กลับมาแล้วจ้า หลังจากเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย ซึ่งก็ไม่มีอะไรมากเลยค่ะ เพียงแค่ถังน้ำมันมีปัญหาหลังจากบินขึ้นได้ไม่นาน เลยต้องทำการบินวนกลับไปลงจอดยังสนามบินต้นทางอีกครั้ง เพื่อทำการซ่อมแซม เลยขอถือโอกาสเที่ยวงานตรุษจีนซะเลยอิอิ หลังจากนั้นพอกลับมาบ้าน โห...แทบจำบ้านตัวเองไม่ได้ค่้ะ เพราะฝุ่นเ้ยอะมาก จะไม่ทำก็ไม่ได้ รินกลับมาจากญี่ปุ่น เห็นสภาพบ้านแบบนี้ละก็ บลูโดนฆ่าหมกใต้ต้นโมกแน่ๆ เลยต้องจัดการทำความสะอาดซะหน่อย วันแรกที่ถึงบ้านเจ้าสีทองวิ่งกระดิกหาง แบบชนิดที่้ว่า กลัวหางมันจะขาดออกมาเลยล่ะค่ะ ส่วนนังสำลีหรอคะ มันเดินนวยนาดออกมาจากบ้านพอดีค่ะ พอมันมองเห็นบลู มันร้องเมี๊ยวคำเดียวจากนั้นก็เดินสะบัดก้นไปที่อื่นซะงั้น แกช่างคิดถึงเจ้าของแกจริงๆเลย ตอนนี้เหมือนนาฬิกาชีวิตจะสับสนค่ะ จากวันหยุดที่ตื่นเช้ากินข้าว กลางวันกินข้าว เย็นกินข้าว ปกติสามมื้อต้องกินตามตารางเวลาเป๊ะ พอรินไม่อยู่ กว่าบลูจะจัดการข้าวเช้าก็โน่นเลยค่ะ ราว ๆ เที่ยง จุ๊ ๆ อย่าแอบบอกรินนะคะ เดี๋ยวบลูโดนบ่นอ่ะ เรียกว่าตารางชีวิตกลับไปเหมือนตอนรินยังไม่มาอยู่ด้วยเลยล่ะค่ะ แถมที่แย่ยิ่งกว่านั้นต้องมาทำกับข้าวเองทุกมื้อ เหนื่อยง่ะ อย่าว่าแต่บลูเลยค่ะ แม้แต่เด็ก ๆ แถวบ้านก็เวียนมาถามไม่ขาด ว่าเื่มื่อไรพี่โนเนะจะกลับมาซะที เฮ้อ! หัวหน้าแก๊งเด็กไม่อยู่ เล่นเอาเด็ก ๆ หงอยกันไปเลย หลาย ๆ คนถามว่า รินไม่อยู่แบบนี้สบายเลย ได้มีเงินก้อนใช้ แหม....เงินก้อนจริง ๆ ค่ะ รินทิ้งไว้ให้ก้อนใหญ่เลย รินมีกำหนดไปเยี่ยมบ้านที่ญี่ปุ่นครั้งนี้ 3 อาทิตย์ค่ะ เลยทิ้งเงินก้อนโตไว้ให้บลูใช้เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 1,500บาท ถ้วน ซึ่งเมื่อบลูเอามาเฉลี่ยแล้ว บลูจะมีกินวันละ 100 บาท ไม่รวมเสาร์อาทิตย์นะคะ เพราะมีกับข้าวในตู้แล้ว รินตุนให้ อยากกินขนมเหรอ ม่ายย..ต้องซื้อ รินทำไว้ให้แล้ว สรุป ระหว่างที่รินไม่อยู่เมืองไทย บลูอย่าได้หวังว่าจะได้นอกลู่นอกทาง หนีเที่ยวได้เลยค่ะ เพราะขืนเที่ยวได้เงินหมดก่อนรินกลับแน่ สงสัยได้อดตาย ทำไปทำมา รินไม่อยู่ บลูลำบากกว่าเดิมอีก คิดดูซิคะ อยู่บ้านออกใหญ่โต แต่มีเงินออกนอกบ้านแค่วันละร้อย ใครเขาจะเชื่อนี่ ชีวิตแค่โดนทำร้ายยย คิด ๆ แล้วอิจฉานังสำลีกับเจ้าสีทองค่ะ มีอาหารคนละกระสอบ ไม่ต้องมานั่งอดอยาก กินเสร็จนอนผึ่งพุงจนบางครั้งออกอาการหมั่นไส้ เตะัป้าบเข้าให้ เจ้าสีทองเงยหน้ามามอง งงๆ ประมาณว่า ผมรู้คับเจ้านายอยากเล่นด้วย แต่ตอนนี้ผมอิ่มขอนอนก่อนนะ แล้วมันก็ทำท่าถอดหายใจ 1 เฮือกประมาณว่า ตูจะนอนกวนจริงๆ แล้วก็หลับต่อ แหม..อยากจะแถมอีกซักป้าบจริงๆค่ะ วันนี้มื้อเย็นบลูยังนึกไม่ออกเลยค่ะว่าจะกินอะไรดี เอ...ช่วยคิดเมนูให้หน่อยซิคะ อิอิ   Create Date : 29 มกราคม 2552 8 comments Last Update : 29 มกราคม 2552 21:09:10 น. Counter : 980 Pageviews. Share Tweet

ฉันเคยต้องห่างไกลจากคนๆ นึง ยิ่งห่างไกลกัน ยิ่งรู้เลยว่า สิ่งที่เค้าทำให้ฉันเป็นประจำมาตลอดมีคุณค่ามากมายเพียงไร ปล. ข้าวสวยร้อนๆ กับปลาทูทอดเนี่ยอร่อยแบบเห็นสวรรค์ลอยอยู่รำไรเลย แนะนำค่ะ   โดย: Karn_theFreeItem 29 มกราคม 2552 21:14:10 น.

ดีใจที่คุณปลอดภัย   โดย: รันหณ์ 29 มกราคม 2552 23:11:30 น.

หายไปนานเลยนะคะ ในที่สุดก็กลับมาโดยสวัสดิภาพ อิอิ เงินพันห้า ขอให้ใช้ได้ถึงตลอดรอดฝั่งนะคะ อย่างน้อยก็จนกว่าคุณรินจะกลับมา ช่วงนี้ลองกินน้ำพริก ผักต้มยืดชีวิตไปก่อนนะคะ ได้ประโยชน์และไม่อ้วนด้วย   โดย: nana IP: 125.25.41.184 30 มกราคม 2552 0:13:04 น.

เหตุการณืที่เกิดกับคุณบลู นักบินเขาเรียกกันว่าเครื่องบินตกหรือคะ ถ้าใช่ แล้วที่เป็นข่าวชาวบ้านเรียกว่าเครื่องบินตก นักบินเรียกกันว่าอย่างไรกันคะ   โดย: คนใจว่าง IP: 61.19.225.227 30 มกราคม 2552 16:15:25 น.

ง่าบลูไม่ได้ยบอกว่าตกนะคะ ยัยจิ๊บเอาไปเขียนกระพือข่าวให้ตื่นเต้นต่างหาก แค่ขัดข้องทางเทคนิดเล็กน้อยเท่านั้นเองค่ะ สงสัยต้องจับยัยจิ๊บจังมาทำโทษซะแล้ว   โดย: บลูดา่นูป IP: 58.9.63.164 30 มกราคม 2552 17:20:39 น.

วะฮะฮ่า คุณจิ๊บจังแซว+แกล้งคุณบลูไว้เยอะ งานนี้โดนคุณบลูเอาคืนสองเท่าแน่   โดย: Karn_theFreeItem 30 มกราคม 2552 22:33:22 น.

กรั้กๆๆๆๆๆๆ คุณบลูมาตอบแล้ว 1500 เหรอคะ 110*21 ต้อง 2310 จิคะ คุณรินใจร้ายยยย 5555   โดย: Bud Ice 31 มกราคม 2552 22:21:47 น.

555 คุณรินนี่วางแผนไว้เรียบร้อยเป๊ะ ๆ เลยนะคะ น่าสงสารบลูจัง ทำอาไรไม่ได้ เตะหมาซะงั้น..เง้อ..!!   โดย: kero IP: 202.149.24.161 3 กุมภาพันธ์ 2552 18:42:02 น.