เพื่อนของผมซึ่งอาศัยอยู่ในสิงคโปร์เล่าให้ผมฟังเกี่ยวกับธรรมเนียมการทักทายเก่าแก่แบบจีน แทนที่จะพูดว่า “สบายดีไหม” เขาจะถามว่า “กินอิ่มหรือยัง” คำทักทายนี้คาดว่าเริ่มต้นขึ้นในช่วงที่เกิดการกันดารอาหารและหลายคนไม่รู้ว่าพวกเขาจะได้ทานอาหารมื้อต่อไปเมื่อไร ดังนั้น เมื่อมีอาหารมา ทุกคนจะบอกให้ทานจนอิ่ม

 

หลังจากที่พระเยซูทรงทำการอัศจรรย์โดยการเลี้ยงคนห้าพันคนด้วยขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวแล้ว (ยอห์น 6:1-13) ฝูงชนก็ติดตามพระองค์ไปเพราะต้องการอาหารอีก (ยอห์น 6:24-26) พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่าอย่าขวนขวายหาอาหารที่เสื่อมสูญไป แต่ “จงหาอาหารที่ดำรงอยู่คืออาหารแห่งชีวิตนิรันดร์ ซึ่งบุตรมนุษย์จะให้แก่ท่าน… เราเป็นอาหารแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่วางใจในเราจะไม่กระหายอีกเลย” (ยอห์น 6:27, ยอห์น 6:35)

 

ในฐานะสาวกของพระเยซู เราควรช่วยผู้ที่ขาดแคลนอาหารฝ่ายร่างกายพร้อมกันนั้น เราสามารถแบ่งปันข่าวประเสริฐที่สามารถเติมเต็มความหิวกระหายสันติสุขภายใน การอภัยโทษ และความหวัง เมื่อพวกเขาได้รู้จักกับพระคริสต์ ผู้ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า

 

พระเยซูคริสต์ ผู้ทรงเป็นอาหารแห่งชีวิต ทรงเชื้อเชิญให้เรามาหาพระองค์เพื่อรับประทานอาหารสำหรับจิตวิญญาณ และเชิญชวนให้เราทานจนกว่าจะอิ่ม – DCM