รักที่คุณอาจต้องเลือก
ในบรรดาคำถามเกี่ยวกับ ความรัก
คำถามหนึ่งที่เกิดขึ้นอยู่เสมอคือ หากว่าจะเลือกรับรักระหว่างคนที่เขารักเรา กับคนที่เรารัก
คุณจะเลือกที่จะใช้ชีวิตคู่อยู่กับใคร?
คนบางคนให้คำตอบว่า
เลือกรักคนที่เขารักเราดีกว่า เพราะคนที่รักเราจะห่วงใยดูแลทุกข์สุขของเราด้วยความรัก
และแค่เราให้ความรักตอบไปเขาหรือเธอก็จะเกิดความพอใจ และให้ความรักที่เพิ่มพูนกับเราเสมอ
ต่างจากคนที่เรารัก มักจะเล่นตัว ไม่สนใจ
เพราะความรักที่ได้มานั้นไม่ได้แสวงหา เลยมองไม่ค่อยเห็นคุณค่า และมักจะทิ้งขว้างโดยไม่สนใจ
ส่วนบางคนก็ให้คำตอบว่า
เลือกรักคนที่เรารักดีกว่า เพราะความรักคือการให้ คนพวกนี้มักชอบความท้าทาย
หากเขาหรือเธอไม่รัก ก็เชื่อว่าคงไม่พ้นความพยายาม ที่จะทำให้เขาหรือเธอรักได้สักวันหนึ่ง
คนเหล่านี้เหมือนคนที่กำลังตาบอดและหูหนวก
หากสังคมเราแคบเหมือนในอดีต ก็อาจจะประสบความสำเร็จตามความพยายามที่ตั้งใจไว้
แต่สำหรับสังคมที่เป็นโลกไร้พรหมแดนอย่างทุกวันนี้แล้ว
โอกาสที่เขาหรือเธอจะได้พบปะเจอะเจอกับผู้คนนั้นค่อนข้างสูง
ในบรรดาคนเหล่านั้นอาจจะมีสักคนที่เขาหรือเธอรัก และเธอหรือเขาก็มีรักตอบมาได้เช่นกัน
หากเหตุการณ์เช่นนั้นมาถึง ผมคิดว่าคนพวกนี้อาจจะต้องพบกับความเสียใจได้ในภายหลัง
สำหรับผมอยากจะบอกว่า มันไม่ดีทั้งสองอย่าง
เราไม่ควรอยู่กับคนที่เรารักเขาหรือเธอเพียงฝ่ายเดียว
เพราะความเย็นชา และไม่เห็นความสำคัญของเรา มันอาจจะบั่นทอนความรู้สึกของเรา ทำให้เรารู้สึกไม่มีค่า
ไม่มีความหมายไปเลยก็ได้ เช่นเดียวกันเราก็ไม่ควรรับรักคนที่เราไม่ได้รัก เพราะมันเป็นการทำร้ายตัวเอง
และเราไม่อาจจะอยู่ได้อย่างเสแสร้งว่าชื่นใจ อิ่มเอมใจตลอดเวลา
เมื่อเราทำตัวให้มีความสุข ในยามที่อยู่กับเขาหรือเธออย่างเป็นธรรมชาติไม่ได้
เขาหรือเธอเองก็คงจะไม่มีความสุขเหมือนกัน
อย่าคิดว่าเวลาจะช่วยให้ความรักเกิดขึ้นได้ เพราะความรัก คือความรู้สึกพิเศษ
เราไม่รู้หรอกว่ามันจะเกิดขึ้นหรือไม่
คุณอาจได้รับเพียงความเห็นอกเห็นใจเท่านั้น เพราะความรักไม่ได้เริ่มต้นที่การใช้ชีวิตร่วมกัน
แต่จงเลือกคนที่เรารัก และรักเรา เห็นคุณค่าของเรา และเห็นเรางดงามเสมอ
เพราะคนที่เรารักและรักเราเท่านั้นที่พร้อมจะแบ่งปัน ให้อภัย รับและรักได้อย่างอิสระ
เราจะได้เป็นตัวเองที่แท้จริงกับคนที่เรารัก
เราไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง ทำตัวให้ดูดีเสมอ ตราบใดที่เรารู้ว่าเราได้อยู่ กับคนที่เรารักและรักเราในแบบที่เราเป็น
มันอาจจะเสียเวลาหน่อย บางทีเราต้องอดทนรอคอยแทบทั้งชีวิต
แต่เมื่อไหร่ที่เราเจอคนพิเศษคนนั้นจริงๆ เราจะรู้ว่ามันคุ้มค่าที่เฝ้ารอมา
การเลือกคนที่เรารักและรักเราคนๆ นั้นจะเป็นคนที่ยอมรับเราได้ทุกรูปแบบที่เราเปลี่ยนไป
ชีวิตจะดูมีค่า มีความหมาย ก็ต่อเมื่อเรารู้ว่าเราจะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร
อยู่เพื่อที่จะรัก รักคนที่เรารักและรักคนที่รักเราเท่านั้น
หากคุณไม่อาจพบคนๆ นั้นได้ก็อาจจะเป็นสุขมากกว่าที่จะอยู่อย่างเป็นอิสระด้วยตัวคุณเอง
เพราะหากคุณได้เลือกอย่างหนึ่งอย่างใดไปแล้ว คุณคงต้องรับผิดชอบและอดทนต่อผลที่ตามมาอย่างเต็มกำลัง
ไม่ว่าชีวิตของคุณจะเป็นเช่นไร
แต่หากคุณคิดว่าไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ และคุณจำเป็นต้องเลือก
นั่นหมายความว่า คุณกำลังใช้ความรักจากสมองไม่ใช่ใช้ความรักจากหัวใจ
สมองมักมีเหตุผล มีคำตอบ ในการที่ต้องรัก ถึงแม้ว่าอาจไม่ใช่รักแท้ เพราะรักแท้ เป็นรักที่ไม่มีคำตอบ
รักแท้มาจากหัวใจ รักเพราะรู้สึกรัก
สังเกตง่าย ถ้ารักจากสมอง ชีวิตรักเหมือนอยู่ในโลกแห่งความจริง
มักไม่อ่อนหวาน ทำอะไรก็มีแผนการ มีเหตุผล มีคำอธิบายร้อยแปด..
ผมขอแนะนำให้คุณเลือกรักคนที่เขาหรือเธอรักคุณ
เพราะอย่างน้อยคุณก็ไม่ต้องวิ่งตามหัวใจของเขาหรือเธอคนนั้น
จากสถิติพบว่า คนที่ใช้ชีวิตคู่กับคนที่มารักเรานั้นมีชีวิตคู่ที่มีความสุข และชีวิตคู่นั้นจะยืนยาวกว่า
ถ้าคุณรู้จักให้ความรักตอบแทนคนที่เขารักคุณไปบ้าง........... แล้วคุณละครับจะเลือกอะไร?
ข้อคิด
อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคบใคร แค่เพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน
อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อย เพราะความรักที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง
อย่าทิ้งหัวใจของคุณไว้กับอดีต
อย่าคิดว่าไม่มีวันพรุ่งนี้
อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน
จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป
ก้าวเดินต่อไป...
บางทีคุณอาจจะเจอจุดหมายที่คุณค้นหามาตลอดชีวิต
ที่มา : //www.love4home.com
ภาพจาก : //www.fotosearch.com
| Create Date : 29 มกราคม 2553 |
| Last Update : 29 มกราคม 2553 15:19:12 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 766 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 200 คน [
เราก็เลยตอบว่า " ขอเป็นคนที่เรารักกัน "
ได้หรือเปล่า
แต่ก็จริงแบบที่คุณบอกเนอะ เลือกรักคนที่เค้ารักเรา
ดีกว่า เพราะอย่างน้อยก็ไม่ต้องวิ่งตามหาหัวใจ
เพราะฉะนั้น เค้าคนนั้นของเราถึงเลือกกลับไปหา
คนที่รักเค้าแทนเรา..เหมือนเศร้าเนอะ
แต่ทำใจได้แล้ว ไม่คิดแล้ว
อะไรที่เป็นของเรา ก็ต้องเป็นของเรา