สำรวจ ทำ มะ ซาดด กะมิวมิวตัวน้อย
โดนแม่ขวัญบิ้วตอนบ่าย ว่าด้วยเรื่องพาเจ้าลิงไปสำรวจธรรมชาติรอบตัว...(อะ..ช่วงนี้โดนคนโน้นบิ้วคนนี้บิ้วทุกวันเลยนะนี่...ฮ่าๆๆ)
ก็เลยจัดไป ทันท่วงที ไม่มีอิดออด
แบกอาหารไปให้ปลา
เดินเต๊ะจุ้ย แทะข้าวโพด
โพด โพด...หวานดีน๊า....
แวะริมทาง สำรวจโน่นนี่ ขุดๆ แคะๆ ถอนๆ ไปตามเรื่อง.... เด๋วนี้มีสั่งโพสได้..หยุดๆๆๆ นั่งๆๆๆ เอ้า เงยหน้ามองกล้องด้วย..แช๊ะ ฮ่าๆๆๆๆ
เบื๊อกทำหล่น..น่าจ๋งจ๋านนน.. "เก็บมาหม่ำๆ ต่อดีไม๊แหมะ"
เดินจนแฮก.ลิ้นห้อย...มิวมิวทำ sign อะไร..ทายจิ๊
ขอนั่งก่อนน๊า..เมื่อยๆๆ
สุดท้ายแระค่า......ท่าบูชายัณ โออิชิ..ฮ่าๆ
เดินซะจนหกล้มหกลุก หมดแรง ต้องคลานมาปีนขึ้นรถเข็นด้วยความเหนื่อย...สมใจแม่..
แต่ที่ไหนได้ นึกว่าจะหลับไว..เอาเรี่ยวแรงมาจากไหนไม่รู้...คึกสุดๆๆๆ
กลับบ้านมา Ring around the rosies ไปสามสิบแปดรอบ...ทั้งพ่อ ทั้งแม่ ทั้งพี่ลิงเน่า เหนื่อยกันหมด(ตุ๊กตาก็ไม่เว้น ลากมาเล่นด้วยกัน) Fall down กันจนหน้ามืด หมดแรงข้าวเหนียวหมูปิ้งกันเลย...จบละมี อีก อีก ใหม่.ใหม่.. เหอะๆๆๆ
แสบมากด้วยวันนี้...เทน้ำ เทนม เทข้าว เล่นซะเละเลยตอนเช้า เทของเล่นพรวดๆ ออกจากกล่องแล้วไม่เก็บอีก..เอาเท้าเตะให้กระจายๆ อีกตะหาก..เรียกก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ให้ขอโทดก็ไม่ทำ บางทีมีหัวเราะขำอีก....ไม่ไหวๆๆ ต้องหาวิธีดัดนิสัยซะละ...
ใครมีมุขเด็ดไว้ดัดนิสัยอิตอนที่แบบเล่นๆของเล่นแล้วเทออกมาจากกล่องจนหมด แล้ววิ่งหนี เรียกมาเก็บ ก็มาเดินย่ำๆๆ แล้วเดินหนีอีก (กวนตรีนมะ..) กินๆข้าวอยู่ เทข้าวออกจากจานลงพื้น (หลังจากละเลงบนเก้าอี้กินข้าวซะเละหมดแล้ว แต่ไม่เท่าไหร่ เพราะเก้าอี้มันล้างได้ สาดกระจายบนพื้นนี่ดิ) พอดุๆๆ ก็ยังทำหน้าระรื่น หัวเราะ แล้วเก็บซากที่ละเลงบนเก้าอี้กินต่อให้อีกแหนะ เทนมลงบนเก้าอี้ แล้วละเลงๆๆๆๆ พอแม่เห็น ดุปุ๊บ..วิ่งหนี ทำเป็นไม่มีไรเกิดขึ้น หาเรื่องไปเล่นอย่างอื่นต่อ
จัดมาด่วน...ตอนนี้ ได้แต่ดุ เรียกมาดูฝึมือตัวเองแล้วเราก็บ่นๆ ว่าเลอะเทอะ ว่าของเล่นจะหายไป ว่ามดจะขึ้น มดจะมากัดนะ แล้วก็ก้มหน้าก้มตาเก็บไปสิ...เจ้าตัวทำเป็นไม่รู้เรื่อง...กะว่า อันไหนที่เล่นแล้วไม่เก็บ จะเอาไปซ่อนๆๆ ไม่ให้เล่นสักพักเลย..ชิชิชิชิชิชิชิ
มิวมิวเปลี่ยนไป๋.........
(แต่ถ้าเวลารมณ์ดีๆ ก็ไม่เป็นนะ เล่นแล้วช่วยกันเก็บ หิ้วตะกร้าไปวางบนชั้นเอง nice มาก )
อ้อๆ..เมื่อวันก่อนที่คุยกะหมอฟัน...ระหว่างรอคุณพยาบาลทำดอกไม้กะหมาหมาให้มิวมิว คุณหมอได้ให้ข้อคิดที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งคือ เด็กวัยเรียนรู้แบบนี้ ก่อนอื่นใดที่จะสอนเค้าเรื่องอื่นๆ รอบตัว..ควรจะสอนและฝึกให้เค้าได้ช่วยเหลือตนเองจะดีที่สุด เลยได้คุยกะหมอ..จริงที่สุด ถ้าพ่อแม่ รักลูกมาก ห่วงลูกมาก สอนโน่นนี่นั่นทั้งเลข ทั้งภาษา สีรูปทรง ลูกรู้หมด..แต่สุดท้าย ลูกยังช่วยเหลือตัวเองไม่เป็น กินข้าวเองไม่ได้ แต่งตัวเองไม่เป็น.ใส่รองเท้าเองไม่ได้..มันจะตายน้ำตื้นเอานะนี่... หมอบอก..เอาง่ายๆ ยังไม่ต้องสอนไรมากก็ได้..แต่สอนให้เค้าช่วยเหลือตัวเอง ช่วยเหลืองานประจำวัน แค่นี้ เค้าก็ได้ฝึกกล้ามเนื้อมือแล้ว พอถึงเวลาไปโรงเรียน ต้องจับดินสอ ระบายสีวาดรูป เค้าจะพร้อมเมื่อถึงตอนนั้น
โอเชเลย...มิวมิว ณ บัดนาว กินข้าวเองได้ ทุกมื้อ มากบ้างน้อยบ้าง ช่างมัน ยกแก้วน้ำกินเองได้ แบบไม่หก ถอดกุงเกง เดินเอาไปใส่ตะกร้า(บางทีก็เบลอเอากางเกงไปใส่ถังขยะ) ถอดผ้าอ้อม(ถ้าแคว่กๆติดไม่แน่นมาก) เดินเอาไปใส่ถังขยะ ถอดเสื้อออกจากหัวเอง(แม่ช่วยสอดแขนออกให้ก่อน) กินข้าวแล้วช่วยยกจานไปเก็บบ้าง โดนแม่ใช้เอาขยะไปทิ้ง ประจำ ช่วยถือของบ้าง(เห็นถุงไม่ได้ ต้องขอ ถือ ถือ ถือ) รูดซิบได้..(เพราะช่างรื้อช่างค้นเหลือเกิน) ติดกระดุมยังไม่ได้ เพราะไม่ค่อยได้ใส่เสื้อมีกระดุม..ฮ่าๆ เริ่มหัดให้ใส่รองเท้าเอง แต่่ยังทำไม่ได้ ช่วยแม่ตากผ้า เก็บผ้า พับผ้า และรื้อตู้เสื้อผ้า -_-''
ิมิวมิวตัวจิ๋วช่วยไรแม่ได้อีกน๊า.....รู้สึกจะมีอีก แต่นึกไม่ออก ง่วงแระ
หมอบอก..ตัวเล็ก..แต่..ซนนะนี่..ปกติ เด็กที่ต้องมาหาหมอฟันก่อนวัยอันควร ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายนะคะ..ประเภทซนมากๆ แล้วล้มฟันหน้าโยกเนี่ย...แป่วว.....
ยิ่งวัยขวบครึ่งขึ้นไป(เป็นช่วงอายุส่วนใหญ่ที่มาหาหมอเลยล่ะ) ยิ่งต้องระวังกว่าเดิมเพราะเดินคล่อง วิ่ง ซ่าส์...แอนด์..ไม่เจียมบอดี้
Create Date : 05 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2552 3:42:28 น. |
|
16 comments
|
Counter : 1367 Pageviews. |
|
|
|
แต่บางทีเค้าหยิบออกมาหลายๆอย่างพร้อมกัน อันนี้จะเริ่มตะแง๊วไม่อยากเก็บละ เหมือนแบบว่า
มันเยอะไปหมดไม่รู้จะเก็บตรงไหนก่อนดี
กรณีหลังนี่ก็ต้องช่วยกันก้มหน้าก้มตาเก็บไป..
ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน 55+