มาแล้ว..ค่ะ มาตามคำเรียกร้อง
หลังจากพึ่งหลวงพ่อโกย (อย่างมีฟอร์ม) ออกมาจากวัดเจดีย์เจ็ดแถวแล้ว คุณชายก็ขับรถวนไปจนถึงวัดนางพญา..วัดในดวงใจของปอป้า ที่ว่าเป็นวัดในดวงใจนั้น เพราะนานมาแล้วเคยฝันเห็นวัดร้างแห่งหนึ่ง มีคนบอกว่าเป็นวัดนางพญา ทั่นชายเพื่อนเลิฟก็พาไปไหว้วัดนางพญาที่จังหวัดพิษณุโลก พอไปถึง..นั่งพิจารณา ยืนพิจารณา ก็ไม่ใช่วัดในดวงใจของเรานี่นา เวลาผ่านไปอีกหลายปี จนถึงวันนี้..เจอแล้ว..ค่ะ วัดในความฝัน วัดในดวงใจของปอป้า ได้มากราบไหว้สมใจอยากเสียที และวันนี้ยังมีโอกาสได้เวียนเทียนที่วัดนี้อย่างไม่ได้คาดหมายอีกด้วย เดินเวียนเทียนยามสายัณห์ดวงตะวันกลับบ้าน ได้บรรยากาศดีขนาด..อิ อิ
วัดนางพญา ตั้งอยู่ใกล้กับกำแพงเมืองด้านทิศใต้ วัดหันหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ โบราณสถานที่สำคัญประกอบด้วยเจดีย์ประธานเป็นเจดีย์ทรงกลมตั้งอยู่บนฐานประทักษิณ ที่ชั้นมาลัยเถาก่อซุ้มยื่นออกมาทั้งสี่ทิศ ซุ้มด้านหน้าบันไดทางขึ้นจนถึงภายในโถงเจดีย์ ตรงกลางโถงมีแกนเจดีย์ประดับด้วยลวดลายปูนปั้น วิหารก่อด้วยศิลาแลงมีมุขหน้าและมุขหลัง ผนังวิหารเจาะช่องแสง ผนังด้านทิศใต้ยังมีลวดลายปูนปั้นที่สวยงาม ซึ่งมีลักษณะเด่นคือ ลวดลายปูนปั้นที่เป็นกึ่งมนุษย์กึ่งวานรกำลังวิ่ง แต่ถูกทำลายไปบางส่วน นอกจากนี้ยังทำเป็นรูปลวดลายพรรณพฤกษาและรูปเทพพนม ซึ่งเป็นฝีมือชั้นครู รูปแบบศิลปะอยู่ในสมัยอยุธยาตอนต้น
ลวดลายศิลป์อันทรงคุณค่า ที่หลงเหลือให้ได้ชื่นชมกัน
ชื่อของวัดแห่งนี้มาจากตำนานที่เล่าลือกันว่า พระนางพสุจเทวี พระธิดาของเจ้ากรุงจีน ซึ่งเป็นพระอัครมเหสีของพระร่วงเป็นผู้สร้างขึ้น ส่วนนักประวัติศาสตร์ศิลปะเชื่อว่าวัดนี้คงสร้างขึ้นในช่วงพุทธศตวรรษที่ ๒๑ เนื่องจากมีอิทธิพลศิลปกรรมอยุธยาปะปนอยู่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งรูปแบบเจดีย์ประธาน มีความเป็นไปได้ว่ารับอิทธิพลมาจากเจดีย์ประธานวัดพระศรีสรรเพชญ์ ในพระนครศรีอยุธยา ซึ่งสร้างขึ้นในพุทธศตวรรษที่ ๒๑ โดยสังเกตได้จากบริเวณส่วนกลางของเจดีย์ทั้งสองแห่ง จะมีมุขยื่นออกมาทั้งสี่ทิศ และมีทางหนึ่งเปิดเป็นทางเข้าสู่คูหาด้านในเหมือนกัน
นักวิชาการเชื่อว่าลายปูนปั้นประดับผนังด้านนอกของวิหาร เป็นลายที่ปรับมาจากลวดลายมงคลในศิลปะจีน ซึ่งมักเลียนแบบสัตว์และพันธุ์พฤกษาในธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม นักประวัติศาสตร์ศิลปะเชื่อว่าช่างสุโขทัยคงไม่ได้รับอิทธิพลมาจากจีนโดยตรง แต่น่าจะรับผ่านมาจากศิลปะล้านนา ซึ่งนิยมลวดลายเหล่านี้อยู่ก่อนแล้ว
เสร็จสิ้นภารกิจที่ตั้งใจมาปฏิบัติที่วัดนางพญา ก็เป็นเวลามืดค่ำพอดี แต่ทั่นชายยังเมามันในอารมณ์อยากจะอยู่ต่ออีกแน่ะ..บอกว่าอยากรู้ว่าดึก ๆ บรรยากาศที่นี่จะเป็นอย่างไร ปอป้าก็เลยอาสาว่าจะขับรถกลับไปเอง ถ้าอยากอยู่มากนัก ขอเชิญอยู่ไปคนเดียว สาวเหลือน้อยทั้งสองขอกราบลาไปหาอะไรหม่ำดีกว่า...(ฮา)
เพลง แต่ปางก่อน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [
การทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น ถึงจะมาก ก็ไม่ควรเป็นเหตุทำลายประโยชน์ที่เป็นจุดหมายของตน
กำหนดประโยชน์ที่หมายของตนให้แน่ชัดแล้ว พึงขวนขวายแน่วแน่ในจุดหมายของตน
ขอให้ประสบความสำเร็จในจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิต ตลอดกาล...นะคะ