อยู๋ต่างจังหวัดแสนจะสบาย

บ้านย่าพี่อยู่อำเภอปากพนัง ตื่นมากับข้าวพร้อมเหมือนกันเลย สบายๆๆๆๆๆ ไปไหนไม่เคยมีคำว่ารถติดเลยเนาะ

มิวมิวพูดใต้ได้มั่งละยัง อิๆๆๆๆ

ตะเอง สามีมาแล้วค่ะ แต่กลับอาทิตย์นี้ เลยอดถ่ายรูปเลยอ่ะ รอบหน้าละกันเนาะ

แอร๊ยยย อ่านแล้วคิดถึงบ้าน

ป้าถั่วงอกน้อยเป็นคนนครศรีธรรมราชโดยกำเนิดหล่ะก๊ะ
บ้านอยู่ตลาดท่าม้า ( ใกล้ๆ ศาลากลางจังหวัด )

คุณแม่พาเจ้ามิวมิวไปเที่ยวตลาดท่าม้ารึยังคะ ?
มีข้าวเกรียบปากหม้อ สาคูไส้หมู รสเด็ด
ลูกชิ้นทอด น้ำจิ้มรสเจ้มจ้น
และของกินอีกเพียบบบ รับประกันความพอใจจ้า

พี่ก็ว่า 2 แม่ลูกนี้หายไปไหน มาชะง้อหาไม่เจอ

อาหารน่ากินมากกกกก แต่เอ ปลาทูต้มส้มป่าวคะ แม่มิวมิว น้ำมันมะเห็นดำเลย ยังไงๆปลาทูก็อวบน่ากินมาก...อิจฉา

อ่านแล้ว นึกถึงตอนมาอยู่เมืองกาญจน์ใหม่ๆ เมื่อ 3-4 ปีที่แล้วเลยอ่ะ

ตอนนี้ปรับสภาพได้เรียบร้อยแล้ว ถ้าไม่จำเป็นล่ะ ขี้เกียจเข้า กทม. ที่ซู้ด

ปล. อ่านรายการอาหารแล้ว อู้ย อยากไปกินมากๆ
ชอบรสชาติอาหารทางใต้ รสจัดจ้านดี แถม ผักสดเยอะมากๆ โรตีก้ออร่อย..

อ่านคุณกุ๊ดจังเขียนเพลินดี จะบอกว่าร.ร.กัลยาณีฯ โรงเรียนเก่าเราเอง เกี่ยวไรกะ blog มั้ยเนี่ย

ู^
^
ป๊ามิวมิว ก็เรียน กัลยาณีเหมือนกันล่ะค่า...ป. 3 ถึง ม. 3 อะ ละเข้ากรุงเตบมาชุบตัว ฮ่าๆ

ตลาดท่าม้าๆ ไว้จะลองไปชิมดูนะคะ...ต้องให้สารถีพาไป เราขับเอง มึนอะ..เล่นทะลุกันได้เกือบทุกซอย..หลงซะ..

คุณพลอยย...สงสัยจะปลาทูต้มส้มล่ะ..เราเรียกไม่ถูก วันก่อนเป็นต้มเค็มจริงๆ พอมาวันนี้รสชาติไม่เหมือนวันก่อน แต่เรียกไม่ถูก ไม่รู้คือไร นึกว่าต้มเค็มมาอีกแนว ก๊ากกกกกกก

ว๊าย ....ดูเด็ก เตป อยู่ท่ามกลางพี่ ๆ เมืองคอนจิ ...น่ารักดีจัง ป่านนี้แหลงใต้ได้รึยังคะ น้องมิวมิว...

อยู่โน่น อากาศดี กลับมามิวมิวปอดแข็งแรงแน่เลย

เดินทางกลับปลอดภัยนะคะ ^_^

แม๊ๆๆๆ กำลังนั่งดูรายการ"เจอร์นี่" ช่อง 5 อยู่พอดี
เรย์ แมคโดนัลด์ กำลังพาเที่ยวจว.นครศรีธรรมราช
พาไปเที่ยวหมู่บ้านคีรีวง ดูแล้วชื่นใจ ทั้งผู้คนและธรรมชาติ
ถ้าแม่เกดมีเวลา ลองพามิวมิวน้อยไปเที่ยวดูสิ
เผื่อจะ"ตัดสินใจ"ได้ง่ายขึ้น อิอิ

มิวมิวจ๋า มามะ มาเป็นชาวตจว.อย่างพี่ณฐสิจ๊ะ

กับข้าวน่ากินดีแท้ ขุนลูกกลับมาให้อ้วนนะ จะได้ให้รถถังชนเล่น 555 กลับมาได้แร้ว คิดถุง คิดถุงเฟร้ย

เห็นมิวมิวอยู่กับธรรมชาติแล้วดูสดชื่นจัง
มีทรายให้เล่นสนุก ๆ กะพี่ ๆ

เห็นอาหารแล้วหิว

อ่านไปยิ้มไป

บางครั้งญาก็แหลงใต้กับนูฮาเหมือนกัน โตขึ้นไม่รู้จะทองแดงหรือ

เปล่า อิอิ

เพิ่งจะขึ้นจากกระบี่มา แม่สามีก็อยากให้ไปอยู่ที่ใต้เหมือนกัน แต่ก็นะ

ญาน่ะได้ทั้งนั้นแต่สามีเค้าอยากอยู่กรุงเทพฯ บ้านสามีอยู่บนเกาะค่ะ

จะมีเรือรับส่งผู้โดยสาร สามีบอกว่าไม่สะดวก และอีกอย่างเค้าติด

เน็ตอย่างมาก ถ้ากลับไปอยู่ใต้กลัวว่าจะมีเน็ตแรง ๆ ให้เล่น อิอิ

ถ้านูฮาได้เจอกับมิวมิว มาแหลงใต้กันดีกว่าเน้อ

มีคนทำกับข้าวให้กินทุกวัน....อย่างนี้มิวมิวน่าจะทำน้ำหนักได้น้า..... กลับมาเมืองกรุงเถอะ..คนทางนี้คิดถึง..555+

หูย ปลาทูตัวขาวจั๊ว น้ำพริกกะปิ
หุหุ กลับมากทม.คราวนี้มี๊เกดต้องกลมมาแน่ๆ เลย
แต่กลมไงไม่เท่ากิ่งหรอก(ภูมิใจซะไม่มี)
มิวมิว คงแปลกที่แน่ๆเลย เลยติดคุณพ่อคุณแม่ มากๆ แบบนี้

เกด ตะกี้พาริวมานั่งอ่าน blog ด้วย ริวมันดี๊ด๊าใหญ่เลย เราถามมันว่าจะมิวได้มั๊ย มันบอกว่าจำมะได้ ถามใหญ่เลยคนนี้ใครๆ เราก็บอกว่ามิวมิวไง มันก็ยิ้มเขินๆ เราว่าจำได้ป่าวเคยเจอกันไง มันก็เขินไรของมันไม่รู้ พอเราอ่านจบจะพาไปนอนไม่ยอมนอนอ่ะ โวยวาย จะดูรูปมิวมิว มันบอกว่าดูอีกดูอีก มิวมิวอีก เลยเปิดดูเกือบทุกเรื่องเลย มันจะดูแต่รูปมิวมิว ดูไปเขินไป งงจริงริวมันเขินไรมิวมิวว๊า เปิดรูปต้นกล้าให้ดูมันก็ไม่เขินนะ สงสัยติดใจฟามงามของมิวมิวซะแล้วหล่ะ

มองด้านข้างของย่าแล้วรู้สึกว่า เหมือนกันค่อดค่อด

ไปไหน ๆๆๆ ก็ไม่สุขใจเท่ากับความคิด

ง่ะ อยากไปบ้างงงงง

หงะ เจอะสะใภ้กัลยาณี

เราก็จบกัลยาณีน้า