เรื่องฮาๆ ของไอ่ลูกหมามิว

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรื่องฮาๆ ของมิวมาอัพเลยแฮะ เพราะเอาไปอัพเฟสบุ๊คไปบ้างไรบ้าง จนลืมๆ ไปหมด

อันที่จริง วีรกรรมกวนบาทา น่าเบิ๊ดกะโหลกของ ด.ญ. มิวมิว มีมาอยู่เรื่อยๆ เนืองๆ โดยเฉพาะ วาจา นี่นะ หึหึหึหึ ได้มาหมดอะ ทุกเม็ด ทุกดอก บางอัน ก็ไม่รู้เอามาจากไหน ใครสอน

เมื่อวานอยู่กันสองคน พาเจ้ามิวไปกินข้าวข้างนอกตอนเย็น ก่อนจะแวะไปหาหมอ เอาใบรับรองแพทย์ เพื่อจะได้กลับไป รร.อีกครั้ง จิงๆ เราก็เริ่มขี้เกียจเหมือนกันล่ะ ไม่ไป รร.ก็สบายดี ชีลมากๆๆ อยากไปไหน ทำอะไร เที่ยววันธรรมดาได้เหมือนเดิมก็ดีแฮะ รึจะเลิกเรียน?? วันนี้ ครูโทรมาตามด้วย แต่ขี้เกียจรับโทรสับ ทำไงได้ ยังเซ็งๆ ไม่หาย (เม้าไปเดี๋ยวปั๋วด่าอีก หาว่าคิดมาก แต่ อืมม น่ะ เรามักจะรู้สึกแปลกๆ กับคำพูดของคน แล้วไม่ค่อยพูดออกมาจนกว่า จะมีประเด็นนั่นแหละ เฮ่อ อย่าให้เซดดด Drama-addict ตัวจริงเลยล่ะ 555555)

มิวมิวเลือกกินพิซซ่า...อืมม ได้ กินกันสองคนเนี่ยนะ
สั่งอาหารเสร็จ แป๊บซี่มาเสริฟ...มิวมิวรีบพุ่งปรู๊ดดมาทันที "คุณแม่ ขอชิมแป๊บซี่อันนี้หน่อยนะ"

ยังไม่ทันไร....ตด ปูดด...ไม่มีเกรงใจ "คุณแม่ค๊า น้องมิวปวดอึ"
อืมมม..เอาไงดีวะ มากันสองคน บอกพนักงานแล้วกันว่าเดี๋ยวมานะน้อง พาลูกไปอึ (เค้าจะหาว่าเรากินแล้วชิ่งไม๊นะ....เค้าป่าวนะ)

ร้านพิซซ่านี่อยู่ตรงกลางของห้าง(เซนทรัลรัตนาธิเบศร์) มีห้องน้ำ หัวห้างกะท้ายห้างเท่านั้น...ระยะทางก็ เอริ่มม ประมาณวิ่งหัวท้ายสนามฟุตบอลว่ะคะ
ไอ่เรารึก็กลัวข้าศึกบุกโจมตี สงสารลูกน้อยหอยสังข์ที่ยังขมิบไม่เก่ง กึ่งเดิน กึ่งวิ่งแบกลูกหนักสิบโลไปด้วย พอไปถึงห้องน้ำอันแสนไกลโพ้นน ถอดกุงเกง เจ้ามิวมิวนั่งฉี่...
"เสร็จแล้วค่า คุณแม่" เอ๋า ไม่อึหรอ..เจ้าแสบส่ายหัวๆๆ
อืมมม..ไม่เป็นไร ระหว่างทางเดินกลับ มิวมิวชี้ๆๆ "น้องมิวอยากกินไอติมอันนี้อ๊า"

เดินกลับมาที่ร้าน อาหารมาวางเรียงรายเต็มไปหมด จกไปได้สองคำ กะลังได้ที่

"คุณแม่ค๊าาา น้องมิวปวดอึ!!"
เอาจิงดี...เด็กอะเนอะ อาจจะยังไม่รู้อารมณ์ตัวเอง ว่าแค่ไหนเรียกว่าปวดมากปวดน้อย
เฮือกกก...โอเค "น้องๆ เดี่ยวพี่มานะ พาลูกไปอึอีกรอบก่อน (หน้าด้านได้อีกกรู เค้าไม่ได้กินแล้วชิ่งจิงๆ นะเธอว์)"

คราวนี้ พาเดินไปอีกด้าน ที่ดูเหมือนจะใกล้กว่า แต่ก็ไกลอยู่ดีอะ
พอเข้าห้องน้ำ ปิดประตูเสร็จ ป๊าดดดด...มิวมิวชี้ไปนอกห้องน้ำ "คุณแม่ น้องมิวอยากเล่นเกมส์อันนั้นอะ(หมายถึงตู้เกมส์ หน้าโรงหนัง ที่ตั้งไว้เรียงรายล่อตาล่อใจวัยรุ่น)"

เอ๋า..แล้วไม่อึหรอ...มิวมิวส่ายหัว ถามแล้วถามอีก ส่ายหัวๆ

(no wording coming out)

เดินกลับมาที่ร้าน นั่งกินต่อ ไม่สบตาใคร
เจ้ามิวมิวกินไปได้อีก 2-3 คำ....ตดอีกปูดด "คุณแม่ค๊า พาน้องมิวไปอึหน่อย"

ไม่ละๆ ไม่มีครั้งที่ 3 ละ พอกันทีอิหนู งัดแพมเพิสในเป้อุ้มออกมาใส่ให้ซะเลย รู้งี้ จับใส่ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง ดั๊นน เพิ่งมาคิดได้ เฮ่ออออออออออ

เราก็เอร็ดอร่อยกับพิซซ่า(ที่ลูกรีเควสจะกิน)ต่อ ส่วนคุณลูกลูกยืนเกาะไหล่ ใช้ไหล่แม่เป็นที่พึ่งพิง บีบหัวไหล่เบาๆ ทำปากเบะๆ คิ้วขมวด เบ่งอึ ซะงั้น

อึเสร็จ เริ่มมีแรงกิน ลั่นล๊า หันมาชวนคุย (พร้อมกลิ่นตุๆ โชยมา)
"คุณช้างคะ..คุณช้างกินอะไรคะ"
ระ ระ ระ เรียกใครวะคะ คุณลูก อ่าว..อืมม ยังเกาะไหล่ตรูอยู่นี่หว่า
"กินขนมปังค่ะ"

.........

"คุณช้างคะ..คุณช้าง ทำไมกินขนมปังคะ"
(สมมติว่าไม่ใช่คุณช้าง ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ได้ยินว่อยยย)


"คุณช้างงงง..คุณช้างงงง ทำไมกินอันนี้อะคะ "
เลิกคุยกันดีกว่าไม๊ มาด้วยกันปะเนี่ย รีบๆๆ กินๆๆๆๆ แล้วไปหาหมอเลยปะ เด็กมือเปื่อย ปากเปื่อย ตรีนเปื่อย


(นี่ยังไม่นับรวม เวลาทำท่าออดอ้อนน มากอดๆๆ จับนมๆๆ ปี๊บๆ)

"คุณแม่ค๊าาาา...คุณแม่ตัวยักษ์"

หื๊มมมมมมมม จะดีหรอ ใครสอนฟระ ข้อหาสอนเด็กในทางที่ผิดนี่ ถามใครก็ ไม่มีใครยอมรับ รึเด็กมันจะคิดเองได้จิงๆ?????

-------------------------------------------------------------

ยัง..ยังไม่จบ เก็บกด

ทุกที เวลาคุยโทรศัพท์กับลูกค้า เจ้ามิวมิวที่อยู่ข้างๆๆ มักจะป่วนๆๆๆๆๆๆๆ แต่เราก็สนใจบ้างไม่สนใจบ้าง หลายครั้งหลายหน ป่วนหนักขึ้นๆ

เมื่อวานเชี่ยวคุยโทรศัพท์ มิวก็ป่วนๆๆๆๆ จะป่วนเฉพาะคนที่คุยโทรศัพท์ด้วย ไม่ได้สังเกตุ ไม่ได้เอะใจ

แล้ววันนี้ ตอนกลางวัน คุยโทรศัพท์มิวมิวก็ป่วนๆๆๆ พูดอะไรสักอย่าง แล้วเราก็มัวแต่จดจ่อกับโทรศัพท์ เดินไปเดินมา หยิบโน่นหยิบนี่ส่งให้ลูก จะได้หยุดป่วนสักที

พอวางโทรศัพท์

ก้มลงมองในมือตัวเองมีเปลือกอมยิ้ม ที่แกะแล้ว (เราแกะเองกะมือนี่แหละ มัวแต่เม้าส์ ไม่ได้รู้เรื่องเร้ยย)
ส่วนเจ้าตัว นอนกระดิกเท้า กินอมยิ้ม ดูการ์ตูนสบายใจ....

โอววว โนวววววว......ชั้นเข้าใจแล้ววว ที่ผ่านๆๆๆๆๆมา ใช้มุขนี้หรอเนี่ย หึหึหึหึหึหึ

เราพลาดเอง อย่าไปโทษใคร คราวหน้าคราวหลัง จำไว้เลย

-----------------------------------------------------------------

ยัง..ยังไม่จบ

มิวมิวจอมขี้บ่น ขี้โมเม ขี้โม้ ขี้ตู่

เรานั่งๆ ทำงานอยู่ เจ้ามิว ไปรื้อหลอดครีมกันแดดมาจากหน้าคอม..
"คุ๊ณณณแม่ เก็บอันนี้ไปเลยยนะ วางเกะกะ เสียดายของ คุณพ่ออุตส่าซื้อมาให้นะ รู้ไม๊"
อืมมมม..ไอ่เด็ก 3 ขวบ นี่มันครีมกันแดดดิชั้นซื้อมาเองชัดๆ

นั่งแต่งหน้า ทาลิปสติก
"คุ๊ณณณแม่ ทานิดเดียวพอนะ อย่าทาเยอะ คุณพ่อบอกว่า มันเปลืองนะรู้ไม๊!!!!"
หืมมมม..ไหน..ไหน ใครกล้ามาว่า ว่าเปลือง นี่มัน NYX แท่งละ 120 นะหล่อน รู้ไม๊!!!!!!!


ทุกวัน ที่ขับรถผ่านหน้าเซ็นทรัล หรือเลี้ยวเข้าเซ็นทรัลเมื่อไหร่
มิวมิว "กินนน..ซูชิก้อด๊ะ"
พ่อกะแม่มองหน้ากัน "ยังไม่ได้ถาม!!!!"

ถึงแม้เจ้าตัวจะปวดอึๆๆๆ แต่พอจอดรถปุ๊บ แทนที่จะรีบลงรถตรงดิ่งไปอึในห้างก่อน
เชี่ยวรับหน้าที่พามิวไปอึ หันมาบอกเราว่า ล็อครถแล้วเดี๋ยวเจอกันหน้าร้านซูชินะ

มิวมิว "งั้นกินซูชิแล้วค่อยไปอึก้อด๊ะ"
(เอ๋า.....อั้นไว้ได้ด้วย กัวอดกินนะคนเรา)


ปิดท้าย..ด้วยรูป ไว้ดูต่างหน้า




อนาคต นักรื้อกะบะเซลล์


ถึงจะตีกันบ่อยๆ แต่เวลาเที่ยว เราก็สามัคคีกันนะฮ๊าบบบ

Create Date : 27 สิงหาคม 2553 Last Update : 27 สิงหาคม 2553 23:27:10 น. Counter : 1421 Pageviews.		13 comments
Share Tweet

	(ลูกออทิสติก) ก่อน 1 ขวบ หม่าม้าก็ดูแล้วนะว่ายังไม่มีอาการออทิสติก SN_monchan (6 เม.ย. 2568 21:52:49 น.)		14 มี.ค. 68 ไม่สบาย kae+aoe (5 เม.ย. 2568 09:59:41 น.)
	12 มี.ค. 68 ไปโรงเรียน kae+aoe (5 เม.ย. 2568 09:47:02 น.)		ถนนสายนี้มีตะพาบ 372 "รสชาติที่คุ้นเคย"  kae+aoe (1 เม.ย. 2568 20:00:41 น.)