อาฟเต้อ เดอะ ป๊าตี่
ขอบคุณแทนมิวมิวนะคะ สำหรับพรวันเกิด..จากทุกๆคน..ทั้งลุงป้าน้าอาทั้งหลาย... ขอให้ลุงป้าน้าอาทั้งหลาย อายุยืนๆ หมื่นๆ ปี อยู่ดูวีระกรรมแสบซ่าส์ ของนู๋ต่อไปนะเคอะ....
อะแฮ่ม...
วันจันทร์ที่ผ่านมา...ปะป๊าติดถ่ายงาน..(อาชีพเสริม รายได้วันละหมื่น..อะ..เวอร์ไป แฮ่) เลยต้องหยุดพัก อาชีพหลัก ขายหมูสะเต๊ะ (ขาดทุน) บ้านเราเลยได้นอนตื่นสายโฮกกกกกก กันทั้งบ้าน ยายอยู่บ้านพอดี เลยฝากมิวมิวไว้กะยาย...เพราะแม่มีภาระกิจ ต้องไปช็อปปิ้ง
ขึ้นทางด่วนมุ่งหน้าเรือดูโลส..ฮิ้วววว...ไปคนเดียวสบายใจเหลือหลาย
ลงทางด่วนปุ๊บ..ช็อคซินิม่า ฝันสลาย เรือปิด..กลางวันแสกๆ...ติดขบวนเสด็จ...แป่ววว...
เลี้ยวขึ้นทางด่วนกลับบ้าน...ด้วยความเซ็งๆ
แวะไปเอาเค้ก ที่รัชโยธิน.. ปีนี้..สั่ง เค้กมะพร้าว cafe' sweet ร้านเดิมอีกแร้าว...กลายเป็นร้านประจำไปเลย เพราะ เค้กไม่หวานมาก ถูกปากบ้านเราล่ะนะ(ใจจริงคือ ขอแก้มือ บ้านใกล้วังหน่อยเหอะ..แมร่งง..)
เอาเค้กเสร็จ กลับบ้าน ไปรอสมาชิกมาพร้อมหน้าพร้อมตา..ปีก่อนนี่ แบบตื่นเต้น หาร้านโน้นร้านนี้ ปีนี้...หมดมุข ขี้เกียดหาก่อนแล้ว เดี๋ยวคนโน้นคนนี้ไม่ว่าง ทีแรก..จะไปกิน Maria แต่ว่า..แพง..แอนด์ ทุกคนบอกว่า หาอะไรกินใกล้ๆบ้าน..เอ็มเคไม๊..โอววว โนววววว....ถ่ายรูปออกมาไม่สวย แถมนั่งลำบากอีก ขอเป็นมื้ออื่นละกันนะ
ขอเป็นที่ที่นั่งง่ายๆ สว่างๆ อึมครึม ไฟสลัวตัดไป จะได้ถ่ายรูปได้ ห้องแอร์ ไม่อยากนั่งตบยุง ไม่เอาเพลงดังๆ และ..ราคา ไม่แพงง...
เลยได้ฤกษ์ ลองร้านใหม่...ในเมืองทอง Easy Steak ร้านสเต็กเล็กๆ ราคาไม่แพง มีเมนูหลากหลายมากๆๆๆๆๆๆ (รูปของกินแปะไว้ก่อน ยังไม่ว่างทำ..แฮะๆๆ)
อย่างน้อย ก้อมีสปาเก็ตตี้ให้มิวมิวกิน รอดตายไปมื้อ คนอื่นๆ ก็..ตามอัธยาศัย... main dish ของเราหร่อยอะ หมูพันเบค่อนทำอะไรสักอย่าง มาคู่กะสปาเก็ตตี้มีทบอล...ป๊าเชี่ยวกินข้าวแกงกะหรี่กุ้งทอด บอกว่าอร่อย ยายสั่งสเต็กปลากะพง..บอกว่าอร่อย..ชิมแล้ว ก็อร่อยดี..เนื้อปลาไม่เละ(เหมือนบางร้าน) ชิ้นใหญ่ดี.สมราคา สเต็คเนื้อโพนยางคำ..เฉยๆ กินตอนร้อนๆ ก็โอเค พอเย็นหน่อยล่ะ เคี้ยวเอื้องได้ถึงพรุ่งนี้.. สปาเก็ตตี้เส้นดำ เฉยๆ side dish ซุบ..เฉยๆ ลาซานย่า เฉยๆ สลัด พอโอเค แต่สั่งซีซาร์ ไม่ค่อยเป็นซีซาร์เท่าไหร่ น้ำปั่นแก้วละ 30
เบิ๊ดเดย์ เกริลล..ดั้งไม่มี หัวกระเซิง
พออิ่มนำ..ก็งัดเค้กออกมา... เจ้าตัวดี๊ด๊าใหญ่..
พอปักเทียนเท่านั้นแหละ...หูยย..อะไรมันจะขไหนหนาด.. เบิ๊ดเดย์ทูยู กัน ไป สิบรอบ..ก่อนจะ..ตัดเค้ก แจก..
เพื่อสวัสดีภาพของเค้กและตัวเอง..โดนยายล็อคไว้งี้เลย
ตัดๆๆๆ ซะที แม่รอเวลานี้มานาน..คนอื่นจะอิ่มยังไงก็ช่าง..เราเผื่อกระเพาะไว้แล้ว..ฮ่าๆ
พอตัดเค้กแจก..เจ้าตัวก็ยัง ขออีก.อีก ใหม่ ใหม่ เบิ๊ดเดย์ ทูยู ยายๆ เลยจัดให้อีก นับรอบไม่ถ้วน..ลั่นล๊าเวอร์ๆ
ถ้ารูปใหญ่กว่านี้..จะเห็นชัดมากกก ว่า..มีฝอยๆๆๆ กระเด็น พวยพุ่งออกมา และ ไปกระเด็นกระดอนอยู่บนเค้ก....เนื่องจาก เริ่มหมดแรง จากเป่า เป็น พ่นน้ำดับไฟ ซะงั้น
เอาจริงเอาจังมาก...กุดเหลือแค่นี้..ส่วนเค้กชิ้นนั้นก็..ทิ้ง!!!! ไม่ไหวจะเคลียร์จิงๆ ถึงจะเสียดายความอร่อย.แต่หลังจากเอารูปมาซูมดูแล้ว..รู้สึกทำใจได้มากขึ้นเยอะเลย
หลานเลิฟ
นี่ละก๊า..ผ่านไปอีก 1 ปีของมิวมิว..
ช่วงนี่้้เปนเด็กน่ารัก มากมาย..ส่วนใหญ่จะพูดจากันรู้เรื่อง แกล้งทำหูทวนลมบางครั้ง แกล้งพ่อแกล้งแม่บ่อย...ทำแล้วตัวเองก็หัวเราะชอบใจเอิ๊กอ๊าก
เป็นเด็กหลอกยากมากกกกก ไม่ว่าจะหลอกเรื่องกินข้าว กินนม กินยา และอื่นๆ ใจดี....ขี้อาย...แต่แอบพูดมาก....ตะแง๊วๆ อยู่คนเดียว ร้องเพลงบ้าง หัวเราะบ่อยๆ นานๆ ร้องไห้ที
เวลางอแง..ก็ยังพอจะใช้เหตุผลกันได้เสมอๆ..ไม่ใช่เอาแต่แหกปากอย่างเดียว ยอมที่จะรอ ยอมที่จะให้ ยอมที่จะแบ่ง ยอมที่จะอภัย ยอมที่จะหยุดฟังเหตุผลคนอื่นบ้าง..อันนี้แม่เลิฟๆมาก... เช่น เวลาทำกับข้าว บอกให้รอก่อนนะ มิวมิวก็จะรอ ป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ๆ รื้อข้าวของบ้าง..แต่ก็ รอ ได้...แม่ใช้ให้ไปช่วยเปิดพัดลม ทำโน่นนี่ ก็ช่วยทำแต่โดยดี
แม่ ขอ ให้ อาบน้ำก่อนกินชนม กินนมก่อนอ่านนิทาน ช่วยกันเก็บของเล่นก่อนจะไปทำอย่างอื่น แม่เริ่มสอนให้รู้จักการ รักษาสัญญา...ถ้ามิวมิวรักษาสัญญา มิวมิวก็จะได้สิ่งที่ต้องการ ที่แม่สัญญาไว้แต่ต้น มิวมิวก็เริ่มจะเข้าใจ เงื่อนไข อะไรแบบนี้...
ถ้่่าพ่อแม่ ขอทำงานก่อนแป๊บนึง ส่วนใหญ่ ถ้าพ่อแม่ไม่มีธุระติดพันนานจนเกินไป มิวมิวก็จะเป็นเด็กดี..แต่ถ้านานเกิน..จะเริ่ม....หาอะไรทำ แบบเงียบๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ.....พอพ่อกับแม่หันมาสนใจเมื่อไหร่ล่ะ..เตรียมใจไว้ได้เลย..ช็อคซินิม่า...บ้านกระจุย กำแพงมีแต่รอย หนังสือขาด มีรอยวาดเต็มไปหมด ถ้าทนไม่ไหวจิงๆ ก็จะแหกปากร้องล่ะนะ
วันนี้ ทำมันหัวทิ่มหล่นจากรถ...ลงไปกองกะพื้น ร้องไห้แงๆๆๆ แม่ถามมิวมิว่า..เจ็บไม๊..มิวมิวบอกเจ๊บ... แม่ถามอีกว่า เจ๊บมากไม๊..มิวมิวบอกเจ๊บมากกกกกก ไหน เจ็บตรงไหน ชี้ๆๆ ให้ดู.... งั้นแม่ขอโทดนะ..ขอโทดดดดดด มิวมิว หันหน้ามา ยิ้มมมมมม.... ปะป๊าบอกให้มิวมิวลูบหลังแม่.."ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไรนะ" แม่บอก..โอเค แม่ไม่เป็นไร..งั้นคราวหลังเอาใหม่...แฮ่..... มามะ มาเดินคล้องแขนกัน....มิวมิวชอบเอาแขนเราไปล็อคไว้ เหมือนเดินคล้องแขน กับคนตัวเท่าๆกัน...แต่จิงๆ ตัวเองห้องต่องแต่งอยู่ในบีจอน ..ฮิฮิ
โดยรวมๆ แฮปปี้ ดี๊ด๊า เกินหน้าเกินตาทุกคนในครอบครัว.....
Create Date : 20 สิงหาคม 2552 |
|
21 comments |
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 0:54:37 น. |
Counter : 1168 Pageviews. |
|
|
|