Mom's experiment
ช่วงนี้..มิวมิวดูโตขึ้น รู้เรื่องขึ้น พูดจา สื่อสารกันพอจะเข้าใจ..
เพราะฉะนั้น ถ้ามีวันไหน ที่พูดกันไม่รู้เรื่อง แม่จะงงๆ ว่า...เป็นอะไร ง่วง หิว หรือต้องการกวนประสาทแม่เฉยๆ
เด๋วนี้ รู้จักที่จะรีเควสสิ่งที่ต้องการ... นั่งๆเล่นในห้องอยู่..เกิดอยากจะกินน้ำ กินขนม มิวมิวจะลุกไปยืนที่ประตู ทำหน้าชี้ชวน หม่ำไม๊ หม่ำไม๊ หม่ำไม๊...เรียกแม่อยู่นั่นแหละ จนกว่า จะยอมลุก (เคยแกล้งไม่ลุก มิวมิวจะทำหน้าเซ็งๆ ละก็ หม่ำไม๊ หม่ำไม๊ หม่ำไม๊ไม่หยุด)
พอเปิดประตูให้ เจ้าแสบวิ่งปรู๊ดดด ตรงดิ่งไปที่ตู้เย็นเลย
ถ้าอยากเล่นของเล่นอะไร ชิ้นไหน แล้วหยิบไม่ถึง ก็จะเรียกแม่...ส่งเสียง ฮึดฮัดๆๆ จนแม่ต้องบอกว่า..ให้พูดสิ...ว่าต้องการอะไร..ฮัดฮัดๆแบบนี้ ไม่มีใครรู้เรื่องนะ อยากเล่นอะไรให้บอก..อันนี้หรอ..อันนี้ใช่ไม๊..หยิบมาตรงนี้แล้วแม่จะเล่นด้วย
เล่นแล้วถ้าอารมณ์ดี ก็จะเก็บเรียบร้อย เอาไปไว้ที่ แต่ถ้ารมณ์ไม่ดี ก็จะไม่ยอมช่วยเก็บ แม่ได้แต่ก้มหน้าก้มตาเก็บไป บ่นไป (ทำตัวน่าสงสารให้ลูกดู ลูกก็ชายตามอง...แล้วก็สะบัดพรืดด ไปรื้ออย่างอื่นต่อ แต่อย่างน้อย เค้าจะได้รู้ว่า แม่ลำบากนะเนี่ย ถ้าเราไม่ช่วยแม่เก็บ แม่ต้องนั่งเก็บเอง แล้วแม่ก็จะไม่ได้ไปเล่นของเล่นชิ้นใหม่ด้วย เพราะมัวแต่เก็บอันเก่าอยู่)
อยากดูการ์ตูน..ถ้าแม่ไม่เปิดให้ มิวมิวจะเพียรพยายามบอกๆๆๆๆ ชี้ๆๆๆๆ จนสุดท้าย ตั้งท่าปีนหยิบเองเลย...
วันนี้..เริ่มจาก เจ้าตัวอยากดูการ์ตูนแล้วไม่ไม่ให้ดู จะเล่นโน่นนี่ แม่ก็ไม่ว่างเล่นด้วย เพราะนั่งทำงาน...ปะป๊าก็ไม่อยู่
จนมิวมิวงัดมุขหม่ำไม๊ หม่ำไม๊ ออกมาใช้..
แม่คิดว่ามิวมิวคงหิว หรืออยากกินน้ำ เลยผละจากงานที่ทำ พาไปนอกห้อง เปิดตู้เย็น..เท่านั้นแหละ รื้อๆๆ หยิบนมให้ เจาะให้ ก็ไม่กิน..มิวมิวจะเอาเวเฟอร์ปักกิ่ง..แม่ตามใจหยิบให้ แต่ว่า..เจ๊อยากถือเองและไม่ให้แกะ แต่ จะกินยังไงล่ะ เอาไปถือเหวี่ยงไปมา เดี๋ยวก็เละอีกน่ะแหละ
พอแม่ขอมาแกะให้ มิวมิวเกิดอาการหงิก...งอนตุปัดตุเป๋ เดินหันหลังไป ยืนเล่นโน่นนี่ หยิบๆ จับๆ เขี่ยๆ ของใต้โต๊ะ ใต้เก้าอี้ พร้อมกับเสียงโอดครวญ ฮึดฮัดๆ
แม่ส่งปักกิ่งที่แกะแล้วให้ ก็ไม่เอา โดนขัดใจ เจ๊ไม่ยอมว่างั้น
แม่ขี้เกียจง้อละ..เลยแกล้งเดินกลับเข้ามาในห้อง...แต่แอบดูอยู่ไกลๆ พอไม่เห็นแม่.มิวมิวก็หยุดร้อง... เดินสำรวจบ้าน เล่นซนโน่นนี่...รื้อข้าวของ สำราญบานใจ พอแม่โผล่หน้าไป.. มิวมิวฮึดฮัดร้องต่อ แม่กลับมาแอบซุ่มหน้าประตูห้องใหม่.. มิวมิวหยุดร้อง... พอเสียงเงียบๆ ไป แม่ลองโผล่ออกไปดู เพราะกลัวจะพลัดตกบันได พอโผล่ไป..มิวมิวครางหงิงๆ ต่อ เอ้า..ขี้เกียดแล้ว..เด๋วซนกลิ้งตกบันได จับอุ้มเข้ามาไว้ในห้องปลอดภัยกว่า
เราถือปักกิ่งมาวางไว้ที่โต๊ะมิวมิว แล้วถามว่าเอาไม๊..ถ้าจะกิน แม่วางไว้ตรงนี้นะ มิวมิวไม่สนใจ... ยังคงครวญครางต่อไป (อะไรของมัน)
แม่แกล้งไม่สนใจบ้าง..นั่งทำงานต่อ เผื่อว่าถ้าไม่สนใจ จะหยุดร้องไปเอง ผ่านไปสักพัก... ยังไม่หยุด..ร้องไห้ เหมือนจะมีน้ำตา..แต่..ไม่มีนะ..หึหึหึหึหึหึ เลยเอามากอดๆๆๆ จุ๊บๆๆๆ ถามว่า จะกินนมไม๊ ...ส่ายหัว จะนอนไม๊..ส่ายหัว จะเล่นของเล่นกันไม๊...ส่ายหัว อ่านนิทานไหม...ส่ายหัว ถามซ้ำไปซ้ำมา ก็ส่ายหัว ครางหงิงๆๆๆ
เอาใจไม่ถูก...หันกลับไปทำงานต่อ
เอ้า..ยังไม่หยุดร้องอีก ปะเด๋วของขึ้นๆ เดี๋ยๆๆๆๆ เดี๋ยวมีปรึ๊ดๆๆ (เชื่อว่า มาถึงตรงนี้...บางทีแม่หลายๆ คนอาจจะปรี๊ดดแตกไปแล้วก็ได้)
อะ....ถามใหม่...ย้อนกลับไปคำถามแรก ยันคำถามสุดท้าย...มิวมิวยังคงส่ายหัว...
เอ..ตำราเค้าว่าไงหว่า...วิธีจัดการกับเด็กงี่เง่า...นี่มันงี่เง่าละเนี่ย....
แม่เลยเดินไปที่โต๊ะมิวมิว...ทำเป็นไม่สนใจ (แต่มิวมิวแอบเดินตามมา)
หยิบกระดาษวาดเขียน สี ออกมาวาง
อ๊ะ..แม่วาดรูปเล่นดีกว่า
ฉับพลันทันใด..ไอ่ลูกหมาที่ครางหงิงๆ เมื่อกี้ หายเป็นปลิดทิ้ง... เดินถลาเข้ามา นั่งโต๊ะเรียบร้อย หยิบสี ช่วยแม่วาดรูป
พอเราเงยหน้ามอง..เอ่อ.....ทำไมมันเปลี่ยนคนเร็วนัก..... ตกลง..เมื่อกี้..ร้องทำไมฟะ
เด็กๆ บางที ก็เหมือนแกล้งทดสอบเราแฮะ นอกจากเราที่คอยสอดส่องพฤติกรรมเค้าแล้ว....เจ้าตัวดีนี่แหละ ที่คอยแอบบบดู แอบลองใจ ทดสอบความอดทนแม่อยู่เรื่อย
ถ้าเราปรี๊ดแตกไป...เจ้าตัวดี ก็จะได้ใจเป็นแน่..รับรอง วันหลัง ได้ลองใจกันใหม่...เพราะรู้ว่า วิธีนี้ เรียกร้องความสนใจจากแม่ได้ผล
อ่อ..ก่อนเหตุการณ์ข้างบน... เจ้ามิวมิวทำท่าเหมือนจะหิวรอบแรก แม่พาไปเปิดตู้เย็น เอาโออัลตินจิ๋วให้หนึ่งกล่อง..เจาะให้เรียบร้อย.. พอเจาะให้ ไม่กินอีกแล้ว ชอบแทะกล่องที่ไม่เจาะซะงั้น เราเลยเอากล่องนม วางไว้บนโต๊ะ.. ละนั่งทำงานโน่นนี่ไปพลางๆ หันมาอีกที..โอวแม่เจ้าโว้ยยยย....
โอวัลติน ลงไปอยู่ในชาม... แต่..แต่..เป็นชามของเล่นบนโต๊ะกิจกรรมมีเสียงมีไฟฟิชเชอร์ไพรส์อะนะ... แล้ว...หยดลงพื้นบานตะไท ลงที่นอนอีกตะหาก
แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร..แต่บอกมิวมิวว่า...มันหกเลอะเทอะนะ เหนียวๆ ด้วย ระวังของเล่นพังนะ เห็นไม๊ๆๆ วันหลังอย่าทำอีกนะ...รู้ไม๊... บลาๆๆๆๆ มิวมิว...ส่ายหัว เอ่อ...น่ะ...(ที่พูดไปนี่ไม่ได้รู้เรื่องเลยใช่ไม๊)
แม่จัดการทำความสะอาดของเล่น เทโอวัลตินในของเล่นทิ้งลงอ่างไป เอาผ้าชุบน้ำมา จะเช็ดพื้น.. มิวมิว เดินตามมา...ไปคว้าไม้กวาดจากข้างนอก อยากช่วย... ตั้งท่ากวาดใหญ่.... อิแม่จะลมใส่...เอาไว้กวาดมากวาดโอวัลติน นี่นะลูก... ช่วยกรุณานั่งเฉยๆ ดีกว่า
แต่นะ..เด็กเค้าตั้งใจจะช่วย..เลยไล่ให้ไปกวาดไกลๆ แทน แล้วบอกว่า เห็นไม๊ๆ ทำเลอะเทอะ ต้องช่วยกันเช็ดแบบนี้แหละ...
เฮ้อๆ..วีระกรรมวัยซนวัยแสบ ยังมีอีกเยอะ วันๆ มันลองของได้ไม่ซ้ำกันเลยล่ะ
Create Date : 30 เมษายน 2552 |
Last Update : 30 เมษายน 2552 3:26:53 น. |
|
12 comments
|
Counter : 1569 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: OtwO วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:7:59:34 น. |
|
|
|
โดย: kizz_j วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:11:46:19 น. |
|
|
|
โดย: แม่ปลา IP: 58.9.60.233 วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:12:00:28 น. |
|
|
|
โดย: ญา(แม่นูฮา) IP: 203.144.130.176 วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:12:39:39 น. |
|
|
|
โดย: แม่น้องเอม (Gdnzz ) วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:13:33:23 น. |
|
|
|
โดย: กุ๊ดจัง วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:22:37:09 น. |
|
|
|
โดย: Jeban วันที่: 30 เมษายน 2552 เวลา:23:43:36 น. |
|
|
|
โดย: มี๊พราว พราว IP: 58.9.11.186 วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:14:36 น. |
|
|
|
โดย: เจี๊ยบ IP: 189.2.255.60, 203.144.240.229 วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:44:27 น. |
|
|
|
โดย: replica bags IP: 192.99.14.34 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:6:57:03 น. |
|
|
|
|
|
ใช่ละ แบบนี้เลย
หม่าม๊าอย่างเราต้องรู้เท่าทัน