หลวงพระบางในดวงใจ ตอนที่ 1

สวัสดีเจ้าค่ะ เพื่อนผองพี่น้องลูกหลานชาวบล๊อกทั้งหลาย
วันออกพรรษาก็ผ่านไปเรียบร้อยแล้ว..อิ่มบุญ อิ่มบุญกันถ้วนหน้า
อิ่มท้อง..ท้องอิ่ม...ด้วยขนมจีนน้ำเงี้ยวกันแล้ว...

วันนี้ ปอ ป้า ก็จะพาคุณ ๆ ทั้งหลายมา...อิ่มตา อิ่มใจ
กับการย้อนอดีตเมื่อคราวที่ป้าได้มีโอกาสไปเที่ยวสาธารณรัฐฯ ลาว
เมืองหลวงพระบาง ในดวงใจ ของปอป้า...เมื่อเดือนเมษายน ปี 2006
ซึ่งเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์ พอดี....ค่ะ

แต่เป็นที่น่าเสียดายที่มัวแต่เพลิดเพลินจำเริญใจ
จนมิได้ทำการบันทึกการเดินทางเหมือนเมื่อครั้งไปอินเดีย
ดังนั้น การพาคุณ ๆ ไปเที่ยวในครานี้
จึงจะไม่มีการเล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมายนัก
เรามาเริ่มย้อนอดีตการเดินทางกันเลยดีกว่า...ค่ะ


คณะของพวกเรามีทั้งหมด 6 ชีวิต เป็นสาวน้อย สาวมาก ล้วน ๆ ค่ะ บ่มีผู้ชายสักคน..อิ อิ โดยพวกเราเริ่มออกเดินทางโดยสายการบินไทยจากดอนเมือง ไปลงที่จังหวัดอุดรธานี จากนั้นนั่งรถโค้ชต่อไปยังด่านตรวจคนเข้าเมืองท่าสเด็จ จังหวัดหนองคาย


ด่านตรวจคนเข้าเมือง


เมื่อผ่านกระบวนการตรวจคนเข้าเมืองที่แสนจะล่าช้า และไม่ทันสมัยเรียบร้อยแล้ว ก็มีคุณไกด์ ซึ่งอดีตเป็นนางงามของหลวงพระบางมาต้อนรับ ขับต้อนพวกเราขึ้นรถโค้ชของประเทศลาว เดินทางด้วยระยะทางอันยาวไกลสู่เมืองหลวงพระบาง ที่คณะของเราเลือกเดินทางโดยรถยนต์ เพราะต้องการดูวิว ทิวทัศน์ระหว่างการเดินทาง ซึงบริษัททัวร์ได้ประชาสัมพันธ์ไว้ว่า ตลอดระยะทางที่เราจะผ่านไปนั้น จะได้ชมภูมิประเทศที่สวยงาม พร้อม ๆ กับสัมผัสวิถึชีวิตของชนเผ่า แห่งประเทศลาว


รถโค้ชของประเทศลาว ที่หมู่เฮาใช้บริการท่องเที่ยวในครั้งนี้



ทะเลสาปแสนสวย พร้อมด้วยอากาศที่เย็นสบาย



ร้านค้าริมทะเลสาป



เขื่อน จ้า เขื่อน...



ถนนเส้นนี้มาจากเมืองเวียงจันทร์



บ้าน..ถึงแม้จะมีสภาพอย่างนี้ แต่ก็มีจานรับสัญญาณดาวเทียม..ขอบอก



ชนเผ่า..สัญชาติลาว นั่งรอรถโดยสาร



วิถีชีวิตชนเผ่า



ผู้เฒ่า กับ ห้องครัว



สะพานมุ่งสู่ถ้ำจัง



ภาษาลาว บอกเป็นนัยไว้ว่า ไม่มาก..แค่ 147 ขั้น..สู่ถ้ำจัง



มองจากถ้ำจังลงมา จะเห็นสายน้ำที่แยกตัวมาจากแม่น้ำโขง


ระหว่างการเดินทางสู่เมืองหลวงพระบาง รถโค้ชอันทันสมัยของพวกเราก็ต้องปิดการให้บริการความเย็นเป็นพัก ๆ เนื่องจากรถต้องไต่เขาสูงเป็นระยะ ๆ ดีที่อากาศค่อนข้างเย็น จึงไม่เป็นปัญหากับผู้ใด แวะเที่ยวรายทางกันตามสมควร จึงเดินทางถึงเมืองหลวงพระบางเมื่อเวลามืดค่ำแล้ว


โรงแรมที่พักของพวกเรา ทีชาวหลวงพระบางเรียกว่า" เรือนพักนิวภูว่าว "



บ้านแบบโบราณที่ชาวหลวงพระบางอนุรักษ์ไว้ให้ชนรุ่นหลัง


เมื่อเรามาถึงเมืองหลวงพระบางแล้ว ปอ ป้า ก็เลยเอาเกร็ดความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับเมืองหลวงพระบางมาฝากคุณ ๆ ทั้งหลาย โดยข้อมูลประวัติศาสตร์ที่นำมาเผยแพร่นั้นมาจาก oceansmile.com ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย..ค่ะ

ในอดีตหลวงพระบางเคยเป็นเมืองหลวงเก่าของลาวมาก่อน เมื่อองค์การยูเนสโก้ยกให้หลวงพระบางเป็นเมืองมรดกโลก ชื่อของเมืองหลวงพระบางจึงได้แพร่หลายออกไปทั่วโลก

ตัวเมืองหลวงพระบางตั้งอยู่บริเวณริมแม่น้ำคานที่ไหลมาบรรจบกับแม่น้ำโขงซึ่งเป็นช่วงที่คดโค้งสวยงามมาก ดังนั้นหลวงพระบางจึงยังคงมีความเป็นธรรมชาติอยู่มาก มองไปทางไหนก็จะเห็นแต่สีเขียวของป่าไม้



ในอดีต ประมาณปี พ.ศ. 1896-1916 พระเจ้าฟ้างุ้มได้รวบรวมแคว้นต่าง ๆ ของชนเผ่าไท-ลาวในเขตลุ่มแม่น้ำโขง แม่น้ำคาน แม่น้ำอู ก่อตั้งอาณาจักรล้านช้างขึ้น ณ ริมฝั่งแม่น้ำโขง ซึ่งคือเมืองหลวงพระบางนี้เอง การณ์ครั้งนั้น ได้รับความช่วยเหลือจากกษัตริย์ขอม เนื่องจากมเหสีของเจ้าฟ้างุ้ม คือ พระราชธิดาของกษัตริย์ขอมในขณะนั้นนั่นเอง จากนั้นได้รับเอาพระพุทธศาสนาเข้ามาแทนการนับถือผี

ลาว เป็นประเทศหนึ่งที่สืบเชื้อสายบรรพบุรุษเดียวกับชาวไทย แต่ลาวมีชนกลุ่มน้อยมากมายหลายเผ่า ลาวแท้ๆ มีเพียง 50 เปอร์เซนต์เท่านั้น ซึ่งมักจะอาศัยอยู่ตามที่ราบริมน้ำโขง ส่วนชาวเขานิยมอยู่บนเทือกเขา



แรกทีเดียวอาณาจักรล้านช้างมีชื่อเรียกว่า “เมืองชวา” อันเนื่องมาจากมีชาวชวาอาศัยอยู่มากกว่ากลุ่มอื่น ในปี พ.ศ. 1900 เปลี่ยนมาเป็นชื่อ เมืองเชียงทอง กระทั่งกษัตริย์ขอมได้พระราชทานพระพุทธรูปองค์หนึ่ง มีชื่อว่า พระบาง เป็นพระพุทธรูปศิลปะสิงหล เจ้าฟ้างุ้มจึงทรงเปลี่ยนชื่อเมืองเป็น “หลวงพระบาง”

ปี พ.ศ. 2088 พระเจ้าโพธิสารราชเจ้า โปรดฯ ให้ย้ายเมืองหลวงของอาณาจักรล้านช้างไปอยู่ที่เมืองเวียงจันทน์ แม้หลวงพระบางจะไม่ได้เป็นเมืองหลวงต่อไป แต่เจ้ามหาชีวิตยังคงประทับที่หลวงพระบาง



ต่อมาอาณาจักรล้านช้างแตกออกเป็นสามอาณาจักร คือ
1.อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง
2.อาณาจักรล้านช้างเวียงจันทน์
3.อาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์

กษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านช้าง ยังคงสืบทอดราชบัลลังก์กระทั่งถึงยุคสิ้นสุดของราชวงศ์อันมีสาเหตุหลักมาจากตกเป็นเมืองขึ้นของสยาม เวียตนามและฝรั่งเศส

เหตุนี้เองหลวงพระบางจึงมาความเป็นมายาวนาน เป็นราชธานีเก่าแก่ วัดวาอารามมากมาย และมีธรรมชาติที่สวยงาม หลวงพระบางได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลกด้วยเหตุผล คือมีวัดวาอารามเก่าแก่มากมาย มีบ้านเรือนอันเป็นเอกลักษณ์โคโลเนียลสไตล์ ตัวเมืองตั้งอยู่ริมน้ำโขงและน้ำคาน ซึ่งไหลบรรจบกันท่ามกลางธรรมชาติอันงดงาม และชาวหลวงพระบางมีบุคลิกที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เป็นมิตร มีขนบธรรมเนียมประเพณีที่งดงาม



ในขณะที่มรดกโลกแห่งอื่นอาจได้ขึ้นทะเบียนอย่างจำเพาะเจาะจงในโบราณสถาน ธรรมชาติ แต่หลวงพระบางทั้งเมือง ได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกของมวลมนุษยชาติเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2538 และยังได้รับการยกย่องว่าเป็นเมืองที่ได้รับการปกปักรักษาที่ดีที่สุดในเอเชียตะวันออกเชียงใต้

ปัจจุบันเมืองหลวงพระบางมีประชากรประมาณ 500,000คน ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม

ที่ตั้ง : หลวงพระบาง ตั้งอยู่ทางเหนือของนครเวียงจันทน์ ระยะทางประมาณ 400 กิโลเมตร เชื่อมต่อถึงกันด้วยทางหลวงหมายเลข 13 ใช้เวลาเดินทางราว 8 – 10 ชั่วโมงด้วยกันด้วยถนนที่ไม่ดีนัก มีเครื่องบินจากนครเวียงจันทน์ถึงหลวงพระบางโดยสายการบินลาว ใช้เวลาบินประมาณ 45 นาที



วันนี้เริ่มต้นย้อนอดีตกันด้วยรูปภาพบางส่วน
พร้อมทั้งประวัติความเป็นมาของเมืองหลวงพระบางกันแล้ว
ครั้งต่อไป ปอ ป้า จะพาคุณ ๆ ท่องเมืองหลวงพระบาง
ดูประเพณีสงกรานต์ที่น่ารักของชาวหลวงพระบาง
จากภาพถ่ายฝีมือปอ ป้า อย่าลืมติดตามชม..นะคะ


วันนี้ลาไปก่อน...สอ วอ ดอ..สวัสดี๊ สวัสดี...ค่ะ









Create Date : 21 ตุลาคม 2551
Last Update : 15 สิงหาคม 2558 12:00:12 น. 40 comments
Counter : 4441 Pageviews.

 


เมืองลาว สะบายดี ผู้คนใจดีน่ารักค่ะ...

แวะมาส่งกาแฟยามบ่ายให้คุณพรหมญาณีค่ะ ...
นาน ๆ มาเม้นส์ที แต่ยังคิดถึงเหมือนดิม


โดย: I_sabai วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:14:22:02 น.  

 
อยากไปจังเลย ขอตามไปเที่ยวก่อนนะตอนนี้อ่ะค่ะ...ชอบเมืองลาว...


โดย: คนชุมแสง วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:15:33:24 น.  

 
รอติดตามตอนต่อไปค่ะ..


โดย: maew_kk วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:16:09:07 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ดูความใหญ่โตของหม้อ...กับผู้เฒ่า..สิคะปอ..ป้า...

ดีจังเลยค่ะ...มาเที่ยวกับปอ.ป้า...ได้ความรู้กลับไปบ้านทู้ก..กกกก ที...เลย

ขอบคุณค่ะ


โดย: +DidYouKnowMe+ วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:16:16:17 น.  

 
มี่ชอบบ้านแบบโบราณจังค่ะคุณป้า

....................................

สวัสดีเย็นวันอังคารที่อากาศบัดเดี๋ยวร้อนบัดเดี๋ยวเย็นค่ะคุณปอป้าคนจะเป็นไข้ได้ง่ายเพราะอากาศแบบนี้แหละน่า

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: ญามี่ วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:16:59:46 น.  

 


สวัสดีค่ะคุณป้า
ตามมาเที่ยวเมืองลาวค่ะ อิอิ
ชอบบ้านครัวของคุณยายจังเลย

ปอเอาโกโก้อร่อยๆ มาเสริฟ...

มีความสุขในทุกๆ วันนะคะ งุงิ ^ ^



โดย: Butterflyblog วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:21:31:05 น.  

 
รอติดตามตอนต่อไปเจ้าค๊า


โดย: pooqatar วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:21:35:31 น.  

 
ขอบคุณค่ะ...ขอแอดไว้เป็นเพื่อนเช่นกันนะคะ...
ส่วนรูปในกล่องคอมเมนต์สถานที่ อ.วังน้ำเขียว จ.นครราชสีมาค่ะ...


โดย: คนชุมแสง วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:22:01:42 น.  

 
title=

ตามมาเที่ยว ลาว แว้วว
แต่มาดึกอ่ะ เที่ยวไม่หมด พรุ่งนี้มาใหม่เน้อ ปอป้าเน้อ


โดย: พ่อระนาด วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:23:19:01 น.  

 
นอหนูอาลีแวะมาเที่ยวลาวกะปอป้าคะอิอิ

รักเธอหัวใจจุด


โดย: อาลีอา วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:8:37:29 น.  

 
สะบายดี ค่ะ ปอ ป้า

บัลก็นึกว่า ปอ ป้า จะจัดทัวร์ไปเที่ยวอีกครั้ง บอกแม่ว่า ปอ ป้าชวนไปเที่ยวหลวงพระบาง แม่ก็สนใจแต่กลายเป็นเที่ยว by Blog อิอิ ขอบคุณน่ะค่ะ สำหรับเรื่องราวและภาพสวยๆ จะรอชมตอนต่อไปค่ะ ^^

อันเรื่อง Blog ของบัลนั้นคงต้องอีกสักพักค่ะ ช่วงนี้ต้องดูแลคุณชายอั้มที่บ้านเป็นงานหลักค่ะ เพราะเป็นแม่ยกเต็มตัวครั้งแรกในชีวิตค่ะ แล้วจะเข้ามาเยี่ยมอีกบ่อยๆ น่ะค่ะ


โดย: Baltimore วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:10:24:31 น.  

 


โดย: คนสาธารณะ วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:10:47:59 น.  

 
สวัสดีค่ะปอป้า หลานไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ค่ะ
ยุ่งอยู่กับงานตลอดเวลา แต่ก็ไม่เคยลืมคิดถึงคุณป้านะค่ะ

บรรยากาศที่ลาวก็คล้ายในไทยนะค่ะขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ


โดย: ดอกไม้ ได้หมอก IP: 58.8.9.100 วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:11:19:14 น.  

 


จ๊อกมาชวนไปเลี้ยงน้องลิงกันน่ะค่ะถ้าว่างอย่าลืมแวะเข้าไปนะคะ...ส่วนข้อมูลเรื่องการไปศาลเจ้าพ่ะเจ้าแม่ชุมแสงเดี๋ยวคืนนี้จ๊อกมาให้รายละเอียดนะคะ


โดย: คนชุมแสง วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:17:17:27 น.  

 



ธ ร ร ม ะ ส วั ส ดี ค่ ะ

แวะมาเยี่ยมเยียนอีกครั้งก่อนวันหยุดกลางสัปดาห์
ฝนดูทีท่าจะมาใหญ่มืดทะมึนมาเชียว เสียงฟ้าคำรามคำรณเป็นระยะ
เห็นทีจะเอาจริง

แถวบ้าน ป.ป้า เป็นไงบ้างคะ

ตาม ป.ป้า มาเที่ยวหลวงพระบาง บ้านพี่เมืองน้องของเราด้วยค่ะ
ได้ทั้งภาพประทับใจ และเกร็ดความรู้มากมายค่ะ

ถ้า ป.ป้าว่าง เชิญไปพักบ้าน ร่มไม้เย็นสักครู่นะคะ
อัพตอน 2 แล้วค่ะ

รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะคะ




โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:18:20:24 น.  

 


โรตีเมืองแขก
กับหลวงพระบางเมืองลาว


โดย: pooqatar วันที่: 22 ตุลาคม 2551 เวลา:20:50:19 น.  

 


แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะ

นอนหลับฝันดีนะคะ


โดย: I_sabai วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:0:08:18 น.  

 
อ ย าก ไ ป ม า ก. .ก .ก. กกกก

หลวงพระบางนี่ สวยจับจิตเลยครับ

แต่ยังไม่มีโอกาสได้ไปยลด้วยตาตัวเองเลย

ตอนนี้ก็เลยมาขออาศัย...

ตามปอ..ป้า นำเที่ยวด้วยคนนะขอรับ

อรุณสวัสดิ์ครับผม...



โดย: Romancini วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:6:05:05 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณ ป้า ...จ๊อกไม่อยากเรียกคุณป้าเลยอ่ะค่ะ เพราะจ๊อกคิดว่าคุณป้าคงไม่อายุเยอะเท่าไหร่หรอกค่ะ...จ๊อกเรียกคุณน้าแล้วกันนะคะ..จ๊อกจะมาอธิบายทางไปศาลเจ้าพ่อเจ้าแม่ชุมแสงนะคะไปม่ยากหรอกนะคะเดินไปก็ได้หรือจะขับรถไปก็ได้แต่ว่าตลาดบ้านเราถนนค่อนข้างแคบอ่ะค่ะ...
ถ้าเริ่มต้นจากสถานีรถไฟนะคะให้เดินลงมาให้ถึงริมน้ำน่าน...เสร็จแล้วขวาหันหน้ามาทางทิศเหนือแล้วเดินตรงมาอย่างเดียวไม่ไกลเลยค่ะหรือว่าจะเริ่มต้นจากอนุสาวรีย์พระเจ้าตากก็ได้ค่ะ...ขวาหันแล้วเดินตรงมาอย่างเดียวค่ะ อนุสาวรีย์พระเจ้าตากก็หาไม่ยากค่ะเริ่มต้นที่สถานีรถไฟเช่นเดียวกันลงมาที่ป้อมตำรวจแล้วมองตรงซอยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามตรงเดินข้ามถนนนแล้วเดินตรงมาค่ะหรือถามตำรวจที่ป้อมก็ได้นะคะ...มาชุมแสง...ก็สักการะทั้ง 2 ที่เลยก็ได้นะคะขอบคุณคุณน้าที่สนใจบ้านเกิดเมืองนอนของจ๊อกค่ะ


อ้อ...คุณน้าคะเมื่อกี้จ๊อกเข้าไปอ่านบล๊อกเรื่องไพ่พรหมญาณ อ่ะค่ะ จ๊อกรู้สึกสนใจมากเลยค่ะ...แล้วหาซื้อไพ่ได้ที่ไหนคะ...คือจ๊อกอยากศึกษาก่อนแล้วเรื่องไปเรียนกับอาจารย์ค่อยว่ากันอีกทีจริงๆแล้วอยากไปเรียนเลยแหล่ะค่ะแต่บางทีต้องแล้วแต่วาสนาด้วยเหมือนกันนะคะว่าเรามีบุญพอหรือเปล่า
ใจจ๊อกนะคะอยากเรียนเรื่องโหราศาสตร์เหมือนกันแต่กลัวแฟนว่าเอาอ่ะค่ะ จริงๆจ๊อกสนใจเรื่องนี้มานานแล้วค่ะแต่ยังไม่ได้จริงจังเสียที จำได้ว่าตอนเรียนอยู่มหาลัยฯเคยซื้อหนังสือหมอดูไพ่ป๊อก มาดูให้เพื่อนๆปรากฎว่าดูแม่นค่ะ เลยเป็นหมอดูประจำชั้นที่พักเลยอ่ะเวลาเพื่อนๆมีปัญหาอะไรจะให้เราดูให้ทุกที...ค่ะ ตอนหลังรู้สึกปวดหัวมากเลยหยุดอ่ะค่ะแล้วหลังจากนั้นก็หยุดทุกอย่างไปเลยค่ะ แต่งสนใจเรื่องแบบนี้อยู่นะคะจนเพิ่งไม่นานมานี่เริ่มสนใจอีกคือไปเรียน เรื่องลายเซ็น มาอีกค่ะ ก็เริ่มดูให้เพือ่นๆบริษัทฯของน้องที่ทำอยู่เค้าก็บอกว่าแม่นอีกแต่ตอนนี้ไม่ได้ฝึกอีกเลยค่ะแต่ก็จะคอยสังเกตุลายเซ็นคนที่เรารู้จักว่าเค้าเป็นคนอย่างไรอ่ะค่ะก็จะเป็นประโยชน์กับตัวเราทางหนึ่งด้วยค่ะถ้าคนไหนเราสนิทถ้าลายเซ็น ของเค้าไม่ดีเราก็จะให้เค้าแก้ค่ะ...สำหรับจ๊อกอาจารย์ที่สอนบอกว่าลายเซ็นจ๊อกต้องแก้ไข แต่แกไม่บอกหรอกว่าแก้อย่างไรแก่จะบอกว่าลักษณะไหนดีไม่ดีให้เรา...แล้วให้เราไปคิดเอง...แกบอกว่าเรื่องอย่างก็แล้วแต่ว่าเราจะคิดเองได้แค่ไหนอ่ะค่ะ หลังจากที่เราคิดได้แล้วก็เอาไปให้อาจารย์ท่านดู ถ้าดีแกบอกว่าดีแล้ว...ถ้าไม่ดีแกบอกว่ายังต้องแก้จุดไหนค่ะ...สำหรับจ๊อกดีแล้วค่ะหลังจากเปลี่ยนลายเซ็น นิสัยจ๊อกก็เปลี่ยนไปด้วยอันนี้เรื่องจริงนะคะเจอกับตัวมาแล้วถึงกล้าพูดค่ะ...คุยซะยาวเลยค่ะ อาจารย์ที่จ๊อก เรียนด้วยชื่อ อาจารย์มด ค่ะ ส่วนชื่อจริงเดี๋ยวจ๊อกมาแจ้งอีกทีนะคะดูซิคะเรียนจนลืมชื่ออาจารย์เลยค่ะเรื่องราวทั้งหมดมันผ่านมา ตั้งแต่ปี 2546 แล้วอ่ะค่ะ


โดย: คนชุมแสง วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:9:26:47 น.  

 
ปอป้า พ่อระนาด มีของฝากให้ปอป้า ด้วยแหล่ะ
อยากรู้ว่าเปงอาราย รีบตามไปที่บ้านพ่อระนาดเน้อ อิอิ


โดย: พ่อระนาด วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:20:59:28 น.  

 
อุ้ยเม้นผิดคน


โดย: อาลีอา วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:21:40:26 น.  

 
ตามมาเที่ยวเมืองอันสงบมากๆ+สวยงามแห่งนี้ด้วยคนค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 23 ตุลาคม 2551 เวลา:22:41:03 น.  

 
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับปอ ป้า...


โดย: Romancini วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:2:30:06 น.  

 
สวัสดีค่ะ...
โมมารออ่าน TAG ปอ..ป้า..นะคะ


โดย: +DidYouKnowMe+ วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:8:10:07 น.  

 
ปอ ป้า ขอฝากบ้านไว้สัก 3-4 วัน นะเจ้าคะ

ที่ไม่อยู่เพราะมีเหตุ....
เหตุเพราะ..มีญาติลงมาจาก...ดอยกองมู
ปอ ป้า เก๊าะเลยต้องไปดูแล พาไปแอ่ว ๆ ๆ

กลับจากพาญาติเที่ยว คงจะมีอะไรดี ๆ มาฝาก
เพื่อนผองพี่น้องชาวบล๊อก กันบ้าง..หรอกน่า

ขอให้ทุกท่านมีความสุข สนุกสนาน สำราญใจ
สบายอารมณ์ ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์นี้..นะคะ


มีความสุขมาก ๆ ..นะ..ค้าบ
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
ปอ ป้า ขอฝากบ้านไว้สัก 3-4 วัน นะเจ้าคะ


โดย: พรหมญาณี วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:13:19:27 น.  

 
อ้าว..ปอป้าหนีเที่ยวแล้วเน้อ
มิน่ามาบอกพ่อระนาดว่า มะรุมะเห็น
ม่ายเปงราย ให้เวลาไปเที่ยวก่อนเน้อ แล้วค่อยมาส่งการบ้านกะได้กา อิอิ
ยังไงๆ ก็รอได้อยู่แล้วคร้าบ


โดย: พ่อระนาด วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:14:16:40 น.  

 
กราบสวัสดีงามๆ เจ้าค่ะ ท่านปอป้าพี่รันมาท่านปอป้าก็ไป อยากจะร้องเพลง ใจจะขาดแล้วเอ้ยยยย ใจจะขาดแล้วเอย แหะแบบว่าคิดถึง ปอป้าอย่างแรงเหมือนกันค่ะ เจอกันตั้งแต่ขนมจีนซาวน้ำจนมาเป็นส้มตำ พี่รันเพิ่งได้โผล่มาทักทายปอป้า ที่น่ารักอย่าเพิ่งโกธรและเคืองกันนะค่ะ คือพี่รันไม่ค่อยได้เข้าบล็อกอย่างแต่ก่อน แต่พอได้เข้าปุ๊ปรีบแจ้นหาเพื่อนๆพี่ๆ น้องๆ ทันทีเหมือนกันค่ะ แต่บางทีไม่อาจจะฝากความคิดถึงได้ทุกบ้าน ทำให้ต้องค้างความคิดถึงกัน อย่าเพิ่งงอนกันนะค่ะ อิอิ แล้ววันก่อนที่นัดจะโซ้ยซาวน้ำกัน พี่รันจาบอกว่า หากพี่รันมาพี่รันต้องเหมาเกวียนมาประมาณสามสี่ทอดเจ้าถึงจะถึงเมืองหลวง ณ บ้านปอป้า อิอิ แบบบ้านพี่รันไกลปืนเที่ยงมั๊กๆ แต่พี่รันซึ้งในน้ำใจปอป้ามั๊กๆนะค่ะ หากมีวันนั้นจุดธุป บอกพี่รันก็ได้ค่ะ เจ้ย... ม่ายช่ายอิอิ เสร้จภาระกิจแล้วพี่รันจะมาหาปอปร้า อีกนะค่ะเพื่อรายงานความคืบหน้า ค่ะ ว่าแต่เรื่องไรหว่า เออเอาเป็นว่าพี่รันไปก่อนนะค่ะก่อนจะเลอะมากกว่านี้ เอิ๊กกกกก มีความสุขมากมายค่ะ


โดย: กชมนวรรณ วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:16:59:51 น.  

 
สวัสดีค่ะ..
จ๊อก..ให้เมล์ลจ๊อกไว้ที่ในฝากข้อความนะคะ..น น้าอย่าลืมเปิดดูนะคะ เที่ยวให้สนุกนะคะ


โดย: คนชุมแสง วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:17:22:59 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพรหมญาณีไปเที่ยวอีกแล้วเหรอคะ
ดีจังเลยค่ะพี่ได้ตามไปเที่ยวหลวงพระบางด้วย
รีบมาเล่าต่อนะคะ คิดถึงเสมอค่ะ


โดย: พี่แอ๊ ค่ะ IP: 125.26.22.50 วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:19:04:25 น.  

 
หลับฝันดีค่ะคุณปอป้า

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: ญามี่ วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:22:08:21 น.  

 


6 โมงเช้า วันที่ 23 ตค.2551 ค่ะ
ปากน้ำปราณฯ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคิรีขันธ์


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 24 ตุลาคม 2551 เวลา:22:16:49 น.  

 
คิดถึงปอป้าน่ารักค่ะ

สุขสันต์วันหยุดนะคะ



โดย: I_sabai วันที่: 25 ตุลาคม 2551 เวลา:16:20:14 น.  

 
มารายงานปอ ป้าทราบ...

ว่าอินทรีเหล็กตะลุยเม็กซิโกตอนจบ

เสร็จเรียบร้อยแล้วครับผม

ถ้าปอ ป้า มีเวลาว่าง

อย่าลืมแวะไปอ่านนะครับ...



โดย: Romancini วันที่: 26 ตุลาคม 2551 เวลา:5:48:38 น.  

 
ไม่ได้ทานสักอย่างที่คุณป้าเอาไปให้
แต่ได้มาดูหลวงพระบางแทนก็แสนชื่นใจเจ้าค่ะ
คิดถึงจังค่ะ


โดย: ขวัญค่ะ (toyor ) วันที่: 26 ตุลาคม 2551 เวลา:11:48:42 น.  

 
สวัสดีค่ะ..ปอ..ป้า

โมมาบอกว่า ของฝากจากพ่อระนาด..โมทำเสร็จแล้วนะคะ....


โดย: +DidYouKnowMe+ วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:8:38:33 น.  

 


คุณน้า...คะชวนไปดื่มกาแฟ...ที่ตลาดชุมแสงด้วยกันนะคะ


โดย: คนชุมแสง วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:9:05:01 น.  

 
ป้าสบายดีไหมค่ะ คิดถึงจริงเชียว


โดย: ขวัญค่ะ (toyor ) วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:20:10:28 น.  

 


ต้น"Cacoa"พืชพื้นเมืองทวีปอเมริกาใต้
ูรสชาติเหมือนกินมังคุดดิบ..แต่กลิ่นหอมละมุน
ส่วนเม็ดในสีดำที่นำไปสกัดเป็น"โกโก้"้ที่เราชงดื่มให้พลังงานค่ะ


โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:23:45:17 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: อาลีอา วันที่: 28 ตุลาคม 2551 เวลา:9:37:12 น.  

 


โดย: ดอกไม้ ได้หมอก วันที่: 29 ตุลาคม 2551 เวลา:10:45:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พรหมญาณี
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [?]








Prommayanee Tansukchai




ส่งอีเมล์ถึงป้า
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
21 ตุลาคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add พรหมญาณี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.