ทะเลสาบดาล ที่ศรีนาการ์ เดิน (พายเรือก็ได้เอ้า) เข้าสู่ห้วงน้ำแห่งความเหงา สร้อยเศร้าอ่อนล้าไร้แรงฝืน ปล่อยเปล่าเปลี่ยวเชี่ยวกรากกระชากกลืน ทิ้งใจดิ่งสู่ความปวดร้าวอันยาวนาน จากมามาลิ่วล้ำ ลำบาง บางยี่เรือลาพราง พี่พร้อง เรือแผงช่วยพานาง เมียงม่าน มานา บางบ่รับคำคล้อง คร่าวน้ำตาคลอฯ (นิราศนรินทร์ - นายนรินทร์ธิเบศร์) ยามสนธยา ตอนเช้าที่ดาลมีติดตลาดขายผลไม้แบบwhole sale ชาวบ้านจะพายเรือกันมาในเรือจะมีผักต่าง ๆที่ปลูกเอาไว้ แล้วก็จะเริ่มเจรจาความซื้อขายต่อรองกัน ถ้าราคาถูกใจก็ขายกันไป ถ้าไม่ถูกใจมีโยนเงินคืนด้วย เงื้อง่าไม้พายใส่กันพองาม ทั้งตลาดมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเพราะผู้หญิงต้องอยู่บ้าน เห็นผู้หญิงมาคนเดียว นั่งหัวเรือ สามีพายท้ายเรือ คุณลุงบรรทุกฟักทองมาเต็มลำไม่มีใครซื้อเลย ตั้งแต่ฟ้ามืดจนฟ้าสาง จนฟ้าสว่างคาตา พวกเราก็เชียร์คุณลุงกันใหญ่ ในที่สุดคุณลุงก็ขายได้ คนซื้อเหมายกลำเลย โล่งใจแทนคุณลุง คนนี้เขาไปซื้อนานแผ่นเล็ก ๆเมื่อเช้าตรู่ คาดว่าน่าจะซื้อไปให้คนในครอบครัว เขาคงไม่เข้าใจว่าจะถ่ายทำไมกันฟระ ผู้หญิงก็มีออกมาพายเรือกันยามเย็น   Create Date : 11 สิงหาคม 2551 7 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2551 15:34:01 น. Counter : 1565 Pageviews. Share Tweet

เหมือนเปะ   โดย: boyblackcat 11 สิงหาคม 2551 23:56:25 น.

เหมือนเปะ?? แปลว่าอะไรคะ   โดย: ดาหาชาดา 12 สิงหาคม 2551 15:33:06 น.

ชอบภาพแรกและภาพสุดท้ายสุดๆเลย ถ่ายภาพออกมาได้ใจคนดูอย่างเราจริงๆเลย   โดย: Be Happy ja 13 สิงหาคม 2551 22:30:34 น.

น่าไปมากๆ   โดย: Lucky in Life 18 สิงหาคม 2551 18:52:07 น.

ขอบคุณมากค่ะ   โดย: ดาหาชาดา IP: 58.8.124.33 18 สิงหาคม 2551 21:50:40 น.

สวยอีกแล้วค่ะ ไม่ทราบคุณดาหาชาดาใช้กล้องอะไรคะ ดูสีสันแล้วน่าจะเป้น nikon หรือปล่าวเอ่ย?   โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน 21 สิงหาคม 2551 0:53:55 น.

ใช้ไนค่อน ดอยสองลี้ค่ะ อยากจะเปลี่ยนเป็นดอยเจ็ดลี้ ใจจะขาดแต่ยังไม่กะตังค์   โดย: ดาหาชาดา 22 สิงหาคม 2551 18:53:20 น.