เรื่องหวาดเสียวของพ่อ และเรื่องน่ารักๆของเธอ ...
วันนี้อากาศร้อนอีกแล้วนะคะ ฟ้าสดใสมาก นั่งเขียนบล็อกมองออกไปนอกประตูกระจก ฟ้าใส มีเมฆขาวๆ รูปอะไรมองไม่ออก เหมือนไม่มีจินตนาการเลยวันนี้ 
คนเราก็มักจะคุยกันในเรื่อง ดินฟ้าอากาศ สุขภาพ ลูกฉันลูกเธอ พ่อแม่ พี่น้อง เราไม่คุยเรื่องไกลตัว 
เมื่อตอนสายๆ พ่อล้มหัวฟาดพื้น ตอนล้มเราไม่ได้อยู่หลังบ้านด้วย เดินไปช่วยน้องที่หน้าบ้าน เดินกลับเข้ามา พ่อบอกว่า มาดูหัวให้พ่อหน่อยแตกไหม ? อ้าววว คือตกใจ รีบไปดู เลือดออกซิบๆ ถามว่าทำไมล้ม พ่อบอกว่าลื่น ไปยกกระถางต้นไม้ ล้มลง ลุกไม่ขึ้น พ่อเรียกเรา เราไม่ได้ยิน พ่อบอกเลยถัดๆมาที่บันได พยุงตัวขึ้น ....
เฮ้ยยย พ่อนะพ่อ เอาเจลเย็นมาประคบ ทายารอบๆ ไม่ให้อักเสบ ถามว่าปวดหัวไหม อาการอื่นเป็นยังไงบ้างรึเปล่า จะพาไปโรงพยาบาลก็ไม่ไป บอกแค่เจ็บตรงที่หัวโนเฉยๆ ก็รอดูอาการต่อไปล่ะกัน ...
น้องชายมา บอกว่า พ่อ..แค่รดน้ำต้นไม้พอ ไม่ต้องทำอย่างอื่น แก่แล้ว ไม่ต้องทำอะไรแล้วพ่อ เดินไม่ให้ล้มก็พอ 
อยู่กับพ่อแม่ ก็ใจหายใจคว่ำตรงคอยจะหกล้มนี่แหละ

วันนี้ได้รับโทรศัพท์ 2 สาย จากพนักงานส่งของ ชิ้นแรก มาตอนก่อนเที่ยง
วันก่อนเธอไลน์มาถามว่า แม่ มีกระเป๋าน่ารักเอาไปใส่ของไหม ? เธอก็ส่งรูปมาให้ดู แม่เอาสีไหน ? เราเลือกสีนี้ ถ้าให้เธอเลือก เราจะได้กระเป๋าสีสดจี๊ดจ๊าดมาก 555

ชิ้นที่ 2 มาตอนบ่ายสองโมง
เมื่อวันอาทิตย์ ไฟที่คอนโดดับยาวนาน เธอเลยออกไปดูหนัง Doctor Strange เธอไลน์มาบอก แม่ๆ ไม่มีคนยืนเลยอ่ะในโรงหนัง เราเลยบอก ไม่มีคนยืนมานานแล้วลูก 
พอหนังจบ ก็ไลน์มาบอกว่าแม่อยากได้อะไรไหม เลยบอกให้ลูกไปดูรองเท้าให้หน่อย จริงๆเธอก็เพิ่งซื้อ Adidas ให้นะ แต่เราอยากได้ Skechers สีดำอีกสักคู่ เพราะคู่เก่าให้น้าไป .... ก็ได้คู่นี้มาล่ะค่ะ สมใจแม่  ส่วนเครื่องสำอางค์นี่เธอสั่งมาให้ เราได้มาตั้งแต่เดือนที่แล้ว ไปศิริราชแวะเอามาเอง เธอบอกแม่ต้องบำรุงมากๆหน่อย  เอ๊ะ!!! ยังไง สงสัยจะจริง วัยนี้แล้วเนาะ ความสุขของคนเป็นแม่คือมีลูกที่คอยห่วงใยดูแลเอาใจใส่ในทุกๆเรื่อง เราคงได้อานิสงค์นี้มาจากการที่ ตัวเราเองดูแลพ่อแม่ไม่เคยขาดตกบกพร่อง ลูกเราคงได้เห็นได้รับรู้ ในการกระทำของเรานี่แหละเนาะ เรามักบอกลูกเสมอ การกตัญญูต่อพ่อแม่ เป็นสิ่งที่ดีและประเสริฐที่สุดแล้ว พ่อแม่คือพระในบ้าน ความกตัญญูจะทำให้ชีวิตเรามีแต่ความเจริญ ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ มีเรื่องทุกข์ร้อนเราก็จะผ่านไปได้
ถึงเราจะแยกทางกับพ่อของลูกไปแล้ว แต่เราไม่เคยพูดถึงเขาในทางไม่ดี เราบอกลูกเสมอว่ายังไงเขาก็เป็นพ่อ ให้นับถือเขาในฐานะพ่อ และเธอก็มักจะซื้อเสื้อให้อาปา(พ่อ)ในทุกๆวันเกิด หรือวันที่เธออยากซื้อ
แหะๆ โม้เรื่องลูกมั่ง พ่อมั่ง แค่นี้ก่อนล่ะกันค่ะ 
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาพูดคุยและส่งกำลังใจนะคะ 
Create Date : 17 พฤษภาคม 2565 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2565 15:44:13 น. |
|
13 comments
|
Counter : 571 Pageviews. |
 |
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณปัญญา Dh, คุณหอมกร, คุณmariabamboo, คุณtoor36, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณสองแผ่นดิน, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณnewyorknurse, คุณกะว่าก๋า, คุณTui Laksi, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ |
โดย: หอมกร วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:19:31:23 น. |
|
|
|
โดย: mariabamboo วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:19:36:04 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:20:27:17 น. |
|
|
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 17 พฤษภาคม 2565 เวลา:22:41:33 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2565 เวลา:6:20:36 น. |
|
|
|
โดย: ปัญญา Dh วันที่: 18 พฤษภาคม 2565 เวลา:9:32:02 น. |
|
|
|
โดย: Tui Laksi วันที่: 18 พฤษภาคม 2565 เวลา:9:53:26 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 18 พฤษภาคม 2565 เวลา:15:04:30 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2565 เวลา:15:15:07 น. |
|
|
|
|
|
สว. น่ากลัวที่สุดก็คือการลื่นหกล้มนี่แหละค่ะ
ของฝากจากลูกสาว น่ารักมากมายค่ะ