รีวิวการ์ตูนไทย - Thai Comic Review
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2563
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
3 พฤศจิกายน 2563
 
All Blogs
 
(รีวิวการ์ตูนไทย) ฆ่า หั่น เฉือน (รวมนักเขียน)


ทุกวันนี้ หากมีโอกาสได้ติดตามข่าวสาร เรามักจะมีโอกาสได้เห็น "ข่าวฆ่ากันตาย" เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ซึ่งส่วนมาก ล้วนเกิดขึ้นมาจากความขัดแย้ง อย่างเช่นที่สหรัฐได้เคยวิจัยเอาไว้ว่า 75% ของคดีฆาตกรรมนั้น จะมาจากคู่แต่งงาน และคู่รัก ซะมากกว่า -- และนี่ก็คือ "รวมเรื่องสั้นการ์ตูนสยองขวัญ กึ่งสารคดีสืบสวนสอบสวน" ที่จะพาเราดำดิ่งเข้าสู่คดีฆาตกรรมเชิงชู้สาว ที่ล้วนเคยเป็นข่าวดังในไทย แบบเจาะลึกถึงลูกถึงคน ผ่านเรื่องราวของนักศึกษาทั้งสี่คน ที่จะต้องมาลงพื้นที่ทำรายงานเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้....

ก่อนที่จะรีวิวแบบจริงๆจังๆ เราจะพาทุกท่านไปรู้จักกับ "เรื่องราวของตัวละครเหล่านี้" กันก่อน เพื่อให้ทราบถึงแบ็คกราวด์ -- เริ่มจาก เอก ชายหนุ่มหน้าตาดี ได้คบกับ ดาว แฟนสาวขี้หึงที่มักจะชอบโทรตามจิกเอกอยู่ตลอดเวลา เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะมีชู้ และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะเอกนั้น ได้คบกับแคทซ้อนไปด้วย แต่ด้วยความสัมพันธ์ที่ต้องหลบๆซ่อนๆ และไม่มีความแน่นอนของทั้งคู่ ทำให้ต่างฝ่ายต่างร้อนรุ่มในใจ -- เบล เพื่อนสาวคนกลาง จึงต้องทำหน้าที่เป็น "ที่ปรึกษาปัญหาหัวใจ" ให้กับสองคนนี้อยู่ตลอดเวลา โดยที่ทั้งสองหารู้ไม่ว่า จริงๆแล้ว เบลเองก็แอบชอบดาวอยู่เหมือนกัน แต่ก็ต้องฝันสลาย เพราะดาวที่ตัวเองหลงรักหัวปักหัวปำนั้น กลับไปคบกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ซะนี่ นั่นจึงทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเบลกับดาว จึงเป็นได้แค่เพื่อนสนิทเท่านั้น หาได้อยู่ชมรมเครื่องเคาะทองเหลืองไม่

 

ที่ต้องเกริ่นนำไว้ก่อน ก็เพราะเรื่องราวของตัวละครเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นเอก, ดาว, แคท หรือ เบล ล้วนจะมีลักษณะนิสัยคล้ายๆกับ "ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง" ในคดีฆาตกรรมเชิงชู้สาวต่างๆ ซึ่งในรีวิวนี้ ก็จะแบ่งออกเป็น 3 ประเภท นั่นคือ เหยื่อ ฆาตกร และ ชู้รัก -- อย่างเช่นความเจ้าชู้ของเอกนั้น ก็จะคล้ายกับตัวตนของบุญเพ็ง หีบเหล็ก ฆาตกรต่อเนื่องคนแรกของไทย ที่มักจะมีสาวๆเข้ามาพัวพัน และมีนิสัยเจ้าชู้ คบซ้อน และตัวละครที่เหลือ ก็จะมีประสบการณ์ชีวิต หรือแรงจูงใจคล้ายๆกับฆาตกรหรือเหยื่อในคดีนั้นๆ แบบแทบจะเรียกได้ว่าไม่ต่างกันเลยทีเดียว

ฆ่า หั่น เฉือน แบ่งเรื่องสั้นออกเป็น 4 เรื่อง โดยมีการหยิบจับกรณีศึกษาใน "คดีฆาตกรรมเชิงชู้สาว" ต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในไทย มาใช้เพื่อสะท้อนมุมมองของ "ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง" ในคดีฆาตกรรมต่างๆ แบบเกี่ยวเนื่องเชื่อมโยงกัน อย่างเช่น เรื่อง หีบเหล็ก (ธนาดล อมราภรณ์กุล/ ลุงแบล็คใจดี) ก็จะเป็นการสะท้อนมุมมองของฆาตกรที่มีต่อเหยื่อ ("คนน่ารำคาญ เอาแต่เรียกร้องสิ่งที่ให้ไม่ได้ ต้องฆ่าทิ้งซะ!!!")  และเรื่อง บ่อเกรอะ (ภูษิต หุ่นไทย/ ปิติวุฒิ ภวังคนันท์) ก็จะสะท้อนมุมมองของเหยื่อที่มีต่อฆาตกร ("คนรักกัน เวลาหมดรัก ไม่ใช่แค่เป็นศูนย์หรอกนะ แต่จะรู้สึกเกลียดจนอยากฆ่าให้ตายไปเลย") 

ต่อด้วย ตู้กระจก (เอนก ร้อยแก้ว/ เกษม อภิชนตระกูล, เซน) ก็จะทำหน้าที่สะท้อนมุมมองของฆาตกรที่มีต่อชู้รัก ("เธอเองก็ผิดเหมือนกันนั่นแหละ ที่เป็นชู้กับคนอื่นเขา") และเรื่องสุดท้าย ห้องแชท (กิตติพันธ์ ตี๋จินดา/ ปิติวุฒิ ภวังคนันท์) จะไม่เกี่ยวข้องเหตุการณ์ฆาตกรรมใดๆ แต่จะเป็นการฉายภาพรวมความคิดเห็นต่างๆในโลกโซเชียล ที่มีต่อข่าวคดีฆาตกรรมเชิงชู้สาว ซึ่งจะแบ่งออกเป็นสองฝักสองฝ่าย ไม่สนับสนุนเหยื่อก็ฆาตกร พูดง่ายๆก็คือ เป็นการสะท้อน "มุมมองของคนทั่วไป" หรือ "มุมมองของสังคมกลุ่มใหญ่ๆ" ร้อยพ่อพันแม่ ที่มีประสบการณ์ชีวิตรักแตกต่างกัน (เดี๋ยวนี้คนเรานับถือฆาตกรเป็นไอดอลไปแล้วเรอะ?/เป็นแกโดนแย่งผัวทำป้ะ?)

ดังนั้น หากอ่านไปถึงจุดๆหนึ่งของเล่ม ก็จะสามารถรู้ได้ว่า ตัวละครเด็กมหาลัยทั้ง 4 คน ที่ถูกจับมาแยกส่วน สำหรับเรื่องสั้นในแต่ละเรื่องนั้น คือตัวแทนของกลุ่มคู่รักที่มี "แนวโน้ม" ที่จะก่อคดีฆาตกรรมเชิงชู้สาว แต่ถูกนำมาชำแหละให้เห็นภาพว่า ทั้ง 4 คนนี้ สามารถเป็นชนวนสำคัญที่จะก่อให้เกิดการฆาตกรรมได้ เมื่อสามอย่างนี้ประกอบเข้าไว้ด้วยกัน อย่างเอกเอง ก็มีชู้กับหญิงอื่น ดาวก็หึงเอกมากเกินไป จนอีกฝ่ายรำคาญ หนีไปมีชู้ และแคทเองก็คบกับเอก ทั้งๆที่รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว 

ฆ่า หั่น เฉื่อน ไม่ใช่การ์ตูนผีที่เน้นความสยอง แต่จะเน้นไปในเชิงสารคดีซะมากกว่า เพราะหลังจากที่แต่ละเรื่องจบลง ก็จะมีบทความเกี่ยวกับคดีนั้นๆ ให้ได้อ่านแบบจัดเต็ม เรื่องละ 4-5 หน้า (ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าส่วนนี้ใครเป็นคนเขียน แต่เดาว่าน่าจะเป็น อโนมา มั้ง เขียนดีด้วย) ซึ่งภายในเล่ม ก็จะมีคดีฆาตกรรมเชิงชู้สาวให้ได้อ่านกัน ตั้งแต่ยุคแรกๆ ที่เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 6 จนไปถึงปัจจุบัน เริ่มตั้งแต่ คดีนายบุญเพ็ง หีบเหล็ก ฆ่าหั่นศพยัดหีบเหล็กถ่วงน้ำ, คดีนายแพทย์ฆ่าหั่นศพภรรยา ทิ้งลงบ่อบำบัดของเสีย (บ่อเกรอะ), คดีจ้างวานฆ่านางสาวนวลฉวี จนไปถึงคดีฆาตกรรมเชิงชู้สาวในปัจจุบัน ที่ผุดขึ้นราวกับดอกเห็ด จนไม่รู้ว่าจะเอาอะไรขึ้นก่อนดี

หลังจากที่ "ในส่วนของการ์ตูน" ได้จบบริบูรณ์ลงแล้ว ท้ายเล่มก็จะมีบทความคดีฆาตกรรมอื่นๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเชิงชู้สาวให้ได้อ่านกันอีกด้วย ไม่ว่าจะเป็น คดีของสมคิด พุ่มพวง ฆาตกรต่อเนื่องที่ตระเวนไปตามที่ต่างๆ ฆ่าผู้หญิงทำงานกลางคืนไปแล้ว 6 ศพ จนผู้คนขนานนามว่า เป็น "แจ็ค เดอะริปเปอร์แห่งเมืองไทย", คดีฆ่าครูสอนภาษาญี่ปุ่นเพื่อชิงทรัพย์, คดีฆ่าสังเวยลูกพระอินทร์ -- แต่ทว่า คดีส่วนมากในนี้ ก็จะล้วนจบลงด้วยการที่คนร้าย ถูกจับเข้าคุกในคดีฆาตกรรมโดยเจตนา แต่กลับถูกปล่อยตัวเป็นอิสระในอีกหลายปีให้หลัง โดยไม่มีการประหารชีวิต "ผู้กระทำผิด" ตามกฎหมายใดๆทั้งสิ้น เนื่องจากมีการลดหย่อนโทษเกิดขึ้น

แม้ "ฆ่า หั่น เฉื่อน" จะใช้จำนวนนักเขียนเกือบ 10 ชีวิตในการจัดทำ แต่การเซ็ตติ้งมอบหมายงานให้กับนักเขียนในรอบนี้ ก็สามารถจัดแบ่งออกมาได้อย่างลงตัว ตามความสามารถของแต่ละคน แม้จำนวนนักเขียนในค่าย จะมีอยู่อย่างจำกัดก็ตาม -- อย่างเช่น เอนก ร้อยแก้ว ที่ลายเส้นปัจจุบัน จะออกไปทางขาวๆโล่งๆ ก็ถูกจับไปวาดการ์ตูนที่มีฉากเป็นห้องเก็บศพกว้างๆ ห้องหับแสงจ้า ซึ่งก็ถือว่าเข้ากับลายเส้นมาก ยิ่งกว่ากิ่งทองใบหยก ส่วนธนาดล ก็ถูกจับไปวาดฉากด้านในพิพิธภัณฑ์ ที่ปกคลุมไปด้วยความมืด เน้นบรรยากาศสยอง แถมได้วาดฉากหนุ่มสาวนัวเนียกันด้วย เนื่องจากธนาดล มี "ลายเส้น" ที่สวยที่สุดในจำนวนนักเขียนทั้งหมดในโปรเจ็กต์นี้ ขนาดที่ว่า ถ้าให้คนอื่นในเล่มมาวาด "ฉากเกี้ยวสวาท" แทน เชื่อเลยว่าไม่สามารถไปได้ถึงขนาดนี้แน่นอน 

ส่วนนักเขียนอีกคนหนึ่ง ที่น่าจับตามองเป็นอย่างยิ่ง ก็คือคุณกิตติพันธ์ ตี๋จินดา ที่เป็นคนวาดให้กับเรื่องสุดท้าย (ห้องแชท) ซึ่งสไตล์การวาดของคนๆนี้ เฉพาะกับแนวสยองขวัญ จะมักเน้นกินบรรยากาศมืดๆหลอนๆ คล้ายๆกับงานของธนาดล แต่ลายเส้นคนนี้จะดิบกว่า ซึ่งสามารถสอดรับเข้ากับตอนจบที่ "ค่อนข้างโรคจิต" ได้เป็นอย่างดี -- ส่วนภูษิต หุ่นไทย ก็สามารถทำหน้าที่เป็น ณัฐพล อยู่วิทยา เบอร์สอง ใช้งานภาพห่อเนื้อเรื่อง เชื่อมรอยต่อระหว่างเรื่องได้เรียบเนียนเสมอกัน ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะสตอรี่บอร์ดที่แข็งแกร่งของคุณปิติวุฒิด้วย ที่เขียนออกมาได้ดีที่สุด ในจำนวนคนเขียนบททั้งหมด เนื่องจากบทของคุณอาร์ทบลูส์ (นามปากกา) นั้น จะมีอีเวนท์ที่ดูแปลกตากว่า และมีการใช้ซิมบอลิกระหว่างเรื่องที่ฉลาด ไม่ค่อย straightforward เหมือนบทของคนอื่นๆ ส่วนสตอรี่บอร์ดของเกษม ก็จะเข้าทางในส่วนที่ขับเน้น introspection ของตัวละคร เหมือนที่เคยทำไว้ดีมากๆ กับเรื่องสั้น Contract ในรวมเล่ม Miracle of Love และรวมเล่ม Random Shorts: Side B ก็เลยทำให้มีโอกาสได้มาเขียนบทในส่วนที่เป็นแก่นเรื่องหลัก ที่เป็นส่วนสาระสำคัญ
 

จริงๆยังมีอะไรให้เขียนอีกเยอะ แต่ก็กลัวว่ารีวิวมันจะล้นจนเกินพอดีเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาน่ะสิ ก็เลยไม่มีโอกาสได้เขียนชื่มชม "คนเขียนบทความ" ที่สามารถใช้สำนวนการเขียนในเรื่อง "คดีฆาตกรรมนางสาวนวลฉวี" ออกมาได้อย่างเข้าถึงอารมณ์ มีการใส่อารมณ์ลงไปในฉากโรแมนติก และฉากฆาตกรรม แบบดุเด็ดเผ็ดมันมาก จนให้ความรู้สึกเหมือนนั่งอ่านนิยายมากกว่าบทความ -- ฆ่า หั่น เฉือน จึงเหมาะสำหรับนักอ่านที่สนใจเรื่องราวเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม แบบเจาะลึกไปถึงตัวบุคคล เพราะเนื้อหาในนี้เข้มข้นมาก ทั้งส่วนที่เป็นการ์ตูน และส่วนบทความ ทำออกมาได้ดีจนน่าขนลุก -- และด้วยการแบ่งงานตามความสามารถ ทำให้นักเขียน นักวาดทุกคนในเล่ม ต่างเฉิดฉายสไตล์งานของตัวเองกันแบบไม่มีใครยอมใคร เรียกได้ว่า เป็น showcase ที่ดีเล่มหนึ่งเลยก็ว่าได้ -- ถ้าชอบความเล่นใหญ่ องค์ประกอบแน่น แบบรวมเล่ม "น้อง พี่ ที่รัก ฉบับการ์ตูน" แล้วล่ะก็ เล่มนี้จะไม่ทำให้คนที่ซื้อไปอ่าน ผิดหวังอย่างแน่นอน

(สรุป 10/10)

ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/




Create Date : 03 พฤศจิกายน 2563
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2565 10:07:41 น. 0 comments
Counter : 2763 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณhaiku, คุณnewyorknurse


เรลกันคุง
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




สวัสดีครับ ผมเรลกันครับ ชอบอ่านการ์ตูนมากๆ หวังว่าจะสนุกกันนะครับ




Friends' blogs
[Add เรลกันคุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.