เริ่มออกจากป่า Face ตอน 7 |
แต่ชีวิตก็ยังวนเวียน ป่า+ในเมือง พิษณุโลก |
ถูก หลอก...และแล้วก็บังเอิญคนหลอกมาเจอกัน |
ที่บริษัท แหมตีเนียนผมจำได้แล้วทำไงต่อดี....? |
|
ย้อนหลังไปนิด ไวน์เดินทางไปทำงานที่พิษณุโลก |
ไม่เคยไปจังหวัดนี้เลย มืดแปดด้านจริง ๆ |
|
ลงจากรถไฟ ดึกมาก ก็เรียกสามล้อให้ไปส่งบริษัท |
น้องรู้จักบริษัท.... นี้เปล่า ไปส่งให้หน่อย |
รู้จักครับ |
อีกไกลเปล่า หนุ่ม ทำไมมันมืดแบบนี้ |
ไม่ต้องกลัวครับ บริษัทนั้นผมรู้จักดี ไกลหน่อย |
ว่าแล้วก็พานั่งสามล้อ ลดเลี้ยวหลายถนน แล้วก็พาไปส่งหน้าบริษัท |
แถวโรงเรียนซิ่นหมินเดิม |
ไวน์จ่ายค่าสามล้อเยอะ คงตามระยะทาง |
ไวน์กดกริ่ง พนักงานที่พัก เปิดประตูรับ พาขึ้นห้อง แหะ ๆ |
ไม่ใช่แบบที่คิดนะครับ... หมายถึงขึ้นชั้นบนบริษัท เป็นที่พัก |
ของพนักงาน |
คุยทักทายกัน พอรู้ว่าไวน์จ่าย ค่าสามล้อไปเยอะ หัวเราะกัน |
เกรียวเลย |
จริงแล้วสถานีกับบริษัท อยู่ใกล้กัน ถูกหลอกให้นั่ง |
สามล้อ วกไป เวียนมา หลายถนน อืม....เก็บไว้ก่อน |
เถอะเจ้าสามล้อหนุ่มกระล่อนทอง |
และแล้ววันหนึ่งก็มาถึง ไวน์ประกาศติดรับ พนักงานทั่วไป 2 คน |
มีคนมาสมัครเยอะทั้งหญิง และชาย เขียนใบสมัคร |
ก็เรียกมาคุย กันทีละคน จนกระทั่งวันสุดท้าย ก็ได้สัมภาษณ์ |
หนุ่มตัดผมลองทรง แต่งตัวสอาดหนวดเคราโกนเรียบร้อย |
|
พอเดินเข้ามาเห็นหน้าไวน์ หมอสะดุ้งสุดตัว หน้าซีด |
เอ..สมัครงาน ทำไมต้องสะดุ้ง ก็สอบถามความรู้ทั่ว ๆ ไป |
ประวัติส่วนตัว คนนี้เป็นลูกคนจีน แม่ไทย เตี่ยตาย เรียนจบเพียงชั้น |
มัธยม ลายมือสวย พิมพ์ดีดเป็นด้วย |
คุณเคยทำงานอะไรมาบ้าง |
ก็ ๆ รับแบกของลงจากรถไฟ ครับ |
แล้วเคยทำอะไรอีก ผมว่า คุ้น ๆ หน้าคุณนะ |
ก็ ๆ เคย..หลายอย่าง |
อ้าว ติดอ่าง งั้นไม่รับเข้าทำงานนะ |
แหะ ๆ ถึบสามล้อครับ ผมขอโทษครับพี่ ที่พาพี่วนหลายถนน |
ว่าแล้วคุณนี่เอง ทำไมทำแบบนั้นละ ไม่ดีนะ |
คือ ๆ ๆ ระยะนั้นผมเช่าสามล้อเขาถีบ คืนนั้นไม่ได้แขกเลย พอเจอ |
ท่าน ๆ เห็นว่า.. |
เห็นยังไง... |
ท่าน ๆ ง่วง ๆ นอน คงไม่เคยมาพิดโลก ผมเลยพาวกไปวนมา |
อยากได้เงินไปจ่ายค่าเช่าครับ |
หลังจากส่งรายชื่อ พนักงานที่สอบผ่านไปที่ สนญ. ๆ คำสั่ง |
ตกมาก็ ติดประกาศไว้หน้าบริษัท |
มีคนได้รับเข้าทำงาน หญิง และ ชายอย่างละคน แน่นอน |
คนชื่อสมบัติ หนุ่มสามล้อที่หลอกไวน์ได้ และมารายงานตัว |
|
ทีนี้ละไวน์ได้ จัดการกับหมอนี่ซะที 555 |
วันมาทำงานวันแรก สมบัติเข้ามาไหว้ แล้วควักเงินจากกระเป๋า |
ยื่นให้ |
เงินอะไร |
ก็ เงินที่ผมเรียกค่ารถเกินครับ |
เฮ้ย ไม่ต้อง แล้วก็แล้วกันไป เก็บไว้ซะ เอ้าเอาเน็คไทค์ไปผูก |
คอ จะได้แต่งเรียบร้อย |
ผม ๆ ผูกไม่เป็น.. |
เพื่อนรุ่นพี่ที่อยู่ด้วยกัน เลยพาไปแต่งตัวผูกเน็คไทค์ หลังห้องทำงาน |
ออกมาดูดีเหมือนกัน...... คนนี้ไวน์ค่อนข้างเคี่ยวงานมากหน่อย |
เป็นคนหัวไว ขยัน สอนอะไรก็เป็น มีโอกาศก้าวหน้า |
เป็นคนที่กตัญญู หาเงินเลี้ยงดูแม่ |
บริษัทที่ไวน์ทำงานนี้ บอสใหญ่ที่สุดจบจาก เมกา |
เวลาจะรับใครเข้าทำงาน ไม่เคยดู ใบผ่านงาน ปริญญา หรือ |
ประกาศนียบัตรใด ๆ |
|
โยนงานให้ทำ ถ้าทำงานได้ก็จะรับ ให้เงินเดือน |
ตามความสำคัญของ "งาน" ถ้ามีความคิดริเริ่ม ยิ่งสบาย |
บอสจะมอบหมายงานที่เหมาะสมให้เลย |
|
สาขาพิษณุโลกที่ไวน์ทำงาน ส่วนใหญ่จะเป็นชาย มี สาวอยู่คน |
โก๊ะ ๆ หน่อย ชื่อแอ๊ว สาวจากเมือง สุโขทัย |
ให้ ทำงานด้าน บันทึกการ์ดลูกค้าแต่ละรายตามสลิปใบเสร็จ |
ผ่านการตรวจรับเงินแล้ว |
นั่งอยู่ท้าย ๆ ห้องหน่อย มีตู้อินเด็กซ์ |
ตู้ใส่การ์ดลูกค้าสูงท่วมหัว หลายใบ เรียกว่าเป็นงานสำคัญที่จะ |
รู้ว่าลูกค้ารายใด ชำระเป็นเงินเท่าใด |
|
หนุ่ม ๆ ในบริษัทก็ เข้าไปแซว ตามประสา ก็สวยที่สุดในบริษัท |
นี่นา ขนมของกินได้รับจากหนุ่ม เยอะแทบจะไม่ |
ต้องซื้อก็ว่าได้ |
มีอยู่วัน ไวน์ได้รับหนังสือจากบริษัท ว่าจะส่ง พนักงานหญิง |
มาทำงานอีกคน ดูรูปแล้วสวยดี เลยบอกพนักงานให้รู้ว่าจะมีสาว |
มาทำงานด้วย ให้เตรียมโต๊ะ เช็ดถูด้วย |
โห..ไม่น่าเชื่อหนุ่ม ๆ ช่วยกันจัดโต๊ะ เช็ดถูอย่างดี ทุกซอกทุกมุม |
ตื่นเต้นกันเป็นแถว เรียกว่า รอวันรอคืนกันทีเดียว |
|
วันแรก พนักงานสาวคนใหม่ก็มา รายงานตัว เป็นหญิงสาวรูปร่าง |
เล็ก นุ่งกระโปรง ลายสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ เรียบร้อย |
|
วันนั้น หนุ่ม ๆ กระชุ่มกระชวยกันเป็นแถว |
สาวชื่อ บุบผา เป็นคนร่างเล็ก แต่งตัวดูดี ใส่กระโปรงสั้นเพียงเข่า |
แอ๊ว กับ บุปผา พนักงานคนใหม่คุยกันถูกคอ |
|
หนุ่ม ๆ ซื้อขนมมาให้ คนใหม่เยอะ แทบทุกวัน 555 ส่วนแอ๊ว ได้ |
แต่ค้อนหนุ่ม ๆ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร |
สองสาว เขาแบ่งขนม กินกันเปรมประชากรไปเลย |
วันหนึ่ง ไม่น่าเชื่อจะเกิดขึ้นกับ สาว... |
|
ไว้ต่อตอนต่อนะครับ ขอนั่งนึกถึง พืชสวนครัว เขียวชะอุ่มที่ |
กระท่อมปลายนา กับกาแฟไอร้อน ลอย อ้อยอิ่ง |
|