(รีวิวการ์ตูนไทย) 7 ลิขิตชะตาสยอง (อรรถวุฒิ เจริญสุข)
ท่ามกลางรวมเรื่องสั้นการ์ตูนสยองขวัญที่อยู่คู่เมืองไทยเรามาช้านาน ตั้งแต่สมัยยังเป็นเล่มละบาท -- ในยุคสมัยต่อจากนั้น ที่การ์ตูนมังงะเริ่มครองเมืองอย่างเต็มตัว -- อรรถวุฒิ เจริญสุข นักเขียนขาประจำของค่ายไทคอมิค ได้ออกรวมเล่มเรื่องสั้นแนวสยองขวัญไว้ถึง 3 เล่ม ภายในระยะเวลา 3 ปี ก่อนที่จะหายไปจากวงการแบบไปลับไม่กลับมา ได้แก่ 7 ลิขิตชะตาสยอง, DAY SHOCK คืนหลอนวันวิปริต และ Unknow Fear ตามลำดับ ซึ่งเพจเรา ได้เคยรีวิวเล่มแรกกับเล่มที่สามเมื่อปีที่แล้ว แต่เนื่องจากทางเพจเราได้มีโอกาสอ่านทั้งสามเล่มครบเรียบร้อย จึงเป็นโอกาสอันดีที่จะหยิบทั้งสามเล่มนี้ มารีวิวใหม่อีกครั้ง โดยเฉพาะรวมเล่ม Unknow Fear
ทั้งสามเล่ม จะประกอบไปด้วยเรื่องสั้นอยู่ 7 เรื่อง เหมือนกับรวมเล่ม Seven Days ของ ณัฐพล อยู่วิทยา ซึ่งคุณภาพก็จะค่อยๆพัฒนาขึ้นเรื่อยๆในแต่ละเล่ม แบบก้าวกระโดด แต่วันนี้ เราจะขอพูดถึงรวมเล่ม 7 ลิขิตชะตาสยอง กันก่อน ตามลำดับ โชคดีที่รีวิวนี้ไม่ต้องเขียนแก้อะไรมาก เลยได้ปล่อยเร็วกว่าที่คิด อิๆ
สรุปเรื่องย่อ
- โชคใต้ฝา หญิงสาวคนหนึ่ง ถูกฝาขวดลิปตันตามหลอกหลอน ซึ่งถ้านางเอกต่อชื่อใครได้ คนๆนั้นจะต้องตาย ความสยองเริ่มถาโถมเข้ามาหานางเอกมากขึ้น เพราะภายหลัง ดูเหมือนมันจะต่อให้เองซะแล้ว.... - ป้ายสุดท้าย นางเอกหน้าเดิมจากเรื่อง โชคใต้ฝา มักจะหลับเลยป้ายเป็นจำ จนโดนเพื่อนๆล้อ (แล้วจะเอาไปบอกเพื่อนทำพระแสงอะไรเล่า ก็โดนล้อสิ) แต่คราวนี้ รถคันนั้น มันนำจะพาเธอไปที่ที่ไม่สามารถกลับมาได้อีกต่อไป - จับปลาสองมือ หญิงสาวคนหนึ่ง รับโทรศัพท์กับชายแปลกหน้าจากตู้สาธารณะ เหตุการณ์นั้นนั่นทำให้เธอเริ่มชอบเขาขึ้นมาทันที แต่ด้วยความที่เธอเองก็คบผู้ชายคนอื่นด้วย สุดท้าย จึงนำมาซึ่งบทสรุปที่สยองและหักมุมตามมา - จิตวิปลาส เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ ผู้ชายคนหนึ่งที่ชอบสมมติการตายของคนที่เดินผ่านไปมาอย่างสยดสยอง และท้ายที่สุด จินตนาการเหล่านั้นก็วกกลับมาที่ตัวเขาเองจนได้ - แด่เธอผู้จากไป ผู้ชายคนหนึ่งต้องจำเป็นไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆในที่ทำงาน แต่แฟนเก่าของเขาที่ตายไปต้องการให้ใครซักคนไปอยู่ด้วย บทสรุปในตอนท้ายจะเป็นอย่างไรกันนะ? - FREEDOM เพื่อนสาวสองคนย้ายบ้านมาอยู่ที่เดียวกัน ได้เห็นคนถูกรถชนตาย แต่ก็กลับฟื้นขึ้นมาได้ในวันต่อมา หมู่บ้านแห่งนี้มีความลับอะไรซุกซ่อนอยู่นะ? - FRIENDHELL.COM ระวังข้อความแชทลึกลับเอาไว้ให้ดี เพราะมันอาจจะต้องการเอาคุณไปอยู่ด้วย!!!! เอ่อ....ก็พอจะเข้าใจได้ทันทีเลยว่าทำไมคนเขียนถึงไม่ชอบมัน คือมันอ่านง่าย จบไวเอามากๆ (อ่านทั้งเล่ม 20 นาทีก็จบแล้ว) แทบจับบรรยากาศสยองไม่ได้เลย เหมือนงานออกมาไม่เต็มที่ -- แต่ก็น่าจะเหมาะสำหรับคนขวัญอ่อนอยู่นะ เพราะฉากตาย มันก็ไม่ได้สยองอะไรมาก (ยกเว้นฉากรถไฟแค่ฉากเดียวเท่านั้น โดนล้อตัดตัวขาดสามท่อน อันนั้นโคตรน่ากลัว) -- ซึ่งไอ้ฉากตายไม่สยองน่ะไม่เท่าไหร่หรอก (ด้วยเทคนิคภาพที่ทำออกมาโล่งซะเหลือเกิน) แต่การเดินเรื่องที่ไม่ชวนให้ตื่นเต้นนี่สิปัญหา มันให้ความรู้สึกเหมือนเล่าเรื่องผีธรรมดาซะมากกว่า ดังนั้น พออ่านจบ ก็เลยไม่มีอะไรให้น่าจดจำ ให้อารมณ์ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปมากๆ
เห็นคนเขียนบ่นว่าวาดผู้หญิงไม่สวย แต่จริงๆแล้วมันออกมาดูดีในระดับหนึ่งเลยนะ ไม่ได้ถึงกับแย่ขนาดนั้น คนเขียนคิดไปเองน่า (ส่วนงานฉากดีแค่ไหน ตรงนี้ไม่ต้องพูดกันอีกแล้ว มาตรฐานไทคอมิค ก็รู้ๆกันอยู่ว่าสุดยอดแค่ไหน) แต่น่าเสียดายสุดๆที่งานภาพ การเล่าเรื่อง และบรรยากาศ มันยังเอื้อไม่พอที่จะทำให้เรารู้สึกสยองได้จริงๆ อย่างน้อยก็พออ่านได้เพลินๆอยู่ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนเขียนมีอะไรกับคนโดนรถชนเป็นการส่วนตัวขนาดนั้น หูย!!! มาแบบเกือบครึ่งเล่ม ตายเลือดอาบหน้ากันทั้งนั้น ซึ่งจริงๆแล้ว กลับวาดออกมา ดูสวยมากกว่าสยองอีกนะ ซึ่งมันอาจจะไม่เจาะกลุ่มนักอ่านสายโหดก็จริง แต่มันก็ดีในอีกแง่หนึ่ง ตรงที่ว่าเล่มนี้คนกลัวผีก็อ่านได้ (ถ้าคุณตายขึ้นมา อยากจะตายแบบสยองเรอะ!!?!)
แต่ที่นี้ ปัญหาใหญ่ที่สุดของเล่ม (ที่จะไม่พูดไม่ได้เลย) กลับอยู่ที่ความไม่สมเหตุสมผลของพล็อต แบบต่อเนื่อง เพราะมันเกิดขึ้นแทบจะทุกเรื่องเลย -- ตลอดการอ่านเราจะได้พบกับความสยองแบบไร้เหตุผลล้วนๆ คือเราจะไม่มีทางรู้ได้เลยว่า ผีพวกนี้มันมีเหตุผลและแรงจูงใจที่จะเอาชีวิตคนไปทำไม เพราะทุกสถานการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นการสุ่มมั่วหมด อย่างผีฝาขวดงี้ ไม่เข้าใจ ทำไมต้องฆ่าคนโดยใช้อาถรรพ์ฝาขวด? (โอ้ก๊อด) คือ...จะสร้างไอเดียแปลกๆโดยไม่มีที่มาที่ไปแบบนี้ไม่ได้นะว้อย!!!! แอบชอบคอสตูมจากเรื่องนี้อยู่นะ (ตรงไหน.. ตรงไหนของคนเขียนที่ว่าวาดผู้หญิงไม่สวย?) พอเข้าสู่เรื่องที่สอง ป้ายสุดท้าย คนเขียนก็รีไซเคิลตัวละครจากเรื่องแรกมาใช้ต่อ (แต่..แต่มันตายกันหมดแล้วไม่ใช่เรอะ!!?!) -- โอเค ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็พออ่านเพลินอยู่บ้าง ถึงเรื่องมันจะจืดไปบ้างก็เถอะ จนข้ามมาเรื่องต่อๆมา ตรรกะมันเริ่มจะมั่วๆ แบบกู่ไม่กลับเลยคราวนี้ (ตรงนี้ถ้าจะอ่านเอาสนุก มันก็พอปล่อยผ่านได้อยู่ แต่ถ้าอ่านเอาจริงจัง คุณอาจจะไม่ชอบ) คือผีมันจะฆ่าคนอย่างเดียวเลย ตูจะบ้าตาย แถมไม่มีเหตุผลรองรับด้วย มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่ตัวเอกในเรื่อง แค่จินตนาการว่าคนๆนี้จะตายแบบนี้เฉยๆ แค่นี้ก็โดนผีตามอาฆาตแล้ว (เฮ้ย!! คือตูแค่คิดเฉยๆ ไม่ได้จะไปฆ่าเค้าให้ตาย ตูผิดอะร้ายยยย!!!) แล้วไอ้เรื่องจับปลาสองมือนี่ก็เหมือนกัน มันไม่สมเหตุสมผลตั้งแต่ ตอนยืนรอรถเมล์ อยู่ๆสาวเจ้าก็ไปรับสายตู้โทรศัพท์สาธารณะของใครก็ไม่รู้ แล้วก็คุยกันจีบกันตรงนั้นเลย (คนแปลกหน้าเฮ้ย!!!) แล้วพฤติกรรมของฆาตกรที่บอกว่า ชอบฆ่าคนหลายใจ แต่บริบทของเรื่อง มันเหมือนจะหาเรื่องฆ่าซะมากกว่า (เอ็งก็พอกันนั่นแหละ จีบสาวไปทั่ว แล้วลวงมาฆ่าไม่ใช่รึไงฟะ!!?!)
การ์ตูนเพิ่งจะมีพล็อตที่ดูสร้างสรรค์ขึ้นจริงๆในช่วงครึ่งหลัง แต่ก็ขาดความสมเหตุสมผลอยู่เหมือนเดิม อย่างเรื่องคนเปลี่ยนหัวคน ที่อ่านแล้วโคตรหงุดหงิด ไม่ต่างจากตอนอ่านรอบนั้น เอ็งเอาหัวชาวบ้านมาใส่เปลี่ยนเรื่อยๆแบบนั้น แล้วคนอื่นที่อยู่ในนั้นเค้าจะจำหน้าได้มั้ยฟะ!!?! ทั้งๆที่พล็อตตั้งต้นมันน่าสนใจมากขนาดนั้นแท้ๆ (คนเปลี่ยนหัวคน (หรือ FREEDOM) เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ หมู่บ้านสยอง ที่ชาวบ้านในนั้นสามารถมาเปลี่ยนหัวที่ร้านได้กันทั้งครัวเรือน หรือพูดง่ายๆก็คือ เป็นหมู่บ้านผีนั่นเอง) -- ส่วนสองเรื่องที่เหลือ แด่เธอผู้จากไป และ FRIENDHELL.COM สมเหตุสมผลขึ้น แต่แค่เปลี่ยนพล็อตการ์ตูนที่ไม่สมเหตุสมผล มาเป็น เรื่องสยองขวัญธรรมดาๆ เน้นโชว์ฉากผีหลอกแค่นั้น (กะแล้วว่าต้องจบแบบนี้ ฮ่วย!!!) ตัดผมสิโว้ย!!! จะบอกว่าเป็นการยกระดับจากการ์ตูนเล่มละห้าบาท ก็ดูเหมือนจะทำตามที่พูดไม่ได้ซะทีเดียว คืออารมณ์การอ่านแทบไม่ต่างกันเลย ถึงปรับพล็อตให้สมเหตุสมผลขึ้น มันก็ออกมาเป็นรวมเรื่องสั้นสยองขวัญทั่วไปอยู่ดี คนเขียนน่าจะหาพล็อตที่เข้าท่ากว่านี้มาใส่ ให้มันเป็นงานที่ดูสยองจริงๆ หรือไม่ก็ต่อยอดหรือใส่รายละเอียด ให้เนื้อเรื่องมันดูลึกลับและน่าสนใจขึ้น มากกว่าที่จะจบเรื่องแบบ Jumpscare ตลอดทั้งเล่มแบบนี้
(สรุป 5/10)
ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/
Create Date : 13 ธันวาคม 2561 |
Last Update : 16 ธันวาคม 2564 4:42:59 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1784 Pageviews. |
|
|