บนเส้นทางสายพระนิพพาน 82 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 82 82/01 ผู้มีธรรม..ระวังใจ..ไม่ไหลตาม มองเห็นความ..เสื่อมไป..โลกใบนี้ ใช้ปัญญา..ทุบให้บ่อย..แล้วถอยหนี พอเป็นผี..ก็เผ่นไป..โลกไม่เอา 82/02 พระพุทธองค์..ทรงชี้..นี้ทางออก ครูอาจารย์..ก็พร่ำบอก..ออกทางนี้ อยู่ที่ตน..ค้นไม่เจอ..เลยสักที จิตตัวดี..เพลิดเพลิน..เดินหลงทาง 82/03 ชี้ไปซ้าย..ก็ดื้อรั้น..ไปมันขวา แล้วจะหาทางเจอไหม..ไอ้ลูกโง่ มีกิเลส..เต็มใจ..หัวไม่โง่ ดันจะโชว์..วิชั่น..อันสั้นจู๋ 82/04 ครูอาจารย์..ท่านชี้..มีแต่ลุย ไปขุดคุ้ย..ขุมทรัพย์..ลับสมอง พระนิพพาน..เบื้องหน้า..ตีตราจอง จับตามอง..ที่จิต..หาผิดตน 82/05 หาผิดตน..ค้นเข้าไป..ให้มันทั่ว จิตของตัว..ขัดถูไป..ให้ใสผ่อง ถ้าผิดชั่ว..มีเข้ามา..พาจิตหมอง เมื่อเฝ้ามอง..พบเห็นง่าย..ไล่กระเจิง 82/06 ครูอาจารย์..ท่านพร่ำบอก..พูดกรอกหู อยู่ที่สู..แล้วที่นี้..ดีเอาไหม ถ้าสู้โว้ย..ก็ลุยโลด..โดดเข้าไป ถ้าถอดใจ..ก็ถอยหนี..กลัวดีเกิน 82/07 อันว่าศีล..บริสุทธิ์..จิตคุมนิ สมาธิ..ตั้งมั่น..นั่นก็จิต เกิดปัญา..รู้แจ้งใจ..ไม่เคยผิด แทงที่จิต..ผ่านตลอด..ลอดบ่วงกรรม 82/08 จะสุขได้..ใจสงบ..พบเห็นชัด จะสุขได้..ใจสงัด..ไม่กวัดแกว่ง จะสุขได้..ไม่เบียดเบียน..ให้ระแวง จะสุขได้..เมื่อพบแสง..แห่งพระธรรม 82/09 แค่กายเดียว..จิตเดียว..รู้เคี่ยวเข็น ก็จะเห็น..ก็จะรู้..อยู่แก่จิต กำเนิดตน..ไม่พ้นตาย..กายชีวิต ปัญญาคิด..จิตสลัด..ตัดชาติภพ 82/10 มองข้างนอก..ออกไป..ตายทุกวัน มองข้างใน..ก็เหมือนกัน..เราตายด้วย หนีไม่พ้น..สักคน..ทั้งจนรวย ใครจะช่วย..ใครจะฉุด..ต้องหยุดเอง 82/11 ต้องหยุดเอง..ทางสายเอก..ไปเอกา ไร้คนมา..เกี่ยวข้อง..ประคองจิต ครูอาจารย์..ก็ดี..แค่ชี้ทิศ ทุ่มชีวิต..ขุดค้น..ต้องตนเอง 82/12 พลันคิดได้..กายนี้..ไม่มีคืน แค่จะยืน..ยังไม่ได้..ในไม่ช้า นี่คือความ..จริงแท้..แก่ชรา ทอดกายา..ทิ้งกาย..ตายจากกัน 82/13 ยามพลักพราก..จากของรัก..ของชอบเรา ก็นั่งเศร้า..ทุกข์โศก..วิโยกจิต เพราะความรัก..ความหลง..นั่นดงพิษ ไปยึดติด..ก็ออกฤทธิ์..ที่จิตใจ 82/14 ที่จิตใจ..อ่อนแอ..แพ้กิเลส ปฏิเสธ..ความจริง..สิ่งสมมุติ อันเกิดแก่..เจ็บตาย..ในที่สุด ไปเคยหยุด..เปลี่ยนไป..สลายตัว 82/15 สลายตัว..เสื่อมตน..ต้นกำเนิด ดูเอาเถิด..รถป้ายแดง..งามสง่า ไม่กี่ปี..ผ่านไป..ไร้ราคา ธรรมดา..ของไตรลักษณ์..จงหักใจ 82/16 จงหักใจ..บ้านสร้างใหม่..ใครก็หัน พอปีผัน..วันคืนผ่าน..ไม่นานเก่า นับประสา..กับชีวิต..มนุษย์เรา จงคิดเอา..ปัญญามี..ตีให้แตก 82/17 ตีให้แตก..แหลกละเอียด..เบียดให้ตก อย่าโกหก..กันต่อไป..ใจคงมั่น ยิ่งเดินหน้า..ยิ่งเข้าหา..ใกล้ทุกวัน เมื่อไรกัน..แค่นั้นสู..จงรู้ตัว 82/18 จงรู้ตัว..รู้ตน..บนความจริง ว่าทุกสิ่ง..เสื่อมไป..สลายลับ ตายจากเด็ก..เป็นหนุ่มสาว..เฒ่าหายวับ เมื่อยอมรับ..มันได้..ก็ตายดี 82/19 สงบเสงี่ยม..เจียมกาย..ใจวาจา เปล่งออกมา..ล้วนดี..ไม่มีหมอง เมื่อจิตดี..มีธรรม..ตามครรลอง ก็รับรอง..เส้นทางนี้..ที่ไปตรง 82/20 ปฏิบัติ..มุ่งตัด..ไม่ยึดติด นิ่งสนิท..พิจารณา..หาเหตุผล เพื่อหัวใจ..บริสุทธิ์..หลังหลุดพ้น จงขุดค้น..ให้ทั่ว..หาชั่วตน 82/21 ถ้ายังกลัว..พลัดพราก..ก็ยากแน่ ยังกลัวแก่..เจ็บตาย..ไปไม่ถึง เล่นเอาห่วง..ทุกชนิด..มาติดตรึง แล้วจะถึง..ได้ยังไง..ไกลความจริง 82/22 จงตั้งใจ..ขจัดห่วง..บ่วงร้อยรัด มองให้ชัด..เก็บรักษา..ไว้ได้ไหม การพลัดพราก..ถ้าไม่เขา..ก็เราไป จงเปิดใจ..พิจารณา..ปัญญามี 82/23 ปฏิบัติธรรม..นำถูกทิศ..จิตสบาย ทั้งทางกาย..ทางวาจา..สุขสงบ สว่างใน..ใสข้างนอก..ออกมาครบ จงมุ่งรบ..ชนะใน..เพื่อไปดี 82/24 อยากไปเร็ว..ขอถามที..ดีหรือยัง อยากกันจัง..แต่ไม่นิ่ง..วิ่งไปทั่ว นอกวุ่นวาย..ข้างใน..ก็ยังมัว ดีไม่ชัวร์..ดันจะไป..ก็ไม่สุด 82/25 อันธรรมะ..พุทธองค์..ทรงให้วาง ทางสายกลาง..มีอยู่..รู้ด้วยจิต ถ้ายังแบก..เต็มบ่า..บังตามิด ก็หลงทิศ..ผิดทาง..วางก็เจอ 82/26 ประพฤติดี..ปฏิบัติชอบ..ทดสอบใจ ปากยังไป..นินทา..ว่าเขาไหม ยังไปยุ่ง..เรื่องชาวบ้าน..พาลวุ่นวาย ยังอยากได้..โน่นนี่..มีไหมคุณ 82/27 บ้างติดรู้..ติดเห็น..เข็นไม่ไป ไม่ปลงใจ..ยอมรับ..กลับติดหล่ม เคยเป็นนั่น..เคยเป็นนี่..มีแต่ลม ที่สุดล้ม..ทอดกาย..ตายทุกที 82/28 มีธรรมอยู่..ไม่รู้..พิจารณา อ่านตำรา..จนขาดสิ้น..ดิ้นไม่หลุด ไม่ปฏิบัติ..ขักถูใจ..จากในสุด พหูสูตร..แต่ปาก..ลำบากอยู่ 82/29 ปฏิบัติดี..ถูกต้อง..ตรองเหมาะสม เป็นปฐม..จากจิต..ไม่ผิดแน่ มีจิตมั่น..ไม่หวั่นไหว..ไม่ปรวนแปร ก็มีแต่..เจริญใจ..ไปถูกทาง 82/30 มีศีลค้ำ..ก็ทำให้..เป็นคนดี สมาธิมี..สิ่งกระทบ..สงบเฉย เมื่อมีทุกข์..เกิดปัญญา..เข้ามาเลย จะลงเอย..อย่างไร..ไม่ว่ากัน 82/31 ระวังนะ..รู้มากไป..วนในอ่าง เป็นลูกข่าง..หมุนวน..จนแรงหมด หลักง่ายง่าย..อันธรรมะ..พระสุคต ทรงกำหนด..ถึงรู้ง่าย..ให้แตกฉาน 82/32 จับให้มั่น..สักหลัก..ปักให้แน่น ก็ขึ้นแท่น..ปฏิบัติกิจ..ด้วยจิตมั่น กิเลสตัณหา..ภายใน..ทำลายมัน รู้เท่าทัน..ทุกอย่าง..สว่างใจ 82/33 เฒ่าจอยเอย..เลยดี..ไปหรือยัง หรือหลงทาง..ขึ้นบันใด..ไปแล้วหวา หรือเร่งรีบ..เกินไป..ไม่พิจารณา หรือชอบชัง..บังตา..พาหล่นตม 82/34 คนไม่ทุกข์..ไม่เคยมี..ที่เกิดมา ธรรมดา..ที่มองเห็น..มากเป็นทุกข์ จงเดินตาม..พระศาสดา..ค้นหาสุข ขอจงปลุก..จิตขึ้น..ตื่นจากหลับ 82/35 เมื่อระลึก..ถึงความตาย..สบายใจ การจากไป..คราวนี้..ย่อมมีค่า ทั้งผัวเมีย..พ่อแม่..ลูกต้องลา ธรรมดา..ของชีวิต..เมื่อจิตดับ 82/36 ต่างเกิดมา..ทิ้งกาย..ตายจากกัน ความผูกพัน..มีอยู่..พึงรู้ว่า สักวันหนึ่ง..ต้องจากไป..เมื่อภัยมา เตรียมใจลา..ด้วยดี..ผู้มีธรรม 82/37 อย่าประมาท..ในชีวิต..ด้วยจิตเขลา หาแต่เหา..มาใส่หัว..ให้ตัวคัน ไม่ยอมวาง..กลับแบกวิ่ง..ยิ่งบีบคั้น ชีวิตสั้น..กว่าที่คิด..จิตรู้วาง 82/38 อารมณ์ตน..ร้อนปนเย็น..เห็นแล้วนี่ รู้หน้าที่..กันไหมเล่า..เข้าดับร้อน รู้รักษา..ที่เย็นไว้..ให้แน่นอน ทุกขั้นตอน..แก้ไขได้..ด้วยใจเย็น 82/39 พิจารณา..พิจารณานะ..มหาพิจารณา ช่วยนำพา..หลุดพ้น..วังวนกรรม เมื่อทุกสิ่ง..วิ่งเข้าสู่..กระแสธรรม จิตก็นำ..สู่ธรรมดา..มาเพื่อตาย 82/40 มาเพื่อตาย..มาเพื่อตัด..ไม่ใช่ติด ให้รู้ผิด..ชอบชั่วดี..มีเหตุผล ทำสิ่งใด..ได้แน่นอน..ย้อนสู่ตน จึงเป็นคน..สมคุณค่า..การมาเกิด 82/41 การกำเนิด..เกิดกาย..เพื่อวายชนม์ มาตั้งต้น..ทำดี..หนีนรก มาล้างคราบ..บาปชั่ว..ตัวสกปรก ที่เราหมก..สะสมไว้..ไปเสียที 82/42 ไปเสียที..ที่ชั่ว..ทำมัวหมอง กรรมสนอง..เราอย่างไร..รับได้หมด จะขัดถู..ล้างใจ..ให้ใสสด หวังจะปลด..ทุกห่วง..เพื่อล่วงทุกข์ 82/43 รู้ถากถาง..ทางตัว..อย่ามัวเพลิน ทางที่เดิน..เรียบง่าย..ก็ไปคล่อง ไม่ถากถาง..ทางตน..เดี๋ยวหล่นคลอง รู้จักมอง..เดินไป..ด้วยใจมั่น 82/44 เมื่อโอกาส..และเวลา..มาสู่ตน จงเป็นคน..รู้จักค่า..คว้าเอาไว้ จงมุ่งมั่น..ผันเป็นบุญ..ให้อุ่นใจ จงทำไป..เต็มกำลัง..ผู้หวังไกล 82/45 เมื่อปรารถนา..สิ่งดี..ที่งดงาม จงทำตาม..หัวใจตน..ปรารถนา อุปสรรค..มากแค่ไหน..อย่าพ่ายล้า ให้รู้ว่า..หัวใจนี้..ไม่มีถอย 82/46 ไม่มีถอย..จากกุศล..ตนปรารถนา ยังมุ่งหน้า..ประกอบกิจ..ไม่ผิดศีล จะไม่ยอม..ให้ชั่วผ่าน..แม้การกิน แม้เดินดิน..ไม่ปรารถนา..จะทำร้าย 82/47 จะทำร้าย..อะไร..หมู่สัตว์เล่า ก็เหมือนเรา..กระหาย..ทำร้ายตน ไม่ขอฆ่า..ไม่สั่งฆ่า..บาปส่งผล บอกอีกหน..ไม่ดีใจ..ที่ใครฆ่า 82/48 คิดพูดย้ำ..ทำดี..มีแต่ได้ เป็นผู้ให้..พึงได้รับ..กลับสนอง เป็นคุณค่า..ทางใจ..ใช่เงินทอง แต่รับรอง..ได้กุศล..มากผลบุญ 82/49 ปรารถนา..สิ่งดีดี..อาจพินาศ ถ้าเราขาด..สติตั้ง..คอยยั้งคิด ปล่อยอารมณ์..อ่อนไหว..จุดไฟติด อาจทำผิด..เกินฉุด..มุดลงต่ำ 82/50 มุดลงต่ำ..ดำดิ่ง..สิ่งน่ากลัว เป็นแค่บัว..ใต้ตม..อาหารเต่า แค่เกิดมา..หาหอก..ตอกติดเสา เพราะความเขลา..ของตน..จงค้นธรรม 82/51 ก่อนจะหมด..เวลา..หาทางออก มากสิ่งหลอก..ลวงล่อ..ให้ลุ่มหลง ทางชีวิต..พิจารณาดู..รู้จักปลง เรื่องต่ำลง..หมดสิทธิ์..ปิดเส้นทาง 82/52 ยิ่งก้าวเดิน..ต่อไป..ยิ่งใกล้จุด เหนื่อยก็หยุด..พักนิด..คิดไปต่อ ถ้านั่งลง..คงไม่สู้..เพราะสูท้อ นอนแล้วก็..แพ้พ่าย..ไร้หนทาง 82/53 ขอจงใช้..วันที่เหลือ..เพื่อเป็นทุน สร้างแต่คุณ..แต่สิ่งที่..มีประโยชน์ จงมั่นไว้..อย่าอ่อนไหว..สิ่งให้โทษ ให้รุ่งโรจน์..หนทางธรรม..นำทางตน 82/54 ปฏิบัติธรรม..ตามกุศล..ผลความดี กุศลมี..ตามจิต..ไม่คิดหวัง มีแต่คุณ..หนุนเสริม..เพิ่มพลัง เพื่อสมสั่ง..บารมี..หนีบ่วงมาร 82/55 ถึงอ่านมาก..รู้มาก..ยังยากอยู่ จงทำคู่..ปริยัติ..ปฏิบัติมาก จงมุ่งมั่น..ฝึกฝน..ทนวิบาก อันผลจาก..ปฏิบัตินั้น..มันถาวร 82/56 ชีวิตคน..จะมีค่า..ถ้ากตัญญู หายใจอยู่..มั่นทำ..จำให้มั่น จงทำใจ..ให้สูง..ขึ้นทุกท่าน เพราะว่านั่น..คือประตู..สู่จุดหมาย 82/57 สู่จุดหมาย..ปลายทาง..สุดแดนธรรม ช่วยหนุนนำ..ทำบุญ..เป็นเบื้องตน ปฏิบัติ..ขัดเกลา..ในเบื้องต้น จนเห็นผล..เป็นขั้น..ในบั้นปลาย 82/58 รักษาศีล..เพื่อไม่ก่อ..อกุศลกรรม สมาธิทำ..บังคับใจ..ไม่ให้หลง เกิดปัญญา..รู้เท่าทัน..ก็หมั่นปลง จิตมั่นคง..ในธรรม..นำพ้นภัย 82/59 นำพ้นภัย..ในโลก..อันร้อนเร่า ถูรุกเร้า..ด้วยสิ่งล่อ..รอวันดับ สงบจิต..วินิจฉัย..ใจบังคับ ก็ตัดฉับ..ความอยาก..แอบลากไป 82/60 แอบลากไป..ไม่ได้..ใจรู้ทัน ไม่มีวัน..จบสิ้น..ต้องดิ้นหนี ลงมาเกิด..เพื่อจะไป..มาใช้หนี้ เบื่อเหลือที่..แดนมายา..หาทางไป
|
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |