หมู่บ้านพลัม กำเหนิดขึ้นมาตามแนวทางพุทธปรัชญา…มนุษย์ทั้งผองเป็นพี่น้องกันหรือเป็นเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ร่วมกันไม่มีใครหลีกหนีพ้นไปได้ …เราทุกคนสามารถสร้างสันติภาพให้แก่โลกใบนี้ได้

             ท่าน ติช นัท ฮันห์ พระภิกษุชาวเวียตนาม ผู้ผ่านประสบการณ์และความตายของมนุษย์ในสงครามเวียตนามอันยาวนาน   เป็นผู้ให้กำเหนิดหมูบ้านพลัม บ้านน้ำไส ต.โป่งตาลอง อปากช่อง จ.นครราชสีมา www.thaiplum village.org

              + ความตายและการสูญเสีย…เกิดขึ้นเพียงเพราะมนุษย์ไม่เข้าใจว่าเราต่างเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง ที่เกิดร่วมเผชิญชะตากรรม ในสังสารวัฏนี้ด้วยกันเพียงชั่วคราว

             + ดูแลความโกรธอย่างไร…เราโกรธเขาเพราะเขาเพราะเขาไม่ทำตามใจเราใช่หรือไม่  แล้วใครละจะตามใจเราได้ตลอดเวลา ขนาดเรายังตามใจตัวเองไม่ค่อยจะทัน  จะให้คนอื่นมาตามใจเราได้อย่างไร

            + ความทุกข์ทรมาน…เมื่อทราบว่าอีกฝ่ายหนึ่งก็ทุกข์ทรมาน เพราะความรุนแรง  ความเกลียด ความกลัว และ ความสิ้นหวังเช่นกัน  เธอจะเริ่มมองอีกฝ่ายหนึ่งด้วยสายตาแห่งความเมตตากรุณาและในชั่วขณะนั้นเองที่เธอจะทุกข์ทรมานน้อยลง และ เธอก็ได้ช่วยให้อีกฝ่ายหนึ่งทุกข์ทรมานน้อยลงด้วยเช่นกัน

            + แสงสว่าง กับ กานขจัดความกลัวและไม่รู้สึกโดเดี่ยว...หากเธอเป็นผู้ปฏิบัติที่ดี เธอจะเห็นได้ชัดเจนว่าในธรรมชาติที่แท้ ไม่มีสิ่งใดแยกขาดออกจากกัน  เมื่อความมืดปรากฏขึ้นแท้จริงแล้วแสงสว่างก็อยู่ตรงนั้นด้วย  หากไม่มีความมืดก็ไม่มีแสงสว่าง  ทั้งสองสิ่งเป็นดั่งกันและกันและดำรงอยู่ด้วยกันเสมอ นี่คือธรรมชาติของสรรพสิ่ง ไม่มีสิ่งใดแยกขาดจากกัน เมื่อเธอเห็นแจ้งดังนี้  เธอจะไม่กลัวและไม่รู้สึกโดดเดี่ยวอีกต่อไป