เมื่อตอนฉันเกิด คุณทวด อับราม ซี. เฮส ก็มองไม่เห็นแล้ว ท่านมีชื่อเสียงด้านการแกะสลักไม้ด้วยเครื่องกลึง และยังสามารถท่องจำข้อพระคัมภีร์ได้เป็นจำนวนมาก ท่านและเพื่อนชื่ออีไลมักจะท่องข้อพระคัมภีร์โต้ตอบกัน แต่ทั้งสองต่างก็ยอมรับว่า อีไลเก่งกว่าในการยกข้ออ้างอิง ในขณะที่คุณทวดท่องจำข้อพระคัมภีร์ได้มากกว่า

 

ทุกวันนี้ ครอบครัวของเราจดจำทวดอับรามว่าเป็น “คุณทวดตาบอด” นิสัยการท่องจำข้อพระคัมภีร์ของท่านได้กลายเป็นสิ่งที่จรรโลงชีวิตในยามที่ท่านสูญเสียการมองเห็น แล้วการท่องจำพระวจนะสำคัญต่อเราอย่างไร?

 

สดุดี 119 ได้สอนเราให้ดำเนินชีวิตติดตามพระเจ้าโดยการสะสมพระคำของพระองค์ไว้ในใจขั้นแรกเป็นการติดอาวุธให้กับตนเองเผชิญการทดลอง (สดด.119:11; อฟ.6:17) ขั้นที่สองเมื่อเราใคร่ครวญพระวจนะพระเจ้า เราจะรู้จักพระองค์ดียิ่งขึ้น ท้ายที่สุด เมื่อเรามีพระคำของพระเจ้าสลักแน่นอยู่ในความคิด เราจะได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์ชัดเจนขึ้นยามที่พระองค์สอนและแนะนำเรา เรายังใช้ข้อความจากพระวจนะในการพูดคุยกับพระเจ้า นมัสการพระองค์ สอนและเป็นพยานเรื่องพระเจ้าให้แก่ผู้อื่นด้วย (คส.3:16)

 

พระวจนะของพระเจ้านั้น “ไม่ตายและทรงพลานุภาพ”(ฮบ.4:12) จงสะสมพระคำอันล้ำค่านี้ไว้ “ในใจ(ของคุณ)” (สดด.119:11) ที่ที่พระคำจะอยู่กับคุณตลอดไป – CHK