ถนนสายนี้มีตะพาบกม.18´Men's naughty in Winter winds.´♥´¨
★งานเขียนร่วมโครงการถนนสายนี้มีตะพาบกม18โจทย์พี่ก๋า★ ¤^^โจทย์คือ..บืด..^^"¤
ผู้เขียนไม่รู้ความหมายหรอกแต่วันหนึ่งเรื่องราวของบืดก็เข้ามาเยือนในหัวใจ พร้อมกับสายลม...ในฤดูหนาว.. ☆:*´¨`*:. *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚
เมื่อดวงอาทิตย์สีแสดเดินทางข้ามขอบฟ้านานเท่าใดหลังจากหยาดฝนต้นฤดูหนาวพร่ำพื้นดินเปียก...เสียงอื้ออึงของชาวบ้านปะปนกับเสียงหรีดเรไรตัวเล็กๆ..ที่ต่างแสดงความเห็นกับสิ่งที่พวกเขากำลังรอคอย...ทามชายหนุ่มต่างแดนหน้าตาคมเข้มจ้องมองกองไฟสีส้มที่กำลังลุกโชน..ที่ชาวบ้านช่วยกันก่อไว้..อย่างเงียบๆเขาเริ่มสังเกตุและมองสีหน้ากังวลของชาวบ้านและหันมาส่งยิ้มจางให้หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย ...
ทามได้พบกับหญิงสาว..ในวันที่ความร้อนของดวงตะวันทอแสงส่องสว่างบนห้วงท้องฟ้าสีครามที่มีปุยเมฆขาวลอยเป็นร่มเงาจากแสงแดดสายลมเย็นที่พัดอ่อนๆชวนให้เขาหลับไปยาวนาน...รู้สึกตัวอีกครั้งก็พบว่าตัวเองหลงอยู่บนทุ่งหญ้าชายป่าแห่งหนึ่ง...แล้วตื่นขึ้นมาท่ามกลางผู้คนที่มีทั้งเด็กและหญิงชายวัยกลางคนคนชรากำลังห้อมล้อมและจ้องมองเขา...มีหญิงสาวผมยาวถักเปียสองข้าง..กำลังใช้ใบไม้นิ่มๆกับน้ำที่เย็นเฉียบราวสายน้ำในลำธารสัมผัสผิวตามร่างกายของเขาที่เต็มไปด้วยรอยเกี่ยวของกิ่งไม้..เขาจ้องมองเธอ..เวลาผ่านไปนานเท่าใดกลิ่นกายเหมือนดอกไม้เบ่งบานเติบโตอยู่ในหัวใจไม่รู้สึกตัว...
ก้อนเมฆสีดำทมึนลอยมาบังแสงจันทร์ ..ตรึม..ตรึบ...ฉึบ..ฉึบ..เสียงขยับร่างของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ดังแหวกม่านสายลมที่พัดแรงขึ้นจนกิ่งไม้แห้งพากันล่วงสู่พื้นดินที่เป็นต้นหญ้าสยบทุกสรรพสิ่งให้เงียบลงขณะ..ชายหนุ่มหันไปมองชาวบ้านที่เป็นผู้ชายทุกคนจับอาวุธของตนเองเหมือนเตรียมตัวต้อนรับกับสิ่งที่จะปรากฏตรงหน้าในไม่ช้า..เขากอดเด็กชายชาวบ้านตัวน้อยไว้และขยับลำตัวเข้าไปชิดกับหญิงสาวด้วยความเป็นห่วง...
ทุกคนเงียบเมื่อเสียงดังของสิ่งมีชีวิตนั้นเข้ามาใกล้..สายตาที่คมกริบของทามปะทะกับสายตาอันคมกริบของมันที่กำลังจ้องมองมายังพวกเขาอย่างมุ่งทำร้าย...เขาสังเกตุว่าขาของมันยาวยั้วเยี้ยกับลำตัวที่ใหญ่ตระหง่าสูงเกือบเท่าต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าแล้วพูดเสียงเบาในลำคอเฮ้ยยยยยแมงมุมยักษ์มันอ้าปากกว้างค่อยๆขยังร่างเข้ามาใกล้...ชาวบ้านใช้มีดและธนูยิงและขว้างไปถูกมันแต่ดูเหมือนไม่สามารถควบคุมให้มันหยุดการเคลือนไหว..
ทามหันมองไปรอบทิศทางรู้สึกว่าผู้ชายอย่างเขาต้องทำหาอะไรสักอย่างกับเจ้าสัตว์ยักษ์ตรงหน้า...แล้วเขาก็สังเกตุเห็นรากเถาวัลล์ที่พันกันเป็นเชือกห้อยระโยงรยางค์ตามต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ริมหน้าผาเป็นทิวจึงค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นยืนหญิงสาวรีบดึงมือเขาไว้เอ่ยเสียงเบา..
ทาม...นายจะไปไหน.. ชายหนุ่มไม่ได้ตอบแต่หันมายิ้มน้อยให้เธอ อย่าไปนะ...มันอันตราย เดี่ยวมา..... เขาสัมผัสมือเล็กบางเบาและค่อยปล่อยออกพร้อมกับเสียงเบาขรึมบนรอยยิ้มเล็กๆให้เธอหญิงสาวมองตาม..สายตาจับจ้องที่ชายหนุ่มที่กำลังค่อยย่องไปใกล้สัตว์ยักษ์ด้วยความห่วงใย...ทามก้าวช้าๆไปบริเวณริมหน้าผาที่มีเถาวัลย์ห้อยอยู่กะระยะให้ใกล้กับสัตว์ยักษ์พอประมาณเขาจ้องมองตามลำตัวของมันจนรู้สึกว่ามันมีจุดที่สามารถทำให้เจ็บปวดได้ จึงค่อยๆพยายามเล็งไปที่เป้าหมายทันทีแล้วจึงขว้างมีดไปอย่างสุดแรง...ฉึก!!ฮ๊ากกกกกกกเสียงครางของมันดังกึกก้องเมื่อมีวัตถุปักโดนที่ลูกตามันหันมาที่ศัตรูที่ทำร้ายทันทีตั้งท่าพร้อมจู่โจม ทามก้าวเท้าถอยหลังจวนสุดปลายหน้าผาเขามองเถาวัลย์ตรงหน้าและเจ้าสัตว์ยักษ์ด้วยหัวใจที่เต้นระทึกทุกคนหยุดมองตามอย่างตกอยุ่ในภวังค์กับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น!
พลันเจ้าสัตว์ยักษ์ก็อ้าปากอันใหญ่ของมันพร้อมกระโจนเข้าใส่ชายหนุ่มทันทีความเร็วของทามเฉียดเส้นแดงเขากระโดดเกาะเถาวัลย์ไว้ทำให้สัตว์ยักษ์พลาดเป้าหมายร่างของมันกระทบกับอากาศอย่างแรงหล่นร่วงตกหน้าผาเสียงดังสนั่นทามยิ้มทันใดนั้น...เปราะ!กิ่งไม้ที่พันเกี่ยวกับเถาวัลล์เกิดหักร่างของชายหนุ่มจึงค่อยร่วงตามเจ้าสัตว์ยักษ์ไปติดๆ ทามรู้สึกถึงการจากลาที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้าเขานึกถึงหน้าเปียกน้ำตาของมารดาที่ไม่อยากให้เขาเดินทางแบบเสี่ยงๆ..นึกถึงใบหน้าหญิงสาวผมเปียคนนั้นที่เข้ามาอยู่ในใจดื้อๆ....ก่อนร่างจะถึงก้นเหวสายตาเขามองเห็นกิ้งไม้ที่ยืนออกมาและคว้าไว้ได้..พร้อมส่งเสียงดังเย้..เย้..พอให้ทุกคนก้มมองลงมาเห็นเขาโบกมือไหวไหว..
ชายหนุ่มค่อยๆไต่ขึ้นมาจากหุบเขาในความช่วยเหลือของชายตัวโตของเผ่าด้วยความปลอดภัย...เขาภูมิใจที่ได้กลับมายืนอยู่เบื้องหน้าหญิงสาวอีกครั้งในรอยยิ้มแสดงความยินดีของดวงจันทร์ส่องประกายเรืองรองระยับบนท้องฟ้า..เสียงหัวเราะของเด็กชายตัวน้อยๆที่เข้ามาโอบกอดเขาและเสียงดังขับขานบนรอยยิ้มของบทเพลงประจำเผ่าชิปเปวาของชาวบ้าน..ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนตนเองกำลังลอยอยู่ในอากาศ...การเดินทางบนโลกกว้างของเขาเริ่มทอประกายด้วยแสงสีฟ้าอันงดงามที่เติบโตอยู่ในหัวใจดื้อๆกับความบืดดในความตั้งใจของผู้เขียน..ลัล..ลัล ลา...
สายลมเย็นแห่งรุ่งอรุณของฤดูหนาวพัดมากระทบผิว..ทามมองท้องฟ้าสว่างยามเช้าที่ทอดไกลไปบนยอดภูเขาเป็นทิวที่ค่อยๆไกลตาออกไป..แสงตะวันที่ส่องกระทบหน้าคมเข้มแดกดันความดื้อรั้นของเขาให้คลายลง...เขาแอบยิ้มให้กับตัวเอง..
เธอชอบเราหรอ... บร้าน่า..นายบืดดดด?????
เขานึกถึงเสียงหัวเราะและเรื่องราวเมื่อคืนความอบอุ่นที่ยังคงสถิตย์อยู่เช่นเดิม...วันที่เราคงต้องจากไปเพียงเพื่อพบกันใหม่ในวันข้างหน้า...ค่ำคืนที่เราไม่อาจโอบกอดกันได้ภายใต้แสงสว่างของดวงดาวและสายตาของผู้คน - -"
☆:*´เขียนฝันในวิญญาณเรื่องโดย:°º¤ø มัททะนะø¤º°☆:*´☆ ☆:*´¨`*:. *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚
o°°oแปะท้ายเอนทรี่o°°o
โจทย์18..คือทุกคนจะไม่ทราบความหมายของบืด...สำหรับผู้เขียนเอนทรี่นี้เลยให้บืดเป็นคล้ายอาการขัดขืนเป็นนิสัยในบุคคลิกของชายหนุ่มที่ดื้อรั้นบืดดดไปเรยย(คิดง่ายนะเนี่ย55+)ความบืดดื้อรั้นนำพาชายหนุ่มได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งกับเรื่องราวที่มาพร้อมกับมิตรภาพในเผ่าชิปเปวาถักทอเป็นสายใยของความรักเขียนเรื่อยๆเอื่อยไปนิดนิงท่ามกลางเสียงไอแค่กแค่กของพี่คอม..น่าทุบอืดดจิงเรยนะชิ...ได้ตามอารมณ์คนเขียนตามนี้เลยค่ะ..เย้รอดแระเรา..เหะๆๆโจทย์หน้าของพี่เป็ดติดตามกันต่อไปนะค่ะตามไปอ่าน"บืด"ในความหมายของพี่ๆเพื่อนๆตะพาบผู้น่ารักที่ร่วมเขียนด้วยกัน>>>คลิกอ่านงานของพี่ๆเพื่อนๆที่บ้านพี่เป็ดค่ะ
ขอบคุณ: Song support,初音ミクに はじめてのチュウ を歌わせてみた ,From:https://www.youtube.com
ขอส่งพลังใจไปช่วยผู้ประสพภัยน้ำท่วมขอให้ทุกคนปลอดภัยและผ่านพ้นภัยธรรมชาติในครั้งนี้ไปให้ได้เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอบคุณ: พี่ๆเพื่อนและทุกคนที่มาร่วมอ่านงานเขียนในโครงการด้วยค่ะ ☆"Mastana~PamPAm*.^☆ 23 ตุลาคม 2553 ☆:*´¨`*:. *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚゚・✿.。.:* *.:。✿*゚¨゚
<
|
Create Date : 23 ตุลาคม 2553 |
|
32 comments |
Last Update : 23 ตุลาคม 2553 18:22:53 น. |
Counter : 2178 Pageviews. |
|
|
|