ศิษยาภิบาลท่านหนึ่ง ซึ่งได้รับการอบรมด้านการให้คำปรึกษาแก่ผู้โศกเศร้าและได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจ ให้ความเห็นไว้ว่า สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับคนที่เจ็บปวดไม่ใช่ความทุกข์ใจจากการสูญเสีย แต่ปัญหาใหญ่ที่สุด คือ การปรับตัวหลังจากนั้น สิ่งที่ครั้งหนึ่งเป็นความเคยชินจะไม่ใช่ความเคยชินอีกต่อไป ดังนั้น สิ่งที่ยากสำหรับผู้ให้คำปรึกษาก็คือ การช่วยพวกเขาสร้าง “ความเคยชินรูปแบบใหม่” ซึ่งอาจหมายถึงความเคยชินแบบใหม่โดยไม่มีสุขภาพที่แข็งแรง ความสัมพันธ์ที่มีค่า หรืองานที่น่าพอใจอีกต่อไป หรืออาจหมายถึง การมีชีวิตอยู่โดยปราศจากคนรักซึ่งเพิ่งจากโลกนี้ไป การสูญเสียดังกล่าวร้ายแรงจนทำให้วิถีชีวิตของเราต้องเปลี่ยนไป ไม่ว่าเราจะยินดีเปลี่ยนหรือไม่ก็ตาม

 

เมื่อ “ความเคยชินรูปแบบใหม่” เกิดขึ้น เราคงคิดว่าไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกของเรา แต่นั่นไม่ใช่ความจริง เหตุผลหนึ่งที่พระเยซูเสด็จมาในโลกก็เพื่อใช้ชีวิตท่ามกลางเรา อันนำมาซึ่งพันธกิจของพระองค์ในปัจจุบันคือ “เพราะว่าเรามิได้มีมหาปุโรหิตที่ไม่สามารถจะเห็นใจในความอ่อนแอของเรา แต่ได้ทรงถูกทดลองใจเหมือนอย่างเราทุกประการ ถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังปราศจากบาป” (ฮบ.4:15)

 

องค์พระผู้ช่วยให้รอดของเรามีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ แต่พระองค์ก็ทรงทราบดีถึงความเจ็บปวดของโลกที่แตกสลาย พระองค์ทรงทนทุกข์ทรมาน และทรงพร้อมที่จะหนุนใจเรา เมื่อชั่วโมงที่มืดมิดในชีวิตบังคับให้เราต้องอ้าแขนรับความเคยชินรูปแบบใหม่ – BC