดๆ แบบที่อยู่ในส้มตำ)
เต้าหู้ไข่
ผักแห้งแบบเป็นซองๆ เลือกแบบที่มีเผือก ข้าวโพด แครอท (ไอเท็มที่มีไว้ประจำบ้าน สำหรับบ้านที่ไม่ค่อยทำกับข้าวเช่นบ้านเรา..ซื้ออาหารสดมาทีไร...เน่ารากงอกคาคู้เย็นทุกที)
ผัมโขม (เพราะผักแห้งซองๆ ไม่มีผักเขียว มิวมิวนิ๊ดธาตุเหล็ก)
มักกะโรนี
วิธีทำ
โยนมักกะโรนี ผักแห้งลงในน้ำต้มจนสุก ใส่มิโซะซองๆลงไป ใส่เต้าหู เสร็จละ ถ้าคิดว่าเค็มไปสำหรับเบบี๋ก็เติมน้ำเอาตามอัธยาศัย
อร่อยง่ะ....ย้ำว่าต้องมีเผือกด้วยนะ..จะช่วยให้ซุบข้นๆขึ้น
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [
มิวมิว เจอกันคราวหน้าสสัยจะทักเป็นภาษาอังกิดนะเนี่ย 555