บนเส้นทางสายพระนิพพาน 13

บนเส้นทาง

สายพระนิพพาน 13

13/01

เพียงหลับตา..ลืมตัวตน..ก็พ้นทุกข์

ทำตาลุก..ทุกเรื่องราว..ร้าวไปใหญ่

เหตุเกิดแล้ว..ปล่อยเลยลับ..พับมันไป

ไปใส่ใจ..ทำตาลุก..ก็ทุกข์เอง

13/02

ฟันที่แข็ง..ที่ว่าแน่..กลับแพ้ลิ้น

กัดเป็นชิ้น..ของเล็กใหญ่..ใส่เข้าปาก

ลิ้นเพียงลูบ..เลียไล้..ได้อย่างมาก

แต่ฟันพราก..ลาจากไป..ก่อนใครเลย

13/03

ผมที่ดำ..งามเป็นเงา..คราวหนุ่มแน่น

อายุแล่น..วัยชรา..ตายห่าขาว

ควรได้คิด..ได้คำนึง..ถึงเรื่องราว

มากมายคาว..มากล้นบาป..ขอสาปที

13/04

เหตุเพราะกรรม..ตามเกาะ..เป็นกงเกวียน

จึงหมุนเวียน..ชดใช้..ไม่จบสิ้น

เก่าชดใช้..ใหม่ก่อ..ต่ออาจิณ

น้ำตาริน..ท่วมโลก..ทุกข์โศกเรา

13/05

เป้าหมายหลัก..ของชีวิต..ที่คิดไว้

ที่นั่นไง..พระนิพพาน..ที่ฉันคิด

เฝ้าระวัง..ทั้งกายใจ..ไม่ให้ผิด

กำหนดจิต..พร้อมจาก..หากถึงคราว

13/06

เกิดมาที..กว่าจะตาย..ใจเหี่ยวหด

เดี๋ยวอิ่มอด..เดี๋ยวก็สุข..เดี๋ยวทุกข์อีก

เดี๋ยวแข็งแรง..เดี๋ยวนั่งจ๋อง..ประคองปีก

คิดหลบหลีก..ไม่เคยพ้น..ต้องทนเอา

13/07

ชีวิตคน..ต้องทนสู้..รู้เรื่องทุกข์

ล้มแล้วลุก..ลุกแล้วล้ม..ตรมหัวร่อ

รู้ทำใจ..ใช้ปัญญา..หาบุญรอ

สร้างบุญพอ..เป็นใบผ่าน..นิพพานเรา

13/08

รถวิ่งว่อน..ดูวุ่นวาย..ใจไม่กลุ้ม

ถ้าร้อนรุ่ม..เงียบเท่าไร..ใจยิ่งบ้า

ทั้งหงุดหงิด..คิดพิโรธ..โกรธโกรธา

ทำชินชา..ไม่เท่าไร..ใจนิ่งเอง

?

13/09

เขาพูดว่า..ตั้งมากมาย..ใยไม่โกรธ

ตั้งเป็นโจทย์..สอบถามใจ..ให้ถ้วนถี่

ตัดมันไป..ไม่สนใจ..พูดไม่ดี

จะเสียที..ถ้าไปต่อ..ข้อความยาว

13/10

หาทางละ..ลาโลกนี้..กันดีไหม

ใจต้องใส..สงบนิ่ง..สิ่งเสกสรร

ไม่คิดเห็น..เป็นอย่างไร..ชั่งหัวมัน

ถ้าเอาใจ..ไปผูกพัน..ก็บรรลัย

13/11

เป็นเทพพรหม..แม้สบาย..แต่ตายเกิด

ที่ประเสริฐ..นิพพานนี้..ไม่หนีหาย

ไม่มีเกิด..ไม่มีแก่..ไม่เจ็บตาย

มีแต่ใจ..อันเปี่ยมสุข..ทุกข์ไม่มี

13/12

เมื่อละได้..แล้วจะรู้..อยู่เป็นสุข

จะนั่งลุก..ตามสบาย..ไม่เก้อเขิน

ไปที่ใด..ตามสบาย..ตามใจเดิน

พอมีเกิน..ทำบุญทาน..งานเบาเบา

13/13

ใจเป็นพระ..ก็ดีพ้น..ล้นความสุข

ไม่ต้องจุก..นั่งเศร้าใจ..ไร้ราศี

หน้าหม่นหมอง..มองไม่เหมือน..คนมั่งมี

อยู่ดีดี..แบกโลกโชว์..ก็โง่เอง

13/14

หมั่นนึกถึง..กรรมบถ..จงอดใจ

อย่าได้ไป..ฆ่าใครเขา..ศีลเราหาย

อย่าไปลัก..เขาหวงนัก..มักเสียดาย

จงละอาย..ผิดศีลธรรม..ไม่งามเลย

13/15

จะพูดจา..สิ่งใด..ให้ระวัง

พูดเสียงดัง..จะเป็นด่า..ระอาหู

พูดส่อเสียด..เดี๋ยวป้าลุง..มามุงดู

เรื่องของกู..พูดคนเดียว..เดี๋ยวบ้าเอง

13/16

พวกของมึน..ของเมา..เราอย่าต้อง

อย่าเกี่ยวข้อง..พวกมัน..สารระเหย

พวกยาบ้า..ยาอี..ยังกาวเอย

ยังไม่เคย..อย่าไปข้อง..ของไม่ดี

13/17

สิ่งไม่ดี..อย่าไปใกล้..ใจอย่าคิด

สิ่งเป็นพิษ..จะทำให้..ต้องขมขื่น

ให้วางเฉย..ดีที่สุด..มีจุดยืน

จะได้คืน..ความสูงค่า..คำว่าคน

13/18

ขอขอบคุณ..ทุกคน..จนสิ้นลม

ทั้งเสียงชม..สาปแช่ง..แกล้งดุด่า

เสียงซุบซิบ..เสียดสี..ที่นินทา

เสียงนกกา..ช่วยให้แกร่ง..เป็นแรงใจ

13/19

คนเริ่มแก่..ใครก็แล..เป็นปู่ตา

เกิดปัญญา..ว่าตัวเรา..ต้องเฒ่าแก่

เริ่มมีกาย..ที่เหี่ยวย่น..ยามคนแล

แล้วนอนแผ่..ทิ้งกายตน..ไม่พ้นตาย

13/20

จงมองหา..สิ่งดีงาม..จากความแก่

แล้วตีแผ่..ให้ลูกหลาน..นั้นมองเห็น

ทรงความดี..มีจิตใจ..ตายายเป็น

เปิดประเด็น..เป็นช่อง..ให้มองดู

13/21

กว่าจะแก่..ใกล้คลาน..ผ่านมามาก

ความลำบาก..มากด้วยทุกข์..สุขเล็กน้อย

ได้ผ่านร้อน..ผ่านหนาว..เป็นดาวลอย

แล้วเคลื่อนคล้อย..ลาลับ..ดับแสงไป

13/22

อย่าเหมือนผม..พ่อตาย..เสียดายแท้

เหลือแต่แม่..นั่งเหงา..เศร้าใจหาย

คงคิดถึง..เคียงยาวนาน..ก่อนวันวาย

ไม่เหลือกาย..นั่งกำสรวล..หวนวันวาน

13/23

พอรัศมี..ความแก่..แผ่มาถึง

หน้าเคยตึง..เหี่ยวย่น..จนใจหาย

รอยตีนกา..ไล่เหยียบ..เอาเปรียบกาย

ต้องผ่อนคลาย..ด้วยรู้ซึ้ง..ถึงเวลา

13/24

ธรรมดา..ตุ๊กตา..ซื้อมาใหม่

สีสดใส..ชวนมอง..จนต้องหัน

พอผ่านร้อน..ผ่านหนาว..เข้านานวัน

ก็เหมือนกัน..กับผู้เฒ่า..แหละเจ้าเอย

13/25

ก่อนจะตาย..มีมากมาย..ฝากให้คิด

มีชีวิต..เพื่อสร้างบุญ..ช่วยหนุนส่ง

ชดใช้กรรม..ให้ลดน้อย..ถอยแรงลง

ขอมั่นคง..ในกุศล..จนวันตาย

13/26

บุญกุศล..อันตนสร้าง..ร่างเก่าทิ้ง

แล้วก็วิ่ง..สู่ร่างใหม่..สดใสกว่า

อันเป็นผล..จากกุศล..สร้างทำมา

เป็นเทวา..เป็นพรหม..สมส่วนบุญ

13/27

มีเงินทอง..จ้องกินกัน..วงศ์วานเยอะ

เพื่อนก็เถอะ..คอยแวะเวียน..เจียนผวา

อ้างทั้งเหตุ..ทั้งผล..ปนน้ำตา

จะเอ่ยลา..ต่อเมื่อได้..สมใจตน

13/28

มากมีทรัพย์..กลับมากทุกข์..สุขที่ไหน

ทองเต็มไห..เงินเต็มเข่ง..เกรงเขาปล้น

ไปทางใด..ก็หวั่นหวาด..ขยาดโจร

ฝังในโคลน..ยิ่งกลัดกลุ้ม..กลัวตุ่มพัง

13/29

ไม่มากมี..ก็ไม่ทุกข์..สุขก็มา

ทั้งหน้าตา..ก็เอิบอิ่ม..ยิ้มก็หวาน

พ้องเพื่อนญาติ..ไม่มาเยือน..เหมือนวันวาน

สุขสำราญ..บ้านอบอุ่น..เลิกวุ่นวาย

13/30

อันความทุกข์..มีให้เห็น..ว่าเป็นไง

จงทำใจ..ยอมรับ..ปรับให้ได้

แค่จดหมาย..ส่งมาเตือน..แล้วเคลื่อนไป

เพื่อฝึกใจ..ให้เคยชิน..ก่อนสิ้นลม

13/31

อย่าทดท้อ..ต่อชะตา..กล้าเผชิญ

จงก้าวเดิน..อย่างมุ่งมั่น..เพื่อฟันฝ่า

จงเก็บเกี่ยว..ประสบการณ์..ที่ผ่านมา

รอเวลา..จะตกตาย..ทิ้งกายตน

13/32

ทุกข์ที่เกิด..มีไว้กลั่น..ให้มันแกร่ง

เป็นหลักแหล่ง..ไม่หวั่นไหว..ยามภัยหา

ให้ยอมรับ..แต่ไม่ท้อ..ต่อชะตา

เมื่อทุกข์มา..แล้วก็ไป..ใช่อยู่ยาว

13/33

โอ้เพื่อนเอย..อยากบอกนาย..อย่าได้งง

เมื่อน้ำลง..ก็มีขึ้น..สดชื่นใหม่

หมดวันนี้..มีพรุ่งนี้..วันต่อไป

ถ้าถอดใจ..คือการจบ..พบทางตัน

13/34

เมื่อมองเห็น..ความงาม..กามไม่เกิด

นับประเสริฐ..จิตมั่น..ไม่หวั่นไหว

เอาปัญญา..บังคับจิต..คิดให้ไว

สบายใจ..ศีลไม่ผิด..ปิดบัญชี

13/35

มีรูปร่าง..หน้าตาดี..เรียกมีชัย

น่าเสียดาย..ผลบุญเก่า..ผิดเป้าหมาย

เอาสวยหล่อ..เปิดออก..หลอกทำลาย

พลีร่างกาย..สร้างบาป..สาปทางบุญ

13/36

เป็นแค่ใบ..คงไม่พ้น..โดนเหยียบย่ำ

อย่างสูงล้ำ..เขาใช้ห่อ..แล้วก็ทิ้ง

ถ้าเป็นดอก..เอาบูชา..สูงค่าจริง

วางบนหิ้ง..กราบไหว้..ใส่แจกัน

13/37

ทางสำเร็จ..คือสละ..ละทั้งหมด

มันเป็นกฏ..ตายตัว..อย่ามัวหลง

จะหนีโลก..จะต้องหัด..สลัดลง

มองแล้วปลง..ตัดเปรี้ยง..เลี่ยงหนีไป

13/38

เมื่อคุณแบก..เสียเต็มบ่า..จะหาสุข

ความสนุก..จากที่ไหน..จะไปหา

จงวางลง..บ่าสองข้าง..ตั้งเวลา

กรุณา..อย่ายกแบก..ทิ้งแอกไป

13/39

ถ้าต้องการ..ชัยชนะ..จะพ่ายแพ้

ความจริงแท้..คือสงบ..สยบไหว

ถ้าความอยาก..วิ่งจี้..หนีให้ไว

พอห่างไกล..ความอยาก..มากสุขเอง

13/40

ทั้งลูกเต้า..เมียผัว..ที่ตัวมี

จะชั่วดี..กรรมใหม่เก่า..เข้าสนอง

จะทุกข์ยาก..มากเท่าไร..ให้ประคอง

เมื่อปรองดอง..ทุกข์จะไกล..ไม่กลับมา

13/41

เมื่อนึกถึง..กรรมบถ..อดให้ได้

อย่าคิดไป..ฆ่าเขา..ศีลเราหาย

อย่าคิดลัก..คิดจับ..หลับสบาย

อย่าคิดไป..บ้ากาม..ทรามไม่มี

13/42

อย่าเที่ยวไป..โป้ปด..โปรดรับทราบ

ทั้งคำหยาบ..ส่อเสียด..คนเกลียดหลาย

อย่าเที่ยวเมา..สุรา..พาอับอาย

ทรัพย์ละลาย..อบายรอ..พ่อแม่คุณ

13/43

ไม่อยากเกิด..ไม่อยากตาย..อย่าใจอ่อน

อย่าผัดผ่อน.เรื่อยไป..ต้องใจแข็ง

ลุยยามที่..ตัวสบาย..กายมีแรง

แก่เกินแกง..หมดแรงฝึก..นึกอย่างเดียว

13/44

เอาความเงียบ..ความสงบ..รบกับใจ

ที่วุ่นวาย..สับสน..จนเวียนหัว

คอยตามจับ..ตามจี้..ทีละตัว

จนเป็นบัว..พ้นน้ำ..งามดอกใบ

13/45

ทางด้านหน้า..จัดไว้..อย่างสวยหรู

หลังรังหนู..สกปรก..รกฉิบหาย

เปรียบกับคน..เลิศแต่ง..แพงทั่วกาย

แต่จิตใจ..คิดชั่ว..มั่วโลกีย์

13/46

เขาผูกไท..ใส่สูทหรา..น่านับถือ

เบื้องหลังคือ..นักโกงกิน..แผ่นดินชาติ

มองเบื้องหน้า..ผ่องผุด..สุดสะอาด

มองผาดผาด..ไม่อาจถึง..ซึ่งข้างใน

13/47

บ้านก็เก่า..ซอมซ่อ..พอคุ้มหัว

สองเมียผัว..อยู่กัน..ตามประสา

มีพอกิน..ทำบุญบ้าง..นั่งภาวนา

ลดอัตตา..หาฝั่ง..ทางนิพพาน

13/48

ตื่นแต่เช้า..หุงข้าวปลา..มาใส่บาตร

ไม่เคยขาด..งานบุญ..ทุนไม่สูง

ทำทุกวัน..มั่นใจ..ได้บำรุง

ช่วยพยุง..พระศาสนา..จนกว่าตาย

13/49

กรรมกำหนด..จดให้ทราบ..ทั้งบาปบุญ

ทางของคุณ..กรรมนำ..เดินตามนี้

จะหนักบาป..หรือบุญนำ..ก็ตามที

ทางที่ดี..เน้นที่บุญ..ให้อุ่นใจ

13/50

เป็นสัตว์นรก..เคยตกตาย..มากมายขุม

โผล่จากหลุม..มาเป็นเปรต..อสุรกาย

เป็นสัตว์เล็ก..ใหญ่ขึ้นมา..ถ้าบาปคลาย

แล้วเกิดกาย..มาเป็นคน..ผลของบุญ

13/51

เป็นมนุษย์..จุดพลิกผัน..ฝันให้สูง

อย่าหล่นผลุง..สุดนรก..หมกไว้ต่อ

ควรสร้างทำ..กรรมดี..อย่ารีรอ

ใจนิ่งพอ..ตัดกาย..ขอไปเลย

13/52

สัตว์มนุษย์..ใช้สังคม..บ่มนิสัย

เคยเผลอไผล..ดึงกลับ..ไม่สับสน

ดึงไปกลับ..ย้อนย้ำ..ความเป็นคน

ถ้าฝึกตน..มีทางไต่..ไปนิพพาน

13/53

เกิดเป็นคน..โดนบีบคั้น..หั่นเห็นทุกข์

ให้เราลุก..ขึ้นปุจฉา..หาเหตุผล

มีคำตอบ..มากมาย..มาให้ยล

ต้องตัดตน..ก่อนตาย..เพื่อตัดตอน

13/54

ทานคือบุญ..ที่คุณท่าน..หมั่นยกให้

ด้วยเต็มใจ..ไม่คิดห่วง..หรือหวงแหน

ให้ไปแล้ว..เดี๋ยวได้ใหม่..ไม่ขาดแคลน

ได้มาแทน..แล้วให้ไป..ใหม่ก็มา

13/55

เมื่อยิ่งให้..ยิ่งได้รับ..นับไม่ถ้วน

เรียกยิ่งอ้วน..ก็ยิ่งให้..ไม่ขี้เหนียว

เมื่อยิ่งให้..หน้าใสผ่อง..ยิ้มย่องเชียว

ทานอย่างเดียว..ไปได้นะ..พระนิพพาน

13/56

ใช้หนี้เก่า..ของเราแท้..พ่อแม่เรา

อย่ามัวเมา..ผัวลูกเมีย..จนเสียศูนย์

ลืมพ่อแม่..ที่เลี้ยงมา..ด้วยการุญ

ลูกของคุณ..จะทำตาม..สุดช้ำใจ

13/57

ใช้หนี้ใหม่..ใช่ผัวเมีย..และลูกแก้ว

อยู่กันแล้ว..รับผิดชอบ..หอบคาวหวาน

ต้องเลี้ยงดู..ห่างไกลทุกข์..สุขสำราญ

ทำการงาน..คอยเลี้ยงดู..อุ้มชูกัน

13/58

มีเงินทอง..ทรัพย์สิน..ฝังดินไว้

เพื่อได้ใช้..หลังดับขันธ์..กาลเบื้องหน้า

แบ่งทำบุญ..ให้ทาน..ใช้ปัญญา

จึงจะพา..หนีพ้น..ก้นอบาย

13/59

ทิ้งลงเหว..ทุกวัน..มันไม่เต็ม

ทั้งหอมเค็ม..คาวหวาน..มันเผ็ดขม

รวมพืชผัก..เนื้อหนัง..กระทั่งนม

ใส่โครมโครม..ต๋อมหาย..จนตายเลย

13/60

จะเป็นดอก..หรือเป็นใบ..ให้เต่ากิน

หรือเคยชิน..ความอยาก..ยากจะถอย

อย่านิ่งเฉย..ลอยคอ..เพื่อรอคอย

ถ้าอยากลอย..เยี่ยมวิมาน..บานเหนือใบ

?

?

?

?

?

?

Create Date : 21 สิงหาคม 2555 Last Update : 1 พฤศจิกายน 2556 5:00:18 น. Counter : 682 Pageviews.		0 comments
Share Tweet