ช่วงนี้กิเลสหนาๆ พิกล....ปั๋วไม่อยู่ ตระเวนช็อปปิ้งบ้างไรบ้าง
ไปเดินงาน kids of the world ซึ่งปีนี้จัดได้แป่กๆกว่าที่ผ่านมา ของขายน้อย มีแต่บ้านลม บ้านยาง เต็มไปหมด บูทน่าสนใจไม่ค่อยมี อุตส่าได้เสื้อผ้าเจ้ามิวมาอีกหลายตัว
อยากซื้อกล้องใหม่ แต่ยังคิดไม่ตก ตื่นเช้ามากะจะไปเดินฟอร์จูน ตั้งใจแน่วแน่กำเงินมา 2 วันละ แต่ก็แห้ว บิ้มรมณ์เสียเงินขึ้นไม่ถึงขีดสุด 55555 (มีงี้ด้วย)
จะไปเดินงาน BIG วันเสาร์ กว่าจะได้ออกจากบ้าน เจ้ามิวมิวอยากมาด้วย เป็นภาระสุดๆๆ ไปถึง 11 โมง รถติดนรก ที่จอดรถไม่มี มั่วมากกกกก (คราวหน้าคราวหลัง กรุณาจัดที่เมืองทองจะดีกว่า ที่จอดรถสะดวกสบายกว่าเยอะมากๆๆๆๆ) เสียรมณ์ บางคัน เข็นกันซะจนกันชนบุบเลยก็มี จอดซ้อนกันสองแถว รถผ่านกันไม่ได้เลยก็มี เข้าปุ๊บออกปั๊บ วนรถออกไป CTW ดีกว่า จุดมุ่งหมายถัดไปคือ จะไปสอยรถเข็น katoji หลังจากทำใจได้ว่า คงไม่ค่อยได้ใช้เหมือนเดิม ซื้อถูกๆ แล้วกัน ปรากฏ เจอแต่คันใหญ่ๆ อิรุ่นบางๆ กระจอกๆ หมดสต็อกเกลี้ยง (ทุกสาขา เค้าว่างั้นนะ) ออกจากราชดำริไปเดอะมอลล์งามฯ ซื้อ cool kids ก็ด่ะ (ไม่ได้นะ อยากเสียเงิน ต้องซื้อรถเข็นให้ได้วันนี้ เตรียมพร้อมสำหรับช็อปปิ้งวันต่อๆ ไป ไม่มีคนช่วยอุ้มปวดหลังมาก ไม่ไหวแล้วววว) เดอะมอลล์ตั้งราคาไว้ เกือบ 2 พัน ไม่ลดเลย (ก่อนหน้านี้ลด) โห..ไรเนี่ย รึจะเสร็จ แมกคราเลน ซะแล้ว ไม่ๆๆๆ เก็บตังค์ไว้ซื้อกล้องดีกว่า
ออกจากเดอะมอลล์ไปโรบินสันแถวบ้าน ได้ cool kids กำลังลด 20% เหลือ 1600 โดยประมาณ เป็นรุ่นที่ดูลงตัวที่สุดทั้งราคา และฟังก์ชั่นหลัก คือ นั่งสบายดี มีที่ใส่ีของข้างใต้ พับง่าย หนัก 5 โล มีสายสะพาย ทำความสะอาดง่าย เหมาะกับการโยนไว้หลังรถแบบไม่แยแสเป็นที่สุด ใช้แล้วทิ้งก็ไม่เสียดาย แต่..แม่เจ้า อยากจะร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆๆๆๆๆ เข็นลื่นก็จริงอยู่แต่ล้อมัน"ดู" เแกว่งๆ หวังว่าคงไม่หลุด ล้อไปก่อนรถเข้าสักวันอะนะ
แต่ที่ทรมานที่สุด คือ..ทำไม มือจับมันอยู่เตี้ยจังวะคะ หรือจะเหมาะกับหญิงไทยสูงไม่เกิน 150 เซ็นติเมตร น่าจะมีคำเตือนบนฉลากนะ เข็นไปปวดหลังไป คิดถึงแมคคราเลนตะหงิดๆ ท่องไว้ นี่มัน คันละ 2 พันนาโว้ยยย...ใช้พังไป 3 คันได้แมคคราเลนคันนึง หนำซ้ำ ยังแอบคิดถึงคอมบิคันเก่าไปพลางๆ
วันนี้ขอโฉบไปเซ็นทรัล(อุบาดตัวเองเล็กน้อย) ไปลูบๆ คลำๆ ลองเข็นลองพับแมคคราเลนอีกที..เฮ้ยยยย ที่จับมันสูงกว่าตั้งเยอะ อะแม๋ เข็นสบายจังโว้ยยย พับแล้วก็ เอิ่มม.ไม่ถึงกับใหญ่ไรมากมาย เบาที่สุดใน 3 โลก.... เสียน้อยเสียยากจิงๆเล้ยยยยย
=========================================
สัปดาห์ที่ผ่านมา มิวมิวอยู่กะแม่สองคน โลกค่อนข้างสงบสุข ว่าง่ายมาก มีกวนประสาทบ้างเล็กน้อย แต่ ก็ไม่เท่าเวลาปรกติ เจียมเนื้อเจียมตัวดีมาก
ไปไหนมาไหน นั่งคาร์ซีท บอกบทแม่ขับรถ "คุณแม่ ซิ่ง ซิ่งเลย..แซงเลย รถน้องมิวชนะแน่ๆ"
"คุณแม่ๆ บีบแตรซี่ บีบแตรหน่อยย"
บีบไมอะ
"บีบแล้วคันหน้าจะได้ไปเร็วๆ "
หนอยยย วอนซะแระ ถ้าเค้าลงมาเคาะกระจกด่า จะบอกว่า เด็กคนข้างๆ มันบอกให้บีบแตร ดีมะ ทุกคนเป็นพยาน !!!
"คุณณณแม่ คันเนี๊ย มันนิสัยไม่ดี"
ทำไมถึงนิสัยไม่ดี
"ก็เค้ามาเบียดน้องมิว ไม่ยอมต่อแถว คันสีฟ้าโน้นไม่เห็นนิสัยไม่ดีเลย"
เออ จิง...รถเมล์สีแดงมันมาเบียดๆๆ ส่วนรถเมล์คันสีฟ้า วิ่งอยู่ซ้าย รับคนจากป้าย
"คุณณณแม่...คันนี้เค้าใจร้ายย"
ทำไมถึงใจร้าย ใจร้ายตรงไหน
"ก็เค้าเบรค น้องมิวหัวทิ่มมมม"
เมื่อเย็น ขับๆ รถอยู่..มิวมิวเรียก คุณแม่ๆๆ
หืมม มีไร แม่ขับรถอยู่
"คุณแม่ๆๆๆๆๆๆ"
เออ ว่ามา..เรียกอยู่ได้
""น้องมิว เป็นสิว เนี่ย ตรงเนี๊ย..มันเอาไม่ออก"
ต้องละสายตาจากรถ หันไปดูต้นเสียง
เจ้าตัวหันแก้มมา แล้วก็ชี้ๆๆ ข้างแก้ม แถวๆ ปาก เป็นตุ่มเล็กๆ ผื่นๆ เล็กกระจิ๋วเดียว ที่เจ้าตัวพยายามพรีเซ้นสุดฤิทธิ์ ว่าเป็น "สิว"
แม่ถึงกะขำก๊ากก... กินแล้วไม่ล้างปากอะซี่...สมน้ำหน้า ฮ่าๆๆ กระแต จะเป็นสิวตั้งแต่ 3 ขวบเลยหรอยะเธอ
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [