Dear my father...
จม.ถึงป๊าของหนู
จั่วหัวซะเลิศหรู
แหมนานๆทีหนูก็อยาก GO INTER เหมือนกันนี่นา
ก้อเห็นวันนี้เป็นวันดี เป็นวันพ่อเสียด้วย...
หนูก็เลยอยากเขียนอะไรซึ้ง....ซึ้ง ให้ป๊ามั่งอ่ะ
จำได้ว่า.....ตั้งแต่เป็นเด็ก ป๊าเป็นยิ่งกว่าทุกอย่างในชีวิต
สิ่งไหนที่ดี ป๊าไม่เคยรีรอที่จะหามาให้ลูกสาวคนนี้เลย
แต่ก็เพราะความที่หนูเป็นลูกสาวคนโตในครอบครัวจีน
แต๊ๆแบบนี้ มันก็มีบ้างอ่ะ....
ที่เคยคิดอยากเป็นอิสระมากกว่านี้
เจ้าฮัทไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษ ตอนม.4 ทั้งที่อายุน้อยกว่าหนูตั้งสองปี
ป๊าให้เหตุผลที่ไม่ให้หนูไป เพราะว่าป๊าเป็นห่วงลูกสาวมากเกินไปที่จะปล่อยไปอยู่บ้านคนที่ไม่รู้จักในต่างถิ่นได้
ถ้าโตกว่านี้ป๊าจะให้ไปนะ
(หนูอยากจะบอกป๊าว่า....ถ้าเป็นบ้านอื่นอ่ะ บ้านแตกไปแล้ว เหอๆ)
แต่หนูก็ขำๆอ่ะ ไม่เป็นไร ป๊าห่วงขนาดนั้นไม่ไปก็ได้
ฮัทไปคนเดียวก็ดี ป๊าไม่ต้องเสียตังค์เพิ่ม (มีลูกสาวดีขนาดเนี้ย..ดีใจไหมเนี่ย เอิ๊กๆ)
แต่ป๊าก็ไม่ผิดคำสัญญาเลย เพราะเมื่อหนูโตขึ้น ป๊าก็ปล่อยให้หนูให้สัมผัสโลกภายนอกที่กว้างใหญ่ ให้หนูได้มีประสบการณ์ชีวิตที่ดีมากมาย....
ตั้งแต่จำความได้ ป๊าไม่เคยตีลูกเลยสักแปะ
ป๊าบอกว่าลูกป๊าเป็นเด็กดี ไม้เรียวไม่จำเป็นสำหรับบ้านนี้
ขอบคุณที่ป๊าเชื่อใจ ว่าลูกป๊าเป็นเด็กดี และเลี้ยงลูกด้วยความรักความอ่อนโยน
ทำให้วันนี้ลูกสามคนของป๊าเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในสังคม ได้ดำรงชีวิตด้วยความสุขสบาย มีความเป็นอยู่ที่ดี
แต่หนูรู้น่ะ......ป๊าแอบยิ้มทุกครั้งที่พูดถึงลูกกับแม่
ป๊าพูดว่า ชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรมากกว่านี้แล้ว เงินมากกว่านี้ก็ไม่รู้จะเอาไปทำไม
แค่ตอนนี้ลูกสามคนมีชีวิตหน้าที่การงานที่ดี เป็นที่ยอมรับของสังคม ป๊าก็มีความสุขมาก และคิดว่าตัวเองประสบความสำเร็จในชีวิตแล้ว
V
V
V
ป๊าจ๋า ป๊ารู้ไหม
คำนี้เหมือนเป็นน้ำทิพย์ชโลมใจ ทำให้หนูมีแรงสู้งานที่มันหนักๆได้...ด้วยหัวใจที่ไม่ทุกข์
เพราะหนูอยากมีความสุขให้เหมือนที่ป๊าคิด หนูจะไม่ทำงานด้วยความเศร้าเด็ดขาด
หนูจะไม่หลอกป๊าว่ามีความสุข ทั้งทางตรงและทางอ้อมนะ
หนูอยากจะบอกว่า .....ตลอดเวลาที่ผ่านมา ที่หนูคิดว่าหนูรักป๊าม๊ากกมากอยู่แล้ว
แต่วันนี้ หนูกลับพบว่ายิ่งเวลาผ่านไป หนูยิ่งรักป๊าได้มากขึ้นๆได้อีกทุกวัน
หนูเคยตั้งใจไว้แล้วว่า จะดูแลป๊ากับแม่ให้ดีที่สุด
และก็จะไม่เผลออารมณ์เสีย + เหวี่ยงใส่แม่อีกแล้ว (อุ้ย...อายจัง ไม่ได้ทำบ่อยนะ)
จะบอกว่า ปีที่ผ่านมาหนูทำได้แล้วแหล่ะ ป๊าไม่สังเกตเหรอว่าหนูอารมณ์เย็นขึ้น
แม่ทำกับข้าวช้าหนูก็ไม่บ่น มีอะไรหนูก็กินตามนั้น (ปกติเรื่องกินเรื่องใหญ่ฮ่า)
แล้วหนูก็จะทำให้ดีเหมือนอย่างที่ทำมา บ้านเราจะได้ไม่มีเสียงเหวี่ยงเสียงวีนใส่กันไง.....
จม.นี้จะจบแล้วนะคร้า ดีใจอย่างยิ่งที่ได้เขียนถึงป๊าในวาระวันพ่ออีกครั้ง
แล้วปีหน้าลูกสาวจะแอบมาบอกความในใจให้ป๊าฟังอีกนะ
สำหรับวันนี้ ในบล็อคเราพอแค่นี้ก่อน
แต่เย็นนี้เราเจอกันต่อที่บ้านนะคร้า......คุณป๊าขรา
รักป๊ามว๊ากเน้อ (ภาษาวัยสะรุ่นเสียด้วย คริคริ)
จากลูกสาวคนโตที่ไม่เคยโตสมตัวสักที....
********************************
You were my strength when I was weak
เธอเป็นพละกำลังที่เข้มแข็งของฉัน....ยามที่ฉันอ่อนแอ
You were my voice when I couldn't speak
เป็นเสียงให้ฉัน....ยามฉันไม่สามารถไม่สามารถเอื้อนเอ่ยวจีใด
You were my eyes when I couldn't see
เป็นดวงตาให้ฉัน ยามที่ฉันมองใม่เห็นหนทางของชีวิต
You saw the best there was in me
สิ่งดีๆในตัวของฉัน เธอเท่านั้นที่มองเห็นมัน....
Lifted me up when I couldn't reach
และเป็นพลังส่งให้ฉันเอื้อมมือไปคว้าดาวดวงนั้นมาได้
You gave me faith cause you believed
เพราะว่าคุณเชื่อมั่นในตัวฉันขนาดนี้.....
ฉันจึงไม่มีอะไรต้องกลัวอีกแล้ว
I'm everything I am
ฉันจึงได้เป็นตัวของตัวเอง....อย่างที่ฉันอยากจะเป็นจริงๆ
Because you loved me.....
เพราะคุณที่รักฉันอย่างสุดหัวใจ....
ขอบคุณค่ะ
| Create Date : 06 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 23 มกราคม 2557 22:51:09 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 632 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
