.gif)
ฉันโดดเดี่ยว ใต้หลังคาแสงแดดอ่อน ยามเมฆลอยมาบดบัง
ต้นชบาสีเหลืองริมรั้วยิ้มร่า ให้เฟื่องฟ้างามตา..ตอบข้าสิ เจ้าเคยมีความรักบ้างไหม หูกวางต้นใหญ่ ยิลยิ้ม ยืนดั่งเมินเฉย เจ้าดอกไม้เอย ความรักที่เคยให้ใคร ไหนเลยทวงคืน สายลมพัดเลย ผ่านไป.....
.gif)
ยามบ่าย แสงแดดส่องรำไรลอดม่านใบไม้ ลงบนพื้นที่มีใบไม้แห้งกรอบสีน้ำตาล ประปรายบนพื้นดิน... เพิ่งต้นฤดูร้อน หากใบไม้เริ่มร่วงหล่นแล้วชายหนุ่ม ปรายตามองบึงน้ำนิ่งสนิท...ที่มีใบไม้ลอยอยู่ บางส่วน พลางคำนึงว่าบึงน้ำแห่งนี้ช่างละม้าย คล้ายกับบึงน้ำ...ในวันนั้นเสียเหลือเกิน ผิดกัน ตรงบึงในฤดูใบไม้ผลินั้นสดใส ไม่มีใบไม้ร่วง ที่ไร้ชีวิตชีวาเช่นนี้
แต่หากบึง....ในฤดูใบไม้ร่วงวันนี้ .. ...ไร้ร่างของหญิงสาวคนนั้น.
...ไม่สินะ...ไม่เพียงแต่บึงในฤดูใบไม้ร่วง.. ไม่ว่าในหมู่บ้าน ในทุ่งหญ้าริมลำธาร... หรือ ที่แห่งใด...เวลาใด...บัดนี้....สองเท้าคู่ของ ชายหนุ่มก็ไม่อาจพาหญิงสาวผู้มีท่วงท่าเดินราว กับ..เริงระบำ...ไปตามที่ต่างๆ เช่นนั้นได้อีกแล้ว..
.gif)
หากแต่ในคืนวันนั้น.. ราตรีที่มีดวงดาวอยู่เต็มท้องฟ้าอันมีความหมาย อันในความรู้สึกเสียงกระซิบอ่อนโยนของ สาวน้อยคนหนึ่ง ...
พี่รู้ไหมการที่คนสองคนได้มาพบกันบนเส้นทาง สายหนึ่ง..อาจเป็นเส้นไยสายฝันจากคนบนฟากฟ้า ให้คนสองคนมาพบกันผูกพันและรักกันก็ได้นะ ทำไมคนเราบางคนถึงจะไม่เดินต่อไป ด้วยกันอีกล่ะ
ชายหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามหญิงสาวได้แต่นิ่งเงียบ และดึงร่างหญิงสาวมากอดไว้เหมือนอยากให้โลก หยุดหมุนเหมือนเขาอยากให้ความรู้สึกและเวลา หยุดไว้เพียงเท่านั้น ความรู้สึกใสใสภายในใต้ ท้องฟ้าที่มีแสงจากพระจันทร์และดวงดาวที่ ทอประกายเจิดจรัสกับเสียงลมหายใจ ของมนุษย์สองคน
.gif)
ลมเย็นของยามราตรีพัดโชยมา ให้รู้สึกถึงความหนาวเย็นของค่ำคืน นัยต์ตาสองคู่ยังจ้องมองกันนิ่ง ลมหายใจ ของชายหนุ่มอยู่ข้างๆแก้มของหญิงสาว
สองหนุ่มสาวดั่งต้องมนตร์ตราถึงคราจั๊กแร๊ รมควันสีขาวพร่างพรายตามร่างกาย และจั๊กจั่น ที่แอบเมียงอยู่นานเหมือนปีกนกบินดวงตารู้สึก ร้อนแผ้วผ่าวถึงดวงใจเลยวิ่งหนีลงรูไปพลัน
แต่สองกรรณสดับได้ยินเสียงกระซิบเบื้องบน ของหนุ่มสาวมาถึง ณ รูจั๊กจั๊นก้องมาว่า
"ถ้าพี่ไม่รักหนู พี่จะรู้มั้ยว่าพี่ควรจะรักกับใคร" และต่อไป ต่อไป อะไรนะ อะไรนะ ขอจบก่อนแระไว้มาต่อใหม่นะค่ะ
|
.gif)
:::คุยกัลล์ท้ายเรื่อง::: การเดินทางท่ามตะวันรอนก็มาถึงหลัก กม.3 หลังจากขอ อนุญาตท่านพี่เกาะท้ายตะพาบบบบมาเนาว์....เนื่องด้วย ภาระกิจความสำเร็จของชีวิต....ถนนสายนี้มีตะพาม กม.3 ....หากสับสนวกวนไป-มา..กับอารมณ์ที่ไม่ฮาบรรยากาศ รอบตัวอารมณ์ในขณะบัดนาวบิ้วววว..ไยห่างบางที.คนเรา ก็มีเหตุผลนะ...เหตุผลกับหัวใจ...อาจจะสำคัญ..อาจจะไม่ สำคัญ...กับคนสำคัญตรงกลางหัวใจจะเข้าใจกัน อยู่ที่ความรู้สึกไหน..
พึ่งเคยรู้สึกว่าโลกสีฟ้ากลับกลายเป็นสีเทาได้โดยฉับพลัน เหมือนหยดน้ำ...เหมือนลำธาร..ที่เคยไหลเอื่อยๆตรงหน้า แห้งหายไปพร้อมๆกับกำลังใจแสนอ่อนไหวปลิวกระจาย ความรักที่มีแต่ไม่มีท่ามกลางเสียงหัวเราะ ...พรุ่งนี้หัวใจจะเดินทางจะอย่างไร... Thank you : gif&line from //www.dekdee.com and //www.google.co.th
Thank you : เปียนโนประกอบ Robin Spielberg-I Dream Of You
ขอบคุณ : ผู้อ่านทุกคนที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอบคุณในมิตรภาพด้วย&ขอบคุณนะค่ะ
★★มัททะนะ★★
.gif)
|
โหย พี่สาวอัพบล็อกดึกเร๊ย
รีบไปนอนกัลดีก่าา ป่ะๆ
ฝันดีค๊าา