--- ไ ม่ คิ ด ว่ า จ ะ ติ ด ซี รี่ ส์ ไ ด้ อี ก ---

จำไม่ได้แน่นอนว่าปีไหนกันนะที่ฉันติดซีรี่ส์เรื่อง Prison Break ใจจดใจจ่อรอวันอาทิตย์สี่ทุ่ม น่าจะประมาณเจ็ดหรือแปดปีที่แล้ว ก่อนดูซีรี่ส์ก็จะเข้าห้องน้ำห้องท่าให้เรียบร้อยก่อน เพื่อจะได้ไม่มีปัญหาระหว่างดู เหตุการณ์ชิงไหวชิงพริบและพลิกตลอดเวลา คนดูแทบกลั้นหายใจ ลุ้นเอาใจช่วยไมเคิล สโกลฟิลด์ตลอดเวลา เป็นช่วงเวลา 50 นาทีที่ระทึกและรอลุ้นตอนต่อไปในวันอาทิตย์ถัด ๆ ไป ถึงขนาดนั้นเราก็รอได้ ดูจนจบซีซั่นแรก มาซีซั่นสอง ก็โดนจับเข้าคุกโซน่าอีก เป็นช่วงเวลาแหกคุกแล้วแหกคุกเล่า กว่าจะได้ดูรวดเดียวจนครบทุกซีซั่นก็ผ่านมาอีกหลายปี เรื่องนี้ฉันซื้อให้พ่อดู เขาก็ติดซีรี่ส์นี้งอมแงมเหมือนกัน ดูแล้วก็ต้องดูให้จบ วัน ๆ ไปไหนไม่ได้นอกจากดูตอนต่อไปและต่อไป ถ้าคนมีงานมีการทำก็อาจเสียงานเสียการหรือเสียคนไปเลย ไม่อยากเชื่อว่าเนื้อหาแบบนี้จะทำให้เราอยากติดตามตอนต่อไปอย่างกระหายใคร่รู้ขนาดนั้น

ฉันยังย้อนกลับไปดู Prison Break ตั้งแต่ซีซั่นแรกจนซีซั่น 5 และคาดว่าจะทำต่ออีก แต่เราไม่อยากให้มีภาคต่อแล้วนะ มันควรจะจบได้แล้วล่ะ ถึงจะเป็นแฟนซีรี่ส์เรื่องนี้แต่ก็ขอพอแค่นี้
ช่วงที่ไม่ติดซี่รี่ส์ยาว ๆ ฉันก็ดูละครย้อนหลังของบ้านเรา ดูจนแทบจะไม่มีอะไรให้ดูแล้ว แต่ไม่เคยลองซีรี่ส์เกาหลี นั่นเพราะมั่นใจว่าน่าจะเสียผู้เสียคนอีกเช่นเคย เอาไว้มีเวลาว่างมากกว่านี้ก่อนนะ จะดูให้อร่อยไปเลย

ช่วงที่อากาศบ้านเราเข้าขั้นวิกฤติ ไปไหนมาไหนใต้หน้ากากพีเอ็ม 2.5 เราก็หากิจกรรมอื่น ๆ ทำแทนการออกกำลังกายกลางแจ้ง ว่าไปตามความจริงแล้ว การดูซีรี่ส์อะไรก็ไม่เกี่ยวกับอากาศสักเท่าไหร่เพราะเราก็ใช้เวลาในที่ทำงานเหมือนเดิม เราดูละครหรืออะไรต่อมิอะไรในเวลางานของเรา เพราะมีอินเทอร์เน็ตใช้ กลับบ้านก็คือพัก เราไม่ติดอินเทอร์เน็ตที่บ้าน เราไม่อยากใช้ไวไฟตลอดเวลา เข้าบ้านคือต้องพักแล้วล่ะ

เมื่อต้นเดือน เฟซบุ๊กบอกเราว่า เราอยู่บนเฟซบุ๊กมา 9 ปีเต็ม ๆ แล้ว เริ่มเล่นวันที่ 5 พฤษภาคม 2013 ซึ่งก่อนหน้านั้นเราก็อยู่บนบล็อกแกงค์ พื้นที่ที่เราได้เขียนอะไรเรื่อย ๆ บอกเล่าความเป็นไปในแต่ละวัน เวลาผ่านไปช้า ๆ ไม่มีใครมาพูดคุยมากมาย แต่ก็มีเพจวิวเวอร์ที่บางคนอาจจะเผลอคลิกเข้ามาและออกไป บางคนคลิกเข้ามาอ่านแล้วไม่ทิ้งรอยไว้ มีชื่อเพื่อนบล็อกแกงค์ที่เราคุ้นเคยมากดโหวตให้ เป็นกำลังใจชั้นดีของเราเสมอ ๆ แม้เพียงคนเดียวเสียงเดียวเราก็ยิ้มและขอบคุณอยู่ในใจ เรายังชอบเขียนอะไรต่อมิอะไรที่เรารู้สึกอยู่ แม้จะเขียนเองหรืออ่านเองก็เถอะ ดีใจที่ยังเขียนอยู่

สองอาทิตย์ที่ผ่านมา เราดูซีรี่ส์เรื่อง Game of Thrones ตั้งแต่ซีซั่นแรกจนถึงซีซั่นที่ 7 ดูอย่างเมามันส์ จบซีซั่นแรกก็ยังย้อนกลับไปดูแต่ละ อีพี (1-10) เก็บรายละเอียดบางตอนที่งง ๆ อยู่ ไม่อยากพลาดรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูแบบไม่อ่านสปอยล์ใด ๆ อยากใช้เวลากับการดูทั้งหมด

จบซีซั่นแรก ที่เปิดตัวด้วยการเล่าเรื่องราวความขัดแย้งของสมาชิกครอบครัวชนชั้นสูงในจักรวรรดิต่าง ๆ เพื่อครองบัลลังก์เหล็กตั้งแต่ต้นเรื่อง นอกจากนี้ยังเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับภัยคุกคามจากดินแดนตอนเหนือของเวสเทรอสอันมีหิมะและน้ำแข็งปกคลุม พร้อมกับภัยจากทวีปฝั่งตะวันออก พ้นจากทะเลแคบไป ซึ่งค่อยปะทุขึ้นพร้อม ๆ กัน คิดอย่างเดียวว่า อยากหาหนังสือมาอ่านทั้งหมดเลย เชื่อว่าต้องมีอะไรที่นักเขียนซ่อนไว้อีกมากมาย ต้องสนุกไม่แพ้ซีรี่ส์ที่ดูอยู่แน่ ๆ ถึงยังไม่ได้อ่านแต่การดูก็ไม่ทำให้ฉันหยุดดูได้ ฉากอลังการตระการตาเหลือเกิน มันยิ่งใหญ่จนอดทึ่งผู้เขียนและบทภาพยนต์ไม่ได้ ติดตามดูแต่ละวันจนจบทั้ง 7 ซีซั่นแต่ไม่ได้ดูซีซั่น 8 ปัจจุบันทางช่อง HBO พร้อม ๆ fc GOT ทุกคน เดาทางผู้เขียนไม่ค่อยออก แต่ก็คาดการณ์ไว้ในใจแล้วเช่นกันว่าใครจะได้ครองบัลลังก์เหล็ก ใครจะฆ่าแมดควีน และแมดควีนควรจะเป็นใคร

แม้จะผิดหวังและหดหู่หัวใจที่ตัวละครที่เรารัก ๆ ตายไปต่อหน้าต่อตา ถึงกับเศร้าที่ถูกทำร้ายจิตใจ แม้จะรู้ว่าทุกคนอยู่ในเกม อยู่ท่ามกลางสงครามชิงบัลลังก์ ไม่รู้ใครจะเป็นมิตรกับเรา ไม่รู้ใครคอยแทงข้างหลัง รู้หน้าไม่รู้ใจ ไม่รู้ใครจะอยู่ใครจะไป ทุกคนตายแบบช็อกหัวใจเราเลยก็มี คำภาวนาของเราไม่เป็นผลนอกจากดูความเป็นไปของคนที่ติดอยู่ในวังวนของสงครามชิงบัลลังก์

ทุกตัวละครมีมิติ มีความซับซ้อน มีเหตุมีผลในการทำอะไรหรือไม่ทำอะไร บางทีก็ไม่เรียกว่าเหตุผลหรอกแต่เป็นการตัดไฟแต่ต้นลม คิดการใหญ่วางแผนเพื่อรวมอำนาจ เพื่อรวบอำนาจ ตัวร้ายอย่างเซอร์ซี ที่ฉันเกลียดเธอไม่ลง ทั้ง ๆที่เธอโคตรจะร้าย เธอเป็นศูนย์กลางของจักรวาล ปรับ เปลี่ยนทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัว เธอทำได้ทุกอย่าง


เจมี แลนนิสเตอร์ น้องชายฝาแฝดที่ฉันก็กรี๊ดสุด ๆ เช่นกัน ตัวร้ายที่เกลียดไม่ได้ รักไม่ลง (แต่ก็แอบรักตัวตนในชีวิตจริงเขานะ 555) อาจจะช็อคตอนที่เขาผลักแบรนตกหอคอย ความเข้มและการเป็นมือขวาของกษัตริย์และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเซอร์ซีพี่น้องฝาแฝดของตนจนมีลูกสามคน ชีวิตเจมีอยู่ใต้คำบัญชาราชินีเซอร์ซีที่เขารักและเทิดทูนจนหมดหัวใจ ดูจากสายตาของเขา รักเธอไม่ว่าเธอจะร้ายแค่ไหนก็ตาม แต่ได้ข่าวสปอยล์ออกมาเช่นกันว่า เขามีอะไรกับเลดี้บริเอนน์(ของฉัน) ฮือ ๆ ไม่รักก็อย่าทำร้ายเธอแบบนี้ แอบเศร้านะ รู้ทั้งรู้ว่าเจมี่รักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเซอร์ซี

ขณะที่่ฉันอ่านหนังสือเล่มแรกอยู่ ตัวละครตัวนี้ยังไม่มีอะไรเด่นชัด เพียงแต่เห็นตัวเขาผ่านสายตาคนอื่น ใช่ เขาดูร้ายมาก ๆ ร้ายแต่บุคลิกน่าเป็นพระราชามากที่สุดในสายตาของจอน สโนว์ผู้ซึ่งเก็บรายละเอียดของราชวงศ์แต่ละคน เจมีไม่เก่งในเรื่องการเรียน ไทวินผู่้พอ่เคี่ยวเข็ญอย่างหนัก แต่เขากลับมีความอัฉริยภาพในเรื่องการต่อสู้และใช้ดาบ เขาผู้ซึ่งปวารณาตัวเป็นราชองครักษ์ของกษัตริย์เพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดเซอร์ซี พี่สาวฝาแฝด ทั้งที่เขาเป็นลูกรักของ ไทวิน แลนนิสเตอร์ ตระกูลราชสีห์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งคาสเตอร์ลีร็อก เขาควรจะได้ครองบัลลังก์แทนพ่อ แต่งงานและสร้างอาณาจักรสืบต่อ แต่ก็นั่นแหละ เขารักเซอร์ซีจนยอมทุกอย่าง เอาไว้ค่อยลงรายละเอียดอีกที อะไรหรือที่ทำให้เรามองเห็นว่าเจมีไม่ใช่คนโหดร้าย เขาเป็นพ่อของลูกสามคนแต่เปิดเผยกับลูกไม่ได้ อย่างน้อย ทอมเมนและไมเซลล่า สองพี่น้องนี้มีความอ่อนโยน น่ารักและจิตใจดี คิดว่าน่าจะได้มาจากเจมีมากกว่าเซอร์ซี


ส่วน จอฟฟรีย์นี่ ร้ายกาจสุด ๆ ได้ยีนชั่วร้ายสุด ๆ จากแม่มาทั้งหมดก็ว่าได้ ว่ากันตามนิยายนะ จอฟฟรีย์นี่เด็กเปรต เด็กนรก เพี้ยน ควบคุมยาก ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี รู้แต่อำนาจคืออำนาจ เหมือนแม่ไม่ผิดเพี้ยน ยิ่งมาเป็นกษัตริย์หลังจากกษัตริย์โรเบิร์ตสิ้น โอ๊ย สุดจะบรรยาย ถ้าไม่อ่านสปอยล์ เราก็ลุ้นให้ใครมาเอาจอฟฟรีย์ลงจากบัลลังก์ทีเถอะ โลกปั่นป่วนมากเกินไปแล้ว ไม่ว่าจะราชินี ท่านน้า ท่านลุงกำราบเขาไม่ได้สักคน เป็นคนที่น่าเกลียดน่ากลัวที่สุดพอ ๆ กับแรมซีย์ สโนว์(ลูกนอกสมรสของโบลตัน) สองคนนี้จิตป่วยที่สุดในนวนิยายเรื่องนี้


ทีเรี่ยน แลนนิสเตอร์ เป็นคนแคระ อัปลักษณ์มาตั้งแต่เกิด แม่เสียชีวิตวันที่เขาเกิด เป็นความอัปยศอดสูของพ่อผู้รักหน้าตาและศักดิ์ศรีอันยิ่งใหญ่ของตระกูล ไม่อยากจะยอมรับว่าเขาเป็นลูก แต่ทีเรี่ยนก็เป็นแลนนิสเตอร์โดยสายเลือด เขาเป็นตัวละครที่เราเอาใจช่วยตลอดเวลา มีปัญญาเป็นอาวุธ มีไหวพริบ สุกกับการชิงไหวชิงพริบในราชสำนัก เป็นคนที่กล้าตบสั่งสอนจอฟฟรีย์ กล้าหักหน้าและสั่งสอนจอฟฟรีย์ตรง ๆ ขณะที่ใครไม่กล้าแตะจอฟฟรีย์สักคน นั่นเท่ากับเพิ่มพูนความแค้นและความเกลียดชัง หลายต่อหลายครั้งเขาโดนใส่ร้ายป้ายสี แต่ก็เอาตัวรอดไปได้ทุกที เราลุ้นเอาใจช่วยตลอด ยิ่งในหนังสือ จะมีวาจาบาดจิตบาดใจเรายิ่งนัก แสดงความเป็นนักอ่านของเขาได้เยี่ยมยอด แล้วในซีรี่ส์ก็ดูกวนโอ๊ยเป็นที่สุด แต่ก็นะ เขามีปม ใครจะอยากเกิดมาให้คนล้อเลียนหรือดูถูกความไม่สมประกอบของตัวเอง แถมพ่อและพี่สาวชิงชัง อยากจะฆ่าให้ตายซะทุกวัน แต่อย่างน้อย เจมีก็รักน้องชายและคอยเข้าข้าง คอยช่วยเหลือเขาตลอด เอาน่ะ ทีเรี่ยนก็เอาตัวรอดมาได้จนมาถึงซีซั่นที่ 8 แล้ว จะเสียท่าตอนไหนก็ไม่รู้สินะ


จอน สโนว์ ในซีรี่ส์ เราไม่ค่อยเห็นสตาร์ ไม่รู้สึกรักเขา แต่ในหนังสือ จอนอ่อนโยนกับน้อง ๆ และเจียมเนื้อเจียมตัวกับท่านหญิงซึ่งไม่ได้เป็นแม่ เน็ดหรือเอ็ดดาร์ด สตาร์ก พาเขามาอยู่ด้วยในวันที่รอบบ์ ลูกคนแรกของเขากับแคทลินเกิด ในความเป็นจริงแล้ว แคทลินควรทำใจยากกับเด็กที่เกิดกับเน็ดและหญิงอื่น ทำให้แคทลินไม่ยินดียินร้ายกับจอน ออกจะชิงชังด้วยซ้ำ ต่แจอนสุขภาพจิตดีนะ เขาโตมากับลูก ๆ ของแคทลินกับเน็ดอีกห้าคน รวมทั้งเชลยที่เน็ดพามาอยู่ด้วย คือ ธีออน เกรย์จอย

ภาพที่น่ารักสุดในหนังสือคือจอนกับอาร์ยา สาวน้อยตัวผอม กร้องแกร้ง ซนและไม่เหมือนกุลสตรีตามขนบนิยมของสมัยนั้น ต่างกับซานซ่า พี่สาวของเธอที่สง่างาม สมเป็นกุลสตรีอย่างยิ่ง สองพี่น้องนี้เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตั้งแต่เด็กจนเป็นสาว ขัดคอ เห็นต่างกันทุกเรื่อง เหมือนดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์ สำหรับเราเป็นเรื่องปกตินะ พี่น้องทะเลาะกัน ต่างคิด ต่างวิถีที่เลือก คิดอย่างไรใช้ชีวิตแบบนั้น แต่อาร์ยาในหนังสือนี่ เรารักเธอ นักฆ่าหญิงรุ่นจิ๋วเลย คนที่เธอรัก ๆ ถูกฆ่าตายอย่างทารุณทั้งนั้น เอาเรื่องศีลธรรม ความถูกผิดออกหมด เราก็เจ้าคิดเจ้าแค้นแบบอาร์ยานี่แหละ 555 แต่ในชีวิตจริงนั้น ทำไม่ได้ ปล่อยไปตามกฎแห่งกรรม นอกนั้นต้องทำใจและอโหสิกรรมให้ได้ไว ๆ เพราะความเกลียดชังและเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่ได้ทำร้ายใครนอกจากตัวเราเอง

เล่าเลื้อยไปเรื่อย กลับมาที่จอนอีกครั้ง เขาดูเป็นพระเอกมากในหนังสือ จนกระทั่งเน็ดต้องไปเป็นพระราชหัตถ์ของกษัตริย์โรเบิร์ต เขาก็ขอพ่อไปที่ผากำแพง ที่นี่เป็นกองมูลสำหรับคนนอกคอกทั่วราชอาณาจักร จอนคิดเอาเองว่า คงมีสักที่ที่เป็นที่ของเขาจริง ๆ

แต่จอนก็ยังไม่อยู่ในหัวใจเราเท่าไหร่ จะน่ารักสุดก็ตอนที่จอนกับน้อง ๆ ต่างมารดาโดยเฉาพะกับอาร์ยาที่ปราสาทวินเทอร์เฟล ตอนนั้นก็คิดในใจว่า ลุงมาร์ตินจะให้พี่น้องคู่นี้รักกันหรือเปล่าหนอ เพราะจอนที่แท้จริงคือใคร แฟน GOT คงทราบกันหมดแล้ว เขาธรรมดาซะที่ไหน


มาถึงตัวละครอย่าง แดเนอรีส แม่มังกรที่ตอนแรก ๆ เราก็โอเคกับเธอ หญิงแกร่งที่เด็ดขาดหลายเรื่อง แต่ก็เริ่มรำคาญช่วงหลัง ๆ ที่มีการปลดปล่อยทาส ในโลกของความเป็นจริงคงยากน่าดูที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ทำการใหญ่ให้ลุล่วงได้ ต้องใช้เวลา คือเข้าใจนะว่าเป็นเรื่องดี แต่แค่รำคาญ บางซีซั่่นชอบเธอมาก บางซีซั่นก็กร่อย ๆ (ฉันเป็นคนไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย) ซึ่งสุดท้าย อาหลานจะชิงบัลลังก์กันยังไง ไม่น่าจะครองบัลลังก์ร่วมกันหรอกนะ ตรงนี้เดาไม่ออกจริง ๆ

แต่ในหนังสือ ปูพื้น เห็นแดนี่หรือแดเนอรีสตอนหนีสงครามชิงราชบัลลังก์แล้วสงสาร เรการ์โดนฆ่าตาย ริเวอรีสพี่ชายของเธอพาเธอหนีและต้องการหาทัพไปร่วมรบชิงบัลลังก์คืน ต้องใช้เธอนี่แหละเป็นตัวเชื่อม ขายเธอให้กับเผ่าดรอธากี ป่าเถื่อนและแข็งแกร่ง เป็นชนเผ่าที่มีจำนวนมหาศาลและสู้รบเก่ง


ซานซ่า นกน้อยในกรงทอง นึกภาพเธอในหนังสือน่าจะโลกสวย หน่อมแน้ม แต่ผู้หญิงในสมัยโน้นก็ถูกวางหมากไว้ประมาณนี้ โตมาก็เป็นราชินีแต่งงานเพื่อดองสองอาณาจักร แต่เธอก็อยู่ในเกมการเมืองอันโหดร้ายถูกกระทำอย่างโหดร้ายและบอบช้ำทางกายและใจมาไม่น้อย น่าสงสารมาก ยิ่งตอนที่ต้องดองญาติกับตระกูลที่ฆ่าพี่ชายและแม่ยิ่งน่าหดหู่ แถมเจอแรมซีย์ ตัวจิตป่วยอีก ยิ่งโคตรจะเห็นใจ แต่ก็รอดเงื้อมมือมาได้แม้จะฝังใจ ฉันแอบหวั่นใจว่า ในท้องของเธอจะมีทารกเชื้อซาดิสม์ของแรมซีย์ แค่คิดก็ขนลุกขนชัน



อาร์ยาคือความหวังของฉัน เอาใจช่วยเธอตลอด สมัยนั้นหญิงแกร่งและเป็นตัวของตัวเองแบบนี้มีไม่มากนัก เธอกับเซอร์ซีย์มีความเป็นตัวของตัวเองสูงทั้งคู่แต่คนละแนว ไม่คิดว่าอาร์ยาจะเป็นคนฆ่าเซอร์ซีย์นะ และก็คงไม่มารักกับจอน สโนว์ได้ ขอให้เป็นแบบพี่น้องแบบนี้ไปจนจบนั่นแหละดีแล้ว


ธีออน เกรย์จอย เป็นคนที่น่าสงสารและน่าโมโหอีกคน คือเราโมโหนะที่อกกตัญญูแบบโง่ ๆ คนที่ไม่มีความเป็นตัวของตัวเองที่สุด กว่าจะกอบกู้และชดใช้สิ่งที่ทำไป ก็โดนทรมานทรกรรมจนน่าสงสาร ผู้เขียนสร้างตัวละครเก่งมาก แต่ละตัวมีบทบาทและเข้ามาอยู่ในใจเรา รักไม่ได้ เกลียดไม่ลง เราคนดูไม่สามารถพิพากษาได้ แค่เห็นชีวิตที่ผิดพลาดก็เศร้าใจ บอกไม่ถูก ก็เสียศูนย์ไป แต่ก็ เออนะ เราก็ไม่ถึงกับเกลียด คนที่ฉันเกลียดมากก็น่าจะแรมซียื โบลตันนี่แหละ เสียดายที่ตายธรรมดาไปหน่อย


อ่อ อีกคนที่เกลียดมากคือ จอฟฟรีย์ 555 นี่ก็ตายแบบยังไม่สาใจฉัน (ขำ ๆ นะ อย่าซีเรียส ) เท่าที่สังเกต ตัวละครที่โหดเหี้ยม ผิดปกติ ดูตายง่ายอย่างกับตัวประกอบทั่ว ๆ ไป ไม่สมศักดิ์ศรีที่พวกเขาทำ แต่ตัวละครดี ๆ ตายแบบที่ทรมานหัวใจ จบตอน ฟังเพลงตบท้าย หดหู่ กินข้าวไม่อร่อย อารมณ์ฉันเพี้ยนตั้งแต่ เน็ดตาย โฮลดอร์ หมาป่าเลดี้ คนดี ๆ ที่วินเทอร์เฟล ฯลฯ คืออินจัดนั่นแหละ


มีตัวละครที่ร้ายเงียบและน่าชิงชังอย่างนิ้วก้อยหรือลิตเติ้ล ฟิงเกอร์ ดีนะที่โดนซ้อนแผนของพี่น้องสตาร์ก ไม่งั้นคงมาลุยกับไนท์คิงส์ในซีซั่น 8 แน่ ๆ


เราคงได้เห็นการตายของเดอะฮาวน์และเดอะเมาเท่นแล้วล่ะ เดอะเมาเท่นมันผีดิบ น่าจะตายด้วยน้ำมือน้องชายนี่แหละนะ


งานนี้ไม่มีแบรน สตาร์ก ก็ไม่มีใครรู้ว่าจอน สโนว์กำเนิดมาอย่างไรสินะเพราะเน็ต สตาร์กตายไปตั้งแต่แรก ตอนเน็ตตายนี่ ข้าพเจ้ากินข้าวไม่อร่อยเลย โคตรจะสงสาร ฉันรักผู้ชายแบบนี้แหละ รักได้หมดใจเลยเชียว


เน็ด หรือเอ็ดดาร์ด สตาร์ก คือพ่อของลูกห้าคนกับแคทลิน ได้แก่รอบบ์ ซานซา แบรน อาร์ยา รอทดิก เขาถูกเทียบเชิญจากพระราชาโรเบิร์ต บาราเธียนซึ่งครั้งหนึ่งเคยร่วมรบ ชิงดินแดนกันมา เป็นเพื่อนรักกัน โรเบิร์ตรักน้องสาวของเน็ต และศัตรูของโรเบิร์ตก็รักน้องสาวของเน็ตเช่นกัน คนที่ดูซีรี่ส์ก็คงรู้แล้วล่ะว่า ทำไมเน็ดถึงไม่เคยปริปากถึงชาติกำเนิดของจอน สโนว์ ลูกนอกสมรสคนนี้ ไม่บอกว่าใครคือพ่อแม่ที่แท้จริงของจอน สโนว์ เขาไม่บอกแม้แต่โรเบิร์ต เพื่อนรักและแคทลิน ภรรยาที่เขารักยิ่ง ตอนแรกเราดูหนังก็อึดอัดมาก ผู้เขียนทิ้งให้เราคิดเองจนจบซีซั่นเจ็ด

ในหนังสือ ทำให้เรารักเน็ดมาก เขาเป็นผู้ปกครองที่ดี มีเมตตาและคุณธรรมสูง รักครอบครัวที่หนึ่ง การที่เขารับเป็นพระราชหัตถ์ของกษัตริย์ครั้งนี้เปลี่ยนแปลงทุกชีวิต ครอบครัวระส่ำระสาย ทุกคนดิ้นรนเอาตัวรอด ซานซ่าตกอยู่ในเงื้อมมือราชสำนัก พวกปลิ้นปล้อน ปากหวานใจคด หน้าไหว้หลังหลอก หน้ากากซ้อนหน้ากากจนไม่รู้ไหนควรเชื่อไม่ควรเชื่อ

สงครามไม่ใช่แค่เรื่องรบราฆ่าฟัน แต่หมายถึงการเมือง การคอร์รัปชั่น ชิงไหวชิงพริบ และไม่รู้ใครจะเป็นเพื่อนกับเราอย่างแท้จริง อยู่แบบหวาดระแวง เน็ดตกอยู่ในสภาพนั้นเมื่ออยู่คิงส์แลนดิ้ง แน่นอน ที่นี่ไม่ใช่บ้านที่เขาปกครองทางเหนือคือวินเทอร์เฟล เน็ดรู้ความจริงหลายอย่างในราชสำนัก เขากล้าหาญและตรงไปตรงมา ความยืดหยุ่นบางอย่างทำเราเจ็บปวดหัวใจเช่นกัน แต่เน็ตในหนังสือ เราสัมผัสหัวใจของเขาได้มากกว่า เราถึงกับสะอื้น ร้องไห้ตอนที่เขากอดอาร์ยาและสอนลูก เขาเป็นผู้ชายที่กล้าหาญ เข้มแข็ง อบอุ่นและเป็นพ่อที่ดีมาก ในสงคราม มีสองทางเลือก ความรักกับหน้าที่ เขาเลือกในสิ่งที่เขาเป็นและเราถึงกับเสียน้ำตา


จากการที่ดูครบทุกซีซั่นในซีรี่ส์นี้ รู้สึกชีวิตมีชีวิตชีวามากขึ้น อ่านโน่นนี่เกี่ยวกับเกม ออฟ โทรนส์สนุกมากขึ้น ไปฟอลโล่ว์นักแสดงที่ตัวเองชื่นชอบอีกหลายต่อหลายคน ไม่ว่าจะเจมี เซอร์ซี ทีเรี่ยน อาร์ย่า บริเอนน์ แล้วก็ตามอ่าน กูรู ออฟ โทรนส์ อ่านวิเคราะห์เรื่อง ตัวละคร เหตุผล ความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน อ่านช่องโหว่ของนิยาย ความน่าจะเป็นและความบกพร่องของบท คือความสนุก ความสุขในการเป็นผู้เสพซีรี่ส์ นี่ถ้าได้อ่านหนังสือน่าจะอินกว่านี้อีกหลายเท่า

แอบคิดเหมือนกันว่า เพชรพระอุมาน่าจะทำเป็นมหากาพย์ได้นะ ใช้ cg เยอะ ๆ ทำให้ยิ่งใหญ่ไปเลย แต่กลัวอย่างเดียว กลัวเชย กลัวทำอภินิหาร เวทมนตร์แล้วเชย เพราะเรื่องอาถรรพณ์เหล่านี้ เราเชื่อนะ กลัวแต่ตอนเป็นภาพแล้วไม่สวยงามเหมือนที่เราจินตนาการ การไม่สร้างเป็นภาพยนตร์มันก็ดีไปอย่าง เราอยากมีภาพเหล่านั้นเอง เพราะเพชรพระอุมานี่เป็นนิยายสองภาคที่เราโปรดที่สุดแล้ว มีเก็บสะสมทั้ง 48 เล่มบนชั้นหนังสือส่วนตัว

เรายังเล่าไม่ถึงเซอร์ซี แลนนิสเตอร์ ราชินีใจร้ายและเธอทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างหมุนรอบตัวเธอ เธอเป็นศูนย์กลางจักรวาลและเจ้าของคำว่า อำนาจก็คืออำนาจ (ไม่ใช่ความรู้คืออำนาจในแบบของทีเรี่ยน แลนนิสเตอร์ )เธอใช้มันอย่างไม่เกรงหน้าอินทร์หน้าพรหม นิยายเรื่องนี้จะขาดเซอร์ซีได้อย่างไร ไม่มีเซอร์ซีก็ไม่ใช่ GOT เอาไว้ว่าง ๆ จะมาเล่าต่อนะคะ ไม่รู้ว่าเราจะเปรียบเทียบเธอเหมือนพระนางซูซีไทเฮาได้หรือเปล่านะ และเรื่องราวจะเหมือนสามก๊กตรงไหนบ้าง

ขอบคุณค่ะ

หมายเหตุ :
ขอขอบคุณภาพทุกภาพจากอินเทอร์เน็ตที่เรานำมาใช้ในเอนทรี่นี้นะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

ภูพเยีย
9 พฤษภาคม 2562

Create Date : 09 พฤษภาคม 2562 Last Update : 17 พฤษภาคม 2562 9:57:18 น. Counter : 668 Pageviews.		3 comments
Share Tweet