(รีวิวการ์ตูนไทย) ตื้อนักรักซะเลย (รัตนะ สาทิส)

   นับเป็นระยะเวลา 20 กว่าปี ที่ไม่เคยหยุดนิ่ง (แต่ก็ไม่เคยเหน็ดเหนื่อย) ในเส้นทางสายการ์ตูนรัก ของรัตนะ สาทิส ซึ่งหลายคน น่าจะรู้จักกันดีอยู่แล้ว จากเรื่อง Lily Love -- แต่ก่อนที่เจ้าตัวจะเข้าสู่ทิศทาง "การ์ตูนหญิงรักหญิง" แนวโรแมนติก-ดราม่า แบบที่เห็นกันในปัจจุบัน ย้อนกลับไปในปี พ.ศ. 2538 เรามีงานของผู้เขียน เป็น "การ์ตูนรักสายตลก" ที่มีกลิ่นอายของละครไทยเป็นตัวตั้งต้น -- และนี่ก็คือ "รวมเล่มเปิดตัว" เรื่องแรกสุด ในฐานะนักเขียนประจำค่ายแบบเต็มตัว ของรัตนะ สาทิส (หรือในชื่อจริงคือ มาฆพร สาทิสสะรัต) ภายใต้ร่มเงาของค่ายไทคอมิค สำนักพิมพ์การ์ตูนไทยจากฝั่งวิบูลย์กิจ -- แต่ก่อนที่จะเขียนเยิ่นเย้อไปมากกว่านี้ ก็ขอเชิญทุกท่านเข้าสู่ สู่อะไรวะ..ลืม

   ความพิเศษของรวมเล่ม "ตื้อนักรักซะเลย" (ที่แตกต่างจากเล่มอื่นๆในสมัยนั้น) นั่นคือ เป็นการ์ตูนเรื่องยาวเรื่องแรกของสำนักพิมพ์  ที่ไม่เคยตีพิมพ์ลงนิตยสารที่ไหนมาก่อน -- ส่วนเนื้อเรื่องก็เข้าสูตรสำเร็จละครไทยเลย ว่าด้วยลูกเขยจอมกวน ปะทะ พ่อตาจอมเฮี้ยบ ที่พยายามทำทุกวิถีทาง เพื่อไม่ให้พระเอกมาจีบลูกสาวได้ ซึ่งพระเอกก็สามารถเอาชนะพ่อตาได้ทุกครั้ง พลังตื้อนี่มันช่างสุดยอดจริงๆ

   เชื่อว่าแฟนหนังสือที่ได้อ่านครั้งแรก น่าจะรู้สึกงงกันเป็นแถบ เพราะลายเส้นที่ผู้เขียนใช้วาดนั้น มันไม่ใช่ รัตนะ สาทิส ในแบบที่เรารู้จักเลยซักนิด (อ้าว?) คือจะออกไปทางมาตรฐาน "การ์ตูนผู้หญิงยุค 90" ซะมากกว่า -- และคุณจะตกใจขึ้นไปอีกขั้น เมื่อได้รู้ว่า นี่คือผลงานรวมเล่มของผู้เขียน ตั้งแต่อายุเพียงแค่ 19 ปี เท่านั้น (แม่เจ้า!!!) แต่กลับสามารถเก็บบรรยากาศการ์ตูนผู้หญิงในสมัยนั้น ออกมาได้อย่างซับซ้อน จนต้องกลับมาถามตัวเองว่า นี่คือผลงานจากนักเขียนหน้าใหม่จริงเหรอ? (แต่วาดผู้หญิงไหล่กว้างชะมัดเลย ขัดใจอีกแล้ว) 

  อาจเป็นเพราะพลังหนุ่มสาว พ่วงกับความไฟแรงล่ะมั้ง ที่ส่งผลทำให้งานภาพและการเล่าเรื่องของผู้เขียน ดูมีชีวิตชีวาและเป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะท่าโพสและการสื่ออารมณ์ต่างๆของตัวละคร ที่ทำออกมาได้ค่อนข้างหลากหลายและดูยืดหยุ่น มีความ effortless แผ่ซ่านออกมาตลอดทั้งเล่ม -- และด้วยเหตุผลดังกล่าว ตื้อนักรักซะเลย จึงเป็นการ์ตูนรัก-ตลก ที่สามารถผลักดันสถานการณ์ต่างๆไปได้สุดทาง แม้จะถูกทำออกมาเป็นเพียงแค่พล็อตสั้นๆก็ตาม

   ตลอดทั้งเล่ม โดยเฉพาะช่วงครึ่งแรก จะเน้นหนักไปที่ "ลูกล่อลูกชนของฝ่ายชาย" ที่พยายามจะตามจีบนางเอก ทุกครั้งที่เจอหน้า ทั้งงัดกลวิธีต่างๆมากมาย เพื่อใช้พิชิตใจสาวที่ตัวเองชอบ ไม่ว่าจะเป็นการพยายามหยอดคำหวานใส่นางเอก แบบเอาให้ตายกันไปข้าง (แต่สำหรับผม อ่านไปอ้วกไป อื้อหือ!!! แต่ละคำ โคตรเสี่ยวแดก) -- หรือวิธีต่างๆที่ฟังดูเป็นตัวโกงชิบหาย (อย่างเช่น การเจาะยางรถของนางเอก เพื่อที่ตัวเองจะได้พานางเอกไปส่งถึงบ้าน) -- ถ้าเกิดเราเป็นพ่อตา แล้วมาเจอลูกเขยแบบนี้ เป็นเราก็หวงลูกสาวเหมือนกัน เพราะพระเอกมันจีบแบบมืออาชีพมาก เหมือนคนมีประสบการณ์อ่ะ น่ากลัวมาก เห็นปากหวานแบบนี้ เกิดฟันแล้วทิ้งขึ้นมาทำไง 

  ก่อนที่จะเข้าสู่ศึกพ่อตาปะทะลูกเขย การ์ตูนจะค่อยๆบอกกับเราล่วงหน้า ด้วยสถานการณ์ต่างๆก่อนว่า พระเอกกับนางเอกชอบกันได้ยังไง? ทำไมพ่อตาถึงได้หวงลูกสาวหยั่งกับงูหวงไข่? แล้วทำไมพ่อตาถึงได้ไม่ไว้ใจลูกเขยคนนี้? ซึ่งแต่ละส่วน มันจะทำให้เราได้ทราบแบ็คกราวด์ของแต่ละคนแบบคร่าวๆ -- ทีนี้ พอทุกสิ่งทุกอย่างมันสมเหตุสมผลดีแล้ว ที่เหลือก็สามารถเขียนเน้นเอาฮาอย่างเดียวได้เลย มันจึงเป็นความสนุกที่ทำออกมากลมกล่อมและลงตัว โดยที่ไม่มีอะไรต้องห่วงว่า พล็อตมันจะ mindless ตอนไหน เพราะการ์ตูนมันสามารถทำให้เราเชื่อใน "สิ่งที่เราควรจะเห็น" ได้ชัดเจนหมดแล้ว

   ด้วยสกิลจีบสาวระดับมืออาชีพของพระเอก พร้อมกับการช่วยเหลือของเพื่อนๆ ทำให้พระเอกสามารถคว้าหัวใจของนางเอกไปครองได้ในที่สุด แต่นั่นไม่ใช่สาเหตุที่แท้จริง เพราะถ้าฝ่ายหญิงไม่มีใจซะอย่าง ยังไงก็เป็นได้แค่หมาเห่าเครื่องบินอยู่ดี แต่สาเหตุที่ฝ่ายหญิงมีใจให้ เพราะเห็นว่าพระเอกเป็นคนสนุกสนาน ("เค้าช่างมีรอยยิ้มที่สดใสจริงๆ") แต่ความรู้สึกชอบ กลับเริ่มแรงกล้ามากขึ้น กลายเป็นรัก เมื่อเห็นว่าพระเอกพยายามทำทุกวิธีทางเพื่อที่จะมาหานางเอกถึงบ้านให้ได้ แม้จะเพิ่งโดนสุนัขเฝ้าบ้านฟัดจนแผลเต็มตัวก็ตาม แต่ก็ยังดันทุรังจะกลับไปอีกครั้ง เพียงเพราะแค่อยากจะเห็นหน้านางเอกอีกครั้งเท่านั้น ("ถ้ามีไอ้หนุ่มคนอื่นมาจีบ จะว่ายังไง") แต่โชคดี ที่คราวนี้ มีเพื่อนช่วยคิดวิธีปราบสุนัขด้วยวิธีที่ไม่รุนแรงให้ ทำให้ในตอนท้าย พระเอกจึงสามารถเข้าไปในบ้านพ่อตาได้สำเร็จ ด้วยท่าทีของผู้ชนะ

   ในตอนแรกสุด การ์ตูนจบลงแบบห้วนๆ ประมาณว่าพระเอกกับนางเอกเป็นอิสระ กอดกันต่อหน้าพ่อตา แค่นั้น เรียกได้ว่าเกือบตายคาบ้าน -- โชคดีที่จำนวนหน้าไม่ครบ ทำให้เจ้าตัวต้องเขียนตอนใหม่เพิ่มอีกตอน ซึ่งส่วนขยายนี้แหละ ที่ทำให้เนื้อเรื่องดูสมบูรณ์มากขึ้น โดยที่ไม่ต้องเขียนอะไรเพิ่มอีกแล้ว (ประมาณว่า พระเอกถูกพ่อตัวเองคลุมถุงชน แต่ปรากฎว่าคู่หมั้น ดันเป็นนางเอกซะหยั่งงั้น โคตรฮา) -- นับถือวิสัยทัศน์ของบอกอจริงๆ ที่พยายามจะผลักดันให้เนื้อเรื่องดูสมบูรณ์ขึ้น ต่างจากต้นฉบับ

   ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก มีอยู่จริง -- สรุปแล้ว ตื้อนักรักซะเลย ถือเป็นการ์ตูนเลิฟคอเมดี้กำลังไฟแรงสูง ที่หนักแน่นเข้มข้นไปด้วยพลังแห่งรัก เหมือนลูกเชอร์รี่เคลือบน้ำตาล ที่วางอยู่บนไอศกรีม -- และเพราะความสัมพันธ์ มันจะเป็นสิ่งที่ยาวนานกว่านี้ในอนาคต ดังนั้น การเป็นตัวของตัวเองตั้งแต่เนิ่นๆ จึงเป็นสิ่งที่ดีที่สุด อย่างเช่นที่พระเอกมันทำ -- และสำหรับใครที่กำลังจะพิชิตใจสาวที่ชอบอยู่ในตอนนี้ จงจำไว้เสมอว่า ความหน้าด้าน เอ๊ย!!! ความไม่ยอมแพ้เท่านั้น ที่จะสามารถประคองโลกทั้งใบมาไว้ในมือได้ ขอเพียงแค่ไม่ถอดใจไปซะก่อน แต่ถ้าจีบผู้หญิงไม่สำเร็จ แล้วคิดยอมแพ้ ผู้ชายก็ยังมีนะฮ้า

(สรุป 8/10)

ติดตามเพจที่ https://www.facebook.com/ThaiComicReview/

Create Date : 30 ธันวาคม 2563		2 comments
Last Update : 20 มกราคม 2564 16:45:51 น.
Counter : 1536 Pageviews.
Share Tweet