กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว หลังจากกลับสัมมนาไม้สักนานาชาติที่อินโดเนเซีย ปี2004 ผมก็ผันชีวิตจากพนักงานรัฐวิสาหกิจ ระดับ ๙ ด้วยการลาออกจากการงานที่มั่นคงในวัย55ปี ไปเป็นเถ้าแก่น้อย ขายก๋วยเตี๋ยวเรือในห้างคาร์ฟู สามแห่งคือ สำโรง -บางกะปิ-แจ้งวัฒนะ ทำท่าจะรวยใหญ่ทำงาน12ชั่วโมงเจ็ดวัน น้ำหนักลงไปเจ็ดกิโลกรัม สุดท้ายการไปทำในอาชีพที่ตนเองไม่ถนัดจึงขาดทุนอย่างแน่นอน เมื่อชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นไปขุดทองที่แอฟริกาใต้ ปี2006-2007 ประเทศโมซัมบิก ประกอบอาชีพที่ถนัดคือวางแผนโครงการปลูกสร้างสวนป่าขนาดใหญ่ให้บริษัทข้ามชาติสวีเดน-อเมริกา ณ.ประเทศโมซัมบิกประสบการณ์เอาตัวรอดผ่านดินแดนที่โหดที่สุดในโลกแอฟริกา25น.รอดตายมาได้ ชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่หนักกว่านี้แล้ว
ศิลปินเดี่ยว...ภาพนี้ใช้เวลาสร้าง7ปี คุ้มค่าเหนื่อย อยากจะหากล้วยไม้ป่าไปเกาะให้สวยเพิ่มอีก
ศาลาพักใจในสวน...ทางเลือกหนึ่งในการเพิ่มมูลค่าไม้สักปลูกขนาดเล็กและไม้สักตัดสางขยายระยะจากสวนป่า
สิ่งทีอยู่คู่กับการทำไร่-ทำสวนป่าคือวัฏจักรของชีวิตที่มีทั้งการเติบโตและล้มตาย ความหลากหลายในสวนคือการผสมผสานของเรื่องเศร้าและความรัก เหตุการณ์ต่างๆของชีวิตรำลึก ถึงได้โดยผ่านไม้ยืนต้น ไม้พุ่ม ไม้ดอก กล้วยไม้ พืชสมุนไพร ไม้กินได้ต่างๆ สระน้ำ กอบัว เสียงร้องของกบ เขียด และจิ้งหรีดในยามค่ำคืน ต้นไม้ที่เจริญเติบโตขึ้นและผลิดอกออกใบที่สวยงามในแต่ละฤดูกาลที่เปลี่ยนผ่านไป จะช่วยให้เราเข้าใจถึงวัฏจักรชีวิตที่มีทั้งทุกข์และสุข ในโลกนี้มีหลายอย่างที่เงินบันดาลไม่ได้ ผู้คนในประเทศร่ำรวยค้นพบว่าตัวเองหาความสุขจากสิ่งที่มีอยู่ได้น้อยนิด...