16 มกราคม 2556 รำลึกวันละสังขารของ พระโพธิญาณเถร (หลวงปู่ชา สุภัทโท) พระอริยสงฆ์ภาคอีสาน
บ้านที่จริงของเราอยู่ที่ไหน? บ้านที่จริงของเราคือที่ว่ามีความรู้สึกที่มันสงบ คือ ความสงบนั่นแหละ เป็นบ้านจริงๆ ของเรา บ้านที่เราอยู่นี้ หรือบ้านที่ไหนก็ตามทีเถอะ บ้านก็สวยหรอก แต่อยู่กันไม่ค่อยสงบ เดี๋ยวก็เพราะอันโน้น เดี๋ยวก็เพราะอันนี้ เดี๋ยวก็ห่วงอันนั้น เดี๋ยวก็ห่วงอันนี้อยู่อย่างนี้แหละ เรียกว่าไม่ใช่บ้านเรา ไม่ใช่บ้านข้างใน มันเป็นบ้านข้างนอก อีกประเดี๋ยววันใดวันหนึ่งเราก็เลิกมันเท่านั้นแหละ บ้านนี้เราอยู่ไม่ได้หรอก มันเป็นบ้านของโลก ไม่ใช่บ้านของเรา (หลวงพ่อชา สุภัทโท)
ธรรมะจากหลวงพ่อชาฯ : ทุกข์เพราะคิดผิด ???
กลัวผี...อยู่กลางป่าช้า... พอตะวันตกดินเท่านั้นมันก็บอกให้เข้าอยู่แต่ในกลดท่าเดียว เดินก็ไม่อยากเดิน มันบอกให้อยู่แต่ในกลด จะเดินออกไปหาหลุมศพ ก็เหมือนมีอะไรมาดึงรั้งเอาไว้ไม่อยากให้เดิน ความรู้สึกกล้ากับกลัวมันฉุดรั้งกันอยู่
ที่มันกลัวมากกลัวมายนัก มันกลัวอะไร_ ใจมันถาม
กลัวตาย_ อีกใจหนึ่งตอบ
แล้วตายมันอยู่ตรงไหน ทำไมจึงกลัวเกินบ้านเกินเมืองเขานักล่ะ หาที่ตายมันดูซิ ตายมันอยู่ที่ไหน
เอ้า ตายเลย อยู่กับตัวเอง_ อยู่กับตัวเองแล้วจะหนีไปไหนจึงจะพ้นมันล่ะ วิ่งหนีมันก็ตาย นั่งอยู่มันก็ตาย เพราะมันอยู่กับเรา ไปไหนมันก็ไปด้วยนั่นแหละ เพราะความตายมันอยู่กับตัวเรา... พอบอกไปอย่างนี้เท่านั้น สัญญาก็เลยพลิกกลับทันที เปลี่ยนขึ้นมาทันที ความกลัวทั้งหลายเลยหายออกไป...
มีเณรองค์น้อยที่ไปอยู่ป่าช้าน่ะ อยู่กลางป่าช้าองค์เดียว 6 7 วัน มีแต่หลุมศพทั้งนั้นรอบข้าง เณรก็นอนอยู่องค์เดียวตลอด ผมไปถามดู ท่าทางอยู่สบาย ไปถามว่า
เอ! ไม่กลัวเหรอ
เณรบอกว่า ไม่กลัว
ทำไม ถึง ไม่กลัวนี่
คิดว่ามันคงไม่มีอะไร
เท่านั้นเองมันก็หยุด ไม่ได้ไปคิดอย่างอื่นให้ยุ่งยาก นี่หายเลย หายกลัว
(หลวงพ่อชา สุภัทโท)
วันที่: 15 มกราคม 2556 เวลา:11:55:45 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 50 คน [
