เมื่อไปถึงสามคนนี้เค้าก็กุลีกุจอค่ะ เอาวัคซีนแพ็คน้ำแข็งกันใหญ่ คุณแม่เตรียมกระติกมาจากบ้านเพื่อเอามาใส่วัคซีน คุณน้องสาวลงไปใต้คอนโดเพื่อไปซื้อน้ำแข็ง คุณพ่อเป็นคนหิ้วกระติกกลับบ้าน 
ทุกคนมีส่วนร่วมหมดเลย
ช่างเป็นครอบครัวที่รักเราขนาดนี้
แต่พวกเค้าจะรู้ความจริงบ้างไหมเนี่ยยยย
ว่า....ว่า
กรูไม่อยากฉีด กรูกลัววววว
ฉีดตั้งสามเข็ม แต่ละเข็มเจ็บแทบขาดใจ
แถมฉีดห่างกันไม่นานเลย แป๊บๆเจ็บตัวอีก ฮือๆ
เนี่ยก็เอามาเป็นอาทิตย์แล้ว ยังไม่ได้เริ่มฉีดเลยอ่า
แบบว่างานมันยุ๊งยุ่ง (อ้างขนาดไหนคิดดู)
แต่อย่างไรคงทิ้งไม่ได้ สามเข็มน่ะห้าพันกว่าบาทแน่ะ
จริงๆก็ไม่น่าบ่น ตังค์ก็ไม่ได้เสียเองสักบาท
แถมมีแต่คนกุลีกุจอเอามาให้ ไม่ต้องออกแรงสักแอ่ะ
เราก็ควรต้องฉีดจริงๆแหล่ะ เพียงแต่รอเวลาแป๊บนึง สักพักนึงนะ....
แล้วถึงจะเอาไปให้พยาบาลที่โรงพยาบาลฉีด
จะได้มีภูมิต้านทานมะเร็งปากมดลูก
เพื่อให้สมกับเจตนาที่ พ่อ แม่ น้องสาว ช่วยกันขนมาให้เราฉีด
ทุกคนรักเราจัง.....
ว่าแต่....ช่วงนี้ขอทำใจก่อนเน้อ T_T
ฟ้าใสๆบนทางด่วน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
