เมื่อเก้าปีที่แล้วในวันเดียวกันนี้ เพื่อนที่แสนดีของผมคนหนึ่งออกไปวิ่งในช่วงพักกลางวันและไม่กลับมาอีกเลย เคิร์ท ดี ฮาน บรรณาธิการบริหารของหนังสือมานาประจำวัน (ภาษาอังกฤษ) หัวใจวายในวันพฤหัสที่สดใส พวกเราบางคนที่เคยทำงานกับเคิร์ทยังคงเก็บของที่ระลึกเกี่ยวกับเขาเอาไว้ที่โต๊ะทำงาน

 

ตัวอย่างเช่น บนผนังด้านหนึ่งของคอกทำงานที่ผมนั่ง ผมแปะกระดาษเขียนข้อความชิ้นสุดท้ายที่ได้รับจากเคิร์ทไว้เพื่อย้ำเตือนตัวเองถึงความละเอียดรอบคอบของเขาในฐานะบรรณาธิการ ซึ่งต้องการสื่อพระวจนะของพระเจ้าออกไปอย่างดีและถูกต้อง เพื่อนร่วมงานอีกคนหนึ่งวางกระดาษก้อนสุดท้ายที่เขาขว้างใส่เธอเพื่อย้ำเตือนว่าเขากระตือรือร้นที่จะสนุกกับชีวิต

 

ทุกครั้งที่เราคิดถึงและคุยกันเกี่ยวกับเคิร์ทเราจะพูดถึงบุคลิกที่มีทั้งความตั้งใจทำทุกสิ่งอย่างดีเยี่ยมและความขี้เล่นของเขา เขาทำงานหนักและดำเนินชีวิตอย่างดี เขาพากเพียรสอนพระคำของพระเจ้าด้วยความสัตย์ซื่อในขณะที่ใช้ชีวิตด้วยความชื่นชมยินดี

 

การระลึกถึงเคิร์ทและแบบอย่างของเขาทั้งชูกำลังและท้าทายเรา ย้ำเตือนเราว่าผู้คนกำลังจ้องดูเราอยู่และพวกเขารู้ว่าเราปรนนิบัติ “พระเจ้าด้วยความยินดี” (สดด.100:2) และสำแดงความรักที่มีต่อพระเยซูออกมาเป็นการทำดีหรือไม่ (อฟ.2:10) การปรนนิบัติด้วยความยินดี คือ สิ่งที่เราทำให้องค์พระผู้เป็นเจ้าใช่หรือไม่? – JDB