No. 1270 ค้างในป่าแม่วินเชียงใหม่ (ตอน 6 ) |
|
เรากินข้าวในป่ากันอร่อย แต่ดูมือ ของนพ กับ เจ้าโต มีเม็ดข้าวเศษผักกูด เลอะเทอะชวนแหวะไงไม่รู้ซิ |
|
มือของครูฉัตร กลับเกลี้ยงสอาด |
ครูกินไง มือไม่เลอะ |
คุณสองคนคงจะไม่เคยกินข้าวเจ้าด้วยมือซินะ |
แหะ ๆ ใช่ครูเคย กินข้าวเหนียว ไม่เลอะมือ ครูทำได้ไง  |
เอานิ้วชี้ นิ้วนางเขี่ยข้าวที่ร้อนเข้าหาตัว ใช้หัวแม่มือดันสวนเป็นก้อนพอคำแล้วใช้นิ้วนางดันเข้าปาก |
ครูไปอยู่กับ แม่คุณไวน์ตอน เข้าเรียนในตัวเชียงใหม่ แม่เขาสอนให้ |
555 ครูเป็นเด็กบ้านนอกมาก่อนเหรอ |
เออ..ใช่ เป็นคนเชียงดาวเว้ย |
เรานั่งคุยล้อมรอบกองไฟ แสงไฟวับแวม อากาศเย็นสบาย นพรับเฝ้ายามดูแลกองไฟผลัดแรกคนละ 2 ขม |
ต่างคนต่างนอนกันเงียบ ๆ น้ำในลำห้วยไหลกระทบก้อนหิน กิ่งไม้ริมน้ำเกิดเสียงเบา ๆ เสียงแตกของไม้ยามไฟลามเลีย |
เลียดังเป็นระยะ ลองคลิ๊กข้างล่าง เสียงน้ำจะเป็นแบบที่ผมนอนฟังใจผมนึกถึงคำพูดของครูฉัตร เราไม่หลงทางแต่ยังหาทางกลับ |
ไม่ได้ ปลากระป๋องหมด เนื้อย่างหล่นหาย เหลือข้าวอยู่บ้าง ปลาเนื้ออ่อนแห้งรมควันอีกแผง อากาศเย็นลงอีก จนต้องรูดซิบถุงนอน |
ชิดกันน้ำไหลเบา ลง ๆ และทุกสิ่งก็เงียบสงบ ไปกับความมืด..... |
นอนฟังเสียงไก่ป่าร้อง รับเช้ามืดที่เย็นสบาย น้ำในลำห้วยยังคงไหลไม่ขาดสาย |
นึกถึงเมื่อวาน เราใช้เวลาวิ่งขึ้นดอย ลงดอยหนีไฟป่าทำเอาหมดแรงไปตาม ๆ กัน แสงไฟจากกองไฟเริ่มมอด โตเสือกท่อนฟืนใหญ่ | |
เป็นไง โต ...นอนไม่หลับเหรอ |
หลับครับพี่ไวน์ อากาศเย็นไปหน่อย ดีที่ครูฉัตรเอาผ้าขาวม้ามาให้อีกผืน ผมตื่นก่อนพี่ไวน์ครึ่ง ชม.ได้มั้ง |
ปวดท้องฉีกเลยลุกไปฉี่ ตรงโน้นไม่กล้าไปไกล ชักเสียว.... |
โห้ย... ไม่มีไรแล้ว ใครอยากนอนก็นอน ปวดหนักก็ไปจัดการ |
ตัวหมูป่าหรือหมีกันแน่ที่มาครับครู |
หมูป่าแน่มันเปิดไปไกลไม่กล้ามาแล้วที่หมูมา คงจะเคยได้กินอาหารคนที่เคยมาพักแถวนี้ |
ทำไมครูรู้... |
โน่นเศษ กระป๋องปลากระป๋อง อยู่โคนต้นมะเดื่อ |
เรานั่งคุยกันรอบกองไฟ เอามืออังไฟให้อุ่นขึ้น ไม่นานแสงแรกของวันเริ่มสาดมาเห็นหน้าผาหินที่สูงตระหง่านด้านหน้า |
เราค่อย ลาดลงสู่ลำห้วย สีเขียวของใบไม้เริ่มเห็นชัดขึ้น |
ตอนเช้าเรากินข้าวกับอะไรดี |
มีให้เลือกเหรอครู |
มีซิ ปลาย่างรมควัน กะกุนเชียง 555 กินได้ทีละอย่างนะ |
ขอกุนเชียง ดีกว่านะพวกเรา ปลาย่างติดคอนะครู |
ได้ซิ เดี๋ยวจะยำกุนเชียง หุงข้าว 2 หม้อสนามเลยนะ นพ |
เอ้า โต ย่างกุนเชียงให้ครูหน่อย |
โตใช้มีดผ่าไม้ไผ่สด เป็นง่าม หนีบกุนเชียง 3 แท่งใช้ตอกมัดปลายไม้หนีบปิ้งบนถ่านลุกแดง กลิ่นหอมโชยทำเอาแต่ละคนอยากกิน |
ผมใช้มีดซอยฝาน มะหลอดสีแดงส้มเปรี้ยวเป็นชิ้นเล็กใส่กระทงใบตองกล้วยโปรยหอมซอยบาง ครูฉัตรฉีกเกลือป่นหยิบมือ |
ผมวางกุนเชียงที่ร้อน เยิ้มบนใบตองดึงใบพลวงสดหลายชั้นซอยแฉลบบางจนหมดหยิบใส่กระทงใช้มือเคล้า มะหลอดเปรี้ยว |
ละลายปนกับเครื่องปรุง เยิ้ม โรยพริกขี้หนูสดแล้วหยิบชิมเปรี้ยวเค็มพอดี  |
นพกับโต กำลังราไฟ ดึงดุ้นฟืนออกจากกอง น้ำข้าวที่ไหลล้นจากหม้อนิดหน่อยช้าวเริ่มระอุแห้งไว้ระยะหนคาง |
พวกเราต่างคน ไปล้างหน้าล้างตาที่ลำห้วย |
ดวงอาทิตย์ส่องแสงสว่าง ไปทั่วบริเวณ อากาศเริ่มอุ่นขึ้น นพยกไม้แขวนหม้อข้าวสนามจากไม้ง่าม วางหม้อข้าวกับพื้น |
ใช้ปลายมีดแงะฝาหม้อที่ร้อนออก ไอร้อนกับกลิ่นข้าวหอมฟุ้งหอม ..โตใช้ช้อนสนามยาวตักข้าวแจกใส่ใบตองตึง(พลวง) |
 ให้แต่ละคน ก็แบ่งข้าวเท่า ๆ กันหมดสองหม้อพอดี |
เป็นไง นพ กินข้าวกับยำกุนเชียงฝีมือคุณไวน์ |
อร่อย หอมกุนเชียงเปรี้ยวด้วยมะหลอด พริกขี้หนู หอมแดงรสชาติดีจริง ยังไม่เคยกินอร่อยแบบนี้ครับครู |
555 ครูให้ผมใส่มะหลอด ทีแรกคิดว่าคง ไม่ได้เรื่อง ปกติยำยำกุนเชียงจะใส่น้ำส้มสายชูอร่อยกว่ามะนาว |
มันไม่มีทางเลือกนี่นา ครูเพิ่งเคยกินเหมือนกัน ว่าแต่ว่า โตไปเอาพริกมาจากไหน |
อ๋อ...ผมเดินไป ลดน้ำหนัก อึ นะ ชายน้ำตรงโน้นนั่งยอง ๆ ไม่ถนัดเป็นตลิ่งเองเลยเอามือจับต้นไม้เล็กแต่สูงเพรียว กำลังเพลิน |
แหงนดูยอดไม้ เฮ้ย ต้นคล้ายพริก พอเสร็จธุระ |
เลยเขย่งเก็บเม็ดพริกมาได้ครับครู แต่ทำไมต้นมันโตแบบนี้ละ |
ครูว่านะ 555 คนที่มาค้างแรมคงกินพริกเผ็ดเช้ามาเข้าป่าอึเม็ดพริกไม่ย่อยเลยกองแถวนั้นฝนตกเลยงอกนะ |
แหวะ น่าเกลียดนะครู |
ไม่เป็นไรหรอก เหมือนนกมันกินเม็ดไทร ไปขี้แล้วงอกขึ้นมาที้บ้านสวน อ.แก่งหางแมวจันทบุรีมีอยู่ต้น ขึ้นที่โคกพุดทรา |
ไม่เห็นเป็นไรที่บ้านสวนพี่ที่ อ.แก่งหางแมว จันทบุรีมีต้น |
พริกใหญ่ขึ้นที่โคก ต้นพุดทรา ไม่มีใครไปเก็บ ต้นใหญ่สูงท่วม |
ทำไมเขาไม่กินพริกเหรอ |
กินซิ แต่ไม่ค่อยมีใครกล้าไป ที่โคกนั่นเป็นที่อยู่ของงูจงอางตัวผู้ตัวเมียอยู่ |
เออ..เก็บพริกมาแล้วล้างเปล่า กลิ่นอาหารเก่ามันลอยขึ้นนา |
ล้างแต่มือแล้ว ตอนไปล้างหน้านะ 555 |
เอาละกินข้าวเสร็จเก็บของเราจะเดินทางกลับต่อดีกว่า |
นพ เอาน้ำราดไฟให้หมดนะป้องกันไว้ดีกว่า |
คุณไวน์ผมขอ แผนที่ดาวเทียมดูหน่อย |
นี่ครับครู มันยับเยิน ดูออกหรือเปล่าไม่รู้ |
อืม...มีแผนที่ ไม่มีเข็มทิศ อ้าวคุณไวน์ไม่ได้ทำเครื่องหมายจุดที่เราเดินผ่านเหรอแล้วเราจะรู้ไงว่าอยู่ตรงไหน |
ไม่รู้นี่ครู ไม่เคยใช้ ครูไม่สอน 555 |
งั้นดูดวงอาทิตย์ ข้างหน้าพระอาทิตย์ขึ้น เราเดินลงดอยไปทางนั้นถ้าเราเอาแผนที่ทิศเหนือตรงกับทิศน่าจะเดินไปสู่ถนน 1269 |
อัตราส่วนไม่มี แต่ดูแล้วไกลมาก คงไม่เหมาะลงดอยไปทิศตะวันออก น่าจะเจอบ้านแม่ขานหรือไม่ก็บ้านห้วยมะนาว |
เก็บเป้ใส่หลัง เดินต่อ |
กว่าสาม ชม. ที่เราเดินลัดเลาะแอ่งดอย บางครั้งก็เดินตัดยอดดอยลงดอยให้เป็นเส้นตรง |
เอาละ เราพักที่ลำห้วยนี้ เดี๋ยวกัดฟันเดิน |
ขึ้นดอยสูงนั่น คงใช้เวลากว่า ชม.แน่ ที่นั่นน่าจะสูงพอมอง |
เห็นทางที่เขาจะลงไปบ้าง ถึงยอดดอยน่าจะเกือบเที่ยง แต่เราจะ |
ไม่มีอะไรกิน พวกเราจะหยุดหุงข้าว กินข้าวเปล่ากันที่นี่หรือ |
จะเดินต่อ |
|
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ |
|
|
ขอบคุณเพื่อนผู้แวะมาเยือนกรุณาเม้นท์ข้างล่างหรือทิ้งร่องรอยนิดผมจะได้กลับไปเยือนตอบแทนถูกครับ |
|
Diarist |