| No. 1283 ผลพลอยได้จากจ๊อกกิ้งแล้วดี ไหม ? |
 |
| ครั้งเรียนอยู่ชั้นมัธยม ที่เชียงใหม่ก็เล่นบอลตามประสา ใช้ถอดเสื้อกองสองกองซ้ายขวา ให้ทุกคนแบ่งเป็น 2 ฝ่าย |
| ฝ่ายหนึ่งใส่เสื้อ อีกฝ่ายเย็นสบายถอดเสื้อพวกเรายังเด็ก มิกล้าไปเล่นสนามใหญ่มีโกลหรือประตูเป็นเสามีตาขายปิดกั้นด้านหลัง |
| นานเข้าก็อยู่ปีสุดท้ายของมัธยมต้น ได้เป็นนักฟุตบอลประจำห้อง หุ หุ เดินยืดได้นิดหน่อย |
| วันดีคืนดี อาจารย์ของเราก็บอกว่า นักศึกษาวิทยาลัยแม่โจ้จะมาขอแข่งฟุตบอลที่สนามเราคือเขาจะมาเยือน ห้องเราได้รับเกียรติ |
| เป็นต้วแทนของวิทยาลัยเรา ว่าเข้านั่น |
| ผมมาดูแล้วคงจริงพวกเรา บางคนตัวโตสูง มีพุงก็มีแต่ส่วนใหญ่รูปร่างเพียวมีปลีน่องโตว่องไว แข่งระหว่างห้องเราจะชนะไม่ 1ก็ |
| 2 ประตู |
| ใจนึกถึงนักศึกษารุ่นพี่ แม่โจ้ เขาฝึกขุดดินปลุกผัก ฟันดิน ไถนารูปร่างบึกบึนหนา ขาโต.. ผมกับเพื่อนกระซิบถามกันเฮ้ยจะไหว |
| เร้อเรา ไอ้โตยกมือ.. อาจารย์ครับพวกเราใส่รองเท้าผ้าใบพื้นเขียว ถ้าจะแข่งก็ขอให้ แม่โจ้ใส่แบบเดียวกับเรา |
| ถ้าเขาใส่รองเท้าหนัง "สตัด" เราไม่เอากลัวปุ่มสตัด |
| ได้เลยอาจารย์คิดไว้แล้ว |
| พอถึงวันแข่งดี้ด้ากันใหญ่ มีกองเชียร์จากสาวรุ่นพี่ชั้นมอ 5 - ม.8 มายืนเชียร์ด้วย.. ระหว่างแข่งเตะบอลพี่นักศึกษาแม่โจ้ |
| เลี้ยงบอลเราก็แทรกตัวแย่งบอลไปได้ง่าย เพราะเราผอมมีทักษะกว่า หุ หุ ผลัดกันได้คะแนน |
| พอแข่งครึ่งหลัง โคฃแม่โจ้เปลี่ยนแผนเป็นเพิ่มกองหน้า ประจันตั้งรับพวกเราพวกเราเลี้ยงเลื้อย แม่โจ้ก็ง้างตีนเตรียมซัดปะทะ |
| เราเห็นแบบนั้น เบรคตัวโก่ง 555 รีบหลบกลัวการเตะรวบ แต่กรรมการไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาเตรียมท่าเท่านั้นเอง |
ไม่ได้เตะรวบ ผลคือเราแพ้ประตู
|
| หลังจากนั้นพวกเราก็เรียนต่อมัธยมตอนปลายบางคนก็เรียนต่อในกรุงเทพ ผมก็เข้ากรุงเทพไม่ได้เล่นกีฬาเลย มีงานเลี้ยงก็ไป |
| ดื่มน้ำพรรค์นั้นทุกงาน ดีที่คนเขาไม่เห็นว่า นัยตาแฉะตอนเช้า หุ หุ ใส่แว่นตาบัง |
| จนกระทั่งวันหนึ่งน้อง ๆ อีกแผนกมาชวนไป เตะบอลเล่นที่สวนลุมพินีมาปรึกษา คล้ายขอให้หาสปอนเซอร์น้ำดื่มเสื้อผ้า |
| เขาคงดูแล้วผมก็มีทางไถ ผู้ใหญ่ให้เป็นสปอนเซอร์ เราทำงานตรงอาคารธนาคารใหญ่สี่แยกเพลินจิต |
| จริงแล้วเราแอบไปเตะบอลโกลหนูเล็ก ๆ ทีรปภ.ไปไม่ถึงนะครับเขาห้ามเตะบอล... เล่นไปเล่นมารอคนมาเล่นมันก็เริ่มเบี้ยวผมเลย |
| ไปจ๊อกกิ้งแทนคือ เพื่อนสะกิดว่าเฮ้ยสาวมาแล้วหุ่นดี้ดี |
| สาวเห็นหนุ่มที่คุ้นหน้าคุ้นตาก็เลยวิ่งไปเป็นเพื่อนเราก็ดีใจใหญ่ ไม่ถึง 1 กม.. สาว 2 คนอึดอัด พี่หนูไปก่อนนะว่าแล้วก็สับเท้า |
เร็วขึ้นหนีไปก่อนหายจ๊อย อะไม่เป็นไรเราก็วิ่งต่อ
 |
| ตั้งแต่นั้นมาเลยเขากลุ่มจ๊อกกิ้งพี่ประสิทธิ์ธนาคารกรุงไทย คุณสุขุม คุณสุนันทา คุณแป๊ว รพ.จุฬา พี่กมล ตร.ตมวิ่งกันประจำ |
| ปลีน่องโต ลำตัวสวยไม่พุงปลิ้นท่าวิ่งสวย ใครชวนวิ่งแบบอัดหรือ ลงคอร์ตเช่น วิ่งเร็วสลับช้าระยะทาง |
ผิวสีแทน บางคนเริ่มดำ 555 รู้สึกว่าแข็งแรงขึ้นมากเลย เบา ๆ กับน้ำพรรค์นั้น
|
| วิ่งในสวนลุมตอนเย็นเกือบปีมั้ง มีคนแต่งตัวธรรมดามาโบกมือขอคุยด้วย เลยหยุดคุยกับเพื่อน 3 คน เฃาบอกว่ามาดูพี่ ๆ วิ่ง |
| หลายวันแล้ว เลยมาชวนไปถ่ายภาพยนต์โฆษณาน้ำดื่ม โปรดักซ์ชันอยู่แถวซอยต้นสนไม่ไกลจากเซ้นทรัลชิดลม |
เขานัดให้ไปคัดตัวที่นั่นพร้อมเสื้อผ้ากางเกงวิ่ง เอาไปหลาย ๆ ตัวหน่อยนะ
|
| แมวมองพาไปรู้จัก ทีมงานและรับพวกเรา 4 คน กับคนอื่นจากสวนอื่นอีก 3 คน.. ว่าจะขอเดินทางวันพฤหัสบดีช่วยลางานด้วย |
| เพราะจะไปถ่ายทำที่เขาใหญ่ วันธรรมดาคือเขากลัวคนมุงดูเยอะ รถบัสจะรอรับตอน 7 โมงเช้าหน้าโพรดักซั่นเฮ้า |
| ระหว่างนั้น มีหนุ่มคนหนึ่งร่างบึก คล้ำเป็นนักวิ่งมาแอบถาม ขอให้ผมแนะนำแมวมอง ขอไปถ่ายด้วยคนได้เปล่า |
| แมวมองดูแล้วหงึกหน้า โอเคให้เอาเสื้อผ้าวิ่งไปด้วย |
| วันนัดเราก็ไปมีรถบัส 3 คันรถสีแดงเครื่องปั่นไฟ รถทีมงานกับ แม่ครัวรวม 5 คัน.. มุ่งเขาใหญ่พาไปพัก เรือนแถวสำหรับนักวิ่ง |
| ตลอดทางมีน้ำดื่มเย็น ๆ ให้ดื่มดูดี |
| แต่พอตกเย็น ทีมงานเขาดื่มเบียร์ยี่ห้อเดียวกับที่เราจะไปถ่ายน้ำดื่ม เลยเรียบเคียง เขาเลยกวักมือเข้าร่วมวง 555 ได้เฮฮา |
| เกือบ 3 ทุ่มพี่ ๆ ทีมงานบอกว่าพวกเราควรจะพัก ตี 5 ต้องไปวิ่งให้ ถ่ายหนังจะเหนื่อยได้เลยพี่ ขอหมดขวดนี้ก่อน |
| |
| ตี 5 แต่งตัวเสื้อผ้าที่ทีมงานกำหนดไว้พาขึ้นรถพิคอัพไปปล่อยตัวทีข้างล่างให้เริ่มวอร์ม ถ้าเห็นสัญญานธงเขียววิ่งเกาะกลุ่ม |
ขึ้นเนินเลยนะ ดีใจได้ถ่ายหนังกับเขา 555 พอเที่ยวที่ 5 ระยะทางวิ่งขึ้นเนิน 300 เมตรหืดขึ้นคอเหนื่อย ship
|
| เขาก็พาไปวิ่งอีกเนินคราวนี้วิ่งลงเนินสั้น ๆ สบาย ๆ เขาให้เห็นแผ่นหลังแล้วก็ย้ายไปอีก หลายเนินกว่าจะได้พักแดดกล้า แสงสี |
ไม่สวย
 |
| รุ่งขึ้นสดชื่นจะวิ่งผ่านทุ่งหญ้าซาวน่าเขาใหญ่ ผู้กำกับฝรั่งตะโกนห้ามวิ่งเข้าไป ทีมงานขอกว่ายอดหญ้ามีหยาดน้ำค้างถ่ายแล้ว |
| จะสวยเลยวิ่งวอร์มกันข้างนอก.. ทีมถ่ายเขาใช้กล้องติดตัว มือกล้องห้อยลงเรี่ยกับยอดหญ้าวิ่งตามพวกเราทั้ง 7 คน |
| แล้วก็หยุดพัก พวกทีมงานดูที่กล้องเห็นยอดหญ้าพริ้วไสว ปลีน่อง |
| ก็โอเคแต่ให้เปลี่ยนที่วิ่งขึ้นเนิน ที่เขาใหญ่ตอนเช้ามันหนาวท่าวิ่งสวยอยู่แล้ว หุ หุ แต่เหงื่อไม่ออกเขาเลยนำน้ำมันเบบี้ออย |
| มาทาผิวพวกเราใช้สเปรย์น้ำฉีด วิ่งขึ้นมาใหม่วิ่งตามรถจี๊ปมีแท่นห้อยท้ายวางกล้องใหญ่ |
555 ทีนี้ทุกคนได้เหงื่อปลอมกันทุกคนดูสมจริง
|
| แต่ยังครับได้เวลากินข้าว ก็เข้าแถวเรียงหนึ่งไปรับอาหารที่รถอาหาร ผู้กำกับฝรั่งทีมงานก็เข้าแถวเช่นเดียวกัน หลังกินเข้าผู้กำกับ |
| พูดไทยได้ขอให้ทุกคนช่วยเคลียสถานที่เก็บเศษกระดาษ ขวดเบียร์ ขวดน้ำกิ่งไม้ไปใส่ถังขยะ ดูดีเยอะเลย |
| วันที่ สองตอนเช้าต้องวิ่งผ่านสะพานคอนกรีต เพื่อน 2 คนเริ่มวิ่งกระเผกขาเจ็บส่วนผมหมดแรง |
| ผู้กำกับเลยจัดลำดับคนวิ่งใหม่ นักวิ่งจริงจะผอมผิวโอเค เทคนี้ให้น้องนักศึกษาล่ำบึกที่ผมแนะนำวิ่งนำหน้าพวกเราทุกคน |
| คือให้เป็นตัวเด่นที่สุดว่างั้น |
| เวลาหยุดพักก็นั่งคุยกัน ช่างภาพตั้งกล้องถ่ายลงบนโต๊ะ ให้ช่วยกันเปิดขวดน้ำดื่มทีละขวด ก็คนละหลายขวดกว่าจะได้ภาพสวย |
| สมใจนึกมีน้ำกระฉอกออก บางคนนิ้วสั้นเขาก็ถ่ายรวม ๆ กันไปแต่เมื่อดูภายหลังเขาเลือกคนนิ้วยาวสวยแทน หุ หุ |
| เลยได้งานถ่ายโฆษณาน้ำดื่มเจ้าแรกของไทย ค่าตอบแทนไม่มากครับแต่ได้รู้วิธีการถ่ายทำมาเล่าให้ฟังว่า |
| โฆษณาพิถึพิถันน่าดูกว่าจะโฆษณาทางทีวี |
| ระยะนั้นไปต่างจังหวัด น้อง ๆ ญาติจะมาสอบถามการถ่ายทำเลยเดินยึดไปหลายเดือน เราก็ทำงานไปวันดีคืนดี |
| บริษัทก็ขอให้แสดงภาพนิ่ง บอกว่าสมาคมบริษัทประกันภัยจะใช้แผ่นภาพโปสเตอร์ในกิจการ 12 บริษัท |
| ได้เลยครับ |
| แต่ด้วยวัยเริ่มเหี่ยวมั้งเขาให้แสดงเป็น พ่อ มีลูก ภรรยาอยู่ด้วย |
| เริ่มหนุ่มใหญ่... |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 94 คน [
