งานเขียนร่วมโครงการถนนสายนี้มีตะพาบกม.21
ไอค๊อก ไอแค๊ก ไอกระด๊อก ไอกระแด๊ก ไอเลิฟยู จุ๊ฟ จุ๊ฟ
lll¨‘°โจทย์พี่๋ก๋า...กะว่าก๋า..พี่ชายสุดหล่อค่ะ°‘¨lll
▐ ░ ▒ ▬ ♦ ◊ ◦ ☼ ♪ ☆❉❊❋❖❤▐ ░ ▒
เมื่อวันนกสีขาวบินกลับรังค่ำคืนพระจันทร์เรืองรองมองดวงดาวเล่านิทานแล้วปิดดวงตาฝันหวานไปกับแสงดาวรำพัน...
.
.งิง..หงัง!..หงัง!..หงัง!..หงัง!...เอี๊ยด..งิงหงัง!.....
.
.
เสียงนาฬิกาเรือนใหญ่...ที่อยู่ใต้ตึกสีทึมทึกดังก้องกังวาน..บอกเวลา..สิบสองยามในคืนที่ดวงดาวเป็นสีม่วงหม่นชายหนุ่มผมยาวคลอเคลียรบ่าเข้ม..นามฟางฟางรีบหยิบสายรัดผมสีน้ำเงิน..มาคาดรอบศรีษะไว้..หัวใจเข้มๆของเขาเต้นระทึกเล็กน้อยสายลมเย็นๆพัดจากขอบหน้าต่างไม้กระทบผิวเขาเบาๆ เขาสวมรองเท้าผ้าใบคู่เก่าแล้วปิดประตูออกเดินไปยังที่หมาย..อะไรอย่างหนึ่ง..วิ่งสวนเข้าสุ่ห้วงสมอง..จึงเร่งฝีเท้าที่เหยียบย่ำไปบนพื้นถนนฝุ่นทรายเร็วขึ้นมุมปากขยับเหมือนท่องบทสะกดเป็นอาขยานเก็บไว้ที่กลางใจ.....
.
.
เมื่อมาถึงต้นไม้ใหญ่ใกล้กับตึกร้างทึบทึกฟางฟางก็เห็นต้นน้ำกับซาซาที่นั่งรออยู่มีก่อนแล้วซาซาเป็นหญิงสาวคนเดียวในกลุ่มและต้นน้ำเป็นต้นเรื่องราวความคิดในคืนนี้ทั้งสามคนค่อยๆเดินเลียบไปตามทางเดินที่ขนาบกับสระน้ำหลังอาคารเก่าที่มีต้นมะพร้าวที่ปลูกทิ้งไว้..บางต้นแห้งกรอบบางต้นแห้งผุเหลือตอเป็นเงาดำสะท้อนจันทร์..มองคล้ายเงามนุษย์..ฟางฟางเดินนำหน้าเพื่อนมีซาซาเดินตามติดๆต้นน้ำรั้งท้ายเสียงเหยียบกิ่งไม้ใบไม้แห้งที่หลุดร่วงทับถมกันดังกรอบแกรบ..อยู่อยู่ซาซาก็ได้กลิ่นอับประหลาดอย่างหนึ่งลอดจากตึกลอยมาตามแรงลมปะทะกับปลายจมูกพอดี...เธอรีบสะกิดเพื่อนบ่นเสียงเบาๆ
"ไอ...ค๊อก..ค๊อก..น๊อต..วูวร์..ยู.....เดินรอกันมั่งดิ...."
.
.
ซาซาก้มหน้าเดินรีบจ้ำให้ทันเพื่อนพลันสายตาโตของเธอก็จิ๊..จ๊ะกับเจ้าของกลิ่นตัวสีแดงเข้มที่เกาะอยู่ที่ฝาผนังมันอ้าปากกว้างต้นน้ำที่เดินตามมาเอากิ้งไม้แห้งเขี้ยงไปถูกมันคลานหนีหายไปในอาคาร..ฟางฟางหยุดกึก..เมื่อสังเกตุเห็นสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวช้าพลางตัวดุจดันพันผูกธรรมชาติเบื้องหน้า...จึงหันมาพยักหน้ากับเพื่อน...
.
.
ทั้งสามคนยืนนิ่งพยายามไม่ขยับร่างกายมีเพียงเสียงลมหายใจเต้นระทึก...ซาซาพูดเสียงเหมือนครางในลำคอ.....
"..มัน..มันไปรึยังอ่ะ.." ต้นน้ำเม้มปากทำเสียง..จุ๊จุ๊...เบาๆ
"งืออมันไปแล้ว.."เสียงฟางฟางดังสั่งเพื่อน..เดี๋ยวพวกเราอ้อมไปทางนั้นพลางชี้มือไปที่โพรงหญ้าแห้งที่มีสิ่งหนึ่งวางอยู่กับกิ่งไม้สีน้ำตาลแห้งผสานกลมกลืนเหมือนสิ่งเดียวกัน..ต้นน้ำนายเอาไข่มันใส่ลังนี้นะ"..ฟางฟางส่งกล่องลังไม้เปล่าให้เพื่อน..
.
.
"มันจะกลับมาอีกมั้ยอ่ะ...ฉันกลัว..." "ยังหรอก..คงใกล้ฟ้าสว่างหละกว่ามันจะมาพวกเราก็ไปแล้ว ห้าๆห้าๆ..ฟางฟางมีรอยยิ้มมุมปากหัวใจยังเต้นสะท้านเก็บความรู้สึกลึกไว้ส่งเสียงหัวเราะเบาเบา...
"งืมไข่คิคิดิ..กินแล้วจะฉลาดขึ้นจริงป่าว"ต้นน้ำพูดบ้าง
"อืม..เขาว่ากันงั้นล่ะ.."ฟางฟางตอบเสียงเข้มมั่นใจมาก
.
.
ซาซามองเพื่อนชายสองคนที่กำลังช่วยกันเก็บไข่ที่กำลังฟักตัว..สายตาไม่ระลืมกวาดไปรอบๆแล้วก็ต้องสะดุดกับอ่ะมามี้สาเนคดงการ์เด้นเธอรีบลุกขึ้นยืนฉับพลันค่อยๆถอยหลังเท้าเหยียบบนกิ่งไม้แห้งร่างเซพยายามจะบอกเพื่อนแต่เสียงลางเลือนเปลียนเป็นตะกุกตะกักในลำคอ....อะ..อะ...ไอ..
ไอค๊อก..ค๊อก..นั่นคะคะ..ไอแค๊ก...แค๊ก...แค๊ก"
"????อารัยของเธอ........- -"
"ไอกระด๊อก....ด๊อก..ด๊อก..ค๊อก ค๊อก..คือ..แด๊ก....แด๊ก
"ไอกระแด๊ก ..แด๊กกกกกกก...แฮ่ก...แฮ่ก...ฮือๆ....ฮือๆ..
...ไปล่ะ!"
"เออ....เป็นไรเนี่ย" ต้นน้ำเงยหน้ามองตามซาซา...แล้วค่อยๆลุกขึ้นยืนตามช้าๆเมื่อเห็นสองตาดุดันที่จ้องมองนิ่งมาที่พวกเขา..มันชูหัวสูง หางยาวขดนิ่งอยู่ไม่ห่างเตรียมพร้อมจู่โจมใส่.."งืมมม..อ๊ากก..ไอ..เลิฟ..อนาคอนด้า..ม๊ากๆ.."แล้วออกวิ่งตามซาซาไปติดๆ....
ฟางฟางมองตามเพื่อน..ไรว๊า...เป็นไรกันชิแต่เมื่อมองไปเห็นสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าอยู่ๆพลังในกายก็หายไปเขาพยายามรวบรวมมันเฮือกหนึ่งอย่างสุดกำลังแล้วรีบเอาไข่ในมือวางไว้ที่โพรงตามเดิม...
"อืมมเหะ..ไอ..ซาบายจัยม๊าก..ไอเลิฟอนาคอนด้า คริๆ - -"
"อนาคอนด้าครับ....ยูอย่าโกรธ...เค้านะ..เค๊าขอโทษฮือๆ"
"็Bloody Hell..!!!.. No way... sa...I love u... u...wa...."
"อ่อ..ไอเลิฟมัน..ฮือๆ..ไอเลิฟยู..จุ๊ฟ จุ๊ฟ..โกโฮมบัดนาวพีส"
"เฮ้+วัดดดชิ..รอด๊วยยยยยยยย!!!!!!..."
.
.
เสียงเฮฮาเย้เย้ฮือๆ..แอนด์ยู้ขับขานเป็นนิทานดวงดาวเงียบลงในรอยยิ้มของดวงตะวันใต้ท้องฟ้าสีครามที่ห่อดวงใจไว้ในท๊อฟฟี้สีฟ้าผู้เขียนอยากกระซิบเบาๆถึงใครสักคนว่า.....
▐ ░ ▒ ▬ ♦ ◊ ◦ ☼ ♪ ☆❉❊❋❖❤▐ ░ ▒❤❤You're everrything to me hmm,I love u jup jup..all day just all the time adi..euei...❤❤
۩´เขียนฝันในวิญญาณ..เรื่องโดย:°۩ มัททะนะ
░ ▒ ▬ ♦ ◊ ◦ ☼ ♪ ☆❉❊❋❖❤▐ ░ ▒
lll¨‘°เก็บตก เอนทรี่ 21°‘¨lll¨‘°
โจทย์ของพี่ก๋ากับโครงการร่วมเอนทรี่นี้ไม่ได้ตามพรอดงานมันงุงิง่ะคริไปนิดนึง..กับสัตว์ที่กล่าวถึงในงานนี้คือ..ไม่รู้ว่ามันมีกลิ่นตัวแรงรึป่าวแต่จินตนาการว่าแรงละกันถ้าไม่ใช่ก็ขออภัยมันด้วยนะช่วงนี้ภาระกิจชีวิตยังไม่เสร็จเรยแต่โจทย์ยุกยิกจิ๊จ๊ะมากเลยอยากเขียนอยากออกเดินไปกับพี่ๆเพื่อนๆแบบว่าขออนุญาตกระโดดข้ามหลัก(บ่อย)มากิโลเมตรที่21เรยยยชิแระก็ไปติดตามอ่านผลงานของพี่ๆเพื่อนๆบล็อกเกอร์ตะพาบตามลิ้งค์>>>คลิกที่บ้านท่านประธานพี่เป็ดสวรรค์คนหล่อหวาน..ผมยาวเลยค่ะ
ขอบคุณ: Pic,&Song support From:https://www.youtube.com
ขอบคุณ: พี่ๆเพื่อนและทุกคนที่มาร่วมอ่านงานเขียนในโครงการด้วยน๊าค่ะ ชิบุร์บุ
☆"Mastana~PAmpam"☆
6 Desember 2010
░ ▒ ▬ ♦ ◊ ◦ ☼ ♪ ☆❉❊❋❖❤▐ ░ ▒
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 365 คน [
法使い呪文十八
สุโค่ยเหมือนเดิมค่ะ
คุณแพม
คิดถึงนะคะ