ป๊านิ่งไปอึดใจ "ป๊าคิดว่าจะไม่ไปนะ ป๊าเป็นเสื้อเหลือง แล้วหนูล่ะจะไปรึปล่าว"
อิชั้นตอบ "หนูจะไปนะป๊า หนูอยากเลือกตั้ง พี่ศักดิ์ก็จะเลือกเหมือนกัน"
ป๊าบอก "เอาซิ ตามใจหนู ชื่อหนูอยู่บ้านป๊านะ ถ้าจะเลือกก็ขับมาที่นี่ ระวังรถหน่อยนะ"
เป็นอันว่าจบจบคำสนทนาเรื่องการเมืองของบ้านเรา
แค่นี้เองค่ะ แค่นี้จริงๆ
.....................................................
เราไม่รู้นะว่าบ้านอื่นเป็นยังไงบ้าง แต่ถ้าเป็นบ้านเรา เรื่องการเมืองคือประชาธิปไตยค่ะ ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิดไม่เหมือนกัน
ป๊านี่เสื้อเหลืองเต็มตัว ถ้าอยู่กทม.ก็คงไปร่วมชุมนุมกับเค้าแล้ว เป็น กปปส.ดีๆนี่เอง
แต่ป๊าก็ยังอุตส่าห์มีพี่สาวที่เป็นแดงแบบเข้มข้นอยู่คนนึง แถมเข้มแบบไม่ธรรมดาเลยนะ เรียกว่าเป็น นปช.ตัวเอ้เลยดีกว่า
ฟังแล้วมันคนละขั้วเลย บ้านที่มีทั้งกปปส.กับนปช.นี่ ความคิดต่างแบบไม่น่าเป็นพี่น้องกันได้เลยเนอะ
แต่เค้าก็อยู่ด้วยกันได้ ยังรักกันดีอยู่ ไม่เคยมีการวิวาทกันด้วยเรื่องการเมืองเลย (เพียงแต่เวลาเจอกัน เป็นที่รู้กันว่า งดคุยเรื่องนี้)
จะว่าไป.....ถ้าขนาดพี่น้องท้องเดียวกันเนอะ ยังคิดไม่เหมือนกัน
แล้วจะเอาอะไรกับคนทั้งประเทศ
ถามว่าอิชั้นรู้สึกยังไงกับข่าวการขัดขวางคนไม่ให้เลือกตั้ง.....
เราไม่เห็นด้วยนะ
คุณไม่เลือกตั้ง เป็นสิทธิ์ของคุณ
แต่คุณไม่มีสิทธิ์ขัดขวางคนอื่น
ประชาธิปไตยคือการยอมรับในเสียงของคนหมู่มาก
คนหมู่มากก็คือคนหลายคน ไม่ใช่คนๆเดียว
ประชาธิปไตยสอนเราว่า ให้ยอมรับในความคิดของคนอื่น
ถึงความคิดนั้นจะไม่ถูกใจเรา ไม่ได้ดั่งใจเรา
แต่หากมันคือสิ่งที่คนหมู่มากยอมรับ
แปลว่าเป็นสิ่งที่ประเทศนี้ต้องการ
.................................
ตอนอิชั้นอายุ 17 มีการเลือกตั้งจัดขึ้นมาคร้ังหนึ่ง
ความรู้สึกตอนนั้น เสียดายมาก
อีกแค่ปีเดียว....
แค่ปีเดียว อิชั้นจะมีสิทธิ์เลือกตั้งแล้ว
จะได้เลือกคนที่มาทำงานให้เรา
เสียงของเราหนึ่งเสียงจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับคนทั้งประเทศ
อิชั้นจำความรู้สึกในวันนั้นได้
และตั้งใจว่าจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น
พรุ่งนี้เราจะไปเลือกตั้งแน่นอนค่ะ 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
