Bloggang.com : กุ๊ดจัง : ปิดเทอม...ยันเปิดเทอม

ปิดเทอม...ยันเปิดเทอม

ฮะโล๋ๆ ฮะเล๋ๆๆๆ ปัดฝุ่นๆๆๆ คิดถึงบล็อคมว๊ากกก ไม่ได้อัพเดทซะนาน เพราะ เปลี่ยนคอม แบคอัพคอม แล้ว ไม่มีโปรแกรมทำรูป...ปลุกปล้ำกับสารพัดแอ๊บก็ไม่ได้ดั่งใจเท่าโฟโต้สเคปสุดยอดเทพเมพขิง ที่ใช้ฟรี ใช้ง่าย ฟังก์ชั่นครบ วันนี้ลง virtual machine สำเร็จ น้ำตาไหลพราก อยากประกาศให้โลกรู้.......

ช่วงเวลาปิดเทอม แค่เดือนเดียว มีอะไรเปลี่ยนไปหลายอย่างมากกกกกกกก....เวลาเดินไวสุดๆๆ รู้สึกว่ายังมีอีกหลายอย่างที่อยากทำ ทำไม่เสร็จ ค้างไว้อีกมากมาย ได้แรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิตจากหลายคน หลายเล่ม อยากเอามาแชร์ แต่ต้องบิ้วกันยาวๆ หน่อยนะ 5555

ปิดเทอมของเจ้ามิวมิวที่ผ่านมา นอกจากไปค่ายที่เชียงใหม่ ได้เพื่อนกลับมาแล้ว...ยังมีกิจกรรมต่อเนื่อง ชีพจรลงเท้าอีกเพียบบบบ

เที่ยวพิพิธภัณฑ์ธนาคารออมสิน เนื่องในโอกาสครบรอบ 99 ปี กลุ่มพ่อแม่ในเฟสบุ๊ครวมตัวกันหลายสิบครอบครัว พาเด็กๆเยี่ยมชมความเป็นมาของธนาคาร กิจกรรมน่าสนใจและไม่ไกลจากออฟฟิสเลยพาเดินไปสมทบ (จริงๆ เค้าไปธนาคารแห่งประเทศไทยกันมาด้วยล่ะแต่แม่ขี้เกียจ แหะ)

ถูกใจ

เจ้ามิวมิวเค้าล่ะ...หลังจากกลับมา จำได้แม่นมากๆ เวลาเห็นโลโก้ธนาคาร เอาเงินใส่กระปุก นับใส่ถุงพลาสติก เฝ้ารอวันไปเปิดบัญชี

สมุดบัญชีเงินฝากจำลองจากของจริง

แถมยังมีโอกาสกลับไปเชียงใหม่รอบสอง แวะไปเยี่ยมข้าวที่ปลูกไว้เมื่อเดือนเมษา โตขึ้นเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ทำธุระ เที่ยวพอกรุบกริบ

บ้านป้าไมตรี เรือนไม้ขนาดใหญ่ริมถนนสันกำแพง เป็นร้านอาหาร(ขายแค่ข้าวซอยกับผัดไท รสชาติใช้ได้) บรรยากาศวังเวงๆ แวะกินข้าว ไม่ค่อยมีคน เจ้าหน้าที่คอยดูแลเชื้อเชิญให้ขึ้นเรือนไม้สักใหญ่มากกก ไปดูพิพิธฑภัณฑ์ผ้า ไม้แกะสลัก มีรูปภาพเมืองเชียงใหม่สมัยเก่าหายากให้ดู และจำลองห้องนอนของเจ้าดารารัศมี พระราชชายา รัชกาลที่ 5...ตอนเดินเข้าไปในห้อง คุณพี่ที่พาเดินชมบ้านบอกว่า...อย่าถ่ายรูปนะคะ ให้ขอท่านก่อน ไม่งั้น อาจจะถ่ายไม่ติดหรือมีของแถม....หุหุหุหุ..เก็บกล้องทันทีว่ะคะ ไม่ถ่ายก็ได้ >_< มีรูปเหมือนท่านวางอยู่ เลยเดินเข้าไปไหว้....นึกยังไงก็ไม่รู้ บอกท่านในใจ ถ้าอีกหน่อยมีโอกาสจะได้มาใช้ชีวิตอยู่บนผืนดินของท่านแล้ว ก็ขอให้แล้วแต่บุญแต่กรรม ถ้าทำมาร่วมกันก็ขออย่าได้มีอุปสรรค์อะไรเลย ทั้งๆที่ ตอนนั้นไม่มีข้อมูลอะไรแน่นอนสักอย่าง (แต่ สุดท้าย ผ่านฉลุยแบบจับพลัดจับผลู ตกมาถึงมือเราได้ไงไม่รู้)

สวนสัตว์เชียงใหม่และอควอเรี่ยม...(อยู่ที่เดียวกัน แต่ตู้ปลาต้องเสียตังค์เพิ่มค่าเข้าอีกคนละสองร้อยกว่าบาทนะ ถ้าจำไม่ผิด....มีอุโมงค์กระจกยาวมากกกกกกกกกก)

รอบละ 20 บาท ชอบสุดๆๆๆ โม้ไปหลายวัน

ต่อจากนั้น ไม่กี่สัปดาห์ถัดๆมา แม่พิณชวนไปไปเที่ยวบ้านไม้ชายเลน สมุทรสาคร กับเดอะแก๊งเชียงใหม่ พี่ซันนี่ พี่กัส พี่โมกข์ พี่ดังและแม่ๆ โฮมสคูล

ขาไปชีลๆ นั่งเรือ น้ำตื้นๆ ด้านล่างเป็นเลน...แวะให้อาหารลิง...ปลูกต้นโกงกาง แต่ขากลับอย่าให้เซดดด นึกว่าจะไม่รอดชีวิตกลับมาซะแล้ว

เด็กๆ เดินบนเลนกันชีลมากกกก เทคนิคคือ ต้องเดินไวๆ แต่ทำไม ผู้ใหญ่ลงไป ล่อจมไปครึ่งแข้ง เจ้ามิวมิวผอมแห้งแรงน้อย ไม่มีแรงเดิน พี่ๆ ต้องช่วยกันฉุด เจ้ามิวยิ่งก้าวช้า แม่ยิ่งจม...และจม....ล่อไปเกือบครึ่งตัว...โฮวววว...ยากกว่าที่คิด ยกขาไม่ขึ้น ทรงตัวลำบาก จะเอามือยัน ก็ยิ่งเละ ทุลักทุเลสิ้นดี แต่ได้ ปสก สนุกไปอีกแบบ ขอบอกโคดดดดดเหนื่อยยยยยย บร๊ะเจ้า เหงื่อไหลผ่านทอมฟอร์ด เข้าตา แดดจ้า ขาติด มือเลอะ....ชีวิตเลือกไม่ถูกว่าจะทำไรก่อนดี เจ๊เพลียฮร่ะ

กระเตงกลางทะเล อยู่ท่ามกลางฟาร์มหอยแครง

เด็กๆ รอเล่นกระดานเลนกัน ท่าทางสนุกมากกกกกกก แต่ทริปนี้ เจ้ามิวมิวป่วยนิดหน่อย น้ำมูกไหล ไอแค่กๆ หายซ่าไปหลายเลเวล ได้แต่นั่งดูพี่ๆ เล่น

อาหารอร่อยใช้ได้

Science Lab โดยแม่พิณ...เด็กๆ สนใจ ช่วยกันลงไม้ลงมือ ทดลอง ^_^

เรือเที่ยวกลับ กลุ่มเรากลับหลังสุด ช่วงน้ำเริ่มขึ้น(รวดเร็วมากกกก) พื้นดินเลนที่เห็นน้ำตื่นๆ ขามา คราวนี้มองไปทางไหนมีแต่น้ำทะเล คลื่นแรงมากกกกกกกก เรือลำจิ๋วๆ เล่นสวนคลื่น เปียกปอนหมดทั้งลำ แม้แต่คนขับเรือยังปาดเหงื่อ ในใจคิดว่า..ตายห่ะแระ...สมบัติในตัวนี่ มีอะไรที่ควรตัดใจจำหน่ายทิ้งได้บ้างนะ ถ้าเรือล่ม...มือถือ 2 กล้องอีก 1 คุณลูกอีก ตรูจะคว้าอะไรก่อนดี ปาดเหงื่อ ในที่สุด ก็ถึงฝั่งโดยสวัสดีภาพ

เด็กๆ ยังไม่หมดพลังงาน มาโดดน้ำต่อที่รีสอร์ท สุดๆ อะ....เจ้ามิวอยากเล่นกะพี่ แต่น้ำค่อนข้างลึก แม่ขี้เกียจลงด้วย อากาศขมุกขมัว ฝนพรำ ขอจุ่มพอสวยๆ

สุดท้าย สัปดาห์ที่ผ่านมา กลับไปเชียงใหม่อีกครั้ง พามิวมิวไปสำรวจที่ทาง ก่อนจะเป็นเจ้าของ เศษเสี้ยวเล็กๆ ของชุมชนวิถีชีวิตเรียบง่าย เอาไว้หลบมานอนเอาแรง... หนีกรุงมาทำนาแก้เซ็ง

เริงร่า (ณ จุดนี้ เด็กทรงชุดนอน ค่ำยันเช้ายันค่ำ วิ่งเล่นในทุ่ง เหงื่อแตก เหม็นตุๆ เหมือนหมาไม่ได้อาบน้ำยังไงยังงั้น!!) ปวดขรี้กลางนา ตามสไตล์มิวมิว ไม่มีพลาดเหอะ ที่ไหนที่นั่น ต้องได้ประเดิมห้องน้ำตล๊อดด (ฝีมือแม่ตัดผมให้รับเปิดเทอม...ออกมาหน้าตากวนตรีนค่อดดด)

สำรวจหมุดรังวัด...อันนี้แหละ....ช่ายแย้วว ต้นข้าวไม่เขียวเหมือนเคย เพราะเก็บเกี่ยวไปเกือบหมด

พอมีเวลา ชวนกันไปม่อนแจ่ม สำรวจที่ทาง แวะปางช้างแม่สา บรรยากาศด้านนอกดูดีมากกก มีลำธารน้ำตกไหลผ่าน ค่าเข้าคนละสองร้อย แพงอยู่นะ แต่เอาน่ะ อุดหนุนการท่องเที่ยวไทย ช้างตัวนึง ใช้ควาญดูแลหนึ่งคน ไหนจะค่าใช้จ่ายอาหาร ยารักษาโรคและอื่นๆ

ความสามารถพิเศษของช้างที่นี่..เฮ้ยย วาดรูปได้จริง ถึงควาญจะเป็นคนจุ่มพู่กันให้ คอยคุมอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่รู้ส่งภาษาอะไรยังไงกัน แต่ละตัว วาดรูปออกมาได้สวยมาก แสนรู้ น่ารัก