Concert วันที่ 30-06-2007
Concert จัดขึ้นที่ Lake Tahoe (USA) ซึ่งเพื่อนบอกว่าเป็นสถานที่สวยงาม สงบเงียบ ด้านนึงติดภูเขา อีกด้านนึงติดทะเลสาปที่สวยงาม ผู้คนที่นั่นก็เป็นมิตร
วันที่ 28-06-2007
แฟนๆ ที่นั่นไปรอรับเฮียที่สนามบิน มีคนเอาแอปเปิ้ลไปให้เฮียกิน ท่าทางเฮียจะถูกใจมิใช่น้อย เพราะแทะใหญ่เลย
อันนี้เป็นช่วงที่ริชชี่ซ้อมก่อนเล่น concert แฟนๆ เค้าเลยมายืนรอกันด้านนอกเวที เกือบ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ริชชี่พร้อมกับผิ่นหยวนก็นั่งรถคาร์ทออกมา (ที่ใช้วิ่งในสนามกอล์ฟหน่ะ) เพื่อกลับไปที่โรงแรม ระหว่างทางก็เจอที่กั้นถนนที่การ์ดเค้าเอามากั้นไว้ให้ ริชชี่เลยลงจากรถเพื่อเดินไปเอาที่กั้นออก พวกเพื่อนๆ เค้าก็เดินตามไปนะ เพื่อนชื่อจูเลียพูดขึ้นมาว่า ไปช่วยเค้ากันเถอะ....แต่ว่า ไม่มีใครไปช่วยเฮียซักคน ทุกคนยืนนิ่งอยู่กับที่ (ตกลงว่าอาการนี้ไม่ใช่ตุ้งเป็นอยู่คนเดียวเวลาเจอกับเฮียเนาะ )
ก็เฮียแกดูปิ๊งๆ อย่างเงี้ย
Concert คราวนี้เป็น concert กลางแจ้ง เพื่อนบอกว่าอากาศดี ท้องฟ้าสดใส แม้จะรู้สึกร้อนไปหน่อย แต่ลมก็พัดอยู่ตลอด....
แต่เวทีคราวนี้สูงมาก ทำให้แฟนๆ เวลายื่นดอกไม้ให้ลำบากพอดู อย่างคุณยาย Nancy คนนี้ (คุณยายเค้าอายุประมาณ 78 แล้ว เป็นแฟนเฮียมาตั้งแต่ปี 2004 ช่วงนั้นได้ข่าวว่าคุณยายไม่ค่อยสบาย เป็นมะเร็งรึอะไรเนี่ยหล่ะ เฮียเองเวลามาเล่น concert แถวนี้ทีไรก็ถามถึงอาการของคุณยายทุกที แต่จากที่อ่านเพื่อนเขียนเป็นจีนคร่าวๆ อาการคุณยายน่าจะดีขึ้นเยอะแล้วนะ ) เค้าก็ออกมามอบดอกไม้ให้คุณ เอ๊ย ให้เฮียเหมือนกัน พอเฮียเห็นคุณยายปุ๊บ เฮียก็รีบก้มลงรับดอกไม้ เกือบจะตกเวทีเลยหล่ะ แต่เฮียเค้าก็ไม่สนใจนะ พยายามตะกายคว้ามือคุณยายมาจุ๊บให้ได้ ดูแล้วเป็นภาพที่น่ารักทีเดียว
ช่วงกลาง concert มีผู้ชายชาวต่างชาติคนนึงตะโกนขึ้นมาว่า "คัน กวอ ลายย" (ชื่อเพลงของเฮียที่เจ๊โจหาว่าใครขายควายหน่ะแหล่ะ ) เฮียได้ยินก็หัวเราะและบอกเป็นภาษาอังกฤษว่า ไม่ต้องห่วง ไว้ทีหลัง รอหน่อยนะ...ผู้ชายคนนั้นตะโกนกลับมาว่า "You're so awesome" พอถึงช่วงที่เฮียร้องเพลงนี้ เฮียหันมาที่ผู้ชายคนนี้แล้วบอกว่า..."This is for you, my friend" (ได้รู้ว่านอกจากแฟนๆ ชาวจีน เฮียก็ยังมีแฟนๆ เป็นฝรั่งกะเค้าด้วย )
จบ concert เพื่อนๆ ยังเหลือดอกไม้ที่ยังไม่ได้ให้เฮียอีก 2 ช่อ พอเฮียออกมาการ์ดก็กันให้ไปที่รถ แต่เฮียเค้าเห็นแฟนๆ ยืนอยู่ก็เลยจะเดินไปหา แต่การ์ดกันไว้ไม่ยอม บอกว่าจะไปเอาดอกไม้มาให้เอง แต่เฮียยืนยันว่าจะไปเอาเอง แล้วก็เดินมาที่แฟนๆ เฮียถามถึงคุณยาย Nancy ก่อน เพื่อนบอกว่าคุณยายกลับไปพักที่ห้องแล้ว เฮียว่าขอโทษทีที่คราวนี้เวทีสูงไปหน่อย แล้วเพื่อนๆ ก็จับมือและบอกบ๊ายบายกับเฮีย
วันรุ่งขึ้นมีงาน Gathering ก็มีการฉลองวันเกิดให้ริชชี่กันอีกรอบ แม้จะช้าไปหน่อย (ไม่รู้เฮียนับไว้รึเปล่าว่าเดือนนี้ตัวเองกินเค้กไปกี่ก้อนแล้ว )
แต่เฮียเค้าว่าได้เค้กยังดีกว่าแฟนๆ เอาเงินไปซื้อของขวัญมาให้นะ เพราะงั้นกี่ก้อนก็จะกิน
Tiffany ลองของ เอ๊ย ลองใจเฮียโดยการยื่นกล่องของขวัญเล็กๆ สีฟ้าให้ จริงๆ เค้ากะว่าจะดูปฎิกิริยาของเฮียกันหน่ะ
เฮียทำหน้าแปลกๆ แล้วก็ปฏิเสธไม่รับ (อย่างที่ทุกๆ คนคาดไว้แล้ว)
แต่โดนแฟนๆ คะยั้นคะยอบอกให้เปิดดูก่อน เฮียเลยเปิดแบบกล้าๆ กลัวๆ (ก็บอกไปเป็นร้อยหนแล้วช่ายม้าย ว่าไม่ให้เสียเงินซื้อของขวัญมาให้...)
แต่ข้างในเป็นโซ่ข้อมือที่ห้อยรูปในอัลบั้มใหม่ไว้ (เป็นอันว่าไม่ได้ซื้อ รอดตัวไป )
แต่เฮียยิ้มแล้วถามว่า Tiffany มีโซ่ข้อมือด้วยเหรอ? (ประมาณว่าถึงจะทำเองแต่ก็ต้องไปซื้อโซ่มาอยู่ดีใช่มะ)
ถ่ายกับคุณยาย Nancy (คุณยายยังดูสาวอยู่เลยเนอะ คงเพราะมีความสุขเยอะ )
วันกลับ เพื่อนๆ ก็ไปส่งเฮียที่สนามบินเหมือนเคย พอเฮียเช็คอินเสร็จ เพื่อนๆ ก็เดินไปหา เฮียถามว่า ได้กลับบ้านกันแล้วรึยังเนี่ย แล้วก็ถอนหายใจประมาณว่า ดึกขนาดนี้ยังจะมารอกันอีก พอเดินตามไปอีกระยะ เฮียก็ถามอีกว่า จะไปไหนกัน เพื่อนๆ ตอบว่า ไปไต้หวัน (คือเฮียเค้าจะกลับไต้หวันหน่ะ ) เฮียส่ายหัวแล้วพูดอะไรไม่รู้ (เพราะเพื่อนคนนี้ฟังจีนไม่ออก) แต่เหมือนบ่นพึมพัมกับตัวเอง พอจะเดินเข้าเกต เฮียหันมาขอบคุณและบ๊ายบาย Julia เลยขอกอดเฮีย จากนั้นทุกๆ คนเลยได้กอดกันถ้วนหน้า แล้วเฮียก็เดินเข้าไป แต่ก็หันกลับมามองแล้วโบกมือให้เป็นระยะๆ
อ่านแล้ว...เฮ้อ...เฮียนี่น่ารักจริงๆ
ขอบคุณ Ester ที่เล่าประสบการณ์แสนประทับใจของเธอในครั้งนี้...
เพลง There Is Still Me เนื้อร้อง/ทำนองโดย ริชชี่
|
พอเข้าบล็อกได้อัพเลยนะยะ
เห็นฮียตอนแรกนึกว่ารูปพงษ์พัฒน์ซะอิก รูปบนๆสุดอ่ะ
เพลง ขายควายไปไหนอ่ะ