เสาร์สุขสันต์ ของ ดญ.มิวมิว
ตื่นสายๆ กันตามระเบียบ...
พอเที่ยงๆ ก้อเอามิวมิวไปฝากยายดูไว้แปร๊บบ...จะได้มีเวลาทำโน่น เก็บนี่กะเค้าสักหน่อย
สักพัก ได้ยินเสียงยายหลาน ดังมาจากข้างล่าง
"อะไรนะ!!!!..จะลงไปในนี้อะหรอ..ไม่ด๊ายยยย...ไม่ด๊ายยย" "อะ กะยอย กะยอย #$%$@%$^ อะ" "จะลงไปจิงอะ...เดี๋ยวมันก้อทิ่มตูดหรอก" "..."
งง..เค้าทำไรกัน...สองคนนี้....เดินลงไปดูซะหน่อย..
เจอเจ้ามิวมิว หันมามองหน้า นั่งยิ้มแป้น อยู่ในลังมหาสมบัติของตัวเอง...โดยที่ของเล่นระเนระนาดออกมาอยู่ข้างนอก....
ทำหน้าแบบ... สนุกจิงเอย...นั่งทับของเล่น ให้มันทิ่มตูดเล่น..ชะเอิงเอยยย...
พอบ่ายๆ ก้อไปบ้านพี่เก่ง...รับอาวุธยุทโธปกรณ์ กระดานร้อยช่อง พร้อมรบ...(มิวมิวจะรอดไหมนี่) ...พี่บันบันเก่งมากมาย ทั้ง sign ทั้งพูด ลากนิ้ว แถมเป็นคุณหมอ เดินตรวจคนไข้ไปทั่วบ้านอีกตะหาก...อิอิ
ต้องขอบคุณพี่เก่ง คุณแม่เหรียญทอง ขยันและทุ่มเทมากๆๆๆๆ..ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ในหลายๆ เรื่อง และ สู้อุตส่าทำกระดานมาเผื่อแม่ๆ เวริคกลิ้งมัม อย่างเราอีกตะหาก..จะได้ไม่ต้องไปเสียเวลานั่งงมนั่งหา...
จริงๆ กะว่า เดี๋ยวถ้ามีเวลา..จะลองทำ กระดานร้อยช่องเวอร์ชั่น ผ้าสักกะหลาดดู..น่าจะเวริคดี..พับเก็บพกพาได้..เล่นสีสันได้..แต่..มันใช้เวลาอะ ทั้งเส้นตาราง และเบี้ย..ไหนจะต้องติดแคว่กๆ หรือกระดุมแป๊ะ..ถ้าเราตกงานนะ...คงได้เห็นโปรโตรไทรพ์ ในเร็ววันนี้แหละ...ฮ่า..........ใครมีเวลา ลองเอาไปทำดูก้อได้นะ....
ออกจากบ้านพี่เก่ง ก้อเย็นย่ำ...รถโล่งมากกกกก....เลยขับตรงเลยไปพาราก้อนซะ ไหนๆ ก้อไหนๆละ...
พามิวมิวดูปลาซะเรยยย...
อาหารปลาทะเล คือผักกาดขาว..จิงๆนะ มันรุมกินผักกาดขาวกัน

"จัดการมันเลยไม๊แม่..ไอ่หลามสามตัวนี้อะ"

มิวมิวเรียกเจ้านี่ว่า หมา หมา ม๊า หมา...-_-''

เสร็จละก้อไปหม่ำๆ ท่าทางเจ้ามิวมิวจะหิวโซ เพราะอยู่บ้านพี่เก่ง ก้อไม่ได้กินนม กินแต่น้ำ ผลไม้ จุบจิบๆ ให้ดูดไปหน่อย ในรถ ละก้อซ่าๆๆๆๆ เดินๆๆๆๆๆพล่านไปทั่วบ่อปลา...แวะโน่นนิด นี่หน่อย ไม่ยอมอยู่ในเป้บีจอนนานๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้วอะ..มีฮึดฮัดๆๆๆ จะลงให้ได้...
พอใช้พลังงานไปเยอะ...
มิวมิวเลยกลายร่าง......... แบบ..ต้องสะกิดอะ..ลูกใครก้อไม่รู้.."นี่ นี่..มิวมิว..ที่นี่อะ..สยามพาราก้อนนะ..รู้จักป่าว..สยามพารากอน"
มีหรือ จะสนใจ พาราก้ง พาราก้อน ไม่สน..กินจนโต๊ะข้างๆ "นี่ๆๆ ดูเด็กคนนั้นสิ..ที่กินสปาเก็ตตี้อะ..." ก้อพี่ท่านเล่นจก ละดูดดซร้วบขึ้นมาจากจานทั้งเส้นยาวๆ นั่นน่ะ...ห้อยจากคางลงไปถึงจานเลย.....

ถึงแม่จะปากหมา ขี้เม้า..แต่เค้าก้ออายเป็นเหมือนกันนะตะเอ๊งงงงง..........
ไปล่ะ..นั่งตัดแถบแม่เหล็กกระดานดีก่า..
Create Date : 26 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 26 ตุลาคม 2551 2:54:06 น. |
|
11 comments
|
Counter : 1138 Pageviews. |
 |
|
|