Group Blog
All Blog
--- ส วั ส ดี ปี 2 5 6 2 ---


















ใน 1 ปีที่ผ่านมา
มีเรื่องอะไรดี ๆ ในชีวิตเกิดขึ้นบ้าง
มาเล่าให้ฟังหน่อยสิ

::

ไปอ่านจั่วหัวที่บ้านเพื่อน...เพื่อนในเฟซบุ๊กที่ยังไม่มีโอกาสได้เจอกัน
อ่านจบแล้วก็นั่งนึกว่า หนึ่งปีที่ผ่านมา มีอะไรให้คิดถึงบ้าง หลังจากที่อ่านเรื่องราวดี ๆ ของเขาไปแล้ว

ค่อย ๆ นึกไปเพราะชีวิตประจำวันคือทำงานและวุ่นวายอยู่หน้าร้านทั้งวัน แทบไม่มีเพื่อนคนไหนที่โทรฯหาเราระหว่างการทำงานจะไม่ต้องพักสายรอ รอ รอ เพราะเราต้องคุยกับลูกค้าของเรา บางทีกลับมารับสายอีกที ต่างคนต่างลืม ต่อเรื่องไม่ติด ซึ่งนานไปก็เข้าใจเรา เพราะเราบอกไม่ได้ว่าเราจะว่างตอนไหนระหว่างวันนั้น แม้แต่พ่อซึ่งคอยเกรงใจลูกสาวเวลาจะโทรฯมา จนต้องบอกเลยว่า เวลาคิดถึงก็โทรฯมาเลย ตอนไหนก็ได้ ไม่ต้องเกรงใจแต่พ่อต้องถือสายรอด้วยนะ ถ้าอยากได้ยินเสียงหรือบทสนทนาประกอบการขายก็โทรฯมาได้ตลอด แก้เหงาไปได้เหมือนกัน

แต่ที่รู้สึกจริง ๆ สำหรับปีนี้คือ เป็นหนึ่งปีที่เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน นั่นเพราะเราทำงาน และวางแผนการวิ่งแต่ละเดือนไว้ นั่นหมายถึงเราต้องวางแผนการซ้อมให้ทันก่อนลงวันจริง เราไม่สนุกกับการวิ่งดิบ การไม่ซ้อมไม่ช่วยอะไรเลย นอกจากไม่สนุกแล้วก็อาจจะบาดเจ็บได้ด้วย เพราะมาราธอนไม่มีปาฏิหาริย์นอกจากซ้อม ซ้อมและซ้อม

ปีนี้เราซ้อมวิ่งทั้งปีตามแต่เราสะดวก ลงวิ่งตามงาน 23 สนาม มีทั้งเทรลและทางถนน มีได้ถ้วยรางวัลทั้งที่หนึ่งและที่สองในระยะฮาล์ฟมาราธอน สถิติการวิ่งก็ไม่ได้ดีเด่อะไรเพียงแต่วันนั้นนักวิ่งขาแรงไม่มา เป็นถ้วยเผลอ แต่เราก็ภูมิใจอยู่ดีเพราะเราวิ่งสุดกำลังด้วยขาของเรา ใจของเรา บางเทรลก็ได้เงินกินขนมด้วย วิ่งคู่กัน เข้าเส้นพร้อมกันในระยะเทรลสั้น ๆ ยังเห่อกับเงินรางวัลไม่หาย ส่วนเรื่องเวลาก็ไม่ดีเด่อีกเหมือนเคยแต่เป็นกำลังใจให้สอวอมีแรงวิ่งต่อไป มันชุ่มฉ่ำใจนะแม้จะเป็นเรื่องภายนอกก็ตาม บางเทรลเราก็ไปไม่ถึงเป้าหมาย เส้นชัยที่เอื้อมไม่ถึง น้ำตาร่วง หวั่นไหว อ่อนไหว ขาดความมั่นใจในตัวเองเหมือนกัน แม้จะหลอน ๆ อยู่แต่สามารถพูดถึงสนามนั้นได้อย่างมีความสุขและยอมรับความพ่ายแพ้อย่างจริงใจ ไม่คิดจะแก้ตัวสนามเดิมในเร็ววันนี้ รอให้ร่างกายพร้อมมากกว่านี้ก่อน จะอีกกี่ปีค่อยว่ากัน

แต่ละวันก็เขียนบันทึกประจำวัน อ่านหนังสือ ดูละคร ดูหนัง ฟังเพลง แต่ปลายปีนี้ฟัง podcasts ช่องหนึ่งให้ลองนิยามตัวเองดูสักหน่อย ฉันคิดว่า มันง่ายขึ้นในการที่จะเรียบเรียงเรื่องราวของตัวเอง เพราะแค่เล่าเรื่องสนามวิ่งแต่ละสนามในปีนี้ ฉันก็เล่าไม่ไหว มันมีเสน่ห์ต่างกัน จึงขอเขียนอะไรที่สื่อถึงตัวเองในปีนี้สั้น ๆ ก็แล้วกัน

อย่างแรก คือ การมีแพสชั่น passion

ฉันมีความหลงใหล คลั่งใคล้ในสิ่งที่ทำอยู่ ไม่ว่าจะการงานหรือการใช้ชีวิต
เมื่อฉันสนใจเรื่องวิ่ง ฉันก็จะหาอ่านพลังบวกจากเพื่อนนักวิ่ง ฉันชอบทัศนคติดี ๆ ของนักวิ่งหลายคน เป็นการหาเพื่อนซ้อมวิ่งไปในตัวแต่ไม่นิยมการแข่งขันการซ้อม เพราะแผนการซ้อมของฉันจะไม่บีบคั้นตัวเองจนเกินไป เอาที่เหมาะกับตัวเองเป็นหลัก มองสนามวิ่งที่ตัวเองสนใจ ประเมินตัวเองว่าจะสู้ไหวมั้ย ปีนี้เป็นปีที่ฉันวิ่งอย่างต่อเนื่อง ได้ออกนอกบ้านไปยังที่ต่าง ๆ รวมทั้งสนามวิ่งต่างประเทศ ไปชิมบรรยากาศนอกเหนือจากการท่องเที่ยวเหมือนก่อนที่เน้นการพักผ่อนในรูปแบบการกิน เที่ยว ถ่ายรูปและกลับมาเขียนบันทึกการเดินทาง เพียงแต่เราเพิ่มเรื่องวิ่งเข้าไป คอยดูว่า มีวิ่งที่ไหนแล้วที่นั่นมีที่เที่ยวอะไรบ้าง เราก็จะคึกคักอยากไปมากขึ้น ยิ่งพรรคพวกตามมาลงสนามเดียวกันยิ่งมีสีสันมากขึ้น เป็นการพบกันตามงานวิ่งที่คุยกันแต่เรื่องวิ่ง วิ่ง วิ่ง มีแทรกเรื่องครอบครัว การงานของพรรคพวก แล้วก็ย้อนมาเรื่องวิ่งเช่นเคย ต่างคนต่างมีแพสชั่นกับการวิ่งอย่างเต็มเปี่ยม พลังเหล่านี้ถ่ายเทไปมาหากันสม่ำเสมอ

การมีแพสชั่นทำให้เรามองถึงเรื่องของสุขภาวะหรือภาวะที่เป็นสุขอันสืบเนื่องมาจากการมีสุขภาพที่แข็งแรง ข้อนี้คือ Healthy โดยรวมปีนี้ของฉันคือ สุขภาพกายดี ไม่เจ็บป่วย เชื่อมโยงมาถึงเรื่องสุขภาพใจ มีเรื่องราวเข้ามาเรื่อย ๆ คิดว่าตัวเองรับมือกับปัญหาต่าง ๆ ได้นิ่งขึ้น มองบริบทต่าง ๆ ได้ดีขึ้น ยอมรับและเข้าใจแบบที่เข้าใจได้จริง ๆ ไม่ฟูมฟาย โวยวายหรือพร่ำบ่น อะไรที่แก้ไขได้ก็แก้ไขไป อะไรที่แก้ไขไม่ได้ก็ไม่ทุกข์ไปล่วงหน้า ค่อย ๆ คิด แล้วทุกอย่างก็ผ่านไปได้ จะว่าไปแล้วเพราะสุขภาพกายเราแข็งแรงด้วยก็ได้ ถ้าเราป่วยบ่อย ๆ เราคงไม่มีแรงหรือสมองจะคิดอะไรแน่ ๆ เรื่องนี้เราให้ความสำคัญ คนในครอบครัวก็เห็นไปในทางเดียวกัน ลูกสาวนั้นนอกจากเรียนแล้ว เราก็พอใจที่เธอใส่ใจเรื่องสุขภาพและไปยิมสม่ำเสมอ จะเรียนหนังสืออย่างเดียวไม่ได้ ชีวิตต้องมีสมดุลด้านอื่น ๆ บ้าง ออกไปดูหนัง ฟังเพลง ออกกำลังกายและที่ถามลูกบ่อย ๆ คือ เธอมีเพื่อนหรือเปล่า เราไม่ได้อยู่ในโลกนี้เพียงลำพัง คนเราต้องมีเพื่อน

อย่างที่สองคือ Believe ฉันมีความเชื่อว่า หนทางที่จะนำเราไปสู่ความสำเร็จนั้นมีหนทางเสมอ แม้จะยังไม่สำเร็จแต่เราได้ลงมือทำ อาจจะยังไม่ดีในวันนี้แต่หากใจไม่ปฏิเสธการเรียนรู้ก็จะรับสิ่งใหม่ ๆ และปรับปรุงตัวเองได้เรื่อย ๆ ด้วยศักยภาพของคนเราไม่เท่ากัน เราอาจต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่น พยายามมากกว่าคนอื่นอีกหลาย ๆ เท่า ความล้มเหลวแต่ละครั้งไม่ใช่ไม่ดี ไม่มีเหตุการณ์ไหนผ่านมาแล้วผ่านไป ทุกอย่างมีอะไรให้เราเรียนรู้เพียงแค่เราเปิดใจมอง มันอยู่ที่วิธีคิด ฝึกจิตใจเราให้เข้มแข็งขึ้น ความอดทนและรอคอยมีค่ามากกว่าที่ตัวเองคิด

เรื่องดี ๆ ที่มีโอกาสได้ทำในปีนี้นั้น คือการวาดภาพประกอบหนังสือที่อ่านแล้วมีพลังใจ มองโลกอย่างมีความหวังและสร้างสรรค์ ถือเป็นเรื่องพิเศษมากสำหรับตัวเอง ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่คิดว่าจะทำได้ มีหลายอย่างที่เราไม่ถนัดแต่เราได้รับโอกาสให้ทำ เรามีหัวใจที่กระตือรือร้นที่จะทำโดยที่ไม่รู้หรอกว่าผลจะเป็นอย่างไรแต่พยายามทำจนสุดกำลังของเรา มันเป็นความภูมิใจส่วนตัวที่ใครก็มอบให้เราไม่ได้ แล้วยังเชื่อว่าตัวเองจะไปได้อีกขอเพียงแค่ฝึกฝนและพยายามต่อ ๆ ไป รวมไปถึงเรื่องวิ่งที่หลอมรวมอยู่ในชีวิตประจำวันของเราไปแล้ว เราไม่ต้องเก่งเหมือนคนอื่น ขอเพียงดูตัวเองในวันนี้กับวันก่อนหน้านี้ก็พอ จากที่เคยยกแขนซ้ายไม่ได้ ไหล่ติด วิ่งห้าสิบเมตรก็หอบและแทบจะขาดใจตาย วิ่งไปท้อไป การทำอะไรที่ไม่ชำนาญและหมั่นทำอยู่เสมอ แม้ยากและไม่ชอบแต่มองเห็นว่าเป็นประโยชน์ก็ต้องทำ เชื่อเถิดว่า มันต้องดีขึ้นกว่าเดิม

สำหรับบางเรื่องที่ยังทำไม่สำเร็จนั้น หมายความว่า ยังต้องใช้เวลากับมันอีกสักพักใหญ่ ๆ เราจะบอกตัวเองเสมอว่า Keep walking หรือ never give up อย่าถอดใจยอมแพ้นะ ความรู้สึกแบบนี้จะเกิดขึ้นหลังจากที่เราเสียใจที่เราทำไม่ได้ แต่ล้มเองก็ต้องลุกเอง ให้กำลังใจตัวเองได้แล้วเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง จะล้มเหลวอีกกี่ครั้งเราก็คิดว่า เราก็ไม่ถอดใจง่าย ๆ หรอก ไม่รู้เอาแรงคิดแบบนี้มาจากไหนเหมือนกันนะ แต่ก็นั่นแหละ ทุกอย่างยังอยู่บนสายกลาง เน้นภาวะสุขยั่งยืน รวมถึงการวิ่งระยะยาวก็ปรารถนาจะให้อยู่กับความยาวนานของชีวิต ไม่รีบร้อน เร่งรัด ไม่ต้องการทำลายสถิติใด ๆ มีเป้าหมายในแบบของเรา

เป้าหมายปีใหม่นี้หรือ ยังหวังจะวิ่งจบมาราธอนปีละหนึ่งมาราธอน อยากวิ่งให้สนุกทุกสนามเท่านั้น ได้อ่านหนังสือ เขียนหนังสือในแบบที่ตัวเองชอบ ได้อ่านเรื่องราวดี ๆ ของเพื่อน ๆ ได้ทักทายหรือพูดคุยกันบ้าง อายุมากขึ้นก็ขอแค่มีสุขภาพดีสมวัย ได้ทำในสิ่งที่ชอบ มีความสุขกับการงานและการใช้ชีวิตที่บ้านนอก

ขอให้เพื่อน ๆ มีสุขภาพกายใจแข็งแรง มีความสุขกับทุกพื้นที่ของชีวิต

สวัสดีปี 2562 ค่ะ
ภูพเยีย
















Create Date : 05 มกราคม 2562
Last Update : 5 มกราคม 2562 8:50:54 น.
Counter : 688 Pageviews.

2 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณhaiku

  
ขอให้บรรลุเป้าหมายที่วางไว้ค่ะ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 5 มกราคม 2562 เวลา:16:43:51 น.
  
ห่างเหินกันไปนานมาก ได้เจออีกทีก็ดีใจ
อ่านแล้วก็ย้อนนึกถึงตัวเองเหมือนกัน
ตั้งเป้าหมายอะไรหรือเปล่า .. คงต้องไปทบทวนอีกที

สวัสดีปีใหม่นะคุณ
โดย: inmemoir วันที่: 5 มกราคม 2562 เวลา:21:51:51 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ภูเพยีย
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?]



  •  Bloggang.com