เคล็ดลับ...ทำความรักวัยใสให้กลายเป็นรักแท้

จริงอยู่ที่ใคร ๆ ว่าความรักในวัยเรียนหรือความรักในวัยเด็กนั่น มักผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
เพราะในอนาคตข้างหน้า เราอาจได้เจอใครอีกมากมาย
แต่เท่าที่เห็น ความรักวัยเรียน บางครั้งก็ไม่ได้หมายความว่าจะผ่านมาแล้วผ่านไปเหมือนกัน
เชื่อมั้ย มีคนมากมายคบกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมต้นจนจบปริญญาโท แล้วแต่งงานกัน อยู่กันนานเป็นสิบ ๆ ปี
ก็เริ่มตั้งแต่รักในวันเรียนนั่นแหละ แหม เห็นหรือยัง มีรักระหว่างเรียนไม่ได้เป็นยาพิษเสมอไปนะจ๊ะ

อ๊ะอ๊ะ อย่างเพิ่งทำหูตาแวววาวไป เพราะมีไม่กี่คู่หรอกที่ทำได้ คบกันตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วมาแต่งงานกันตอนโตน่ะ
ถ้านับจริง อาจไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ อะแฮ่ม อยากรู้มั้ยว่าคนที่เขาทำได้ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
แต่ว่ามันมีเหตุผล เราลองมาดูกันดีกว่า ว่าทำอย่างไรจะสร้างตำนานรักได้นานขนาดนั้น


รักทั้งทีต้องรักให้ถูกที่
รักถูกที่หมายถึง เธออยู่โรงเรียนไหนล่ะ คนเราจะคบกันแบบนาน ๆ มันต้องมีเวลาเรียนรู้กันให้มากที่สุด
อย่าลืมว่า เราอยู่โรงเรียนแทบจะมากกว่าอยู่บ้านด้วยซ้ำ ไม่ต้องถึงขนาดต้องรักคนในห้องเดียวกันก็ได้
(เห็นมานาน เบื่อมัน) เอาเป็นว่าถ้าจะมีกิ๊กมีกั๊กสักคน ไม่ต้องถ่อสังขารไปมองไกลถึงโรงเรียนต่างอำเภอ
ประมาณว่าเจอกันตอนแข่งกีฬา อะไรอย่างนี้

ถ้าเป็นแบบนี้ค วามสัพพันธ์จะฉาบฉวย เพราะจะจี๋จ๋าอย่างมีสีสันแต่ตอนแรก ๆ เท่านั้นแหละ
ต่อให้สวีทอย่างไร ความห่างไกลย่อมทำให้ห่างเหิน แล้วก็ขาดกันไป



รักให้ถูกเวลา
รักถูกเวลาก็สำคัญไม่น้อย คือเราต้องดูก่อนว่า ถ้าเขามาปิ๊งเรา ต้องดูให้ดีว่ามีใครมาปิ๊งเขาไว้หรือเปล่า
ไม่ใช่เขาเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ มีสาว ๆ ติดตรึม วันนี้ไปเที่ยวกับคนนั้น พรุ่งนี้ไปดูหนังกับคนนี้
มะรืนมะเรื่องไปกับอีกคน

โอ้ว้าว ถ้าแบบนี้คบไปดีแต่เสียเวลา
เราจะกลายเป็นเครื่องมือให้เขาบริหารเสน่ห์เล่นๆ ให้เสียอารมณ์เสียความรู้สึก
ยกเว้นว่า เขาเคลียร์ตัวเองได้ และเต็มใจคบเราคนเดียว



รักให้ถูกคน
เรื่องรักให้ถูกคน นี้ก็สำคัญมากเหมือนกันคือ เรากับเขาต้องมีความเหมาะสมกันในระดับหนึ่ง
เขาต้องเป็นคนรักดี รักเรียน รักเพื่อน อาจไม่ต้องเรียนเก่งถึงขั้นอันดับหนึ่ง แต่ก็ต้องไม่ใช่คนที่มีประวัติเสีย
หรือมีประวัติเกเร เป็นหัวโจก เป็นนักเลง โดดเรียนตะลอน ๆ เที่ยว หรือไม่ก็ไปรักหนุ่มข้างบ้าน
หล่อกินขาดมาดแมนปานพี่ติ๊กเจษฎา แต่ว่าขี้เกียจจะเรียนแบบสันหลังยาว วัน ๆ เอาแต่เที่ยวตะลอน ๆ

คนแบบนี้ ไม่น่าจะมีใครรักใช่มั้ยค่ะ แต่บางทีก็มีสาว ๆ บางคนที่คิดว่าตัวเองเป็นนางเอก
คือเราจะเปลี่ยนเขาได้ เขาต้องกลับตัวได้ เพราะเราถ้าคิดอย่างนั้น แปลว่าอ่านนิยายน้ำเน่ามากไปหน่อยนะที่รัก



ต้องมีอนาคต มีความฝันร่วมกัน
ถ้ารักจะคบกันนาน ๆ จะเป็นรักแท้ เราต้องเผื่อที่ ให้ใจเราที่ต้องเติบโตขึ้นไปด้วย คือ
คนคนนั้นเข้าต้องมีอนาคต มีความสามารถ มีจุดยืน มีความฝัน เรียกว่าไม่ใช่แค่ใช้ชีวิตไปวัน ๆ
เขาต้องดูเป็นคนที่โตสมวัยตามจังหวะชีวิต ไม่ใช่ไร้สาระไปวัน ๆ
อยากเรียนต่ออะไร อยากเป็นอะไรไม่เคยคิดไว้เลย

หากมีอนาคตร่วมกัน มีความฝันร่วมกัน เราก็จะได้เดินเคียงข้างกันไป
แม้ตัวห่างไกลไปเรียนคนละที่ เราก็จะแลกเปลี่ยนความรู้สึกกันอย่างเข้าใจ



ฟื้นฐานครอบครัว ใกล้เคียงกัน
ฟื้นครอบครัวก็สำคัญ เพราะถ้าเราถูกเลี้ยงดูถูกอบรมมาในครอบครัวที่มีฟื้นฐานต่างกันมากเกินไป
จะทำให้เกิดช่องว่างระหว่างกันปรับตัวเข้าหากันได้ลำบาก ไม่ว่าจะรักกันแค่ไหน ก็ไปกันไม่รอด
อย่างเช่น เธอเป็นลูกคุณหญิง แต่เขาเป็นคนคนใช้ เธอเรียนโรงเรียนนานาชาติ เขาเรียนที่วัดลิงขบ
เธอใส่สายเดี่ยวเที่ยวสยาม แต่เขากางเกงขาก๊วยลุยงานวัดอะไรนี้ เป็นต้น

ถ้าฟื้นฐานครอบครัวใกล้กัน ผู้ใหญ่ก็จะเข้ากันได้ง่าย ตัวเราก็จะไปกันได้ง่าย
มีวิถีชีวิตเหมือนกัน พูดภาษาเดียวกัน เราจะคบกันได้ยั่งยืน

ที่สำคัญต่างคนต้องจริงใจ ถ้าเกิดฝ่ายหนึ่งจริงใจ แต่อีกฝ่ายจิงโจ้ เป็นอันจบเห่
ประเภทรักเร่เพทุบาย มีหวังไม่มีวันสร้างตำนานรักเกินสิบปี
เอาไว้เล่าให้ลูกหลายฟังว่า พ่อกะแม่คบกันมาตั้งแต่มะยมเลยนะ แหม ฟังดูโรแมนติดดีไม่น้อยเชียว

ที่มา หนังสือ ‘m fine

Create Date : 28 มิถุนายน 2552		1 comments
Last Update : 28 มิถุนายน 2552 10:19:42 น.
Counter : 697 Pageviews.
Share Tweet