No. 1274 ค้างในป่าแม่วิน เชียงใหม่ตอน 7 |
 |
เดินในป่ากลางวันหลายวัน ดูเพลินแต่เวลาพักกลางวันหาน้ำกิน เจอแอ่งน้ำซับเล็ก ๆ กว้างไม่เกิน 1 เมตร |
มีฝ้าลอย.. ใช้ผ้าเช็ดหน้าวางทาบบนน้ำใช้ปากดูดกินบนผ้า ดีหน่อยที่น้ำไม่เหม็น |
นอนเอนพิงหลังพักหน่อย... แมงหวี่พอไหวแต่เจอริ้นบินตอมกัดแย่เลย ยาทาให้หายคันก็ไม่มีใช้วิธี กอบดิน |
ดำทา ๆ พอทุเลา |
|
เดินต่อดีกว่าครู พอถึงข้างบนค่อยหาทางลงเขา ว่าแต่ว่าพี่ไวน์ |
จะไหวเปล่า อายุ เอ้อ..มากกว่า... |
|
เออ มากกว่าเอ็งสองคนแน่... ยังไงก็ไหว ไปปีนดอยต่อ |
ยิ่งปีนสูงเท่าใด อากาศร้อน แห้งแล้ง ใบไม้ร่วง ดอยมีแต่หิน |
|
ความหิว ทำเอาหมดแรงไปตาม ๆ กัน ยังคงเดินลัดเลาะไปทางเดินเก่า ใบพลวงแห้งร่วงหล่นเสียงดังกร๊อบ |
แกรบจากเท้าเราเหยียบถูก กว่า ชม.ที่เดินบนหิน นาน ๆ จะเจอดินแดงแทรก |
คุณไวน์ครูว่า พักกันตรงนี้ก่อนนะ จะได้มีแรงเดินต่อ |
ดีเหมือนกัน ขาชักสั่น ว่าไงนพ โต เข็ดยัง |
แหะ ๆ ไม่เข็ดครับพี่ไวน์ แต่ถ้าจะให้เดินป่าอีก ขอคิดดูก่อน |
ครูเราหุงข้าวกิน ได้เปล่า |
ได้นะได้ ใครมีน้ำเหลือในกระติกบ้าง |
ต่างคนต่างเขย่ากระติก แล้วส่ายหน้า ไม่พอที่จะหุงข้าวแน่ |
|
เอางี้ หิวกันมาก อมข้าวสาร ให้มันนิ่มแล้วค่อยเคี้ยว จิบน้ำอย่ามากนะให้มันอึดในท้องหนัก ๆ ไว้ก่อนจะมีแรง |
ครูฉัตร ควักข้าวสารเข้าปากคนแรก แล้วทุกคนทำตาม |
จิบน้ำไปติด ยังไม่เคี้ยว แล้วพวกเราก็เดินขึ้นดอยต่อ |
พอข้าวสารเริ่มเปียก ก็ค่อย ๆ เคี้ยวดับกรุบ ๆ รสมัน ๆ ใช้ได้ |
|
พี่ไวน์ เดินขึ้นมาตรงนี้ เห็นทางลงดอยแล้ว |
โห..ครูเจอร่องดอย ทางดิ่ง แต่ต้นไม้เยอะดี |
เออ...ชักเข้าท่า มีต้นไม้เขียวเรามีโอกาส เจอน้ำห้วย |
|
พวกเราเคี้ยวข้าวสาร จิบน้ำกลืนไปอย่างช้า ๆ ไม่นานรู้สึกมีกำลังเพิ่ม ต่างเดินลัดเลาะลงไปในป่าสีเขียว |
ผ่านดงกล้วยป่า เหงื่อชุ่มโชกไปทุกคน เสียงหม้อข้าวสนามตีกับด้ามมีดดังเป็นระยะ |
|
พอโผล่สันดอย มองลงไป เป็นแอ่งดอย กว้าง ค่อนข้างเรียบต้นไม้เล็กประปราย แล้วได้เสียงน้ำในลำห้วยดัง |
คุณไวน์ ผมว่าน่าจะมี ปลูกอะไรอยู่ที่นี่ นั่นไง |
ใช่ครู มีต้นข้าวโพดแห้ง เลยไปนั่นน่าจะเป็นต้นพริก |
เอางี้ ไปกินน้ำกันก่อน เติมให้เต็มกระติก ผมว่านะจะมีคนอยู่แถวนี้ แต่ตัวไม่อยู่ก้ได้ |
นั่นพี่ไวน์ มีตูบ อยู่บนเนิน ผ้าขาวม้าพาดไว้ด้วย มีคนแน่ |
เราเดินไป บนเนิน แสงแดดกำลังแผดกล้า |
มีไผอยู่พ่อง วู้ ๆ (มีใครอยู่บ้าง) ครูฉัตรตะโกนถาม |
ในตูบที่มุงด้วยใบตองตึง มีแคร่นอน เตาไฟข้าวโพดเหลืองแห้ง เสื้อกางเกงแขวนอย่างละตัว |
คุณไวน์ มีข้าวสาร เนื้อย่างรมควัน แห้ง...แข็ง |
ผมว่า เราพักกันที่นี่ หุงข้าวกินกับเนื้อย่าง น้ำพริกแดงเรายังมีรอเจ้าของเขามา ถ้าไม่มาค่อยวางเงินค่าอาหาร |
ให้เขาดีกว่า |
ดีเหมือนกัน เอ้าหุงข้าวกินกันก่อน |
|
ว่าไง นพ ได้กินข้าวร้อน ๆ กับเนื้อแห้งมีแรงยัง |
อร่อยดี คลุกน้ำพริกแดงกับข้าว ยัดเข้าปากตามด้วยเนื้อแห้งร้อนเหนียวเคี้ยวหวานมันพออิ่มแล้วมีแรงจมเลยครู |
ใครรู้เปล่าว่า เนื้ออะไร |
ไม่รู้เห็นเป็นริ้ว ยาว ไม่เชิงเหนียว ผมว่าเนื้อวัวมั้ง นี่เจ้าของบ้านมาเห็นเขาจะว่าไงไม่รู้เนาะ 555 กินเขาเยอะ |
คุณไวน์คิดว่า เราจะพักที่นี่ วันรุ่งขึ้นค่อยหาทางกลับ หรือว่าเดินต่อ |
ไม่ไหว นะครู พักที่นี่ ให้มีแรงก่อน |
ผม คิดเหมือน โต เราพักกันก่อน ให้มีแรง พรุ่งนี้ค่อยหาทางกลับ |
งั้น นอนพัก กลางวันตรงนี้แหละ เย็น ๆ ค่อยหาของกินแล้วค้างแรมที่นี่ |
|
ครู ผมว่าเห็นคนแว๊ป ๆ อยู่หลังต้นไม้.. |
ไหน ไม่เห็น อ้อ เห็นแล้วสงสัย เจ้าของบ้านคงกลัวพวกเรา |
ว่าแล้วครูฉัตร เดินออกไปหน้าบ้าน |
|
โว้... หมู่ผม หลงตางมา(พวกผมหลงทางมา) ขอนั่งพักหน่อยครับ |
คนที่หลบหลังพุ่มไม้ ค่อย ๆ ลุก โบกมือให้แล้วเดินขึ้นมาหา |
|
เชิญตามสบายเน่อ กิ๋นข้าวหรือยัง |
กิ๋นแล้วครับ เราหนีไฟป่ามาตั้งแต่เมื่อวาน อาหารหายหมดเลยเอาของปี่(พี่) กิน |
เอ...พี่คนนี้เคยเห็นที่ไหนเนาะ |
ผมอยู่สันป่าสัก หางดง พาคุณไวน์กับ น้อง ๆ มาแล้วหลงป่า |
555 พี่เคยเป็นครูอยู่ ตองกาย ไม่ใช่เหรอ |
ใช่ ๆ เคยเป็นครูที่นั่น แล้วย้ายไปเป็นครูโรงเรียนสันป่าสักคุณอยู่บ้านตองกายกา |
ผมคำเป็ง เป็นคนแถวนั้น เป็นญาติกับอี่น้อย......(ชื่อดารา) |
|
อ๋อ จำได้แล้วเป็นน้าของ ดาราหญิง ทรงโต 555 ชอบแข่งรถด้วย |
เอ..คำเป็งเวลาประชุมผู้ปกครองนักเรียน พูดเก่ง จนผู้ใหญ่บ้านมองค้อนแล้วไปไงมาไงถึงมาทำไร่ที่นี่ |
เรื่องมันยาวครับครู คืนนี้พักค้าง ที่นี่ จะทำกับข้าวให้กิน ผมได้ไก่ป่ามาตัวนี่ไงเอาไว้มือเย็นดีกว่านะ |
ดีเลย ครูพาเพื่อนมา นี่คุณไวน์ กับคุณนพ สองคนทำงานที่ |
กรุงเทพ นี่โต ทำงานไฟฟ้าแม่เมาะ |
|
///////////////////// |
|
เทคนิคเคี้ยวข้าวสาร
ยังไม่เคยลองเลยครับพี่
แต่น่าจะดีครับ
ไม่เสียเวลาหุงข้าวด้วย
ได้พลังงานด้วย
โชคดีมากครับที่ในที่สุดก็เดินจนเจอบ้านคน