Group Blog
All Blog
|
--- ร อ ง เ ท้ า ---  ตอนฉันเข้าฟิตเนสครั้งแรก ไม่มีรองเท้าผ้าใบใส่ไปสักคู่ จะหาซื้อแถวบ้านก็ไม่รู้จะไปซื้อที่ไหน ต้องถามกันจ้าละหวั่นว่า มีร้านไหนขายรองเท้ากีฬา อย่างน้อยในอำเภอก็ต้องมี นักเรียนต้องมาหาซื้อรองเท้าผ้าใบใส่เรียนกันบ้างล่ะ คนที่บ้านบอกชื่อร้านให้ ฉันก็พกเงินไป 500 บาทเพื่อไปซื้อรองเท้า นึกถึงสมัยใส่รองเท้านันยางคู่ละร้อยสองร้อย คือมันนานจนไม่รู้ราคารองเท้าผ้าใบว่าควรจะเท่าไรแล้ว น่าจะพอ ๆ กับที่หลายคนไม่รู้ว่าหนังสือคู่สร้างคู่สมปรับจาก 12 บาทไป 20 ตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือหนังสือพิมพ์รายวันจาก 8 ไปเป็น 10 กี่ปีมาแล้วรวมทั้งนิตยสารหลาย ๆ ปกที่ปรับราคาเป็นระยะ ๆ ก่อนทยอยปิดตัวอย่างน่าเสียดาย ฉันเองก็ห่างหายไปจากกีฬาจนไม่กล้าจะบอกใครว่าเคยเป็นนักกีฬาเก่า ครั้นมาถึงร้านขายเครื่องกีฬา ก็คุ้นหน้าคุ้นตาน้องเจ้าของร้านอีกนั่นแหละ ลูกค้าเราเอง มีแต่เราไม่เคยมาอุดหนุนสินค้าของเขา แจ้งความจำนงไปว่า อยากได้รองเท้าวิ่งสักคู่ ตอนนั้นคือจะเอาไปเดินบนลู่วิ่งในยิม ร้านนี้มีอาดิดาสยี่ห้อเดียว ไม่มียี่ห้อไหนให้เลือก เธอบอกว่า คู่นี้สั่งมาผิด ขนาดเล็กไป เลยค้างที่ร้านนาน พี่ลองดูมั้ยคะ แล้วฉันก็ดั๊นใส่ได้พอดี เธอดีใจ ฉันก็ดีใจ ความต้องการตรงกัน เธอได้ขาย ฉันได้รองเท้า เธอว่าลดราคาให้พี่นะคะเหลือ 1,500 ค่ะ อุ้ย คิดในใจ เอาเงินมา 500 ทำไงดี ทำไมรองเท้าแพงอย่างนี้ เลยว่า เก็บไว้ให้พี่ก่อนนะ เอาเงินมาไม่พอ 'ไม่เป็นไรค่ะพี่ เอาไปก่อนเลย เดี๋ยวไปเก็บเงินที่ร้านพี่ก็ได้ จะไปซื้อของพอดีค่ะ' นั่นล่ะ รองเท้าสีขาวคู่แรกที่ซื้อมาและใช้ใส่ไปฟิตเนสทุกวัน ใช้เดินบนลู่วิ่งจนถึง 6 กิโล (เริ่ดสุดแล้ว)ก่อนที่จะได้วิ่งมินิฯแรกบนถนนจริงก็เกือบปี เราไม่รู้หรอกว่า ควรใส่รองเท้ายี่ห้ออะไรไปวิ่ง รู้แต่ว่าต้องใส่รองเท้าจึงจะวิ่งได้ก่อนที่จะเห็นคนวิ่งเท้าเปล่ากัน แต่นั่นก็จำนวนน้อยนิด นับนิ้วมือได้เพราะโลกแห่งการวิ่งเป็นโลกใบใหม่ที่เพิ่งเข้าไปสัมผัส ไม่รู้อะไรมากไปกว่าหนังสือของคามินบอก เพราะเหรียญแรกแท้เชียวทำให้ผีเหรียญวิ่งเข้าสิง มีความกระตือรือร้นที่จะวิ่งต่อไป อาดิดาสขาวใช้ซ้อมวิ่งมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งไปเห็นสเก็ตเชอร์สีแดงลดครึ่งราคา จากราคาเต็ม สี่พันนิด ๆ เหลือสองพันถ้วน คนขายบอกว่า มันค้างสต็อก เหลือคู่เล็กสีนี้คู่นี้คู่เดียว ไซส์อื่นก็ไม่มีครับ ฉันขอลอง ก็ดั๊นใส่ได้พอดี รองเท้าเบามาก สีสวยถูกใจ แต่ตั้งสองพัน แพงไปมั้ยเนี่ย กะวิ่งเพื่อสุขภาพ ต้องลงทุนขนาดนี้เลยเหรอ สามีบอกว่า ถ้าใส่ได้พอดี ใส่สบายก็ซื้อเลย เท้าเล็กหารองเท้ายาก ถูกใจก็เอาไปเลยไว้ใส่สลับกับคู่เก่า ว่าตามจริง ฉันไม่รู้จักชื่อรองเท้ายี่ห้อนี้มาก่อน รู้จักแต่นันยาง อาดิดาส ไนกี้ มิซูโน่ เท่านี้จริง ๆ ได้สเก็ตเชอร์มาก็ดีนะ เบามาก พื้นนุ่ม วิ่งสนุกมาก ใช้ซ้อมใช้วิ่งเพื่อลงมินิฯเดือนละครั้งมาปีเต็ม ๆ และพอเริ่มคิดจะไปมาราธอนก็ต้องซ้อมฮาล์ฟให้ได้ก่อน พอซ้อมยาว พื้นรองเท้าไม่มีดอกยาง ส้นรองเท้าสึกทั้งสองข้าง จำเป็นต้องหาคู่ใหม่มาแทน พอไปวิ่งฟันรันทึ่ห้วยตึงเฒ่า ก็ได้มิตซูโน่ลดราคามาอีกคู่ ใส่สลับกัน แต่พื้นบาง วิ่งแล้วเจ็บฝ่าเท้า ใช้วิ่งสั้น ๆ พอไหว แต่วิ่งยาวคงไม่รอด เราเจ็บเท้าก่อน เพราะรักสเก็ตเชอร์คู่เก่า จึงไปหาซื้อยี่ห้อนี้สำหรับวิ่งยาว ๆ ฉันลองจนจะหมดหน้าร้าน ก็มาได้รุ่นอัลตร้า4 ตอนใส่ก็ดีนะแต่รู้สึกว่าพื้นสูง เด้งดึ๋ง ๆ เวลาวิ่ง รู้สึกสบายแต่ต้องลองใส่ซ้อมยาว ๆ ก่อนจึงจะบอกได้ว่าดีมั้ย เก็บคู่เก่าเข้ากรุ เจ้าอัลตร้า 4 สีน้ำเงินคู่นี้เป็นรองเท้าหน้าแคบ ซ้อมได้แปดกิโลก็วิ่งต่อไม่ได้ ปวดเท้า กระดูกตรงนิ้วโป้งปูด ยิ่งวิ่งยิ่งบีบหน้าเท้า ทรมานมาก ถามขายลดราคาให้ใครก็ไม่มีใครใส่ได้ รองเท้าคู่เล็กไป ความตั้งใจจะไปมาราธอนมีสูงมาก จึงต้องหาซื้อรองเท้าคู่ใหม่อีก ไม่ได้อยากเสียเงินนะแต่มันใส่วิ่งไม่ได้ ตอนนั้นเริ่มรู้จักยี่ห้อรองเท้าบ้างแล้ว พอมีโอกาสไปกรุงเทพฯ น้องสาวพาไปสยามพารากอน จะไปดูแอสิค ไคยาโน่ แต่ลองใส่แล้ววิ่งไม่ได้ ลองนิวบาลานซ์ ไนกี้ ก็ไม่ใช่ ไม่ได้ ไม่เข้าเท้า ไม่เข้าหน้า(เกี่ยวมั้ย) ลองนิวตั้นดูเพราะเห็นครูดินใส่ พื้นแข็งนะ รองเท้าอะไรไม่มีส้น แถมมีป๊อปอัพตรงฝ่าเท้าอีก คนขายบอกว่า สำหรับคนวิ่งลงส้น นักวิ่งเพซ 4 ใช้กัน ยิ่งวิ่งยิ่งดีด วิ่งสนุก พี่วิ่งเพซไหนครับ เวรกรรม ไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร วิ่งมาเป็นปีก็วิ่งถึงเส้นชัยทุกครั้งน่ะ แต่ไม่รู้เวลาเท่าไร รู้มินิแรกครั้งเดียวว่าจบ 1:11 ชั่วโมง เพราะสามีบอกแต่ไม่รู้เพซอะไร ก็บอกน้องว่า วิ่งช้าใส่ได้มั้ย ได้ครับพี่ (แหงสิ เขาขายของนี่) ถึงบอกไม่ได้แต่ถ้าฉันใส่ได้ฉันจะใส่ล่ะ มันใส่พอดี รองเท้าหัวโต ใส่เดินสบาย น่าจะวิ่งได้ เพซไหนก็ช่างมันเถอะ แต่ราคานี่สิ โคตรแพง โอ๊ยยย ไม่ชอบราคาอย่างแรง คิดมากเลย เดินวนไปวนมา อยากได้มากแต่แพง แล้วจะเอาแอสิคสำหรับวิ่งเทรลด้วยนะ ตอนนั้นไม่รู้จักหรอกว่าวิ่งเทรลคืออะไร แต่ใส่เดินแล้วรู้สึกดี ซื้อมาก่อนเดี๋ยวค่อยหาสนามวิ่ง นั่งคิดตั้งนาน จะซื้อดีมั้ย มันแพงมาก เราลงทุนเกินไปหรือเปล่าเนี่ย สองคู่นี่หมื่นกว่า บ้าไปแล้ว น้องสาวพูดมาเรียบ ๆ เดี๋ยวรูดบัตรให้แล้วผ่อนชั้นสิบเดือน โอเคมั้ย เจอคู่ถูกใจก็ซื้อเลย กลับเชียงใหม่ก็ต้องไปหาซื้ออยู่ดี เดี๋ยวไม่มีก็เดือดร้อนให้ชั้นซื้อส่งให้อีก ซื้อแล้วใส่ยังไงก็คุ้ม ก็เลยได้เป็นเจ้าของนิวตั้นแต่นั้นมา มารู้ตัวทีหลัง ข้ามันนักวิ่งเพซแปดนี่หว่า สาบานได้ว่าวิ่ง แต่...ไม่เห็นต้องอายเลย ก็ไม่รู้ว่าแบรนด์นิวตั้นจะอายมั้ย ช่วยไม่ได้นะ เขาไม่ได้ห้ามนี่ว่าห้ามเพซเต่าใส่ นิวตั้นคู่นี้เป็นคู่รักเลย พาลุยมาราธอนแรกจนสำเร็จ ระหว่างทางก็ไม่ทำพิษ (มีแต่กางเกงรัดกล้ามนั่นแหละ รัดเราเหมือนข้าวต้มมัดจนหายใจไม่ทั่วท้อง) ฉันซื้อและใส่ซ้อมตั้งแต่ปลายปี 58 ราว ๆ สองเดือนเต็มก่อนลุยมาราธอนแรกเดือนกุมภา 59 และอีกหลายฮาล์ฟฯ ทั้งรักและไว้วางใจ เมื่อวานฉันใส่ ออน รันนิ่งคู่ที่ซื้อมาสลับซ้อมกับนิวตั้นอีกคู่ เลยเริ่มรู้ว่า ส้นนิวตั้นคู่เก่งเราเสียศูนย์ ใช่แล้ว ส้นสึก ทำให้ใส่แล้วยืนเอียง ๆ ใจไม่ดีเลยเพราะถ้าไม่เปลี่ยนคู่ใหม่ไปซ้อมก็จะไม่เห็นความผิดปกติของนิวตั้น ช่วงนี้เรากำลังเตรียมตัวเพื่อไปมาราธอนอีกสามเดือนข้างหน้า ก็คิดหนัก ถ้าเปลี่ยนก็ต้องเปลี่ยนเลยเพราะจะต้องใส่ซ้อมจริงจัง ก็แอบหวังว่า อยากจะใส่วิ่งอีกสักมาราธอนนะ จะไหวมั้ยไม่รู้ รำพึงรำพันวันฝนตก รอฝนซาจะออกไปซ้อมวิ่ง  รีบวิ่ง รีบมาดู ใบไม้ที่ปลิดปลิว ดูละครกันค่ะ ขอบคุณค่ะ 25 มิถุนายน 2562 ภูพเยีย
|
ภูเพยีย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] Friends Blog
|
|||||||||||||||
