โคลงสี่สุภาพ
นัยนาฉ่ำน้ำนองเนืองเป่าเปลืองใจไปเศร้าหมองอุระเอยรานร้าวเข้าครองเจ็บจองปองเป็นเจ้า----เขาไม่มา