บันทึกภาค 5 :สำรวจโรงเรียนให้มิวมิว
ย้อนนนกลับไปครั้งแรกที่ไปสำรวจโรงเรียนให้มิวมิว
พอดีว่าอาทิตย์ก่อนวนเวียนๆ อยู่แถวเสนา เลยได้โอกาสเข้าไปดูโรงเรียนที่ 1 อีกทีตอนเย็นกะบ้านลิงจิระ จากนั้น อีกสองวันถัดไป ก้อยกพวกกันเข้าไปบุกงานปัจฉิมนิเทศของพี่อ.3 โรงเรียนกันซะเลย เพราะเด็กๆ จะปิดเทอมกันแล้ว พี่อ.3 จะย้ายไปที่ รร.อื่น
รายละเอียดปลีกย่อย เราไม่ค่อยได้ถามอะไรมา เพราะกะว่าไปดูเล่นๆ เนื่องจากใกล้ออฟพ่อและแม่ เผื่อว่าอีกหน่อย อาจจะ ย้ายมาเรียนแถวนี้ ถ้าสะดวก เพราะ ค่าเทอมถูกกว่า 24000 บาท รวมค่าอาหาร ค่าอุปกรณ์การเรียน 4000 บาท ค่าชุดนักเรียนและอื่นๆ เก็บแยกต่างหากอีก แต่โดยรวมๆ ก็ถูกกว่าที่เพิ่งจ่ายไป (30k+++)
คุณครูบอกว่า ซัมเมอร์ที่จะถึงนี้มาลองเรียนได้ ให้ผปค.เข้าได้ด้วย ตอนมาเรียนวันแรกๆ ก็ให้ผปค.มานั่งอยู่บริเวณใกล้ๆ เผื่อเด็กคิดถึงก็วิ่งมาหาได้ จากนั้นค่อยๆ fade ออกไปอาทิตย์ต่อๆมา (อันนี้ดีอะ ชอบ รร.ที่สมัครไป เค้าไล่ให้กลับบ้านเลย ดีกันคนละอย่าง เราเข้าใจ รร.นะ ว่าพ่อแม่บางคนไม่ยอมปล่อยลูกพิรี้พิไร เป็นห่วงนักหนา จนไปรบกวนการเรียนการสอนของที่โรงเรียน และลูกก้อติดหนึบกับพ่อแม่ ทำให้ไม่เป็นอันเรียนสำหรับเด็กคนอื่น เลยต้องมีมาตรการแบบนี้แทน แต่เราว่า มันก็โหดเกินไปสำหรับเด็กน่ะ)
ชั้นอนุบาล 1-2-3 จะเรียนรวมกัน ให้รุ่นพี่ดูแลรุ่นน้อง เรียนแบบบูรณาการ ผสมๆ หลายๆอย่าง เน้นให้เด็กทำเอง ตามสไตล์ รร.เด็กแนวอะนะ
ที่ดีคือ เป็นโรงเรียนเล็กๆ มีแค่ 2 ห้อง อัตราส่วนนักเรียนต่อครู ถือว่าโอเค max. 20:1 แต่ในความเป็นจริงเด็กน้อย ครูเยอะ ห้องเรียน สะอาด แบ่งเป็นมุมๆ มีบทบาทสมมติ ของเล่นเสริมทักษะ และ ซีดีการ์ตูนเป็นลังๆ -_-''
การเรียนการสอน เท่าที่ดู ก็จะมีสอดแทรกพวก mindmap และอื่นๆ เข้าไปด้วย หัวข้อในการเรียน น่าสนใจกว่า รร.ที่ 5 (ซึ่งเราว่า หัวข้อในการเรียนพื้นๆม๊ากกกกกกก...แต่เราก็ไม่ซีเรียส เพราะไม่ได้กะจะให้ไปเรียนไรมากมาย กระบวนการเรียนรู้ เราคิดว่ายังอ่อนไป ยิ่งกิจกรรมลิงค์ระหว่างบ้านกับโรงเรียนเท่าที่ดู น่าจะมีน้อยกว่า รร.1 แต่นะ ต้องดูกันต่อไปยังไม่ได้เข้าไปเรียนจริงๆ เลยยังไม่ฟันธง)
คุณครูน่ารักดี ครูผู้ช่วยเฉยๆ ใจดี รักเด็ก แต่บางอย่างก็ยังไม่ถูกใจเจ๊ เช่นว่า ในกิจกรรมนึงๆ ถ้าเด็กไม่สนใจ เท่าที่เจอมา รร.ที่เราชอบ เค้าจะปล่อยเด็กให้ไปทำสิ่งที่เด็กสนใจ เช่น ถ้าเด็กไม่ชอบทำกิจกรรมที่ทำอยู่ ยังไม่พร้อม เค้าก้อจะไม่ดุ หรือดึงให้มาทำกิจกรรมนั้นๆ เค้าก็ปล่อย เมื่อเด็กพร้อมเค้าจะกลับมาเข้ากลุ่มเอง
อิตอนที่เราไปนั่งดุ คือ พ่อแม่ฟังสัมมนาอยู่ข้างบน เด็กๆนั่งดูการ์ตุนอยู่ข้างล่าง (ซึ่งเราว่า ไม่เห็นหนุกเลยว่ะ) เด็กบางคนเบื่อไม่อยากดู ครูพี่เลี้ยงก็สั่งให้นั่ง สั่งคนโน้นที คนนี้ที...ทุกคนต้องนั่งว่างั้นเถอะ ถึงแม้จะอยู่หลังห้อง เข้าใจว่า ไม่งั้นจะรบกวนเพื่อนๆ แต่นะ เป็นเราเราก็เบื่อว่ะ
เราไปแอบยืนเปิดสมุดผลงานของเด็กๆ อ.1 บ้าง 2 บ้าง 3 บ้าง ก็โอเคดี (แต่ดูๆโดยรวมๆแล้ว กิจกรรมแบบนี้ทำที่บ้านเองก็ได้นี่หว่า) ระบายสีบ้างไรบ้าง พับกระดาษบ้าง แต่ผลงานเด็กๆในห้องที่เค้าจัดไว้เป็นนิทรรศการก็ดูน่าสนใจ(จัดฉากป่าวไม่รู้)
ทุกปี เค้าก็จะ rotate ครูกับเด็ก เพื่อให้เด็กๆคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ ครูคนใหม่
ข้อดีที่เห็นชัดๆ คือการที่เด็กน้อยๆ และเรียนรวมกัน อ.1-3 ทำให้ เด็กๆ รู้ตักดูแลกันและกัน ตอนมิวมิวเข้าไปเล่นในห้อง เวลามิวมิวซนๆ ก็จะมีพี่ๆ แวะเวียนกันมาเตือน..ฮ่า...พี่ๆ ก็จะคอยช่วยคุณครูดุน้องๆ และเป็นตัวอย่างที่ดี คือแบบ mature มาก...พอดีมีรุ่นพี่ที่ลูกเค้าเรียนอยู่ที่นี่ตั้งแต่เล็กๆ มิวมิวก็ไปเล่นกะเค้าเรื่อยๆ 2-3 วันมานี้ ซี้กันละ มีทริปไปทะเลด้วยกันมา...เห็นได้ชัดเลยว่า น้องเค้าจะรู้จักแบ่งปันเด็กที่เล็กกว่า ไว้วางใจให้ดูน้องได้ในระดับนึง คอยห้าม คอยเตือน ทำตัวเป็นพี่ใหญ่อธิบายอะไรให้น้องฟัง..(น้องนี่ดูงี่เง่ามากเลย...ทำไมเข้าใจอะไรยากจิงๆ ฮ่าๆๆๆ) ถึงน้องจะถามอะไรแปลกๆ พี่ก็พยายามมมอธิบาย
เช่น..นั่งดูการ์ตุนกันอยู่มิวมิวก็ถามอยู่ได้ ถามตลอดเวลาว่า..ชูการ์แมนไปหนายยย ชูการ์แมนไปหนายยยย ถามทุกๆ ห้านาที พี่ฟิมล์บอกว่า...ไม่ช๊ายยยย เค้าเรียกว่า อุลตร้าแมนนน....(ลูกดิชั้นเรียก ชูการ์แมน ว่าไปโน่น) เดี๋ยวเค้าจะออกมา...เค้ายังไม่ได้แปลงร่าง
สักพัก มิวมิว: ชูการ์แมนไปหนายยยย
พี่ฟิลม์:เค้ายังไม่ออกมา....เดี๋ยวเค้าต้องแปลงร่างก่อน
ห้านาทีถัดไป
มิวมิว: ชูการ์แมนไปหนายยยย
ข้อเสียคือ ยุงเยอะชิบหาย...กับ บางอย่างก็ยังไม่ดีนัก เพราะเป็นโรงเรียนขนาดเล็กม๊ากกกก เช่น สนามเด็กเล่น ก็ง่อยไปนิดนึง พื้นที่ outdoor น้อย บางครั้งก็มีพาไปเรียนนออกสถานที่บ้างไรบ้าง
กิจกรรมปัจฉิมที่ไปดูมา เป็นการแสดงของเด็กๆ ทั้ง 2 ห้อง ก็น่ารักดี ไม่ได้มีแต่งหน้าทาปากไร แต่เด็กๆ ดูกดดันพิกล....เหมือนจะมีคุณครูกำกับอยู่เบื้องหลัง
ต่างกะที่วันก่อนเพิ่งดูโชว์ของลูกพี่เราที่เรียนที่ญี่ปุ่น เด็กๆ 4 ขวบเค้าจัดการแสดง winter show กันเอง..มีครุคอยช่วยเหลือนิดหน่อย น่ารักมากกกก เจ๋งมากกกกกกกกก ไม่แปลกใจเลยน่ะ ว่าทำไมประเทศเค้าเจริ๊ญเจริญ (อารมณ์ประมาณดูรายการชองญี่ปุ่นวันพุธกลางคืนอะ ที่มีการมาแสดงความสามารถต่างๆ และคนดูกะกรรมการให้คะแนนว่าตกรอบรึเข้ารอบ เกิน 15 คะแนนก็เข้ารอบไป จำชื่อรายการไม่ได้) คือมันเป็นเรื่องของไอเดีย อุปกรณ์และอืนๆ รวมกัน ดูแล้ว โห..คิดได้ไง ทำได้ไงเนี่ย
แล้วก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเด็กไทย คนไทย เวลาจะโชว์ความสามารถ นี่ต้องเหมาไปเป็นว่า ร้องเพลง รำไทย เล่นดนตรี คือ ถ้ากรูร้องเพลงห่วย เล่นดนตรีไรไม่ได้เลย รำก็ไม่เป็น ก็กลายเป็นบุคคุลไร้ความสามารถ ขึ้นเวทีไม่มีไรจะโชว์ไปโดยปริยายดินะ...มีอย่างอื่นที่ดีกว่านี้ไม๊
นั่นแหละ โดยรวมๆ ก็ดีกว่าหลายๆ โรงเรียนที่ไปดูมา
ดิ เอ็น...
ไว้ว่างๆ จะแวะมาอัพบล็อคมิวมิวไปเที่ยวต๊ะเล(อีกแล้ว) ฉลองวันเกิดย้อนหลังครบสองขวบครึ่งนะ..ฮิฮิฮิ
(ข้อดีของการอัพบล็อคคือ เวลาลืมๆ หรือจำไม่ได้ หรือมีความจำเป็นต้องมาหา หรือมีคนถาม ว่าลูกเราทำอะไรได้ตอนไหน หรือยังไง ก็กลับไปหาๆๆดูได้ ซาบซึ้งประโยคของการบันทึกก็คราวนี้ล่ะ T-T)
ทิ้งท้ายไว้ให้หายอยาก แล้วจากไป
น้ำทะเลอาหย่อยยย เค็มๆ อาหย่อยยยย
| Create Date : 02 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 2 มีนาคม 2553 2:56:35 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1410 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 75 คน [
