|
ที่ว่าชีวิตเข้าที่เข้าทางมากขึ้น ไม่ได้หมายความว่างานน้อยลงนะ งานเราก็ยังตรึมเหมือนเดิม....มีเดดไลน์ทุกตัวเหมือนเดิม แต่ที่รู้สึกว่าดีขึ้น คือเราเครียดกะมันน้อยลง เหมือนกับว่าเราทำใจได้มากขึ้นมั้ง มันก็เลยเบาลง ไม่เครียดกับงานเป็นบ้าเป็นหลังอย่างที่เคยเป็นมาก่อน รู้จักปล่อยวางมากขึ้น ก็ไม่รู้จะเครียดทำบ้าอะไรเนอะ เครียดไปชีวิตก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้ งานก็ไม่เสร็จไปกว่านี้.....
งานหัวหน้าแผนกเภสัชกรรมเนี่ย ไม่ใช่เล่นๆเลยอ่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าเราทำมันมาได้สองปีแล้ว ทั้งที่คิดว่าจะยอมแพ้ตั้งแต่หกเดือนแรก แต่ก็ไม่น่าเชื่อว่าจะดันทุรังฝืนมาถึงขนาดนี้ได้ เครียดๆๆๆๆ จนจะเป็นบ้าเป็นหลัง จำได้ว่าช่วงก่อนปีใหม่ มีแต่มรสุมเรื่องงานมากมายมารุมเร้า จนเราท้อแท้ และอยากจะลาออกเหลือเกิน แต่ตลกมากพอถึงเวลานึง ไอ้มรสุมบ้าๆมันก็สลายตัวไปเอง แล้วนี่ตูจะเครียดไปทำไมวุ้ย....อยากจะบ้า
แต่เรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า.....ทุกอย่างมันมีทางออก เรื่องที่เรามองว่าหนักหนาสาหัสมากๆ จนเราแก้ไขไม่ได้ ที่สุด....มันก็จะมีการคลี่คลายไปโดยตัวมันเอง จะไปบ้า ไปเครียดมันทำไมหรือ ในเมื่อตัวเราเองก็แก้ไขมันไม่ได้ เก็บความเครียดแบบนี้ เป็นพลังงานด้านอื่นดีกว่าเนอะ.....
| |
บางครั้งวันนี้เราเครียดกับงานมากมาย
แต่พอวันพรุ่งนี้ดันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นซะงั้น
เรื่องงานก็ปล่อยไว้ที่ทำงานดีกว่านะคะ
เลิกงานเราก็ไปหาอะไรกิน หาที่เที่ยวดีกว่า....
งานบางแสนย้อนยุคยังมีวันนี้อีก 1 วันนะคะ
พี่แฮ็คกี้ยังไปเที่ยวทันอยู่ค่ะ
อย่าลืมแต่งตัวย้อนยุค สมัยกระโปรงบานๆ ไปถ่ายรูปสวยๆ เข้ากับฉากเก่าๆ ด้วยนะคะ