งานแรกของแพ็ทคือ การทำงานกะดึกที่ร้านขายของชำ หลังจากที่ร้านปิดแล้ว เขาและลูกจ้างคนอื่นๆ จะต้องจัดวางของบนชั้น เจ้านายของแพ็ทจะสั่งลูกจ้างทุกคนให้วางกระป๋องซุปหันด้านที่เป็นยี่ห้อออกมาด้านนอก เพื่อผู้ซื้อจะสามารถอ่านฉลากได้ง่าย และเขายังเสริมอีกด้วยว่า “พวกคุณต้องวางกระป๋องหันหน้าออกมารวมทั้งอีก 3 แถวที่อยู่ข้างหลังถัดไปด้วย” คืนหนึ่งขณะที่แพ็ทกำลังจัดวางของบนชั้น เพื่อนร่วมงานของเขาก็เริ่มพูดจาเหน็บแนมว่า “ต้องวางกระป๋องหันหน้าออกมานะ โธ่ ใครจะไปสนใจ?”

นั่นเป็นช่วงเวลาที่แพ็ท ซึ่งยังเป็นวัยรุ่นต้องตัดสินใจว่า เขาควรจะเชื่อฟังคำสั่งของเจ้านายหรือทำเอาง่ายๆดี?

เราต่างก็เคยอยู่ในสถานการณ์เช่นเดียวกันนี้เมื่อต้องตัดสินใจ อัครทูตเปาโลหนุนใจพี่น้องผู้เชื่อให้เชื่อฟังแม้ว่าจะไม่มีใครดูอยู่ก็ตาม “ฝ่ายพวกทาส จงเชื่อฟังผู้ที่เป็นนายของตนตามเนื้อหนังทุกอย่าง ไม่ใช่ตามอย่างคนที่ทำแต่ต่อหน้าอย่างคนประจบสอพลอ แต่ทำด้วยน้ำใสใจจริง ด้วยความเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้า” (คส.3:22)

เราไม่ควรทำสิ่งที่ถูกต้องเพียงเพราะเจ้านายอยู่ใกล้ๆ หรือมีคนจับตามองเราอยู่ การเชื่อฟังไม่ใช่เรื่องง่ายหรือสบายเสมอไป แต่เป็นสิ่งที่ถูกต้อง

จำไว้ว่า “ผู้ใดรู้ว่าอะไรเป็นความดีและไม่ได้กระทำ คนนั้นจึงมีบาป” (ยก.4:17) – CHK