|
อันตัวเรานี้ตั้งแต่ทำงานมา..ยังไม่เคยมีโต๊ะทำงานของตัวเองเลย
เนื่องจากงานเภสัชกรจ่ายยา ก็จะจ่ายยาที่เคาท์เตอร์
ทั้งคนไข้ในและคนไข้นอก
จึงมิมีความจำเป็นที่จะต้องมีโต๊ะทำงาน
ซึ่งเภสัชกรส่วนใหญ่ในประเทศไทยก็เป็นแบบนี้
จนวันนึงที่เราต้องขึ้นมาสวมหัวโขน เอ๊ย...ดำรงตำแหน่งหัวหน้าเภสัช
เราจึงจำเป็นต้องมีโต๊ะทำงานของตัวเอง
ครั้งแรกโต๊ะทำงานเราอยู่รวมกับเจ้าหน้าที่
อาจจะแออัดไปนิด แต่ก็ยังพอทำงานได้
แต่ไอ้ที่รับไม่ได้จริงๆคือ มันอยู่ใต้คานพอดี
แขกไปใครมาเค้าก็ทักกันจัง.....มันไม่ดีนะ
นั่งใต้คานเค้าว่าจะถูกคานทับ....
(จริงๆ เราว่ามันคงเป็นเรื่องของการทำงานหนักมากกว่านะ)
แต่พอมีคนทักมากๆเราก็ไม่สบายใจ
ก็เลยลองย้ายโต๊ะไปอยู่อีกมุมนึงของห้อง
เพื่อเลี่ยงเจ้าคานที่ว่า
พอมาเปลี่ยนทำเล ปรากฎว่าที่ใหม่เรานั่งหันหลังให้ประตู
เค้าก็ทักว่าไม่ดีอีก ที่นั่งหัวหน้าต้องนั่งหลังชิดกำแพง
ไม่ใช่ปล่อยหลังโล่ง จะไม่มีใครสนับสนุน
เอ้า....ไม่ดีเหรอ เวรกรรม
ส่องหาทำเลใหม่อีก
ปรากฏว่าพื้นที่ในห้องหมดแล้ว
เราจึงจำเป็นต้องเข้าไปดูบริเวณหน้าล็อคเกอร์ ซึ่งน่าจะเป็นสัดส่วนมากกว่าที่เป็นอยู่
v
v
v
v
เจอแล้ววววว ทำเลใช้ได้นะ
ว่าแต่ทำไมเอกสารมันเยอะอย่างนี้.....
ถ้าไม่ขนออกไม่มีทางจัดโต๊ะทำงานได้แน่
รกจริงๆ
...............................................
..................................
...........................
...............
......
ปรากฏว่าจู่ๆก็มีจดหมายเวียนมาจากผู้ใหญ่
ให้ทางแผนกทำเรื่องขอขนย้ายเอกสารที่ไม่ใช้ไปไว้ที่เอกชล 2
เนื่องจากที่โน่นมีพื้นที่ว่างเปล่า สามารถเก็บเอกสารได้เยอะ
เราก็เอาเลยยยยย เข้าทางมั่กมาก
พอขนเอกสารออกไป พื้นที่หน้าล็อคเกอร์ก็ว่างลงแล้ว
เราก็มีพื้นที่ทำเป็นที่ทำงานแล้ว....เย้
ในเบื้องต้น....เราต้องหาที่กั้นมากั้นระหว่างที่ทำงานกับคนที่ใช้ล็อคเกอร์
คิดตั้งนาน จะเอาอะไรมากั้นดีวะ
สุดท้ายก็นึกได้ ไปซื้อม่านกั้นในร้านขายอุปกรณ์เสริมสวย
ราคาน่าจะไม่แพงมาก
แล้วก็วัดความกว้างของพื้นที่ไปด้วย
ปรากฎว่าราคาม่านที่ว่า พับละ 600 บาท
ใช้ทั้งหมด 4 พับ ปาเข้าไป 2,400 เอิ๊ก
แต่สุดท้ายก็ซื้อนะ
เพื่อความสบายใจ
แต่ม่านมีสีเดียวเท่านั้น....
ก็คือสีชมพูช๊อกกิ้งงพิงค์บาดตาอย่างที่เห็นนี่แหล่ะ
โอ....แสบตาเหลือเกิน
แถมใครๆมาเห็นก็แซว สีสดมากกกก
เราก็เลยไปจ้างช่างตัดเสื้อให้เค้ามาตัดม่านให้เราหน่อย
ทีนี้เราเลือกสีเขียวตองอ่อน จะได้สบายตา
.........................
สองอาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก
เราก็ได้ม่านสีเขียวเย็นตามาประดับห้องแล้ววววว
อาฮ้า ได้ผ้าม่านสีเขียวสบายตามาอย่างนี้แล้ว
รู้สึกน่าแต่งห้องต่อเหลือเกิน
ว่าแล้วอะไรต่อมิอะไรก็ตามมาเป็นขบวน....
บรรดาต้นไม้มากมี
เจ้าตุ๊กตาตัวน้อย
บรรยากาศโต๊ะทำงานด้านหน้า
บรรยากาศโต๊ะทำงานจากด้านหลัง
นี่แหล่ะ...ห้องทำงานของเรา
หน้าตาอาจจะไม่เฟอร์เฟ็ตเหมือนห้องทำงานทั่วไป
เพราะห้องทำงานเราจะดูดีเมื่อมองไม่เกินระดับม่านบังเท่านั้น
แต่เราก็มีความสุขกับการทำงานในห้องน้อยๆนี้มาก
เพราะมีสมาธิ และได้อยู่ในบรรยากาศเขียวๆสบายตาที่เราชอบ
.............................................
ในเมื่อคนเราเลือกสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้
ก็ควรต้องทำใจยอมรับมัน
และปรับตัวเข้ากับสภาพนั้นๆ
คงจะทำให้มีความสุขมากกว่านะ 
บายจร้า
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
ทั้งที่ของดูรกๆ แต่ก็ดูอบอุ่นไงไม่รู้^^