บนเส้นทางสายพระนิพพาน 9 บนเส้นทาง สายพระนิพพาน 9 09/01 มาฆบูชา..มาไหว้พระ..มาละบาป มาร่วมสาป..มาไล่เฉด..กิเลสร้าย ให้มันออก..ไปจากตัว..จากหัวใจ ทิ้งมันไป..สว่างพอ..รอนิพพาน 09/02 ลูกเต้าเรา..เขาก็มา..เสวยกรรม เราเคยทำ..กับเขาไว้..ชดใช้เขา ถ้าเขาคูณ..ก็เป็นบุญ..ชดใช้เรา แต่อย่าเอา..มาใส่ใจ..สบายเลย 09/03 ลูกผัวเมีย..คือผลกรรม..นำมาเกาะ แค่เบาะเบาะ..นาบนวด..ให้ปวดเศียร ต้องอดทน..อดกลั้น..ต้องหมั่นเพียร เพื่อร่ำเรียน..เรื่องชาติภพ..ให้จบเกม 09/04 ถ้าหยุดอยาก..มาจากใจ..ก็ไม่ทุกข์ ถึงจะล้ม..ยังเพียรลุก..ขึ้นมาได้ ถ้าหยุดอยาก..แค่ลมปาก..มากวุ่นวาย ทุกข์จนตาย..เหมือนโคลนตม..ทับถมตัว 09/05 ถ้าเกิดอยาก..ควรยับยั่ง..นั่งวิเคราะห์ ถึงความเหมาะ..ความสำคัญ..นั้นแค่ไหน จัดอันดับ..หนึ่งสองสาม..สำคัญไป อยู่ที่ใจ..ตัดก็จบ..เลิกรบกัน 09/06 เมื่อใจเรา..มันไม่ทุกข์..ลุกขึ้นสู้ เราย่อมรู้..อยู่แก่ใจ..สู้ได้ไหม เมื่อแย้มยิ้ม..อิ่มบุญ..คอยหนุนใจ มารมากมาย..ขวางหน้า..ข้าไม่กลัว 09/07 ถนอมกายใจ..ไว้รับทุกข์..ที่ถาโถม เป็นยาขม..หม้อใหญ่..ให้เจ้าเห็น เมื่อเจอทุกข์..ไม่ท้อแท้..แพ้ไม่เป็น แค่เศษเดน..จากนายกรรม..ตามถามทวง 09/08 จะมัวทุกข์..กันอยู่ใย..ไม่เห็นดี หัวเราะซี..ยิ้มก็ได้..หายขื่นขม อยู่กับโลก..ง่ายจะตาย..สบายอารมณ์ มากชื่นชม..งดชิงชัง..นั่งวัดใจ 09/09 ยังไม่เดิน..รู้อย่างไร..ว่าไม่ถึง เดินแล้วจึง..จะยอมเชื่อ..เหลือเท่าไร ยิ่งใกล้ถึง..ยิ่งเริ่มเบื่อ..เพื่อจะไป ถึงเมื่อไร..ทิ้งกายเปิด..เลิกเกิดตาย 09/10 ธรรมดา..สอบเลื่อนชั้น..นั้นสอบไล่ ธรรมดา..สอบไม่ได้..ก็ตายเปล่า ธรรมดา..สอบไล่ได้..ตายสุขเบา ธรรมดา..ไม่สอบเล่า..เจ้าก็ตาย 09/11 อันความสุข..เกิดที่ใจ..สิสำคัญ ทางร่างกาย..ชั่งหัวมัน..อย่าไปสน หลวงพ่อบอก..ตอกติดไว้..ในกมล กายของตน..ถึงทุกข์เข็ญ..ไม่เป็นไร 09/12 สิ้นหนทาง..จงให้ธรรม..ช่วยนำทาง ช่วยถากถาง..ธรรมเป็นธง..คงทำได้ ให้ธรรมถาง..ทางสว่าง..ค่อยวางใจ ขอเชิญไป..ทิพย์สถาน..นิพพานเทอญ 09/13 ท้องถนน..ทั่วไทย..เห็นตาลุก แบกบรรทุก..ทุกข์ท่วมท้น..ไว้เต็มที่ เสียงกระทืบ..คันเร่งทัก..แต่ละที ฟังดูซี..เสียงตายตาย..ใจหายเลย 09/14 รถบรรทุก..ข้างทาง..นอนหงายท้อง ไม่ต้องมอง..ที่มันทับ..ยับทุกที่ ชนทุกครั้ง..สุดยับยั้ง..พังทุกที กติกามี..เหนื่อยเกินขับ..จอดหลับนอน 09/15 ก็ชีวิต..เพียงชั่วคราว..ของเรานั้น จะคงมั่น..เปลี่ยนแปร..สักแค่ไหน จะหยุดเกิด..หรือเกิดดับ..สลับไป อยู่ที่ใจ..อยู่ที่จิต..คิดใคร่ครวญ 09/16 ญาติผู้ใหญ่..อายุยาว..เรายินดี มองอีกที..มากมายทุกข์..ยามลุกนั่ง ทั้งพูดจา..สายตาดู..หรือหูฟัง เศร้าใจจัง..เสื่อมสลาย..ไปตามกาล 09/17 หูก็ตึง..ตาก็ฝ่า..พูดจาเลอะ ดูเอาเถอะ..คนแท้แท้..ที่แลเห็น ใช่แต่เขา..แม้แต่เรา..ก็จะเป็น ใจบำเพ็ญ..ถึงกายทุกข์..แต่สุขใจ 09/18 ท่านคุณพ่อ..ก็เจ็ดหนึ่ง..พึงรับรู้ กายที่อยู่..ก็อ่อนล้า..ใกล้ลาขันธ์ ที่รับรู้..อยู่สบาย..กายชั่งมัน อีกไม่นาน..ท่านคงไป..ไม่หวนคืน 09/19 ทั้งเสียงเพลง..เสียงเฮฮา..มารอบตัว ฉันก็มัว..แต่เขียนกลอน..สอนตัวฉัน มีเกิดขึ้น..มีตั้งอยู่..ดับไปพลัน รับประกัน..ที่ความตาย..ง่ายดายจริง 09/20 ความสดใส..อยู่ที่ใจ..ใช่เสื้อผ้า ถึงหน้าตา..แต่งแค่สวย..ไม่ใช่ใส ถึงตกแต่ง..เสียมากมาย..ไม่ใช่ใจ ถึงยังไง..ก็ยิ่งแก่..สิ่งแน่นอน 09/21 ทุกข์ที่เกิด..เพราะมีกาย..และผลกรรม เคยกระทำ..มาเท่าไร..ตามได้แน่ ทั้งที่ลับ..ทั้งที่แจ้ง..แจงเที่ยงแท้ มีข้อแม้..อาจหนีได้..ไปนิพพาน 09/22 ยิ่งทุกข์มาก..ลำบากกาย..ยิ่งได้คิด หนี้ชีวิต..ผลบุญกรรม..นำมอบให้ บ้างก็ดี..บางทีชั่ว..มั่วกันไป อยู่ที่ใจ..คิดปลงได้..ใฝ่แต่ดี 09/23 กรรมมาบัง..ก็มืดมิด..คิดไม่ออก ตามทวงดอก..หนี้ชีวี..ไม่มีหาย ผลบุญส่ง..กรรมก็ซ่อน..หายร้อนใจ บุญถอยไป..กรรมก็ซ้ำ..ช้ำลูกเดียว 09/24 รับผลบาป..หาบผลบุญ..ไม่วุ่นวาย ขอเพียงใจ..คิดถูกต้อง..จึงมองเห็น ทุกข์กายใจ..ใช้หนี้เขา..เราก่อเวร ทุกข์แค่เป็น..เครื่องเตือนใจ..ให้ก่อบุญ 09/25 ไม่มีทุกข์..สุขสบาย..ใจมักเหลิง หลงระเริง..ว่าโลกนี้..ดีนักหนา ถึงคราวกาย..รับไม่ได้..ภัยโรคา หมดเวลา..จิตพลัดตก..นรกเลย 09/26 มีตัวอย่าง..ทางทุกข์..มารุกไล่ ก็ทำให้...ดวงจิต..คิดหลีกหนี ยิ่งมากทุกข์..ยิ่งทำให้..มั่นในดี ชีพจะพลี..ก็ตัดกาย..ไปนิพพาน 09/27 ลูกกับเมีย..ของเรามี..นี่แหละกรรม เป็นตัวนำ..กรรมมาก่อ..ต่อจนติด อีกไม่นาน..ความฝันพัง..ชั่วชีวิต ถ้าไม่คิด..กลับสบาย..ใช้กรรมเพลิน 09/28 เป็นกงกรรม..กงเกวียน..อย่าเวียนก่อ จงเร่งตัด..อย่าเพียรต่อ..ก่อกรรมเพิ่ม อย่าได้กลับ..มาเวียนว่าย..ตายเช่นเดิม บุญเร่งเติม..จะพ้นทุกข์..สุขนิรันดร์ 09/29 เป็นผีดี..ก็สบาย..เรียกตายถูก ไม่พันผูก..กรรมเวร..ได้เผ่นหนี แดนสวรรค์..พรหมโลก..โศกไม่มี ตัดดีดี..สุขชั่วกาล..นิพพานเลย 09/30 เพราะว่าใจ..ไม่จดจำ..น้ำตาริน ช้ำจนชิน..มากมายครั้ง..ยังทนได้ มากมายทุกข์..ท่วมท้น..จะทนไป ตายเมื่อไร..ปิดบัญชี..หนี้กรรมเวร 09/31 ใครชิงชัง..ชั่งประไร..ไม่เคยสน ก็แค่คน..บ่นกันไป..ไม่ใช่ฉัน เรื่องของใคร..จะสนใจ..ทำไมกัน เรื่องของฉัน..หยุดหายใจ..ก็ตายเอง 09/32 กายของฉัน..ไม่ทันไร..คงตายจาก อย่าลำบาก..มายุ่งด้วย..ช่วยปวดหัว เรื่องใครใคร..อย่าเอาไป..ใส่หัวตัว จะพันพัว..ไปจนตาย..ไม่ควรทำ 09/33 ตัวฉันเอง..เกรงว่ากาย..จะไปก่อน ทำบุญผ่อน..สะสมไว้..พอไหมหนอ สิ่งหวังไว้..นิพพานไง..ใจเฝ้ารอ ถ้าไม่พอ..อย่ามีขันธ์..ให้มันทุกข์ 09/34 ตั้งใจสั่ง..ตัวเองนี้..จึงดีจริง ไม่อ้อยอิ่ง..ดุด่าได้..ไม่อายเขา สั่งคนอื่น..นั่นใช่ว่า..เชื่อฟังเรา เขาว่าเอา..ก็จะอาย..ใจก็ตรม 09/35 เรื่องบาปบุญ..ที่หนุนนำ..ตามเราได้ อาจไม่ใช่..แค่ชาตินี้..ที่ส่งผล ชาติอดีต..มีมากมาย..เกิดกายตน ให้เจ้ายล..ผลถ้วนถี่..ทั้งดีเลว 09/36 ผลของกรรม..ตามเรื่อยไป..ไม่มีจบ แต่พอพบ..พระนิพพาน..กรรมไร้ผล คิดทำดี..ตัดให้ได้..กายแห่งตน เกิดเป็นคน..ชาติสุดท้าย..ตายจบเกม 09/37 หลวงพ่อบอก..ให้รีบหนี..ชี้เห็นทุกข์ ไล่ลามรุก..ใช่ที่ไหน..ก็กายนี้ ต้องทำงาน..เหนื่อยกายใจ..ไร้ปราณี โอกาสมี..รีบหนีไป..กายชั่งมัน 09/38 ให้ตายก่อน..ค่อยย้อนหัน..ไม่ทันแล้ว เดินเรียงแถว..ลงอบาย..ไปหายหัว รีบทำใจ..กลับหลังหัน..ให้มารกลัว เรื่องของตัว..เร่งให้ผ่าน..นิพพานรอ 09/39 เมื่อมนุษย์..เลือกเงิน..จึงเพลินชั่ว ไปเกลือกกลั้ว..โลภโลกีย์..หนีกุศล ค้ายาบ้า..ยิ่งหนักเข้า..มอมเมาคน สุดท้ายหล่น..จากมนุษย์..มุดอบาย 09/40 เลือกธรรมมะ..ชนะได้..แม้ใจตัว เคยโฉดชั่ว..ยังหันหนี..นี่กุศล ธรรมมะนี้..ชะล้างได้..ถึงใจคน ถึงจะจน..สุขใจจัง..คุ้มตั้งใจ 09/41 บุญกุศล..ของคนเรา..ไม่เท่ากัน เกิดรู้วัน..แต่ว่าตาย..ไม่เลือกที่ จะร่ำรวย..หรืออยากจน..คนผู้ดี มนุษย์นี้..ร้อยทั้งร้อย..คอยวันตาย 09/42 เมื่อจิตตก..มันหล่นตุ๋ม..คุมไม่อยู่ มันหดหู่..ทั้งห่อเหี่ยว..จนใจหาย มาหมกมุ่น..ครุ่นคิด..จิตวุ่นวาย ก่อนจะตาย..ต้องกำจัด..มัดให้ดี 09/43 อยู่ท่ามกลาง..มรสุม..ที่รุมล้อม ถ้าจิตพร้อม..คือโอกาส..วาสนา เข้าควบคุม..แล้วแก้ไข..ใช้ปัญญา ถ้าเกิดมา..แล้วตายเปล่า..เศร้าเกินไป 09/44 อ้วนมากไป..กายก็อืด..จนอึดอัด อยากสลัด..จนสมส่วน..ความอ้วนหาย มีอะไร..จะพอดี..เท่าความตาย ร่างสลาย..เป็นเถ้าขี้..พอดีงาม 09/45 เมื่อมีฤทธิ์..ไปติดเข้า..มัวเมาฤทธิ์ ก็มืดมิด..หลงทางกัน..นิพพานหาย ถ้ามีฤทธิ์..เพื่อรู้คิด..ปิดอบาย จะง่ายดาย..หนีชาติภพ..จบกิจเลย 09/46 หน้าเปื้อนยิ้ม..ใจเปื้อนเลือด..เชือดไปทั่ว ขอเพียงตัว..ให้ได้มา..ฆ่ากันได้ ไม่ละเว้น..ลูกเล็กเด็ก..ปู่ย่ายาย แต่ความตาย..ชี้กำหนด..กฏแห่งกรรม 09/47 ก็ตัวฉัน..มันอ้วนเตี้ย..แต่เมียรัก ใจดีนัก..ช่วยไปทั่ว..ไม่กลัวอด เกิดมีกาย..เดี๋ยวก็ตาย..ทิ้งลาภยศ จิตไม่คต..ยิ่งตรงตั้ง..ทางนิพพาน 09/48 จะอยู่เย็น..หรือเร่าร้อน..ให้ย้อนคิด มีชีวิต..ไม่เท่าไร..ก็ตายหนี ใกล้ร้อนมาก..ลำบากกาย..ตายก่อนดี กรรมที่มี..ไม่รู้เห็น..ก็เย็นใจ 09/49 เมื่อคืนทำ..งานโอที..ที่ดาดฟ้า ปวดเมื่อยล้า..แขนขากาย..ไปไหล่หลัง ก็กายนี้..ไม่ใช่เรา..รอเจ้าพัง แล้วจะยัง..ไปสนใจ..อะไรมัน 09/50 เจ้ากายอ้วน..มันมาอ้อน..ขอนอนพัก ทำงานหนัก..สำออยบ่น..ทนไม่ไหว เวลากิน..สะหวาปาม..แสนตามใจ งานทีไร..เห็นเป็นหลบ..เลิกคบมัน 09/51 มัวแต่คิด..ไม่เคยทำ..กรรมตามถึง ทำแล้วจึง..จะห่างกรรม..บุญนำหนี ทำแล้วสุข..กายทุกข์ไป..แต่ใจดี บุญทวี..สะสมไว้..ไปนิพพาน 09/52 ขี้ที่เหม็น..ก็เป็นธรรม..ย้ำให้เห็น ถ้าคิดเป็น..ก็สบาย..กายก็หอม เพราะว่าศีล..มันกินใจ..ตายก็ยอม ตายไปพร้อม..กับศีล..กลิ่นหอมไกล 09/53 ตื่นกันเถิด..ผู้เกิดตาย..เบื่อไหมหนอ เผลอเดี๋ยวปร๋อ..ไปอบาย..จะอายผี เกิดเป็นคน..แล้วทำไม..ไม่มั่นดี พอเสียที..เลิกเกิดตาย..ไปนิพพาน 09/54 เมื่อเกิดมา..เพื่อทำดี..บารมีสร้าง เปิดหนทาง..สะสมบุญ..เข้าหนุนช่วย ให้ใจสวย..ให้ใจใส..ใช่ต้องรวย จงอยู่ด้วย..กายของธรรม..นำไปตาย 09/55 ถ้ากายดี..ใจมีธรรม..นำสุขให้ กรรมรุกไล่..ถึงกายทุกข์..สุขอยู่ดี ทุกข์ที่เกิด..กวนกาย..กรรมยังมี ทำใจดี..ใช้หนี้กรรม..ซำบายใจ 09/56 ธรรมดา..ใบเหลืองแก่..ร่วงหล่นก่อน แตกใบอ่อน..เขียวเป็นมัน..นั้นแทนที่ เกิดเป็นคน..อย่าแค่ตอ..ก่อแต่ดี ลูกหลานมี..จะเดินตาม..เดินนำไป 09/57 แก่รอหล่น..ร่วงลงไป..ก็ตายเปล่า เพื่อหมู่เหล่า..กายมีฤทธิ์..คนคิดถึง คุณความดี..ที่ทำไว้..ใจตราตรึง อย่างนี้จึง..ไม่สูญเปล่า..เหล่านักบุญ 09/58 แก่แล้วยัง..มานั่งกลุ้ม..ทุกข์รุมเร้า แก่แล้วเม้า..แบบพาล..ลูกหลานหนี แก่แล้วคิด..หนีอบาย..อย่างนี้ดี แก่ทั้งที..เบื่อการเกิด..ประเสริฐเลย 09/59 แก่รู้ร้อน..รู้หนาว..รู้คราวทุกข์ รู้หมดยุค..ใช้ปัญญา..พาลูกหลาน ใช้พระธรรม..ฝึกทำใจ..ไปตามกาล ถึงวายปราณ..ก็สูงค่า..ถ้าทำดี 09/60 แก่ลงนิด..คิดตัดห่วง..คิดล่วงทุกข์ นั่งนอนลุก..ตัดอาลัย..ในลูกหลาน ยิ่งแก่ไป..เจ้าร่างกาย..ยิ่งทรมาน คิดเบื่อมัน..เจ้าชาติภพ..จบกิจเลย
? ? ? ? ? ? ? |
เฒ่าจอย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
Group Blog All Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |